Η ομάδα Tyφoon MotoRacing «γεννήθηκε» το 2014, αποτελείται από τους φοιτητές του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (ΠΔΜ) και στόχος της είναι η ανάπτυξη μιας πρωτότυπης αγωνιστικής μοτοσυκλέτας, με το οποίο θα πάρουν μέρος στον διαγωνισμό MotoStudent 2016. Η Red Bull και ο Δημήτρης Μαυροκεφαλίδης μίλησαν με την ομάδα, σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη.
Το πρωτότυπο στη συνέχεια θα αξιολογηθεί στο διαγωνισμό MotoStudent που θα πραγματοποιηθεί τον Σεπτέμβριο του 2016.
Στον διαγωνισμό "MotoStudent" συμμετέχουν αποκλειστικά πανεπιστημιακές ομάδες από όλη την Ευρώπη αλλά και από άλλες χώρες του κόσμου. Πρόκειται για ένα διεθνή διαγωνισμό που διοργανώνεται από την MEF (Moto Engineering Foundation) και πραγματοποιείται κάθε τρία εξάμηνα στην πίστα Motorland στην Αραγονία της Ισπανίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα εκπροσωπείται για πρώτη φορά στα χρονικά του διαγωνισμού.
Η ομάδα αποτελείται από τον Γιώργο Κουτσάκη, τον Στέφανο Πρωτόγερο, τον Κυριάκο Μπράχο, τον Ανδρέα Τζιατζιά, τον Χρήστο Ξεφτέρη, τον Γιώργο Γαζιώτη, τον Γιάννη Γκαβανάσιο, την Αθανασία Νιάνιουρα-Καραμουσαλίδου, τον Δημήτρη Βιτλάρη (αεροδυναμικό σχέδιο), τον Κώστα Δημητριάδη (αεροδυναμικό σχέδιο) και τον Πέτρο Μοσχοβίτη (ECU management), οι οποίοι μιλούν στο RedBull.com για την εμπειρία τους, τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν και το μεγαλύτερο στόχο τους.
Πόσο εύκολο είναι για μια ομάδα φοιτητών να σχεδιάζει και να κατασκευάζει μια αγωνιστική μηχανή, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν και τα αναγκαία υλικοτεχνικά μέσα, αλλά και ότι είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα εκπροσωπείται σε ένα τέτοιο διαγωνισμό;
Ο βαθμός δυσκολίας ήταν μεγάλος καθώς έπρεπε να ψάξουμε και να βρούμε πολλά πράγματα από μόνοι μας. Στηριχθήκαμε πάρα πολύ στο διαδίκτυο, την ανάλογη βιβλιογραφία, στους καλούς συνεργάτες και στον εαυτό μας. Αντιμετωπίσαμε προβλήματα περισσότερο στην κατασκευή, παρά στο σχεδιασμό καθώς και ο τύπος του αλουμινίου που έχουμε επιλέξει δεν είναι ένα γνώριμο υλικό για τα ελληνικά μηχανουργεία με αποτέλεσμα να έχουμε καθυστερήσεις.
Και τι χρειάζεται πρακτικά κάποιος για να κατασκευάσει ένα μοντέλο αγωνιστικής μηχανής;
Αρχικά θα πρέπει να βρεθεί η απαραίτητη βιβλιογραφία, επαφή με τα άτομα του χώρου και τότε να ξεκινήσει το σχέδιο μέσα από ένα καλό σχεδιαστικό πρόγραμμα, και βεβαίως συνεχή μελέτη των γεωμετρικών χαρακτηριστικών για την επιθυμητή συμπεριφορά της μηχανής. Στην συνέχεια έρχονται οι στατικές και δυναμικές αναλύσεις που δείχνουν κατά πόσο το σχέδιο είναι υλοποιήσιμο και εφόσον είναι, περνάς στο επόμενο στάδιο το οποίο δεν είναι άλλο από αυτό της κατασκευής (προτείνουμε το Ansa της Beta CAE Systems το οποίο είναι και ελληνικό). Για την κατασκευή θα χρειαστεί ένα έμπειρο μηχανουργείο, στη συνέχεια μία καλίμπρα και τέλος ένας έμπειρος μηχανουργός για να αναλάβει τις συγκολλήσεις.
