Από την μια η σκληροπυρηνική θεώρηση που θέλει ως Adventure μόνο τις μοτοσυκλέτες με 21 ιντσών μπροστινό τροχό και “Dakar DNA” μέχρι το άλλο άκρο όπου μοντέλα με τροχούς 17”, ελαστικά δρόμου και διαδρομές αναρτήσεων σχεδόν street, εντάσσονται καταχρηστικά στα πλαίσια της κατηγορίας, η απόσταση είναι πολύ μεγάλη!
Δεν θα ασχοληθούμε όμως με θέματα ταξινόμησης στο συγκεκριμένο άρθρο, θα αρκεστούμε μόνο να πούμε ότι η περιπέτεια (Adventure) με δύο τροχούς θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η απόκλιση από την “πεπατημένη οδό”.
Αν η κυριολεκτική απόδοση της “πεπατημένης οδού” είναι η άσφαλτος λοιπόν, τότε τα μοντέλα που έχουν τα εφόδια για να κινηθούν απροβλημάτιστα εκτός αυτής, θα μπορούσαν να θεωρηθούν Adventure.
Όπως αντιλαμβάνεστε οι επιλογές είναι πάρα πολλές αλλά στο συγκεκριμένο θέμα θα ασχοληθούμε με τέσσερις εναλλακτικές προτάσεις της κατηγορίας που δεν ακολουθούν και σε αυτή την περίπτωση την “πεπατημένη οδό” των επιλογών και έχουν να προτείνουν κάτι διαφορετικό εντός αυτής.
Royal Enfield Himalayan 
Αν υπάρχει ένα αντίστοιχο του θρυλικού Lada Niva στους δύο τροχούς, αυτό είναι το Royal Enfiled Himalayn. Απλό, λιτό και σκληροτράχηλο, αντιπαραθέτει αυτή την “heavy-duty” φιλοσοφία του απέναντι στις στρατιές υπερ-εξοπλισμένων και luxury δίτροχων... “SUV”, που κατακλύζουν την κατηγορία. Ο αερόψυκτος μονοκύλινδρος κινητήρας των 411 κ.εκ. και 24,5 ίππων δεν πρόκειται να χαράξει νέους δρόμους στα βουνά, ωστόσο η ισχύς του είναι αρκετή για να σας μεταφέρει σε αυτούς, αρκεί να μην έχετε απαιτήσεις για 200άρες στην εθνική. Η φιλική απόδοση του μοτέρ εγγυάται ότι θα πατήσετε χώμα χωρίς τον φόβο μήπως ανοίξει το γκάζι λίγο παραπάνω και ξεχυθούν... τρεις στάβλοι άλογα σε σαθρούς χωματόδρομους. 
Πέραν αυτών, υπάρχει ένα παλιό ινδιάνικο (ή ινδικό στην προκειμένη περίπτωση ρητό), που αναφέρει ότι “η μοναδική περίπτωση για να μην σπάσει ή χαλάσει κάτι πάνω σε μια μοτοσυκλέτα, είναι αυτό να μην υπάρχει ως εξοπλιστικό στοιχείο πάνω στην μοτοσυκλέτα”. Το Himalayan πέραν του ABS, δεν έχει κανένα άλλο ψηφιακό καλούδι και αντί για... στρέμματα καλοφινιρισμένων πλαστικών έχει σιδεριές. Ναι, μπορεί να μην κερδίζει την κορδέλα της “Mις υφήλιος” στα Adventure καλλιστεία, από την άλλη όμως, δεν πρόκειται να στερέψει τα αποθέματα του τραπεζικού λογαριασμού έτσι και πέσει κάτω, ούτε και να σας δημιουργήσει ψυχολογικά όταν βάτα και θάμνοι προκαλούν ανατριχιαστικά soundtrack γδαρσίματος στα στενά περάσματα. Ένα φιλικό και αξιόπιστο μέσο για να σας πάει σε δύσκολους να προσεγγιστούν τόπους, χωρίς η παρουσία του να αποτελεί παράγοντα άγχους. Αυτό είναι το Himalayn και ως αντάλλαγμα ζητά μια πιο χαλαρή προσέγγιση στο ταξίδι (από επαρχιακούς, χωρίς βιασύνες) και 5.290 ευρώ.
