Το 2020, η Yamaha «περιέλαβε» τόσο το MT-03 όσο και το MT-125, ανανεώνοντας και φρεσκάροντας τα 2 μικρότερα μέλη της οικογένειας ΜΤ, αν και το βάρος της ανανέωσης έπεσε περισσότερο στο 125 παρά στο 03.

Το MT-03 δέχθηκε τις αλλαγές που είχαμε δει πρώτα στο YZF-R3 το 2019, και συγκεκριμένα το ανάποδο πιρούνι των 37mm από την Kayaba, τη νέα LCD οθόνη οργάνων, και το νέο ρεζερβουάρ με την ίδια χωρητικότητα στα 14 λίτρα.

Νέοι είναι και οι διακόπτες, νέος και ο προβολέας με τα 3 φωτιστικά σώματα, και full LED τα φώτα για το 2020, ενώ ελαφρώς διαφορετική είναι η θέση οδήγησης, με τον αναβάτη να βρίσκεται σε καλύτερη θέση ελέγχου, καθώς το τιμόνι έχει έρθει 39 mm ψηλότερα, και 19 mm κοντύτερα στον αναβάτη.

Η ανανεωμένη εμφάνιση, και το νέο Ice Fluo χρώμα ολοκληρώνουν το φρεσκάρισμα, ενώ για μια βαθύτερη τεχνική ανάλυση δείτε το άρθρο που προηγήθηκε της δοκιμής, ΕΔΩ.

Οι πρώτες εντυπώσεις από κοντά

Η ανανεωμένη εμφάνιση του MT-03 του χαρίζει έναν πολύ πιο πολεμικό χαρακτήρα, κάνοντας τους πάντες να πιστεύουν πως α) εδώ έχουμε ένα ακραίο street-fighter και β) πως πρόκειται για μοτοσυκλέτα 600 και βάλε κυβικών εκατοστών.

Οι παραπάνω στόχοι στοχεύουν ένα νεανικό κοινό, με τον πυρήνα του να αποτελείται από άνδρες και γυναίκες 20-30 χρονών, που θέλει φρέσκο και ζωηρό design, και να μοιάζει η μοτοσυκλέτα του με τα μοντέλα μεγαλύτερου κυβισμού. Όπως καταλαβαίνετε, αμφότεροι οι στόχοι εκπληρώθηκαν.

Στην επαφή από κοντά, εντυπωσιαστήκαμε πρώτα από την εμφάνιση του προβολέα στο κέντρο (τα δυο οριζόντια LED φώτα είναι τα θέσης / DRL φώτα), ενώ δεν γνωρίζουμε πώς αποδίδει τη νύχτα, καθώς η οδήγηση περιελάμβανε μόνο ημέρα -περισσότερα σύντομα, στο τεστ επί ελληνικού εδάφους.

Οι νέοι διακόπτες μας άρεσαν στο ήμισυ, δηλαδή μας άρεσε στο δεξί γκριπ η νέα μίζα, όμως στο αριστερό τα κουμπιά είναι μικρά και όχι ιδιαίτερα εργονομικά, ενώ δυσκολεύεσαι να βρεις και να πατήσεις την κόρνα.

Το νέο ρεζερβουάρ, με το πλατύτερο γείσο στο πάνω του μέρος σε πείθει για… πολλά κυβικά, ενώ προσφέρει και καλύτερη επαφή με τα γόνατα του αναβάτη.

Το ποιοτικό επίπεδο των επί μέρους εξαρτημάτων του MT-03 είναι πολύ υψηλό, αν και ακόμα κι από την πρώτη επαφή καταλαβαίνει κανείς πως χέρι-χέρι με την εντυπωσιακή εμφάνιση πηγαίνει και το οικονομικό επίπεδο εξοπλισμού, που είναι άλλωστε υπεύθυνο για την ιδιαίτερα χαμηλή τιμή του, και στην Ελλάδα.

Για παράδειγμα, εδώ δεν θα βρείτε TFT έγχρωμη οθόνη, το ABS δεν απενεργοποιείται, ούτε έχουμε Supermoto Mode, η δαγκάνα μπροστά είναι συμβατική με 2 αντί 4 έμβολα, το ανάποδο πιρούνι παρόλο που είναι εξαιρετικό σε απόδοση, υπολείπεται σε πάχος και οι μανέτες δεν ρυθμίζονται ως προς την απόσταση τους από το τιμόνι.