Πότε ξεκινήσατε να σχεδιάζετε τη μηχανή;
Η μηχανή ξεκίνησε να μελετάται από τον Φεβρουάριο του 2015 και να σχεδιάζεται από το Σεπτέμβρη του 2015 όπου έφτασαν και τα τελικά σχέδια από τον κινητήρα και τις ζάντες της μηχανής, με την μελέτη ωστόσο να συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Είστε πολλά άτομα, για να συντονιστεί καλύτερα η κατασκευή της μηχανής χρειάστηκε να μοιράσετε ρόλους μέσα στην ομάδα;
Η ομάδα έχει αρχηγό τον Γιώργο Κουτσάκη ο οποίος ασχολείται με την οργάνωση ολόκληρου του team. 'Ολα τα μέλη έχουν πλέον άμεση επαφή με όλα τα μέρη της μηχανής, με τους υπεύθυνους ωστόσο να αναλαμβάνουν το συντονισμό στο κομμάτι το οποίο είναι υπεύθυνοι πέρα από το δικό τους έργο (κινητήρας και μετάδοση κίνησης - Ανδρέας Τζιατζιάς, σκελετός και αναρτήσεις - Στέφανος Πρωτόγερος, αεροδυναμικά -Γιάννης Γκαβανάσιος). Τα μέλη τα οποία έχουν αναλάβει το δύσκολο κομμάτι του σχεδιασμού και έχουν εστιάσει κυρίως σε αυτό (έχοντας πολλές φορές το ρόλο "μπαλαντέρ" όσον αφορά τα σχέδια που κάνουν από όποιον τομέα και αν ζητηθεί), είναι ο Κυριάκος Μπράχος (Σκελετός), Δημήτρης Βιτλάρης (Αεροδυναμικά), Κωνσταντίνος Δημητριάδης (Αεροδυναμικά). Μέρη της μηχανής τα οποία απαιτούν μεγάλη ειδίκευση και βεβαίως μεγάλη προσοχή όπως το Industrialization, τα φρένα και τα ηλεκτρικά, οι αεροδυναμικές αναλύσεις και ο προγραμματισμός του εγκεφάλου έχουν ανατεθεί αντίστοιχα στους Χρήστο Ξεφτέρη, Γιώργο Γαζιώτη, Αθανασία Νιάνουρα - Καραμουσαλίδου και το νέο μέλος της ομάδας μας, τον Πέτρο Μοσχοβίτη ώστε να επιτευχθεί το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα.
Ο διαγωνισμός που συμμετέχετε είναι το Σεπτέμβριο στην πίστα Άραγκον στην Ισπανία, ενώ μέχρι το τέλος Μαΐου οι πρωτότυπες μοτοσυκλέτες θα έπρεπε να είναι έτοιμες. Σας πιέζει αυτό το χρονικό περιθώριο, σε τι στάδιο βρίσκεστε τώρα;
Είναι σίγουρα πιεστικό το πρόγραμμα που έχουμε, μιας και τα ελληνικά μηχανουργεία φαίνεται να μην έχουν την πλατιά γνώση που υπάρχει στις κατεργασίες χάλυβα, και στο υλικό μας. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στην ολοκλήρωση της κατασκευής, ελπίζοντας πάντα πως θα είμαστε συνεπείς στο πρόγραμμά μας.
Τι θυσιάζετε για να μείνετε πιστοί σε αυτό το πρόγραμμα;
Θυσιάσαμε και θυσιάζουμε πολλές ώρες από την καθημερινότητά μας καθώς οι απαιτήσεις ολοένα και αυξάνονται μιας και είναι η πρώτη φορά που συμμετέχει ομάδα από την Ελλάδα στο συγκεκριμένο διαγωνισμό με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουμε τη συνέχεια σε πολλά πράγματα.
Διαγωνίζεστε με 35 πανεπιστήμια από την Ευρώπη και από όλο τον κόσμο. Τι πιστεύετε ότι κάνει τη δική σας συμμετοχή να υπερτερεί σε σχέση με τα υπόλοιπα που θα συναντήσετε;
Στην αρχή δεν είχαμε μεγάλες απαιτήσεις, γνωρίζοντας πως είμαστε μια νέα ομάδα από την Ελλάδα χωρίς κανέναν από πίσω -είτε αφορά τα χρήματα, είτε τη γνώση- το να φανταζόμαστε υψηλές θέσεις, αποτελούσε όνειρο θερινής νυκτός. Ωστόσο καθώς περνούσε ο καιρός και η γνώση μας πάνω στο αντικείμενο μεγάλωνε αποφασίσαμε να ανεβάσουμε τον πήχη. Ο κύριος λόγος βεβαίως ήταν τα χρήματα και συμφωνήσαμε να κάνουμε όσο το δυνατόν καλύτερη μελέτη μπορούμε, αφού η μελέτη ως γνωστόν δεν κοστίζει, και με αυτόν τον τρόπο να κυνηγήσουμε μία καλύτερη θέση. Βρέθηκαν άνθρωποι που πίστεψαν σε εμάς και με αυτόν τον τρόπο έχουμε έναν από τους καλύτερους σκελετούς του διαγωνισμού με βάρος στα 17 κιλά μαζί με το ψαλίδι, μία πολύ δυνατή μελέτη του κινητήρα και βεβαίως ένα πολύ όμορφο, αλλά και αεροδυναμικό σχέδιο στα καλύμματα. Δεν πιστεύουμε πως στερούμαστε κάτι, μένει μόνο η ολοκλήρωση τους από την οποία πιστεύουμε να βγούμε ασπροπρόσωποι.
