Ταξιδιωτικό – Στην Κρήτη με Triumph Tiger 800 XC

Κατηγορία Νησιά

Παρασκευή, 21 Οκτωβρίου 2011 10:12

Ταξιδιωτικό – Στην Κρήτη με Triumph Tiger 800 XC

Άγριο ένστικτο

Του Δημήτρη Κατσούλα

Πρωταγωνιστές: μια αλμυρή μπουγάτσα, ένας ζεστός καφές, ένας απλωμένος χάρτης της Κρήτης, μια όμορφη γυναικεία συντροφιά (Ελένη μου!!!) και μια θορυβώδης παρέα μοτοσυκλετιστών (τα μέλη της Ελληνικής διαδικτυακής κοινότητας Vstrom Hellas Forum, παράρτημα Κρήτης).
Τόπος συνάντησης: Η πλατεία των Λιονταριών στο Ηράκλειο της Κρήτης, ξημερώματα Παρασκευής.
Εποχή: Προχωρημένη άνοιξη, όταν η φύση έχει φορέσει το πολύχρωμο μανδύας της. Σκοπός: Ένα δίτροχο οδοιπορικό σε τρεις νομούς της λεβεντογέννας Κρήτης, μαζί με μέλη του τοπικού Vstrom Hellas Forum.
Μέσον: Ένας αγριεμένος τίγρης 800 κυβικών.
Συναισθήματα: Μόνο χαρά, πολλή ανυπομονησία, αρκετή περιέργεια!

Νομός Ηρακλείου

Λίγο πριν φορέσουμε τα κράνη, η Ελένη, με το δάκτυλο πάνω στον χάρτη, υπέδειξε σ’ όλη την μοτο-παρέα του Vstrom Hellas Forum την πρώτη διαδρομή που θα ήθελε να δει, και που τελικά θα ακολουθούσαμε επί κρητικού εδάφους: Ηράκλειο - Κάτω Αρχάνες – Λιγόρτυνος – Στέρνες - Άγιοι Δέκα – Μοίρες - Μάταλα. Ήταν μια κυκλική διαδρομή 200 χλμ. στα νότια του νομού Ηρακλείου, με αφετηρία και τερματισμό την πρωτεύουσα του νομού.

Οι συνοδοιπόροι του Vstrom Hellas Forum έσπευσαν να μας ενημερώσουν για την μέτρια κατάσταση του επαρχιακού δικτύου που θα ακολουθούσαμε. Ταυτόχρονα μας συνέστησαν να προσέχουμε ιδιαίτερα την συμπεριφορά των ντόπιων οδηγών, οι οποίοι κινούνται στους δρόμους του νησιού έχοντας την εντύπωση πως τρέχουν σε κάποιον αγώνα ταχύτητας – μ’ ότι αυτό συνεπάγεται σε θανατηφόρα τροχαία ατυχήματα.
Ο βαρυφορτωμένος τίγρης, ακολουθώντας πιστά τα χνάρια των μελών της παρέας, άρχισε να ξεδιπλώνει σταδιακά τις αρετές του. Το τρικύλινδρο μοτέρ δούλευε γραμμικά χωρίς ίχνος κραδασμών κι έτσι συνιστούσε μια πραγματική απόλαυση των αισθήσεων. Παρά το γεγονός ότι ήμασταν φορτωμένοι με τις πλαϊνές εργοστασιακές βαλίτσες, το τανκ μπαγκ και ένα μεγάλο σάκο στην σχάρα, ρολάραμε άνετα δίχως να χρειάζονταν επιπλέον αλλαγές ταχυτήτων.
Στην ενδιάμεση στάση για καφέ και τυρόπιτα, ο Μικιός ανέλαβε να μας ταξιδέψει στα ιστορικά μονοπάτια της συγκεκριμένης διαδρομής. Τα Μάταλα είναι ένας τόπος με μεγάλη ιστορία κατά την Μινωική περίοδο, όταν αποτελούσαν το επίνειο της αρχαίας Φαιστού, ενώ κατά την Ρωμαϊκή περίοδο μετατράπηκε σ’ επίνειο της Γόρτυνας. Στην απόκρημνη άκρη της παραλίας οι τεχνητές σπηλιές που είναι λαξευμένες στον βράχο εικάζεται ότι ήταν τάφοι, τους οποίους οικειοποιήθηκαν την δεκαετία του 1960 τα «Παιδιά των Λουλουδιών». Τα Μάταλα έχουν μετατραπεί σήμερα σ’ ένα αξιόλογο τουριστικό θέρετρο, στο οποίο κάθε χρόνο συρρέουν χιλιάδες τουρίστες για να απολαύσουν τις φυσικές ομορφιές του τόπου.

