Του Τάκη Μανιάτη
Έπειτα από πέντε παγκόσμιους τίτλους στο enduro, 4 νίκες στο ISDE, 13 τίτλους στο ιταλικό πρωτάθλημα enduro, 14 συμμετοχές σε rally και μία 3η θέση στο Dakar, ο Giovani Sala, θεωρείται ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στον κόσμο. Για μας, και για πολλούς οπαδούς του, ένας ευγενικός φίλος!
Αγαπητός σε όλους!
Πίσω στο 1997, πίναμε μαζί κρασιά σε μία ταβέρνα, στα Καλάβρυτα, στον αγώνα του παγκοσμίου πρωταθλήματος enduro, ενώ βρισκόμασταν συχνά - πυκνά σε παρουσιάσεις ανά τον κόσμο. Ήταν αυτός που μου έδωσε για πρώτη φορά την ''factory'' αγωνιστική μοτοσυκλέτα του για δοκιμή, στο περιοδικό που δούλευα τότε, το 2002, βοηθώντας με τότε με τις δοκιμές των μοτοσυκλετών του παγκοσμίου πρωταθλήματος enduro. Έκλεισε το μάτι στον Stefan Merriman και τον Anders Ericsson, τέσσερις και εφτά φορές παγκόσμιοι πρωταθλητές, και μου έδωσαν τις αγωνιστικές τους μοτοσυκλέτες για δοκιμή. Αυτός είναι ο ''Gio''. Ο πλέον αγαπητός αναβάτης που έχει περάσει από τους αγώνες enduro, με γνήσιο ιταλικό ταπεραμέντο - και γυναικάς βεβαίως-βεβαίως, έχοντας χιλιάδες φανατικούς, σε όλο τον κόσμο. Αν τον δεις, μίλα του και θα το διαπιστώσεις. Κανένα ίχνος ''τουπέ'', και ας είναι ο άνθρωπος μία ιστορία από μόνος του. Βρεθήκαμε ξανά μετά από καιρό, στα off road days που διοργάνωσε η KTM SEE, και, αν και τα έχουμε πει πολλάκις στο παρελθόν, ήταν ώρα να μάθει την όμορφη ιστορία του και ο υπόλοιπος κόσμος!
Η αρχή της ιστορίας
Πως ξεκίνησες τους αγώνες enduro;
Ο πρώτος μου αγώνας στο enduro ήταν το 1977 και το 1981 πήρα τον πρώτο μου τίτλο στους νέους αναβάτες, στο ιταλικό πρωτάθλημα, με ένα Fantic Motor. Μετά, έως και το 1990, έτρεχα μόνο σε αγώνες motocross, όχι επαγγελματικά, ήμουν ένας απλός ερασιτέχνης αναβάτης. Δούλευα όλη την εβδομάδα, έκανα προπονήσεις το απόγευμα, και τα σαββατοκύριακα συμμετείχα σε αγώνες. Μία μέρα ανακάλυψα ότι είχα βαρεθεί να ξοδεύω πλέον τον μισθό μου για να τρέχω σε αγώνες, και αποφάσισα να σταματήσω τους αγώνες. Ήμουν πολύ τυχερός, γιατί ένας dealer της KTM που λεγόταν Carrara, μου πρότεινε να πάω στον Farioli για να τρέξω enduro. Ο Farioli μου πρότεινε τότε το πρώτο μου επαγγελματικό συμβόλαιο. Μου έδωσε 1.000.000 λιρέτες μισθό το μήνα - περίπου 500euro - όχι πολλά λεφτά, αλλά είχα δύο αγωνιστικές μοτοσυκλέτες με τα ανταλλακτικά τους, ρούχα, ασφάλεια, ήταν καλά. Έτσι ξεκίνησε η επαγγελματική μου ενασχόληση με το enduro και μου άλλαξε την ζωή.
Πόσα χρόνια έχεις που σταμάτησες τους αγώνες;
Συμμετείχα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα enduro έως και το 2004, ενώ σταμάτησα τους αγώνες στο ιταλικό πρωτάθλημα, το 2007 - τότε ήταν και η τελευταία μου συμμετοχή στο Dakar.
Όλα αυτά τα χρόνια συμμετείχες σε enduro, motocross, rally, ποιο ήταν το καλύτερο άθλημα για σένα;
Σίγουρα έχω περισσότερη αγάπη για το enduro. Όταν κέρδισα τον πρώτο μου παγκόσμιο τίτλο το 1993, ένιωθα τόσο τυχερός που βρίσκομαι σε αυτό τον χώρο. Αλλά πάντα είχα στο μυαλό μου το Dakar, από μικρός ήθελα να τρέξω. Το 1998 είχα την πρώτη ευκαιρία να συμμετάσχω στο Dakar, γιατί η KTM ήθελε έναν αναβάτη να εξελίξει την μοτοσυκλέτα και να μπορεί να τερματίσει στην δεκάδα. Δεν έκανα συμβόλαιο τότε με την KTM, γιατί είχα ήδη συμβόλαιο για το enduro και είμαι αναβάτης enduro. H ΚΤΜ μου έδωσε αυτή την ευκαιρία να τρέξω στο Dakar, για να βοηθήσω τους αναβάτες της στην μάχη για τον τίτλο. Εγώ ούτως ή άλλως τον χειμώνα ήμουν ελεύθερος από αγώνες, οπότε ήταν η καλύτερη ευκαιρία για να το κάνω, και να προπονηθώ παράλληλα.