Παρόλα αυτά, όπως απεδείχθη και στα περίπου 100 χιλιόμετρα οδήγησης που διανύσαμε κατά τη διάρκεια της πρώτης δοκιμής μας, όλα πάνω στο MT-03 του 2020 λειτουργούν άψογα, και η μοτοσυκλέτα συμπεριφέρεται υπέροχα σε όλες τις συνθήκες, αποτελώντας αυτό ακριβώς που χρειάζεται, αντί για εκείνο που ονειρεύεσαι.

Μην ξεχνάμε άλλωστε πως τα όνειρα κοστίζουν, και αν το MT-03 είχε την αντίστοιχη τεχνολογία του MT-125 ή κάποιων κορυφαίων ανταγωνιστών της κατηγορίας των γυμνών μοτοσυκλετών 300-400 κ.εκ., θα έχανε τον προσιτό του χαρακτήρα.

Στην πόλη, ιδανικός σύντροφος

Η σέλα, ιδιαίτερα χαμηλή στα 780 mm, δεν έχει αλλάξει από το προηγούμενο μοντέλο. Γυρίζουμε το κλειδί στον διακόπτη, και χαζεύουμε τις ενδείξεις της ψηφιακής οθόνης. Τα έχει όλα, και με ευκρινείς, ευδιάκριτες ενδείξεις σε ήλιο και σκιά. Δυστυχώς τα κουμπιά για την εναλλαγή των ενδείξεων συνεχίζουν να βρίσκονται πάνω στα όργανα και όχι στο αριστερό γκριπ, παρά την έλευση των νέων διακοπτών. Έτσι στην οδήγηση, πρέπει να αφήσεις το χέρι από το τιμόνι για να αλλάξεις ενδείξεις.

Η μίζα ζωντανεύει εύκολα και άμεσα το MT-03, ενώ ο ήχος της εξάτμισης είναι ήσυχος και δεν θα ενοχλήσει κανέναν. Ταυτόχρονα δεν θα εξιτάρει κιόλας, όμως για αυτό υπάρχει το τελικό της Akrapovic που θα βρει κανείς στα επίσημα αξεσουάρ της μοτοσυκλέτας.

Το πρώτο μέρος της διαδρομής μας περιελάμβανε κάποια χιλιόμετρα τόσο στην παραλιακή όσο και στο κέντρο της Μάλαγα, μιας πόλης 570.000 κατοίκων. Εκεί φάνηκε για μια ακόμη φορά το χρηστικό πρόσωπο του MT-03 που δεν έχει αλλάξει καθόλου από το μοντέλο του 2019. Μαλακός και προοδευτικός συμπλέκτης, αθόρυβο, μαλακό και θετικό κιβώτιο ταχυτήτων, ανυπαρξία κραδασμών, τιμόνι που κόβει πολύ και βοηθάει στις επιτόπιες μανούβρες, μαλακές αναρτήσεις που καταπίνουν σαμάρια και λακκούβες, χαμηλή σέλα που βοηθάει στο σταμάτα-ξεκίνα ακόμα και τα χαμηλά αναστήματα, και απίστευτα ελαστικός, φιλικός αλλά και σβέλτος κινητήρας.

Καβάλα στο MT-03 σε αστικές συνθήκες, ο αναβάτης αισθάνεται σαν ψάρι στο νερό, έχοντας όλα όσα χρειάζεται για το καθημερινό του δρομολόγιο, με τη μοτοσυκλέτα της Yamaha να έχει κορυφαία αστική συμπεριφορά, που θυμίζει scooter / παπί σε ευκολία, διαθέτοντας όμως οδική ασφάλεια και επιδόσεις μοτοσυκλέτας.

Πραγματικά δεν γνωρίζουμε αν το MT-03 μπορεί να γίνει καλύτερο για αστικές συνθήκες, ενώ η συνέχεια της διαδρομής μας περιελάμβανε επαρχιακό ορεινό δίκτυο, εκεί όπου θα βλέπαμε πόσα απίδια βάζει το νέο πιρούνι.

Ατελείωτη διασκέδαση στις στροφές

Ως φαν της ταχύτητας, σταθήκαμε τυχεροί ως προς τον πλοηγό μας, ο οποίος ήταν ταχύτατος, με εκπληκτικές γραμμές, διατηρώντας παράλληλα ρυθμό με μια… στοιχειώδη ασφάλεια αν κάτι πήγαινε στραβά.

Παρέα με έναν Πολωνό συντάκτη, κολλήσαμε στη ρόδα του πλοηγού, και τον αφήσαμε να μας δείξει τις δυνατότητες του νέου MT-03.