Προσπερνώντας τις Μοίρες με προορισμό το χωριό Ζαρός, ο στενός και «βομβαρδισμένος» επαρχιακός δρόμος ανάγκασε τις αναρτήσεις του τίγρη να δουλεύουν ασταμάτητα, καταπίνοντας ακούραστα τις αμέτρητες ανωμαλίες του οδοστρώματος.
Σε μικρή απόσταση από το χωριό, μας περίμενε η τεχνητή λίμνη Ζαρού ( ή Λίμνη Βοτόμος) που απλώνεται στις νότιες υπώρειες του όρους Σαμάρι. Οι παθιασμένοι φυσιολάτρες που φτάνουν εδώ μπορούν να περπατήσουν περιμετρικά της λίμνης, να διασχίσουν το κοντινό φαράγγι του Αγίου Νικολάου Ρούβα και να εξερευνήσουν το κατάφυτο δάσος του Ρούβα. Δυστυχώς, τα περιττά κιλά που είχα μαζέψει από τις γαστρονομικές αμαρτίες του χειμώνα με απέτρεψαν να περπατήσω δίπλα στις όχθες της Ζαρού. Έτσι, αφήνοντας τον τίγρη να ξεδιψάσει στις όχθες της λίμνης, προτίμησα να γευτώ τις τοπικές λιχουδιές στο αναψυκτήριο της λίμνης –η πέστροφα ήταν όντως υπέροχη!

Το φεγγάρι έλουζε με το ασημένιο χρώμα του το Ηράκλειο, όταν προσεγγίζαμε τα πρώτα σπίτι της πόλης. Με αργές κινήσεις και κουρασμένα χαμόγελα ξεφορτώσαμε τον τίγρη, τον «μαντρώσαμε» κατόπιν στο πάρκινγκ του ξενοδοχείου, και αφού αποτινάξαμε την σκόνη του ταξιδιού μ’ ένα ζεστό μπάνιο, παραδοθήκαμε άνευ όρων στην αγκαλιά του Μορφέα. Η πρώτη μας μέρα στο «Νησί των Γενναίων» ήταν όντως γεμάτη…

Νομός Λασιθίου

Ο ήλιος είχε ήδη ξεκινήσει τη συνηθισμένη πορεία του στα χωράφια του ουρανού, όταν αποχαιρετούσαμε τα τσιμεντένια όρια του Ηρακλείου με κατεύθυνση την ανατολική πλευρά του νησιού, και συγκεκριμένα τον νομό Λασιθίου. Οδηγώντας μέσα στην πρωινή δροσιά, αναβάτης και συνεπιβάτης προσπαθούσαμε να αρχειοθετήσουμε στον «σκληρό δίσκο» του μυαλού μας τις δίτροχες εμπειρίες που είχαμε αποκομίσει την προηγούμενη μέρα. Ταυτόχρονα, μια ανεξήγητη ανυπομονησία μας είχε πλημμυρίσει - μάλλον εξαιτίας των καινούργιων παραστάσεων και εμπειριών που έκρυβαν τα επόμενα χιλιόμετρα του Κρητικού οδοιπορικού μας: Άγιος Νικόλαος – Σητεία – Ιεράπετρα - Ηράκλειο (450 χλμ.).

Καθοδόν για τον Άγιο Νικόλαο, ο τίγρης πάτησε φρένο στον οικισμό Πλάκα, που απλώνεται απέναντι από το διάσημο πλέον νησί της Σπιναλόγκας. Συγκλονισμένοι από την τηλεοπτική σειρά «Το Νησί», θέλαμε να κάνουμε μια μικρή στάση στα όρια του χωριού, όπου έγιναν τα γυρίσματα της σειράς. Δυστυχώς, ο περιορισμένος χρόνος που είχαμε στη διάθεσή μας δεν μας επέτρεπε να επισκεφθούμε το νησί.
Η Ελένη δεν πίστευε στα μάτια της όταν αντίκρισε τυχαία μπροστά της μια γριούλα, η οποία είχε την δική της τηλεοπτική παρουσία σε αρκετά πλάνα από την «τηλεοπτική ζωή» των Χανσενικών. Για περίπου μισή ώρα, όσο εγώ φωτογράφιζα από τα τηλεοπτικά σκηνικά, η γιαγιούλα εξιστορούσε στην Ελένη κάποια χαρακτηριστικά γεγονότα που είχε βιώσει την «Εποχή της λέπρας».

