Του Τάκη Μανιάτη
Δύο αδέλφια, δύο χρόνια διαφοράς ηλικίας, ένας κοινός στόχος: Η συμμετοχή σε αγώνες ταχύτητας του εξωτερικού! Οι αδελφοί Καρακώστα, Δημήτρης και Νίκος, έκαναν το όνειρο τους πραγματικότητα συμμετέχοντας στο European Junior Cup, το 2015. Μιλάμε μαζί τους και ανακαλύπτουμε τις δυσκολίες, τις χαρές, τις στεναχώριες αλλά και την εμπειρία που αποκτήθηκε από αυτή τη χρονιά!
Τον Μάρτιο του 2015 η
Honda Ελλάδος - Αφοι Σαρακάκη Α.Ε.Β.Μ.Ε., Επίσημος Εισαγωγέας - Διανομέας
HONDA MOTO στην Ελλάδα, πιστή στη δέσμευση της να υποστηρίζει την προσπάθεια νέων αναβατών πιστεύοντας στις ικανότητες του 15χρονου Δημήτρη και του 17χρονου Νίκου Καρακώστα, τους έδωσε την ευκαιρία να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους και να εκπροσωπήσουν για πρώτη φορά την Ελλάδα στο European Junior Cup. Έχοντας μια μικρή αλλά ανερχόμενη πορεία στους αγώνες μοτοσυκλετών από το 2013, με 6 συμμετοχές στο Mini GP Cup (3 αγώνες το 2013, 3 αγώνες το 2014 όπου ο Δημήτρης κατέκτησε το κύπελλο) και 6 στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας το 2014 (5 για τον Nίκο) η ευκαιρία να αγωνιστούν για πρώτη φορά εκτός των Ελληνικών συνόρων ήταν συναρπαστική.
Σε αυτή την προσπάθεια τους εκτός από πολλούς φίλους που υποστήριζαν θερμά τα δύο αδέρφια, οι γονείς τους Γιώργος και Κωνσταντίνα, με τον πατέρα να έχει επίσης τον ρόλο του μηχανικού και για τις δύο μοτοσυκλέτες ! Περιοδικά, εφημερίδες, και διαδίκτυο ήταν δίπλα στον Νίκο και τον Δημήτρη, ακολουθούσαν την πορεία τους και ενημέρωναν κάθε φορά για τους αγώνες και τα αποτελέσματα.
Αφού τελείωσε η πορεία τους στις πίστες του παγκοσμίου, τους συναντήσαμε και μάθαμε τις λεπτομέρειες γύρω από τις συμμετοχές, τα προβλήματα που αντιμετώπισαν, αλλά και τους στόχους τους για το μέλλον.
Από όνειρο πραγματικότητα
BIKEIT: Πως ξεκίνησε αυτή η ιδέα για συμμετοχή σας στο European Junior Cup και πως σας φάνηκε να συμμετάσχετε σε ένα τόσο απαιτητικό πρωτάθλημα;
Δημήτρης: Θέλαμε να συμμετάσχουμε σε ένα πρωτάθλημα και οι δύο, και να αποκτήσουμε από εκεί όσο περισσότερες εμπειρίες μπορούμε από το εξωτερικό. Στην πορεία καταλάβαμε ότι επειδή η κατηγορία των 125 στην Ελλάδα δεν υφίσταται ουσιαστικά, θα πρέπει να τρέξουμε σε μία κατηγορία που να μας ωφελήσει. Στην Ελλάδα, η καλύτερη κατηγορία για εμάς τώρα, είναι τα 600 ή τα Superstock, άρα έπρεπε να τρέξουμε με μία μοτοσυκλέτα που θα μας προσφέρει παρόμοιες ταχύτητες. Μας έτυχε και η πρόταση από την
Honda Σαρακάκης και ήταν ότι καλύτερο ψάχναμε τελικά.
Νίκος: Θέλαμε να τρέξουμε στο εξωτερικό, και η βοήθεια από την
Honda Σαρακάκης ήταν ο καλύτερος τρόπος για να συμμετάσχουμε και τα δύο παιδιά μαζί, οπότε προχωρήσαμε έτσι.
