Αdventure μοτοσυκλέτα, σημαίνει εξορμήσεις εκτός δρόμου, εξερεύνηση και απόδραση μέσα στην φύση για λίγες ώρες ή και για λίγες ημέρες! Αν και οι περισσότερες Adventure έρχονται καλώς εξοπλισμένες από το εργοστάσιο κατασκευής τους, στο θέμα που ακολουθεί, εστιάζουμε στα στοιχεία εκείνα του εξοπλισμού που μπορεί να προσθέσει κανείς μετά την αγορά, ώστε να προστατεύσει την μοτοσυκλέτα του στην εκτός δρόμου χρήση και να την κάνει πιο απολαυστική και αποτελεσματική.
Προστατευτική ποδιά
Η ποδιά του κινητήρα, η οποία καλό είναι να έχει κατασκευαστεί από μέταλλο ή πολύ σκληρό πλαστικό, προστατεύει ένα πολύ ευαίσθητο σημείο στην μοτοσυκλέτα μας, το οποίο “βομβαρδίζεται” από πέτρες και χαλίκια που εκτοξεύονται από την περιστροφή του μπροστινού ελαστικού. Πέραν αυτού, το σημείο αυτό είναι πολύ πιθανόν να έρθει σε επαφή με το έδαφος, κατά το πέρασμα έντονων ανωμαλιών εκτός δρόμου. Για όλες αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν, η τοποθέτηση μιας ποδιάς σε Adventure μοτοσυκλέτες, είναι μια πολύ σοφή και ίσως και επιτακτική κίνηση.
Προστατευτικό προβολέα
Ο προβολέας και συγκεκριμένα το κρύσταλλο του, είναι ένα πολύ ευαίσθητο σημείο επίσης, το οποίο μπορεί να σπάσει από κλαδιά ή από τις πέτρες που σηκώνει μια προπορευόμενη μοτοσυκλέτα. Στην αγορά κυκλοφορούν λοιπόν ειδικά μεταλλικά προστατευτικά, “σχάρες” ή “δίχτυα” τα οποία έχουν κοπεί στο σχήμα της επιφάνειας του κρυστάλλου του προβολέα και στηρίζονται με εδικές βάσεις λίγο μπροστά από αυτό. Προφανώς, η πυκνότητα της “πλέξης” τους επιτρέπει στο φως να περνά χωρίς πρόβλημα, ωστόσο από την άλλη έχει την ιδιότητα να “αποκρούει” τα αντικείμενα που μπορεί να προκαλέσουν ζημιά σε ένα τόσο απαραίτητο στοιχεία της μοτοσυκλέτας σας.
Προστατευτικό ψυγείου
Το ίδιο επιρρεπές σε χτυπήματα όπως ο προβολέας, είναι και το ψυγείο μιας Adventure μοτοσυκλέτας. Χρειάζεται βέβαια ένα αρκετά σφοδρό χτύπημα από πέτρα η κλαδί για να δημιουργηθεί τρύπα και διαρροή (χωρίς να σημαίνει ότι είναι απίθανό να συμβεί), ωστόσο οι ψύκτρες ενός ψυγείου είναι αρκετά λεπτεπίλεπτες και στραβώνουν με το παραμικρό πίεση, ακόμα και αν τις πιέσουμε με το δάχτυλο μας. Φυσικά κάποια χτυπήματα και στραβωμένες ψύκτρες σε μερικά σημεία, δεν συνιστούν πρόβλημα, όμως αν τα χτυπήματα αυτά εξαπλωθούν αρκετά σε μέγεθος και έκταση, ενδέχεται να υποβαθμίσουν τις θερμοαπαγωγικές ιδιότητες του ψυγείου μας. Η λύση λοιπόν, είναι ένα κάλυμμα ψυγείου, το οποίο, όπως και το κάλυμμα του προβολέα αναλογικά, έχει πλέξη αρκετά πυκνή για να προστατεύει αλλά χωρίς να μπλοκάρει την ροή του αέρα.
Προστατευτικές χούφτες
Τα προστατευτικά που ολοκληρώνουν την “θωράκιση” του μπροστινού μέρους μιας Adventure μοτοσυκλέτας, είναι οι χούφτες. Στην endurο εφαρμογή τους απ΄ όπου και προέρχονται, προσφέρουν προστασία στα χέρια από τα κλαδιά και την βλάστηση στα στενά μονοπάτια, στις Adventure μοτοσυκλέτες, έχουν περισσότερο λογική προστασίας από το κρύο και τον αέρα.
