Της Megan Blackburn - http://vurboffroad.com

Αφού έγινε ο πρώτος Αμερικανός που ανέβηκε στο βάθρο του extreme enduro  αγώνα Hell’s Gates στην Ιταλία, ο Cody Webb δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη σύσταση. Ο εργοστασιακός αναβάτης της American Beta έχει προχωρήσει αλματωδώς και αποδεικνύει κάθε χρόνο ότι είναι μια υπολογίσιμη δύναμη. Μετά τη μετάβαση από τις μοτοσυκλέτες Trial  στους αγώνες με μοτοσυκλέτες enduro, ο Webb έχει επιτύχει να είναι στην κορυφή του συναγωνισμού. Μετά τον αγώνα King of the Motos και την νίκη επί του Graham Jarvis, ο Webb τα μάζεψε και έφυγε για την Ιταλία και το Hell’s Gate. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τα κατορθώματα του Webb εκεί αλλά και τι σχεδιάζει για την συνέχεια ...

Ο πρώτος Αμερικανός στο βάθρο

Megan Blackburn: Ας ξεκινήσουμε με τα συγχαρητήρια!  Όντας ο πρώτος Αμερικανός στο βάθρο του Hell’s Gate Extreme Enduro είναι ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα! Τι σημαίνει αυτό για σένα;

Cody Webb: Αισθάνομαι υπέροχα  να είμαι ο πρώτος Αμερικανός στο βάθρο του αγώνα. Είχα μεγάλη υποστήριξη από τους δικούς μου ανθρώπους και όλοι το εκτιμούν ότι μπαίνω σε ξένο περιβάλλον για να ανταγωνιστώ με τους καλύτερους  του κόσμου. Υπήρχε ακόμη και ένας Αμερικανός fun από τη Νέα Υόρκη που με χειροκροτούσε, και μου έδωσε την αμερικανική σημαία στο βάθρο. Ήταν φοβερό! Λατρεύω την αίσθηση του να εκπροσωπώ τη χώρα μου σε κάτι που μου αρέσει να κάνω. Τίποτα καλύτερο.

M.B.: Εκτός από το X Games, που θα σε δούμε να αγωνίζεσαι  διεθνώς  αυτή τη σεζόν;

C. W.: Δεν είμαι σίγουρος ακόμα, αλλά θα ήθελα πραγματικά να πάω στο Erzberg και φέτος αυτό το Σαββατοκύριακο είναι επιτέλους ανοικτό στο πρόγραμμά μου. Θα ήθελα πολύ να συμβεί αυτό. Πολλοί από τους Ευρωπαίους θέλουν επίσης να με δουν στο Romaniacs. Θέλω πραγματικά να κάνω ό τι μπορώ και να συμμετέχω σε όσο περισσότερους αγώνες είναι δυνατόν.

M.B.: Κρατώντας αυτό υπόψιν και με την τρέχουσα κατάσταση στο χώρο του off-road, νιώθεις ότι οι απομονωμένοι αυτοί αγώνες είναι ευκαιρίες για οικονομικές απολαβές;

C. W.: Δεν είμαι σίγουρος αν υπάρχουν πραγματικά κάποια χρήματα εκεί αυτή τη στιγμή. Ακόμα και οι ομάδες Supercross αιμορραγούν. Το King of the Motos πληρώνει καλά αν κερδίσεις αλλά το Hell's Gate μόνο μου κόστισε χρήματα. Αν δεν ήταν η υποστήριξη της εργοστασιακής ομάδας της Beta και της American Beta, δεν θα ήταν δυνατόν να συμμετάσχω. Από τώρα και στο εξής, θα πρέπει να ‘χτυπάω’ μόνο τους αγώνες που δίνουν χρηματικά έπαθλα αφού αυτό δεν το κάνω μόνο για διασκέδαση, αλλά επίσης και για τα προς το ζην. Αυτή τη στιγμή το Endurocross είναι πραγματικά το μόνο σταθερό μου εισόδημα, φυσικά όμως μόνο όταν πετυχαίνω καλούς τερματισμούς. Υπάρχει ένας λόγος για τον οποίο συνεχίζω ακόμα το κολλέγιο. Ξέρω ότι το παρόν (οι αγώνες) δεν θα διαρκέσει για πάντα. Θα ήθελα, αλλά τα χρήματα, οι χορηγοί, και η υποστήριξη απλά δεν θα υπάρχουν επ’ άπειρον.

Αναβάτης και μαθητής

M.B.: Τι σπουδάζεις;                                                                                                                                 

C. W.: Μηχανολόγος. Μηχανολόγος μηχανικός αλλά και μηχανική υλικών. Ελπίζω να χρησιμοποιήσω ότι θα έχω μάθει στο κολλέγιο αλλά και από την οδήγηση μοτό και να συνεχίσω με κάποιο τρόπο στη βιομηχανία μοτοσυκλέτας. Μόνο ο χρόνος θα δείξει τι θα συμβεί.

M.B.: Έτσι ίσως κάποια μέρα δούμε μια Beta  σχεδιασμένη από τον Webb;                                   

C. W.: (Γέλια) Ναι αμφιβάλλω κατά πολύ για αυτό αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Ίσως μία Beta εμπνευσμένη από τον Cody Webb!