BIKEIT: Πόσο δύσκολο ήταν να βρείτε χορηγίες για να ανταπεξέρθετε στα έξοδα;
Νίκος: Είναι αρκετά δύσκολο, ο κόσμος δεν βοηθάει, αλλά πάλι καλά να λέμε που μπορέσαμε να βρούμε την βοήθεια από την
Honda Σαρακάκης ώστε να πάμε τελικά στο εξωτερικό. Σίγουρα το μεγαλύτερο ποσοστό ήταν από την τσέπη μας, από την οικογενειακή μας επιχείρηση,
Honda Καρακώστας.
BIKEIT: Όταν ξεκινήσατε για συμμετοχή στο εξωτερικό, πως το είχατε στο μυαλό σας, και πως τελικά ήταν τα πράγματα που βρήκατε στους αγώνες;
Δημήτρης: Ήταν πολύ δύσκολο γιατί έχοντας ουσιαστικά τα Μέγαρα για προπόνηση, δεν μπορούσαμε να μπούμε στο σκεπτικό οδήγησης των πιστών του εξωτερικού. Στις Σέρρες δεν μπορούσαμε να πάμε αφού τα έξοδα για ένα τριήμερο ήταν υπερβολικά, και έπρεπε να αφήσει ο πατέρας μας και την δουλειά του. Περιμέναμε τελευταίες θέσεις στους αγώνες, αλλά τελικά αυτό δεν έγινε, αφού καλά, προσπαθώντας συνεχώς για το καλύτερο.
Νίκος: Δεν είχα την παραμικρή εμπειρία από πίστα του εξωτερικού, θυμάμαι στην Aragon, χάσαμε και οι δύο την έξοδο της στροφής, γιατί το πλάτος ήταν τόσο μεγάλο που θέλαμε.... GPS! Πιο κοντινή πίστα σε μας ας πούμε ήταν οι Σέρρες, αλλά και πάλι καμία σχέση σε χάραξη και πλάτος. Δεν είχαμε ωστόσο εμπειρία, αφού έχοντας κάνει προπόνηση μόνο σε πίστες καρτ, με ταχύτητες κοντά στα 100 χ.α.ω., ξαφνικά φτάσαμε να φρενάρουμε από τα 200+ και να στρίβουμε με τέτοιες ταχύτητες, και αυτό ήταν το δυσκολότερο κομμάτι για μας.
Νέα μονοπάτια
BIKEIT: Τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε στις μεγάλες πίστες του Παγκοσμίου όπου συμμετείχατε;
Δημήτρης: Βασική διαφορά ήταν ότι, ενώ στις ελληνικές πίστες έπρεπε να πατάμε δυνατά φρένα πριν στρίψουμε, στις πίστες του εξωτερικού, αρκούσε λίγο κλείσιμο του γκαζιού για να πάρεις την στροφή γρήγορα. Για να φτάσεις στο σημείο να φρενάρεις δυνατά σε αυτές τις ευθείες, θα έπρεπε να έχεις άλλα 100χ.α.ω. στο κοντέρ!
Νίκος: Αυτό που μας έλειπε ήταν η εξοικείωση με την πίστα. Η έλλειψη της ταχύτητας, γιατί στις ελληνικές πίστες πηγαίναμε συνέχεια φρένο-γκάζι.
BIKEIT: Πως ήταν ο συναγωνισμός;
Νίκος: Έξω από την πίστα, ήμασταν όλοι φίλοι, το επίπεδο ήταν πολύ φιλικό. Μέσα στην πίστα υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός, αλλά σε καμία περίπτωση εχθρικός.
Δημήτρης: Όλοι φίλοι! Την Πέμπτη πηγαίναμε όλοι μαζί για καρτ και κάναμε πλάκα, και από το Σάββατο, μέσα στην πίστα ήμασταν αντίπαλοι αλλά πάντα σε λογικά επίπεδα.
BIKEIT: Τι διαφορά είχε η δική σας προπόνηση από των ανταγωνιστών σας;
Δημήτρης: Οι αντίπαλοι μας είχαν ίδιες μοτοσυκλέτες με αυτές που τρέχαμε (
Honda CBR650F) και με αυτές έκαναν προπόνηση στις πίστες των αγώνων. Εμείς ας πούμε, βλέπαμε την πίστα για πρώτη φορά και ψάχναμε να βρούμε προς τα πού πάει η κατεύθυνση, ενώ αυτοί είχαν κάνει πολλές φορές εκεί μέσα και ήξεραν τις γραμμές και τις ρυθμίσεις.