Διαβάστε την πλήρη δοκιμή του μοντέλου ΕΔΩ
SWM Super Dual 650
Ποιος θα το περίμενε ότι η φιλοσοφία των μοτοσυκλετών που όριζε την κατηγορία πριν κάποια χρόνια, θα θεωρείτε στις μέρες μας “εναλλακτική”. Και όμως το Super Dual 650 της SWM αποτελεί έναν εκ των “τελευταίων των Μοϊκανών” που κρατά την σημαία των μεσαίων μονοκύλινδρων , πάλαι ποτέ On-Off, ψηλά! Ο κινητήρας του προέρχεται από το ΤΕ610 της Husqvarna, προσαρμοσμένος στις σύγχρονες προδιαγραφές και αποδίδει 47 και κάτι πραγματικούς ίππους, που καλπάζουν με αυτή την μοναδική μονοκύλινδρη αίσθηση του παρελθόντος. Ψιλόλιγνη σιλουέτα, αναρτήσεις με “αρκετή” διαδρομή, ακτινωτοί τροχοί 21 και 18 ιντσών με ελαστικά 50-50 και μια λιτή παρουσία χωρίς πολλά φρου – φρου και αρώματα αλλά με πολύ ουσία. Γιατί είναι αποδεδειγμένο εδώ και χρόνια, ότι μοντέλα αυτού του τύπου ταιριάζουν γάντι στην μοτοσυκλετιστική πραγματικότητα της χώρας μας. 
Καθημερινή μετακίνηση, εκδρομές και ταξίδια, καθώς και πρόσβαση στο τεράστιο δίκτυο χωματόδρομων, όλα αυτά γίνονται με μεγάλη ευκολία και προσαρμοστικότητα καθώς και και με μικρό κόστος. Ως “περιπετειώδες μέσο” το Super Dual δεν απογοητεύει, με τα off-road γονίδια του να δηλώνουν το παρών, χωρίς όμως να υπονομεύουν την άνεση. Η μοτοσυκλέτα μπορεί να κινηθεί με εκδρομικό ή ακόμα και γρήγορο τέμπο στο χώμα, σαφώς πιο εύκολα από ένα θηριώδες adventure με διπλάσιο κυβισμό. Το μικρό της βάρος (σε σχέση με τα θεριά) η αμεσότητα στους χειρισμούς και η ευλογημένη μονοκύλινδρη απόκριση κάνουν την όλη εμπειρία διασκεδαστική, με τo ΑΒS να προσφέρει δυνατότητα απενεργοποίησης στον πίσω τροχό. Τα 7.490 ευρώ που κοστίζει δεν είναι βέβαια λίγα, πόσο μάλλον όταν το Super Dual δεν αποτελεί αποτέλεσμα τρομακτικής εξέλιξης ή φορέα των τελευταίων τεχνολογιών, από την άλλη όμως, δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στην αγορά, πλην των πολύ ακριβότερων προτάσεων από τις KTM και Husqvarna. Η μοναδικότητα στην προκειμένη περίπτωση κοστίζει αλλά το αξίζει!
Διαβάστε την πλήρη δοκιμή του μοντέλου ΕΔΩ
Honda X-ADV 750 DCT 
Ένα μοντέλο που συζητήθηκε πάρα πολύ όταν παρουσιάστηκε, το X-ADV αποτελεί το πρώτο... Adventure Scooter ή Adventure Hybrid ή όπως θέλετε πείτε τέλος πάντων. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πρόκειται για κάτι πρωτοποριακό και πολύ τολμηρό από την Honda, το οποίο βρήκε ανταπόκριση. Πέραν προκαταλήψεων και αγκυλώσεων λοιπόν, το X-ADV κάνει όλα όσα υπόσχεται και τα κάνει καλά! Θα κινηθεί κάθε μέρα σχεδόν εξίσου άνετα με το Integra με την ψηλότερη θέση οδήγησης να είναι ένα εν δυνάμει προσόν για πολύ κόσμο. Ταξιδεύει πολύ άνετα και στρίβει πολύ πειστικά, χάρη στο εξαιρετικό πιρούνι και τα πολύ δυνατά και εύχρηστα φρένα του. Σε ότι αφορά στο χώμα, δεν θα το σταματήσει κανένας χωματόδρομος, τον οποίο θα καταπιεί ανεξαρτήτως φορτίου στη σέλα του, ενώ με ικανό οδηγό μπορεί να περάσει ακόμα και από δύσκολες διαδρομές. 