Ο δρόμος ήταν στεγνός και γεμάτος στροφές με 2α, 3η, άντε και 4η στο κιβώτιο, ενώ είχε κομμάτια με καλή σαγρέ άσφαλτο, όσο και κομμάτια με άσφαλτο που πλησίαζε την ελληνική. Τα σκληρά Dunlop Sportmax ήταν εκείνα που έθεσαν πρώτα τα όρια, ενώ αμέσως μετά σειρά είχε το μπροστινό φρένο.

Εξηγούμαι. Ο ρυθμός ήταν ιδιαίτερα γρήγορος, θυμίζοντας… Isle of Malaga, και όσο η άσφαλτος ήταν καλή (επιπέδου που έχουμε συνηθίσει σε χώρες του εξωτερικού), τα ελαστικά λειτουργούσαν άψογα και σου επέτρεπαν να στρίβεις με φόρα και χιλιόμετρα, όμως σε άσφαλτο με σχετικά μικρή πρόσφυση τα γλιστρήματα ήταν αρκετά -όπως και με το προηγούμενο μοντέλο.

Αυτά τα ελαστικά έχουν φτιαχτεί κυρίως για να βγάλουν αρκετά χιλιόμετρα στο καλό ευρωπαϊκό δίκτυο, και πάσχουν για τις ελληνικές συνθήκες, όπου το MT-03 μεταμορφώνεται με ένα ζευγάρι πιο μαλακά ελαστικά, που άλλωστε δεν θα φαγωθούν εύκολα στην εγχώρια άσφαλτο-γυαλί.

Όσον αφορά στα φρένα, αυτά είναι ακριβώς «όσο πρέπει» όταν οι ρυθμοί είναι λογικοί έως σβέλτοι, αλλά υπολείπονταν σε βίαια φρένα στον παρανοϊκό sport ρυθμό που οδηγήσαμε, ρυθμό που υπερέβαινε κατά πολύ τον προορισμό της μοτοσυκλέτας.

Οι αναρτήσεις που είναι για φίλημα στην πόλη, στην γρήγορη οδήγηση αποδεικνύονται αρκετά μαλακές, δίχως να πλέουν μεν, συμπεριφερόμενες ενιαία, ούτε όμως να εμπνέουν και για οριακή οδήγηση δε, ενώ θα θέλαμε καλύτερη πληροφόρηση από το μπροστινό.

Μόλις εγκλιματίστηκα στη γενικά μαλακή συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας, συμπεριφορά που χαρακτήριζε και το προηγούμενο MT-03, ξεκίνησα να οδηγώ με γραμμές, λίγα και γλυκά φρένα, και με ενεργητική σωματική συμμετοχή το 03 μεταμορφώθηκε σε υπέροχο εργαλείο οδηγικής απόλαυσης. Και ξαφνικά, ο μαλακός χαρακτήρας του συνόλου εξελίχθηκε σε σωτήρια δικλείδα ασφαλείας, καθώς μπορούσα να γλιστρώ προοδευτικά τον πίσω τροχό με το γκάζι στις εξόδους των στροφών, και να μαζεύω αντίστοιχα εύκολα τα όποια γλιστρήματα πριν εξελιχθούν σε κάτι ανησυχητικό.

Μην ξεχνάμε επίσης πως στους ρυθμούς που κινηθήκαμε εμείς, δεν πρόκειται να κινηθεί ούτε το 5% των αγοραστών του ΜΤ-03, κι έτσι θα έχουμε έναν πολύ καλό μπούσουλα για τα όρια της μοτοσυκλέτας που βρίσκονται ακόμα πολύ μακριά από αυτά του μέσου όρου αναβατών.

Οι καθρέπτες παρέχουν καλή ορατότητα και δεν θολώνουν από τους (ανύπαρκτους) κραδασμούς, ενώ παρόλο που η σέλα είναι πιο μαλακή από όσο θα τη θέλαμε, εντούτοις όταν κατεβήκαμε από αυτή, μετά από 100 χιλιόμετρα, δεν είχαμε πιαστεί.

Όσον αφορά στη σούζα, το MT-03 θα σηκωθεί με πρώτη και συμπλέκτη, εύκολα, και αρκετά δυσκολότερα και πιο ζορισμένα με δευτέρα στο κιβώτιο -εν ολίγοις η σούζα δεν θα έρθει μόνη της, αλλά μόνο όταν την επιδιώξει ο αναβάτης.