Νίκος: Γνώριζαν καλά την μοτοσυκλέτα, είχαν εξοικειωθεί πάνω της, ήξεραν τις πίστες καλά. Ουσιαστικά, εμείς κάναμε προπόνηση με
Honda NSF 100 στο Καρτόδρομο (πίστα καρτ στην Αθήνα), ενώ αυτοί συνέχεια με CBR 650F, στην πίστα του αγώνα, μία εβδομάδα πριν την επίσημη διοργάνωση.
BIKEIT: Πόσο δύσκολο ήταν να οδηγήσετε μία μοτοσυκλέτα 650 κυβικών εκατοστών χωρίς να έχετε ανάλογη εμπειρία;
Νίκος: Πριν φύγουμε για τον πρώτο αγώνα του European Junior Cup, είχαμε συμμετάσχει σ ένα Track Day το οποίο μας είχε κάνει και χορηγία ο Γιώργος Χάλαρης, και οδηγήσαμε τρεις μέρες στις Σέρρες μία
Honda CBR 600RR. Η οδήγηση αυτή μας έκανε καλό γιατί είναι μοτοσυκλέτα με παραπλήσιο βάρος αν και περισσότερη δύναμη.
BIKEIT: Ο καλύτερος αγώνας που συμμετείχατε το 2015;
Νίκος: Μου άρεσε περισσότερο η πίστα στην Γαλλία, στο Magny Cours.
Δημήτρης: Μου άρεσε στην αρχή η Aragon που ήταν και η πρώτη πίστα που συμμετείχαμε. Μετά, κατέληξα τελικά ότι μου άρεσε περισσότερο το Magny Cours κι εμένα, αφού εκεί είχαμε πλέον και την περισσότερη εμπειρία μετά από τόσους αγώνες. Ξεκίνησα 22ος και τερμάτισα 15ος, χωρίς να υπάρχουν πολλές πτώσεις στον αγώνα. Ακούμπησα με έναν αναβάτη αλλά τελικά τον πέρασα και η μονομαχία αυτή μου έμεινε.
Φιλικές και αδελφικές σχέσεις
BIKEIT: Πως ήταν οι μεταξύ σας σχέσεις ως αδέλφια μέσα στον αγώνα;
Νίκος: Έξω καθόμασταν και συζητάγαμε και αναλύαμε την πίστα, τις γραμμές, τον τρόπο που πρέπει να οδηγάμε. Ήμασταν άλλωστε και οι μοναδικοί που μιλάγαμε ελληνικά, οπότε μεταξύ μας τα λέγαμε μόνο. Στον αγώνα, ο Νίκος με πέρναγε στις εκκινήσεις, και μετά, όταν μπορούσα τον πέρναγα, χωρίς να σκέφτεται ο Νίκος ότι ''έρχεται ο αδελφός μου από πίσω, ας κάνω στην άκρη''. Ο καθένας τον αγώνα του.
BIKEIT: Πως καταφέρατε να βολέψετε παράλληλα και το σχολείο όλη τη χρονιά;
Νίκος: Εδώ μας βοήθησε η Ομοσπονδία η οποία έστελνε χαρτί για άδεια, και έτσι δεν χρεωνόμασταν τις απουσίες.
Δημήτρης: Σε έναν αγώνα, στην Πορτογαλία, ο Νίκος δεν ήρθε γιατί είχε πανελλήνιες εξετάσεις, οπότε δεν μπόρεσε να συμμετάσχει.
BIKEIT: Τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε όλη τη χρονιά (2015);
Δημήτρης: Είχαμε καθυστερήσεις με τα αεροδρόμια, με τα δρομολόγια, σε κάποιον αγώνα φτάσαμε ξενυχτισμένοι και αναγκαστήκαμε να οδηγήσουμε με πέντε ώρες ύπνο μόνο, όπως στην Πορτογαλία.
Νίκος: Πιστεύω ότι η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν στον τρόπο λειτουργίας της οικογενειακής επιχείρησης, αφού ταξιδεύαμε όλοι μαζί, με τους γονείς μας. Το μαγαζί έμενε χωρίς κάποιον έλεγχο και σίγουρα αυτό μας πήγε πίσω οικονομικά.
BIKEIT: Τι θα αλλάζατε αν σας δινόταν η ευκαιρία να τρέξετε ξανά την νέα χρονιά;
Δημήτρης: Σίγουρα έχουμε πλέον την εμπειρία στις πίστες, και θα κάναμε κατευθείαν τους ίδιους χρόνους με πέρσι, που είναι μεγάλο βοήθημα.
