Που τρέχει ο λογισμός σου; Σε πολλά και διάφορά είναι η απάντηση, αν πρόκειται για τους οδηγούς αυτοκινήτων ενώ βρίσκονται πίσω από το τιμόνι. Μια ομάδα ερευνητών από τις Η.Π.Α., διεξήγαγαν ένα πείραμα παρουσία εκπροσώπων τις επιτροπής για την οδική ασφάλεια.
Σε αυτό το πείραμα, εθελοντές κλήθηκαν να οδηγήσουν σε εξομοιωτή, διανύοντας μια τυπική καθημερινή διαδρομή , διάρκειάς είκοσι λεπτών . Επί πέντε συνεχόμενες ημέρες, προκειμένου το πείραμα να είναι και στατιστικά ορθό, οι οδηγοί κατεύθυναν ένα τετράτροχο στους ίδιους δρόμους και η λειτουργία του εγκεφάλου τους παρακολουθούταν με ηλεκροφυσιολογικά μέσα.
Πέραν αυτής της καταγραφής, ανά τυχαία χρονικά διαστήματα, ένα ηχητικό σήμα τους καλούσε να απαντήσουν για το αν ήταν συγκεντρωμένοι στην οδήγηση ή το μυαλό τους ήταν απασχολημένο σε άλλες σκέψεις.
Με εξαίρεση την πρώτη ημέρα, όπου όπως ήταν λογικό η συγκέντρωση και προσήλωση τους στην οδήγηση ήταν μεγαλύτερη λόγο “ανίχνευσης” της διαδρομής, τις υπόλοιπες τέσσερις ημέρες, από τα 20 λεπτά του χρόνου συνολικής οδήγησης, το μυαλό τους ήταν “αλλού” στα 14!
Mιλάμε δηλαδή για ένα ποσοστό της τάξεως του 70%, με ότι μπορεί να συνεπάγεται αυτό για τους χρόνους αντίδρασης και την ικανότητα αντίληψης.
Αν προσαρμόσουμε αυτά τα δεδομένα στα πραγματικά καθημερινά σενάρια, ίσως το ποσοστό να είναι ακόμη μεγαλύτερο, αφού υπάρχουν πολύ περισσότεροι παράγοντες απόσπασης της προσοχής για έναν οδηγό αυτοκινήτου: τηλέφωνο, ραδιόφωνο, φαγητό, καφές και πόσα άλλα πράγματα…