Οι διαφορές
Ποια ήταν η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στους αγώνες Rally και στο enduro;
Εκείνα τα χρόνια, το Paris - Dakar ήταν πολύ πιο επαγγελματικό από το enduro. Ξεκινούσαμε από το Παρίσι, με πάρα πολλούς θεατές, ελικόπτερα να μας ακολουθούν, απίστευτη οργάνωση, κάτι που δεν είχα ξαναδεί στους αγώνες enduro. Στα rally, οι αγώνες έχουν μεγάλη διάρκεια, καθημερινά αποστάσεις που ξεπερνούν τα 500 χιλιόμετρα, μοτοσυκλέτες με μεγαλύτερο βάρος, αφού κουβαλούν περισσότερο καύσιμο, υψηλές ταχύτητες και επικινδυνότητα, πλοήγηση, σκληρές συνθήκες γενικά. Φαντάσου ότι υπάρχει μέρα που οι αναβάτες καλύπτουν περισσότερα από χίλια χιλιόμετρα! Όμως, κάθε αναβάτης μπορεί να συμμετάσχει, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα ή τον τερματισμό. Χρειάζεται μυαλό και στρατηγική. Το enduro είναι πιο φιλικό άθλημα, αλλά με πιο δύσβατες διαδρομές. Χρειάζεται τεχνική στην οδήγηση, και να μπορείς να προφυλάσσεις την μοτοσυκλέτα σου από κάθε ατύχημα που μπορεί να της συμβεί. Πρέπει επίσης να φυλάς δυνάμεις για να πιέσεις στο 100% στις ειδικές διαδρομές.
Ποιο άθλημα είναι πιο απαιτητικό για τον αναβάτη, enduro, motocross ή rally;
Το motocross απαιτεί να βρίσκεσαι στο 100% για 45 λεπτά περίπου και να είσαι πολύ γρήγορος. Τα rally δεν έχουν τέτοια απαίτηση, αφού χρειάζονται περισσότερο στρατηγική και μυαλό. Έχουν όμως άλλο βαθμό δυσκολίας. Πρέπει να αντέχεις πολλές ώρες πάνω στην μοτοσυκλέτα καθημερινά, για πολλές μέρες. Και επίσης, να αντέχεις τις υψηλές ταχύτητες, αφού πολλές φορές ξεπερνούν τα 170-180χ.α.ω. στο χώμα! Έτρεξα δύο φορές με δικύλινδρη KTM 950, δίπλα στον Fabrizio Meoni, και ήταν συγκλονιστική εμπειρία!
Τι άλλαξε όλα αυτά τα χρόνια στους αγώνες; Ο συναγωνισμός, τα χρήματα;
Νομίζω ότι είναι η ζωή. Σε κάθε άθλημα υπάρχουν αλλαγές μέσα στα χρόνια, αλλά στο enduro, οι μεγάλες αλλαγές έγιναν όταν ανέλαβε promoter, ο Alain Blanchard. Αυτός έθεσε κάποια standards στους αγώνες, τα οποία ακολουθούσαν όλες οι διοργανώτριες λέσχες. Πριν, κάθε λέσχη έκανε τον αγώνα όπως ήθελε. Επίσης, αυτό που ανέβασε ψηλά τον πήχη των απαιτήσεων, ήταν η προβολή στην τηλεόραση. Ακόμη βέβαια λείπει η προβολή σε ελεύθερα κανάλια, όπως μπορούμε να δούμε και στο Dakar που είναι τόσο δημοφιλές. Η τηλεόραση κάνει την διαφορά, και όλα στήνονται γύρω της. Οι αναβάτες φυσικά, ανέβασαν και αυτοί σημαντικά το επίπεδο τους. Όλα είναι αλυσίδα.
Καλύτερες στιγμές
Ποια είναι η καλύτερη στιγμή που είχες στην αγωνιστική σου καριέρα;
Είναι σίγουρα η κατάκτηση του πρώτου παγκόσμιου τίτλου, το 1993. Ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Υπήρχαν και άλλες στιγμές μετά, όπως η κατάκτηση των υπόλοιπων τίτλων, ο τερματισμός μου στην 3η θέση στο Dakar το 2004, οι νίκες στο Six Days Enduro, έχω πολλές καλές στιγμές.