Νίκος: Και μόνο που γνωρίζουμε τις πίστες, είναι πολύ σημαντικό, αλλά και την μοτοσυκλέτα. Θα έχουμε διαφορετικό αέρα και δεν θα είμαστε "μαγκωμένοι" νιώθοντας πιο οικεία πάνω στην μοτοσυκλέτα.
Τα σχέδια
BIKEIT: Τι πιστεύετε ότι θα γινόταν αν είχατε την δυνατότητα να βρισκόσαστε στις πίστες μία εβδομάδα πριν, και να κάνετε την προετοιμασία των ξένων αντιπάλων σας;
Δημήτρης: Πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να φέρουμε πολύ καλύτερα αποτελέσματα και να οδηγάμε με άλλο αέρα στις στροφές, χωρίς να προβληματιζόμαστε συνεχώς.
Νίκος: Δεν έχουμε εμπειρία, αφού είμαστε 16 και 18 ετών, οπότε, όσο περισσότερες ώρες οδηγάμε, τόσο καλύτερα για μας. Φυσικά και θα είχαμε καλύτερα αποτελέσματα αν είχαμε περισσότερη εμπειρία σε τέτοιες συνθήκες.
BIKEIT: Δημήτρη, μίλησε μου για την εμπειρία σου στο RedBull Rookies Cup
Δημήτρης: Είχαμε πάει οικογενειακώς στην δοκιμή το 2014 και όλα πήγαν στραβά. Την πρώτη μέρα η πίστα ήταν πεντακάθαρη, ο καιρός ηλιόλουστος και το κράτημα ήταν απίστευτο. Την μέρα των χρονομετρημένων έβρεχε πάρα πολύ και η πίστα γέμισε νερό. Έκανα μόλις ένα γύρο και στον δεύτερο που άρχισα να πιέζω, έπεσα από υδρολίσθηση. Ήταν πρώτη μου φορά σε βροχή, δεν είχα καθόλου εμπειρία και το αποτέλεσμα δεν ήταν καλό. Δεν μου δόθηκε ξανά ευκαιρία παρά το ότι η πρώτη, ουσιαστικά, δεν πραγματοποιήθηκε.
BIKEIT: Ποια είναι τα σχέδια σας για το 2016;
Νίκος: Θα θέλαμε να συνεχίσουμε στο European Junior Cup αλλά αν δεν μας δοθεί η ευκαιρία, θα συμμετάσχουμε στο ελληνικό πρωτάθλημα ταχύτητας. Με την ίδια μοτοσυκλέτα, CBR 600RR, εγώ στα Superstock και ο Δημήτρης στα Supersport 600.
BIKEIT: Τι ήταν τελικά το European Junior Cup για εσάς;
Δημήτρης: Ήταν μια μοναδική ευκαιρία για μένα και λυπάμαι που τελείωσε! Κέρδισα εμπειρίες, φίλους, και βελτίωσα την οδήγηση μου. Ένα τεράστιο ευχαριστώ στους γονείς μου που άφησαν δουλειά και ζωή για να ακολουθήσω το όνειρό μου!
Νίκος: Χαίρομαι που μπόρεσα και συμμετείχα στο European Junior Cup! Πιστεύω ότι βελτιώθηκα σαν οδηγός και είμαι ευγνώμων στους γονείς μου για την μεγάλη ευκαιρία που μου πρόσφεραν!
Οι χορηγοί
Χορηγοί του Νίκου και του Δημήτρη Καρακώστα στην πρώτη τους διεθνή προσπάθεια EJC / WSBK 2015 ήταν:
- Αφοι Σαρακάκη Α.Ε.Β.Μ.Ε.
- Τζωρτζόπουλος IXS SHOEI SIDI
- Castrol
- California Superbike School Greece
- Pirelli
- ΡΟΔΑ ΜΟΤΟ
- Oakley in Greece
- Planet Bikes
Σχετικά με το European Junior Cup
Το EJC είναι ένα κύπελλο που γίνεται παράλληλα με το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike, ακολουθώντας το στις Ευρωπαϊκές πίστες, για νέους 14-21 ετών. Το επίπεδο είναι πολύ υψηλό με τους περισσότεροι αγωνιζόμενους να έχουν αρκετά χρόνια εμπειρίας σε μεγάλες πίστες και διεθνή πρωταθλήματα. Αρκετοί αναβάτες αγωνίζονται για δεύτερη η ακόμα και για τρίτη φορά στο θεσμό (όπως ο νικητής 2015 Javi Orelana που μάλιστα το 2011 ήταν αγωνιζόμενος στο Red Bull Rookies Cup) έχοντας το πλεονέκτημα να γνωρίζουν πολύ καλά τις πίστες που πραγματοποιείται το πρωτάθλημα.