Μετά την ιεροτελεστία του καφέ δίπλα στην «απύθμενη» λίμνη της Βουλιαγμένης (το σήμα κατατεθέν του Αγίου Νικολάου), ο τίγρης όρμηξε ανατολικά με κατεύθυνση στην Σητεία. Ο οδικός άξονας Αγίου Νικολάου – Σητείας, που αρχικά φλερτάριζε με την θάλασσα και στην συνέχεια στράφηκε στην ενδοχώρα, ήταν μια παιχνιδιάρικη κορδέλα, στην οποία ο τίγρης απέδειξε τα «στριφτερά» προσόντα του. Ειλικρινά, δεν καταλάβαμε πότε φτάσαμε στην Σητεία.
Περίπου 30 χλμ. ανατολικά της Σητείας, η τοπική φύση άλλαξε πρόσωπο και μεταμορφώθηκε σ’ ένα τραχύ, ερημικό τοπίο. Η στάση στην Μονή Τομπλού θεωρήθηκε επιβεβλημένη, αφού το εν λόγω μοναστήρι της Ανατολικής Κρήτης (που περιστοιχίζεται από στιβαρά τείχη ύψους 10 μ.) είναι από τα σημαντικότερα της Ελλάδας.
Αφού ανάψαμε ένα κερί στο καθολικό της μονής, συνεχίσαμε να οδηγούμε ανατολικά. Μπορεί στην παραλία του Βάι να μην κάναμε μπάνιο, αλλά απολαύσαμε το μοναδικό φοινικόδασος και τους ήχους της θάλασσας χωρίς την τουριστική βαβούρα του καλοκαιριού. Συνεχίσαμε ανατολικά μέχρι να συναντήσουμε τις δύο θάλασσες το Αιγαίο και το Λυβικό πέλαγος και αργότερα νότια της Σητείαςμ στο ορεινό χωριό Πισκοκέφαλο, «βουτήξαμε» στα άδυτα της τοπικής κρητικής κουζίνας.
Μετά την μεσημβρινή σιέστα -και αφού καταναλώσαμε αρκετά μπουκάλια σόδας- βρήκαμε το κουράγιο να ανέβουμε στην σέλα του τίγρη και να συνεχίσουμε (μέσω Μακρύ Γιαλού) για την Ιεράπετρα. Καφέ στα μαγαζιά της παραλιακής ζώνης και ρομαντικές φωτογραφίες την ώρα του δειλινού. Τελευταίος προορισμός της ημέρας το Ηράκλειο, 90χλμ. βορειοδυτικά!

Η ισχυρή δέσμη του προβολέα της αγγλικής μοτοσυκλέτας έκανε την νύχτα μέρα, διευκολύνοντας την βραδινή οδήγηση και μας βοήθησε να αποφύγουμε αρκετές ύπουλες παγίδες του δρόμου (λακκούβες, ελλιπής σήμανση, κουφάρια ζώων). Η άφιξη στο Ηράκλειο έγινε τις πρώτες μεταμεσονύκτιες ώρες, και αφού είχαμε οδηγήσει για περισσότερες από 16 ώρες. Χάρη, όμως, στην άριστη εργονομία της μοτοσυκλέτας, δεν νιώθαμε ιδιαίτερα κουρασμένοι ή εξαντλημένοι. Η Ελένη, μάλιστα, πρότεινε να πεταχτούμε μέχρι το Ρέθυμνο, που απείχε άλλα τόσα χιλιόμετρα, για ποτό!