Το X-ADV δεν είναι το δίτροχο που θα τα βάλει με τα πιο ικανά Adventure, δεν είναι αυτός ο λόγος της ύπαρξης του άλλωστε. Αυτό που έχει εισάγει ως νέα δυναμική όμως, είναι η μεταφορά της “scooter” φιλοσοφίας εκτός δρόμου, κάτι που μέχρι πρωτινός αποτελούσε απίθανο σενάριο. Η δυνατότητα του να μετέχουν αναβάτες με μικρή εμπειρία στην Adventure δίτροχη έκφραση ανοίγει νέους δρόμους και σίγουρα υπάρχει κοινό για αυτό. Με εξαιρετικό ABS, Traction Control, DCT (συμπεριλαμβανομένης της G λειτουργίας των Africa) και έκδοση για κατόχους A2 διπλώματος, το X-ADV προσφέρει ευκολία και ασφάλεια για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο. Αν μέχρι τώρα υπήρχαν scooter στα 500(+) κ.εκ. που μπορούσαν να ταξιδέψουν και να στρίψουν σαν μοτοσυκλέτες, το X-ADV είναι μια μοτοσυκλέτα με φιλοσοφία scooter που μπορεί να ταξιδέψει, να στρίψει και... να μπει στο χώμα. Η τιμή του στα 13.350 ευρώ είναι σίγουρα πολύ ψηλή αλλά η πρωτοπορία έχει και το ανάλογο τίμημα.
Διαβάστε την πλήρη δοκιμή του μοντέλου ΕΔΩ
Triumph Street Scrambler 900
Η τάση με τα νεορετρό έχει ως αποτέλεσμα μερικές εξαιρετικές μοτοσυκλέτες και αν υπάρχει μια εταιρεία που δικαιωματικά θα μπορούσε να φέρει το ΠΟΠ της βρετανικής πάλαι ποτέ κατασκευαστικής φιλοσοφίας, αυτή είναι η Triumph. Έχοντας τοποθετηθεί εξαιρετικά με τα Bonneville και τα Truxton δοκίμασε επίσης άνοιγμα στα custom (Speedmaster / Bobber) αλλά και στα Scrambler με εκδόσεις στα 900 και 1200 κ.εκ. Το Street Scrambler αποτελεί το πλέον πολυχρηστικό νεορετρό, έναν πανέμορφο δίτροχο “ελβετικό σουγιά” που μπορεί να κάνει τα πάντα: πόλη, ταξίδι, στρίβειν και χώμα, συνδυάζοντας τα με μια μοναδική εμφάνιση και χαρακτήρα. Ο 900άρης “High Torque” κινητήρας είναι απολαυστικός και η μοτοσυκλέτα καλοστημένη, προσφέροντας σιγουριά και αναπάντεχα καλή οδηγική συμπεριφορά, για όσους λανθασμένα παρασυρθούν από το παρουσιαστικό της και την θεωρήσουν... “παλιάς σχολής”. Μέσα στην πόλη είναι ευκολοδήγητη και η πλούσια ροπή των 8 kg-m καθώς και η ελαστικότητα του κινητήρα, προσφέρεται ιδανικά για να βάλει κανείς μια τετάρτη και να μετατρέψει το Street Scrambler σε “αυτόματο”. 
Η βρετανική μοτοσυκλέτα κρατάει πολύ καλά, και σε ποιοτική άσφαλτο θα κινηθεί με απόλυτη σταθερότητα και εμπιστοσύνη, ενώ στο ταξίδι, ο μόνος περιοριστικός παράγοντας είναι η έλλειψη προστασίας από τα στοιχεία της φύσης. Στο χώμα, που είναι και το ζητούμενο σε αυτό το “εναλλακτικά adventure” θέμα, το Street Scrambler έχει κάποιους περιορισμούς, όπως τις σχετικά μικρές διαδρομές αναρτήσεων και την μικρή επίσης απόσταση από το έδαφος, όποτε τα ακραία σενάρια οδήγησης, δεν πραγματώνονται. Από την άλλη όμως έχει χαμηλό ύψος σέλας και χαμηλό επίσης κέντρο βάρους, ενώ ο κινητήρας ταιριάζει άψογα σε αυτό το περιβάλλον με την γραμμική απόδοση του. Σε καλά πατημένους χωματόδρομους το Street Scrambler μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα διασκεδαστικό, με τις ελεγχόμενες πλαγιολησθήσεις να συμπεριλαμβάνονται στο menu, ενώ με λίγη προσοχή και λογικές ταχύτητες, θα περάσει ακόμα και από δύσκολα κομμάτια, εκπληρώνοντας τις όποιες “περιπετειώδεις” ανάγκες του αναβάτη του.
Διαβάστε την πλήρη δοκιμή του μοντέλου ΕΔΩ