Παρ' όλα αυτά δεν υπήρξε κάτι που φοβηθήκατε στο σχεδιασμό και δημιουργία της αγωνιστικής μηχανής;
Στην αρχή ίσως το αίσθημα που νιώσαμε θα μπορούσε να περιγραφεί ως φόβος, ωστόσο στη συνέχεια γνωρίζοντας το έργο μας, καταλάβαμε πως είναι μία μεγάλη ευθύνη την οποία όλοι μας αναλάβαμε συνειδητά και ευθυνόφοβοι πλέον δεν έχουμε την πολυτέλεια να είμαστε. Υπάρχει ένα αίσθημα ανησυχίας για την εύρεση χορηγιών, αλλά όσον αφορά την λειτουργικότητα της μηχανής δεν τρέφουμε ανησυχίες.
Πρακτικά μιλώντας όμως, ποιες ήταν οι μεγαλύτερες δυσκολίες που χρειάστηκε να ξεπεράσετε κατά τη διάρκεια σχεδιασμού και κατασκευής της μηχανής;
Είναι αλήθεια πως η χρονική περίοδος που δημιουργήθηκε η ομάδα μας συνέπεσε με μία από τις δυσκολότερες στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Υπήρχαν αρκετές δυσκολίες όσον αφορά τις πληρωμές διαφόρων υλικών και άλλων κομματιών της μηχανής και του απαραίτητου εξοπλισμού. Ακόμα η εύρεση των κατάλληλων υλικών δεν ήταν καθόλου εύκολη καθώς οι απαιτήσεις μας φάνηκε να είναι αρκετά υψηλές για τα δεδομένα της ελληνικής αγοράς. Ωστόσο βρήκαμε πρόθυμους συνεργάτες οι οποίοι μας βοήθησαν να ξεπεράσουμε τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίσαμε.
Πόσο βοηθάει η κατασκευή του πλαισίου της δική σας μηχανής σε τρισδιάστατο εκτυπωτή και σε κλίμακα 1:1; Τι είναι αυτό πρακτικά για όσους δεν γνωρίζουν;
Η τρισδιάστατη εκτύπωση είναι μία μέθοδος προσθετικής κατασκευής στην οποία κατασκευάζονται αντικείμενα μέσω της διαδοχικής πρόσθεσης επάλληλων στρώσεων υλικού, το οποίο στην περίπτωσή μας είναι πολυκαρβονικό . Η κατασκευή του πλαισίου σε κλίμακα 1:1 βοήθησε πολύ την ομάδα μας σε θέματα όπως η εργονομία, η αισθητική αλλά και το weight reduction. Μας έδωσε την δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή με ένα σχέδιο το οποίο γνωρίζαμε αποκλειστικά μέσω του υπολογιστή, και να το εξελίξουμε ακόμα περισσότερο δίνοντας μας την δυνατότητα να διεκδικήσουμε μία καλύτερη θέση στον διαγωνισμό.
Ποιες άλλες νέες τεχνολογίες χρησιμοποιήσατε για την κατασκευή και εξέλιξη της μοτοσυκλέτας;
Με την χρήση υπολογιστικής μηχανικής και συγκεκριμένα με την μέθοδο των πεπερασμένων στοιχείων προσομοιώνουμε καταστάσεις που δείχνουν την κόπωση, τις ακαμψίες και τις τάσεις που αναπτύσσονται στα διάφορα σημεία της μηχανής σε πολλά διαφορετικά σενάρια όπως το μέγιστο φρενάρισμα, μία απότομη στροφή κσι πολλά άλλα. Ακόμα έχουμε την δυνατότητα να δούμε τη ροή του αέρα πάνω στα αεροδυναμικά καλύμματα και να εξαλείψουμε το φαινόμενο της τυρβώδους ροής στο μέγιστο δυνατό βαθμό κάνοντας το σχέδιο μας παραπάνω από αξιόπιστο.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος στόχος σας μέσα από αυτή τη συμμετοχή στο διαγωνισμό;
Μέσα στους στόχους μας πέρα από μια καλή εμφάνιση στην Ισπανία, είναι να θέσουμε τα θεμέλια για μία ομάδα που θα έχει διάρκεια στο χρόνο. Θέλουμε να προάγουμε την έρευνα που γίνεται στο πανεπιστήμιο του Π.Δ.Μ. και να δώσουμε την ευκαιρία μελλοντικά σε όσους φοιτητές ενδιαφέρονται να ασχοληθούν με το κλάδο του automotive engineering.
Φωτογραφίες
https://www2.cityrider.gr/sunenteukseis/item/8928-oi-ellines-foitites-piso-apo-tin-typhoon-motoracing#sigProIdbe38ecefd5