Οι μοτοσυκλέτες που χρησιμοποιούνται είναι
Honda CBR650F με συγκεκριμένες βελτιώσεις, οι οποίες διατίθενται στους αναβάτες σε κάθε αγώνα βάση κλήρωσης. Δεν μπορούν να γίνουν μετατροπές ή βελτιώσεις, παρά μόνο ρυθμίσεις.
Ο Δημήτρης και ο Νίκος οδήγησαν σε 8 εντυπωσιακές πίστες παγκοσμίου και κέρδισαν ανεκτίμητες εμπειρίες ταξιδεύοντας σε 6 χώρες. Aragon - Ισπανία, Assen - Ολλανδία, Donington - Αγγλία, Algarve - Πορτογαλία, Misano - Ιταλία, Jerez - Ισπανία, Magny Cours - Γαλλία! Ήταν η πρώτη φορά που τα δύο αδέρφια οδήγησαν σε τόσο γρήγορες πίστες με χασίματα και σφιχτές στροφές. Ήρθαν αντιμέτωποι με πολλές προκλήσεις και κάθε φορά έδιναν τον καλύτερο εαυτό τους για να έχουν μια αξιοπρεπή και ανταγωνιστική παρουσία. Η ελληνική σημαία τους συντρόφευε στις φόρμες τους, στα κράνη τους, στις μοτοσυκλέτες τους, και στο χώρο της διοργάνωσης . Έλληνες του εξωτερικού πλησίαζαν σε κάθε αγώνα τον Νίκο και τον Δημήτρη δίνοντας τους συγχαρητήρια και δύναμη για την προσπάθειά τους.
Ουσιώδες κομμάτι της διοργάνωσης είναι η φιλία και η συναναστροφή και ευγενής άμυλα μεταξύ όλων των αναβατών. Τα δύο αδέρφια έγιναν φίλοι με πολλούς αναβάτες και ο Γιώργος Καρακώστας βοήθησε μηχανικά αρκετές φορές συναθλητές των παιδιών. Υπήρξαν πολλές αγωνιστικές και φιλανθρωπικές εκδηλώσεις κατά την διάρκεια των αγώνων που έλαβαν μέρος ο Νίκος και ο Δημήτρης. Ενσωματώθηκαν στο περιβάλλον του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Superbike και είχαν μια δυνατή Ελληνική παρουσία. Με την προσωπικότητά τους, το ήθος τους, την μαχητικότητά τους, την καλοσύνη τους, και το πείσμα τους άφησαν θετικές εντυπώσεις σε όλους. Ότι τους έλειπε από εμπειρία και χιλιόμετρα σε μεγάλες πίστες σε σύγκριση με τους άλλους αναβάτες το αντιστάθμιζαν με την θέληση τους να επιτύχουν το σκοπό τους και την αγάπη τους για τους αγώνες μοτοσυκλετών.
Η αγωνιστική προσπάθεια του Δημήτρη και του Νίκου τελείωσε με μεγάλο χαμόγελο και ικανοποίηση αφού κατάφεραν εκκίνησαν και τερμάτισαν σε όλους τους αγώνες. Η πορεία των δύο παιδιών με υπομονή και αισιοδοξία ήταν σταθερά ανοδική. Σε όλους τους αγώνες έδειξαν αφοσίωση, θέληση, επιμονή, και πάθος! Ο Δημήτρης συνεχώς μια ανάσα πριν την 15αδα κατάφερε δύο φορές να κερδίσει βαθμούς στην Imola και στην Magny Cours που τερμάτισε 15ος κατατάσσοντας τον 28ο από τους 46 αναβάτες που έλαβαν μέρος! Ο Νίκος με βελτίωση σε κάθε αγώνα συνέχεια κοντά στην 20αδα με καλύτερη θέση την 18η στο Misano.
Φωτογραφίες