Προστατευτικά κάγκελα
Η κίνηση στο χώμα αυξάνει τις πιθανότητες μια πτώσης. Η ήδη μειωμένη σε σχέση με την άσφαλτο πρόσφυση, αυξομειώνεται συνεχώς αναλόγως της σύστασης και της μορφής του εδάφους που πατάνε οι τροχοί μας (λάσπη, άμμος, χαλίκια, σαθρά τμήματα), ενώ οι κλίσεις είναι ποικίλες και μερικές φορές αρκετά έντονες, με το ανάγλυφο σε ορισμένα σημεία να εμφανίζει αρκετές ανωμαλίες. Ναι λοιπόν, υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να πέσουμε στο χώμα και αυτό είναι κάτι… φυσιολογικό, συμβαίνει δε συνήθως με πολύ μικρές ταχύτητες, χωρίς να εγκυμονεί κινδύνους για τον -σωστά ντυμένο- αναβάτη. Κατά πάσα πιθανότητα, ούτε και η μοτοσυκλέτα θα πάθει κάτι, με την έννοια ότι δεν θα επηρεαστεί λειτουργικά αλλά είναι πολύ πιθανόν να γρατζουνιστούν ή και να σπάσουν τα πλαστικά της και να “τραυματιστεί” και σε άλλα σημεία. Για αυτό τον λόγο, υπάρχουν στην αγορά τα προστατευτικά κάγκελα, σε πολλά σχέδια για κάθε μοτοσυκλέτα, original ή από τρίτους κατασκευαστές. Προσφέρουν προστασία σε πτώσεις, αφού λόγω του ότι προεξέχουν και “αγκαλιάζουν” τις επιφάνειες των πλαστικών, έρχονται πρώτα σε επαφή με το έδαφος. Ο κάθε αναβάτης, έχει την δυνατότητα να επιλέξει ανάμεσα από πολλά σχέδια και χρώματα, αλλά διακριτικά και άλλα με έντονη παρουσία, που προσδίδει εργοστασιακό look. Σε κάθε περίπτωση είναι μια σχετικά προσιτή και εύκολη στην τοποθέτηση της προσθήκη, που μπορεί να μας σώσει αρκετά χρήματα, προστατεύοντας τα ευαίσθητα και ακριβά στην αντικατάσταση τους πλαστικά μιας μοτοσυκλέτας.
Βάση – “πατάκι” σταντ
Στο χώμα επίσης, είναι πολύ πιθανό να σημειωθούν στατικές πτώσεις, όταν πάμε να στηρίξουμε την μοτοσυκλέτα μας στο πλαϊνό σταντ. Το υγρό, “αφράτο” ή σαθρό χώμα, δεν επαρκεί για να στηρίξει το βάρος της μοτοσυκλέτας και υποχωρεί, με αποτέλεσμα αυτή να… “ξαπλώσει” κάτω. Για να αντιμετωπίσουμε αυτές τα καταστάσεις, η λύση είναι το πρόσθετο “παπουτσάκι” του σταντ, μια βάση μεγάλης επιφάνειας δηλαδή, που τοποθετείται στο μέρος που πατάει το σταντ, χωρίς να “βυθίζεται” στα επικίνδυνα για κάτι τέτοιο, εδάφη.
Μαρσπιέ
Στο χώμα, η οδήγηση γίνεται από την όρθια θέση, οπότε τα δύο σημεία επαφής / στήριξης του αναβάτη με την μοτοσυκλέτα, είναι τα μαρσπιέ και το τιμόνι. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, θα πρέπει αυτά να είναι άψογα εργονομικά και να μην δημιουργούν προβλήματα. Σε ότι αφορά στα μαρσπιέ, σε μερικές Adventure μοτοσυκλέτες, έχουν μια διττή φύση, με την έννοια του ότι μπορεί να αφαιρεθεί το λαστιχένιο τμήμα και να μείνει μόνο ο σκελετός με την οδοντωτή περιφέρεια, που αποτρέπουν τα γλυστρήματα από τα νερά και τις λάσπες. Αν η μοτοσυκλέτα σας δεν διαθέτει αυτού του τύπου τα μαρσπιέ και σκοπεύετε να κινηθείτε αρκετά στο χώμα, η τοποθέτηση ενός τέτοιου σετ, είναι κάτι που θα πρέπει να το εξετάσετε σοβαρά. Επίσης, θα πρέπει να ρυθμίσετε και την θέση (το ύψος) στο πεντάλ του ποδόφρενου, αφού το πέλμα σας οδηγώντας όρθιοι, έρχεται πιο πάνω.
Τιμόνι
Το άλλο σημείο με το οποίο θα πρέπει να ασχοληθείτε είναι το τιμόνι, με την έννοια ότι αυτό πρέπει να σας έρχεται βολικά στα χέρια σας όταν οδηγάτε όρθιοι. Συνήθως αυτό σημαίνει πιο ψηλά και ίσως πιο κοντά και για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να τοποθετηθούν αποστάτες στα καβαλέτα ή νέα διαφορετικού μεγέθους και κλίσης καβαλέτα. Επειδή βέβαια μια Adventure μοτοσυκλέτα δεν οδηγείται αποκλειστικά στο χώμα, η πιο σωστή προσέγγιση είναι να βρεθεί μια θέση του τιμονιού που να βολεύει ναι μεν στην όρθια θέση οδήγησης αλλά να μην καταστρέφει την οδήγηση στην άσφαλτο.