Νομός Ρεθύμνου

Η παλαιά Εθνική οδός Ηρακλείου – Ρέθυμνου ήταν ο «Δούρειος Ίππος» με τον οποίο αλώσαμε τον τρίτο –και τελευταίο– νομό της Κρήτης. Αρχικός προορισμός μας στο νομό Ρεθύμνου υπήρξε ο αρχαιολογικός χώρος της αρχαίας Ελεύθερνας (30χλμ. νότια του Ρεθύμνου). Εκεί θαυμάσαμε πίσω από τα συρματοπλέγματα της περίφραξης, τις ιστορικές μαρτυρίες μιας αρχαίας δωρικής πολιτείας, η οποία ήταν κτισμένη κυριολεκτικά στην μέση του πουθενά. Δυστυχώς ο αρχαιολογικός χώρος….ήταν κλειστός!

Μετά την γνωριμία μας με τον αξιόλογο αρχαιολογικό χώρο κατευθυνθήκαμε στα σύγχρονα Ελεύθερνα, έναν παραδοσιακό οικισμό που έχει βραβευτεί από την τοπική Νομαρχία ως το γραφικότερο και πιο νοικοκυρεμένο χωριό του νομού.
Θα ήταν αδιανόητο να επισκεφτούμε τον νομό Ρεθύμνου και να μην μεταβούμε στην Μονή Αρκαδίου. Ταπεινοί προσκυνητές σε μια από τις πιο ένδοξες σελίδες του νησιού, περιπλανηθήκαμε για αρκετή ώρα στους χώρους της αναστυλωμένης μονής. Ήταν το 1866 όταν ο Κωστής Γιαμπουδάκης και 260 γενναία παλικάρια, περικυκλωμένοι από 15.000 Τούρκους, ανατίναξαν την Μονή Αρκαδιού, για να περάσουν έτσι για πάντα στην Ιστορία. Εδώ, μόνο ευγνωμοσύνη και σεβασμό νιώθεις για τους αθάνατους ήρωες.
Η άμμος στην κλεψύδρα του χρόνου λιγόστευε δραματικά. Στον ελάχιστο χρόνο που μας απέμενε, αποφασίσαμε να κάνουμε μια γρήγορη βόλτα μέχρι το φαράγγι του Αγίου Αντωνίου (Φαράγγι Πατσού), ένα από τα γνωστότερα της Κρήτης, μήκους 5 χλμ. Σημείο αναφοράς αποτελεί εδώ η εκκλησία του Αγίου Αντωνίου, με το άγιασμα που αναβλύζει μέσα από τον βράχο. Οι φυσιολάτρες θα διασχίσουν το φαράγγι περπατώντας στο σημαδοτημένο μονοπάτι που υπάρχει, ενώ οι …πεινασμένοι μπορούν να απολαύσουν αντικριστό κρέας και άλλα τοπικά εδέσματα στην ταβέρνα που βρίσκεται στην είσοδο του φαραγγιού.

Η μετάβασή μας στο κοντινό Ρέθυμνο (18 χλμ.) ήταν εύκολη και γρήγορη χάρη στον «Αμαριώτικο Δρόμο». Στο παλιό λιμάνι της πόλης αποχαιρετίσαμε στα γρήγορα τους Κρητικούς φίλους μας και συνεχίσαμε με τέρμα γκάζι προς το Ηράκλειο, για να προλάβουμε το πλοίο.

Ταξίδι εν πλω

Κυριακή βράδυ στο κατάστρωμα του πλοίου που θα μας μετέφερε ξανά στην πολύβουη Αθήνα. Οι ακτές του νησιού φαίνονταν όλο και πιο αχνά στο βάθος του ορίζοντα, ενώ μελαγχολικοί και άκεφοι τις ατενίζαμε να χάνονται σιγά-σιγά από το οπτικό μας πεδίο. Μέσα από το δίτροχο ταξίδι μας στη κρητική γη, είχαμε την τύχη να βιώσουμε ένα σαγηνευτικό οδοιπορικό, σ’ έναν τόπο όπου η ομορφιά των ανθρώπων κρύβεται στη ψυχή τους, και το κάλλος του πολιτισμού τους παραμένει αιώνιο και άφθαρτο. Και όμως, το νιώθαμε! Ένα κομμάτι του εαυτού μας είχε μείνει πίσω στην Κρήτη και μας περίμενε να γυρίσουμε. Και σίγουρα θα επιστρέφαμε σύντομα…Κοπέλια σας ευχαριστούμε!

Χορηγοί

ANEK LINES - Ακτοπλοϊκά εισιτήρια
Marine tours Herakleion - Διαμονή.