Ποιά ήταν η πιο άσχημη στιγμή που είχες;
Το σημαντικότερο είναι ότι σε γενικές γραμμές, δεν έχω κακές στιγμές από τους αγώνες. Δεν χτύπησα πολύ, ούτε πέρασα άσχημα μέσα στους αγώνες. Όλα καλά! Μπορώ όμως να θυμηθώ κάποιες: Άσχημη στιγμή ας πούμε, θα μπορούσα να πω ότι ήταν το 2003, όταν έτρεχα με 250 τετράχρονο. Την πρώτη μέρα του αγώνα, έσπασε ο κινητήρας και εγκατέλειψα. Έχασα το πρωτάθλημα και ο Peter Bergvall πήρε τον τίτλο, και τερμάτισα 2ος. Αυτή ήταν μία πολύ άσχημη στιγμή για μένα. Πιο άσχημη στιγμή βέβαια, ήταν ο θάνατος του Fabrizio Meoni, στο Dakar. Ήταν μία στιγμή που σκέφτηκα τι κάνω εδώ. Από την άλλη, είναι η δουλειά μας, και όλα μπορούν να συμβούν.
Ποια είναι η δουλειά σου αυτή τη στιγμή;
Μέχρι πέρσι ήμουν υπεύθυνος για τις διαδρομές στο παγκόσμιο πρωτάθλημα enduro - track inspector. Είμαι όμως 52 ετών και έχω και πρόβλημα στον μηρό μου, και με τις διαδρομές να γίνονται δυσκολότερες κάθε χρόνο, δεν μπορώ να ανταπεξέλθω. Έτσι αποφάσισα να σταματήσω. Η KTM κατάλαβε τους λόγους, και με τοποθέτησε στο marketing. Έτσι, αυτή τη στιγμή ασχολούμαι με τα adventure tours, αλλά και όποια άλλη δουλειά με χρειάζεται η KTM, για προώθηση της εταιρίας. Είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι ακόμη στην πορτοκαλί οικογένεια!
Τα σχέδια
Μετά από τόσα χρόνια στους αγώνες, και τόσες εμπειρίες, ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;
Αυτή τη στιγμή έχω ένα γιό ο οποίος είναι δύο ετών, και το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να είμαι καλός πατέρας! Θέλω φυσικά να παραμείνω στον χώρο της μοτοσυκλέτας, κάτι για το οποίο φροντίζει η KTM, αφού μετά από 24 χρόνια συνεργασίας, με κρατάει στην ομάδα και με βοηθάει να βρίσκομαι στον χώρο που με ανέδειξε.
Χρήματα ή δόξα;
Την εποχή που πήρα τους πρώτους παγκόσμιους τίτλους, το '91,' 93, '95, η KTM ήταν πολύ κοντά στο κλείσιμο. Τότε δεν παίρναμε χρήματα, λίγα μόλις. Σίγουρα, αν είχα πάρει τους τίτλους μετά το 2000, θα ήμουν πλούσιος! Είμαι περισσότερο χαρούμενος που έχω λίγα χρήματα και τους τίτλους στο χέρι, παρά τα χρήματα, και την 2η θέση στους αγώνες! Κάνω πολύ απλή ζωή, δεν έχω απαιτήσεις, κι έτσι δεν με ενδιαφέρουν τα χρήματα. Έχω κάνει πολλούς φίλους σε όλο τον κόσμο, και για μένα αυτό είναι σημαντικότερο.
Αγωνιστικό παλμαρές
Enduro
4 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής: 1993 (500), 1994 (500), 1995 (500), 1998 (250 2Τ), 1999 (400)
4 δεύτερες θέσεις: 1992, 1996, 1997, 2003
Πρωτάθλημα Ιταλίας Γενικής κατάταξης
6 φορές νικητής: 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999
6 φορές νικητής: 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999
Πρωτάθλημα Ιταλίας κατηγοριών
13 φορές πρωταθλητής: 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2004, 2006
13 φορές πρωταθλητής: 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2004, 2006
Νίκες γενικής στο International Six Days Enduro
3 νίκες: 1992 Αυστραλία, 1996 Φινλανδία, 1997 Ιταλία
3 νίκες: 1992 Αυστραλία, 1996 Φινλανδία, 1997 Ιταλία
Νίκες κατηγορίας στο International Six Days Enduro
4 νίκες: 1992 Αυστραλία, 1996 Φινλανδία, 1997 Ιταλία, 1998 Αυστραλία
4 νίκες: 1992 Αυστραλία, 1996 Φινλανδία, 1997 Ιταλία, 1998 Αυστραλία
Νίκες Trophy - εθνικής ομάδας στο International Six Days Enduro
4 Νίκες: 1992 Αυστραλία, 1994 Ηνωμένες Πολιτείες, 1997 Ιταλία, 2000 Ισπανία
4 Νίκες: 1992 Αυστραλία, 1994 Ηνωμένες Πολιτείες, 1997 Ιταλία, 2000 Ισπανία
Συνολικές νίκες στο παγκόσμιο πρωτάθλημα: 52
Rally
14 συμμετοχές σε Rally Morocco, Pharaoh, Mauritania, Tunisia, Dubai
6ος στο Dakar το 2003
3ος στο Dakar το 2006
6ος στο Dakar το 2003
3ος στο Dakar το 2006
Φωτογραφίες
View the embedded image gallery online at:
https://www2.cityrider.gr/sunenteukseis/item/7415-synentefksi-giovani-sala#sigProIdd6da3802fb
https://www2.cityrider.gr/sunenteukseis/item/7415-synentefksi-giovani-sala#sigProIdd6da3802fb