M.B.: Πώς τα πήγε η Beta σου στο  Hell's Gate;

C. W.: Η νέα Beta RR300 τα πήγε μια χαρά. Οι μηχανικοί του εργοστασίου πρόσθεσαν μία ενισχυμένη ποδιά αλουμινίου και δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα εκτός από ένα στραβωμένο πίσω δισκόφρενο που κατάφερα να το ισιώσω με ένα ξύλο 1,5 μέτρο ενώ περίμενα τη σειρά μου για να πάρω εκκίνηση σε μία ειδική. Το σφήνωσα ανάμεσα στον τροχό και το ψαλίδι και με κόντρα στον τροχό κατάφερα να το ισιώσω. Προχειροεπισκευή σε όλο της το μεγαλείο. Δεν έχω κανένα παράπονο, η μοτοσυκλέτα αλλά και η ομάδα ήταν φοβερές.

M.B.: Ακούγεται σαν τον MacGyver. Τι βρήκες να είναι να είναι η μεγαλύτερη πρόκληση ψυχικά και σωματικά κατά τη διάρκεια του αγώνα;

C. W.: Φυσικά, το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν η προσπάαθεια να διατηρήσω τις δυνάμεις στα πόδια μου. Έχω μακριά πόδια έτσι ήταν μια κουραστική μέρα κρατώντας τα πόδια μου ψηλά και προσπαθώντας να πηγαίνω σαν σκιέρ μέσα από το χιόνι. Σε σύγκριση με ένα κοντύτερο αναβάτη είναι πολύ πιο δύσκολο για μένα να προσπαθώ να κρατήσω τα μακριά πόδια μου ψηλά, ακόμα κι αν αυτό βοηθάει πολύ στο να μην έχω πτώσεις.
Διανοητικά απλά πρέπει να συνεχίζεις να πιέζεις τον εαυτό σου μέσα από τον πόνο. Το Hell’s Peak ήταν το μόνο πράγμα που με κράταγε ώστε να τελειώσω τον αγώνα. Οι Ιταλοί τρελαίνονται όταν σε βλέπουν να ανεβαίνεις τον τελευταίο λόφο, και είναι μια πολύ συναισθηματική στιγμή. Όταν τελειώνεις το Hell’s Gate νιώθεις ότι έχεις κατακτήσει όλο τον κόσμο.

M.B.: Ο τελευταίος λόφος μοιάζει σχεδόν αδύνατος χωρίς τη βοήθεια των θεατών ...

C. W.: Ο τελευταίος λόφος είναι κυριολεκτικά αδύνατος χωρίς τους θεατές να σε τραβάνε επάνω. Χρησιμοποιούν αυτό το μέρος του αγώνα για να συμπεριλάβουν τους θεατές και τους κάνει να αισθάνονται σαν να είναι στον αγώνα μαζί σου. Όταν φτάνεις στην κορυφή, νοιώθεις πολύ πιο συναισθηματικά από όταν φτάνεις στο τέλος του αγώνα.

M.B.: Στο Facebook δήλωσες ότι μάλλον δεν θα ξαναγυρίσεις στο Hell’s Gate, αλλά μπορεί να το επανεξετάσεις αργότερα. Τι σε κάνει να μην θέλεις να επιστρέψεις;

Σκέψεις για συμμετοχές

C. W.: Λοιπόν, πρέπει να δω κάποια πράγματα από οικονομική σκοπιά. Το συναίσθημα που παίρνεις από την ολοκλήρωση αυτού του αγώνα είναι καταπληκτικό. Ωστόσο, δεν υπάρχει οικονομικό όφελος. Αν το εργοστάσιο δεν με ήθελε εκεί ή δεν πλήρωνε τα έξοδα μετάβασης θα ήταν αδύνατο για μένα να κάνω αυτό το ταξίδι. Είναι ενοχλητικό το γεγονός ότι ακόμη και ο νικητής του Hell’s Gate δεν βγάζει κάποια χρήματα. Περνάς τόσα πολλά, σωματικά και ψυχικά, όλη την ημέρα, χωρίς αποζημίωση για το αποτέλεσμα. Το έχω κάνει τρεις φορές μέχρι τώρα για την εμπειρία και υπήρξε εξαιρετική. Μακάρι τα πράγματα να αλλάξουν.

M.B.: Είναι αναζωογονητικό να βλέπεις αναβάτες σαν εσένα να υπομένουν τόσα πολλά μόνο και μόνο για το πάθος του να τρέχεις με μοτοσυκλέτες enduro. Είχες τίποτα ‘τρελές’ στιγμές κατά την διάρκεια του αγώνα?                                                                                                                        

C. W.: Τίποτα πολύ τρελό. Είχα μία πραγματικά κακή πτώση στον πάγο που με ταρακούνησε λίγο. Το πιο τρελό πράγμα πρέπει να είναι οι Ιταλοί θεατές. Καθώς περνάς ανάμεσα τους, βαράνε τις κόρνες και φωνάζουν "Go Cody!" Πραγματικά σου τονώνουν το ηθικό. Κάνουν, επίσης, ό τι μπορούν για να φτάσεις στην κορυφή κάθε λόφου όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Πολύ διαφορετικά από την Αμερική.

M.B.: Αυτό είναι φοβερό. Απ’ ότι γνωρίζω, αυτό το Σαββατοκύριακο θα συμμετέχεις στον αγώνα Νitro Circus Mesquite;

C. W.: Ναι θα είμαι εκεί. Ετοιμάζω την μοτοσυκλέτα μου και από τότε που γύρισα προσπαθώ να ξεπεράσω το jet-lag. Είμαι πραγματικά ανυπόμονος για τον αγώνα και δεν έχω καμία ιδέα για το τι να περιμένω!

M.B.: Ακούγεται καλό. Θα σε δούμε κι εκεί, συγχαρητήρια για τον τερματισμό στο Hell’s Gate!

C. W.: Σας ευχαριστώ πολύ.

Φωτογραφίες

• 
• 
• 
• 
•