Κάπως έτσι διανύσαμε τον μεγαλύτερο όγκο των χιλιομέτρων, με το τελικό κομμάτι της διαδρομής να έχει και ένα κομμάτι Εθνικής Οδού.

Ακλόνητο & ταχύτατο στον αυτοκινητόδρομο

Μπορεί στο παρελθόν να είχα δει έως και 190 χλμ/ώρα σε κατηφορική ευθεία με το ΜΤ-03, όμως στη Μάλαγα είδα… 198 χλμ/ώρα στην κατηφόρα, δίχως να βρω κόφτη, και με το μοτέρ να έχει κι άλλα αποθέματα δύναμης!

Στον αυτοκινητόδρομο το MT-03 δείχνει ξεκάθαρα την υπεροχή των δικύλινδρων μοντέλων της κατηγορίας έναντι εκείνων με τον έναν κύλινδρο, βγάζοντας περισσότερα χιλιόμετρα, ενώ την ίδια ώρα σου δίνουν μια πιο χαλαρή και όχι ζορισμένη αίσθηση.

Κινούμενοι με ταχύτητες από 160 έως και την τελική της μοτοσυκλέτας, το MT-03 απεδείχθη βράχος σταθερότητας παρά το αεράκι που φύσαγε, και το μόνο στοιχείο που θα κάνει τον αναβάτη να κλείσει το γκάζι είναι η μηδαμινή προστασία από τον αέρα -η Yamaha διαθέτει μικρή ζελατίνα στα επίσημα αξεσουάρ.

Σημειώστε πως η Yamaha δεν άλλαξε τη σέλα του συνεπιβάτη, που παραμένει ψηλή και με λίγο αφρώδες, δυσκολεύοντας την παραμονή πάνω της για μεγάλα ταξίδια -η sport εμφάνιση έχει και τα μείον της.

Από εμφάνιση «πόλεμος», στην πράξη προσιτό πασπαρτού

Ναι, το ΜΤ-03 άλλαξε και αγρίεψε. Αλλά μόνο εμφανισιακά, και θέλει προσοχή στην αποκωδικοποίηση του image του, ώστε να μην μπερδευτείτε. Οι πελάτες και η Yamaha ήθελαν αγριάδα, σκοτεινή πλευρά της Ιαπωνίας (Dark Side of Japan) και τσαμπουκά, όμως όπως γνωρίζουμε, αν η μοτοσυκλέτα ήταν το ίδιο εξαγριωμένη στη συμπεριφορά όπως και στην εμφάνιση, τότε το αγοραστικό κοινό της θα περιοριζόταν σε μια χούφτα ανθρώπων.

Όχι λοιπόν, εδώ δεν έχουμε ένα ακραίο streetfighter για τους ελάχιστους χούλιγκαν του χώρου, αλλά ένα fun commuter μοντέλο για όλους και για όλες, προσιτό σε τιμή, προσιτό σε ύψος, προσιτό σε κατανάλωση. Ένας άριστος καθημερινός σύντροφος, με εμφάνιση που προκαλεί και συγκεντρώνει τα βλέμματα, και παράλληλα μπορεί να προσφέρει μεγάλη διασκέδαση σε δρόμο με στροφές, ένα εκπληκτικό σχολείο sport οδήγησης για αναβάτες Α2 και όχι μόνο.

Η ανανέωση και το φρεσκάρισμα έκαναν το ΜΤ-03 πιο όμορφο, πιο σύγχρονο, πιο χρηστικό και ποιοτικό, ενώ την ίδια στιγμή η Yamaha -τουλάχιστον στην Ελλάδα- το προσφέρει σε τιμή φθηνότερη τόσο από το παλαιότερο μοντέλο που αντικαθιστά, όσο και από όλο τον ανταγωνισμό.

Συγκεκριμένα, στα 5.190 ευρώ, το MT-03 του 2020 είναι φθηνότερο από τα Husqvarna 401 Svartpilen & 401 Vitpilen κατά 1.790 ευρώ, από το Honda CB300R κατά 800 ευρώ, από το KTM 390 Duke κατά 600 ευρώ, ακόμα και από το BMW G 310 R κατά 60 ευρώ!

Αυτή η τιμή είναι από μόνη της Unique Sales Point, και περιγράφει με τον πιο εύγλωττο τρόπο το τι σημαίνει «προσιτό», όμορφο αλλά και σύγχρονο μοντέλο, ικανό να ικανοποιήσει τους πάντες, σε μια τεράστια ποικιλία συνθηκών.

Τεχνικά Χαρακτηριστικά