Συνέντευξη στον Τάκη Μανιάτη

BIKEIT.GR: Ποιος είναι ο Δημήτρης DOC Αθανασουλόπουλος που θέλει να αλλάξει την ΑΜΟΤΟΕ;
Δημήτρης Αθανασουλόπουλος: Ο Δημήτρης Αθανασουλόπουλος είναι κατ’ αρχήν ένας αγωνιζόμενος που ξεκίνησε την εμπλοκή του στο χώρο της μοτοσυκλέτας το 1982 με ένα Fantic Super Rocket, τους αγώνες το 1989 με ένα DT 200 και συνεχίζει όσο μπορεί να συμμετέχει που και που σε κάποιον αγώνα… Ασχολήθηκα με πάθος και αδιαλείπτως με τους αγώνες από το 1990 έως και το 2008, διατέλεσα δημοσιογράφος του ειδικού τύπου της μοτοσυκλέτας για πολλά χρόνια, ενώ στο παρελθόν ασχολήθηκα και επαγγελματικά με την διοργάνωση αγώνων μοτοσυκλέτας κάθε μορφής με έμφαση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Enduro. Αυτά περιληπτικά.

BIKEIT.GR: Λένε πολλοί –και σε κατηγορούν- ότι ένας επαγγελματίας διοργανωτής δεν συνάδει με το πνεύμα του ερασιτεχνικού αθλητισμού…
Δ.Α.: Κατ’ αρχάς από τότε που αποφάσισα να ασχοληθώ με τα διοικητικά της ΑΜΟΤΟΕ αλλά και αρκετά χρόνια πριν, η επαγγελματική μου ενασχόληση με τους αγώνες είχε διακοπεί. Γιατί σίγουρα "η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια". Και το έχω δηλώσει ευθέως σε όλα τα σωματεία και τα μέλη της Ομοσπονδίας πως η εμπειρία μου, ο χρόνος μου και το έμψυχο και άψυχο υλικό του σωματείου μας είναι στην διάθεση ΟΛΩΝ όσων το ζητήσουν αφιλοκερδώς. Σε κάθε περίπτωση, καλοθελητές θα υπάρχουν που θα προσπαθούν να εμπλέξουν μια ανύπαρκτη εδώ και χρόνια, δήθεν "επαγγελματική" ιδιότητα. Αλλά ξέρετε κάτι;
Είμαι υπερήφανος για αυτήν, για το επαγγελματικό παρελθόν μου και για ότι έχω καταφέρει στους αγώνες από κάθε πόστο. Ό,τι έκανα το έκανα σωστά και "επαγγελματικά", και αυτό το ξέρουν όλοι.
Στο κάτω κάτω, προτιμώ τον τίτλο ότι ήμουν "επαγγελματίας οργανωτής", παρά "επαγγελματίας πολιτικός" που μετά από 19 χρόνια στα Προεδρεία της Ομοσπονδίας βλέπουμε αυτή την κατάσταση.

BIKEIT.GR: Με αφορμή αυτή την ερώτηση, θα ήθελα να μου πεις την άποψη σου για τις διαφορές ερασιτεχνών - εθελοντών, και επαγγελματιών
Δ.Α.: Επιτέλους, αυτή η καραμέλα περί καλών εθελοντών και ερασιτεχνών που αγαπάνε την μοτοσυκλέτα και κακών επαγγελματιών που θέλουν να κονομήσουν από αυτήν, πρέπει να τελειώσει! Δηλαδή οι επαγγελματίες είναι καλοί μόνο όταν τους ζητάμε χορηγίες, και τους ζητάμε να στηρίξουν τους αγώνες και τους οδηγούς; Δηλαδή οι ερασιτέχνες και εθελοντές διοργανωτές θα έχουν πάντα συγχωροχάρτι σε μια κακή διοργάνωση επειδή το κάνουν από "αγνή αγάπη" και όχι "επαγγελματικά"; Αν ήταν έτσι, δεν θα τους ζητούσαμε χρήματα για την εκπαίδευσή τους ως στελέχη κι ως κριτές, ούτε θα πληρώναμε χρονομέτρες, εργάτες, κύπελλα κτλ.Η νοοτροπία του εθελοντισμού είναι πάντα καλή και θεμιτή, αλλά κάποια πράγματα χρήζουν πολύ περισσότερης ευθύνης και επαγγελματισμού όταν παίζουμε με αγώνες, με υγεία, με ζωές, με ρίσκο γενικώς.
Οπότε, από πλευράς μου, πιστεύω πως ο επαγγελματισμός όχι απλώς συνάδει, αλλά επιβάλλεται σε κάποια πράγματα, από κάθε πλευρά! Και στους επαγγελματίες του χώρου οφείλουμε σεβασμό.

BIKEIT.GR: Διαβάσαμε κάποια από τα κακώς κείμενα της Διοίκησης, καθώς και την δική σου θεώρηση για το πώς πρέπει να γίνονται κάποια πράγματα. Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι μπορείς να τα κάνεις;
Δ.Α.: Κοίτα να δεις, κάποια πράγματα σίγουρα θέλουν κόπο, αλλά προ πάντων θέλουν τρόπο! Σε στοιχειώδη διοικητικά θέματα έχω τελείως διαφορετική φιλοσοφία και νοοτροπία. Το λέω και θα το ξαναπώ: Η διαφορά μας με τον Κορέλη και τον Σιούλη –και αναφέρομαι σε αυτούς ως τους παλιότερους- δεν είναι τόσο στο πως ή στο αποτέλεσμα μια διαβούλευσης για κάποια θέματα! Είναι στο πότε γίνεται η διαβούλευση, το πώς οι αποφάσεις αυτές δημοσιοποιούνται, στην επικοινωνία με τα σωματεία - μέλη και τους αθλητές - τα δομικά κύτταρα της Ομοσπονδίας. Χάνεται πολύτιμος χρόνος, με τρανά παραδείγματα τα προγράμματα αγώνων κάθε χρονιάς, τις διαβουλεύσεις με τους promoters, και γενικώς την οργάνωση της διοίκησης. Και επιτέλους: Δεν επιτρέπεται Ομοσπονδία με 19 χρόνια ιστορία να κρατά κλειστά γραφεία, να μην έχει υπηρεσιακό προσωπικό και να ασκεί επιλεκτική επικοινωνία με τα μέλη του.Και βέβαια, στην ιεράρχηση των θεμάτων που θα συζητηθούν! Δεν μπορούμε να χάνουμε απίστευτο χρόνο σε επουσιώδη ζητήματα και να αφήνουμε φλέγοντα να σβήνουν μόνα τους αφού πρώτα μας κάψουν – στην κυριολεξία!

BIKEIT.GR: Τι πιστεύεις ότι πρέπει να γίνει σε πρώτη φάση;
Δ.Α.: Κοίτα να δεις: Το πράγμα θέλει χτίσιμο από την αρχή. Και για να γίνει χτίσιμο από την αρχή πρέπει να πέσει γκρέμισμα συθέμελα! Πρέπει να αλλάξουν νοοτροπίες, να επενδύσουμε σε νέες βάσεις! Ημίμετρα δεν μπορούν να υπάρξουν! Για να γίνω πιο σαφής, πιστεύω ότι ίσως είναι και προτιμότερο να ανασταλεί η λειτουργία της Ομοσπονδίας όσο καιρό χρειαστεί για την αναδόμηση, αντί, όπως τώρα, να υπολειτουργεί σε safe mode για να διασώσει.. τι; Είναι μια ακραία άποψη, που αν ήταν στο χέρι μου και αν επέτρεπαν τα οικονομικά της Ομοσπονδίας θα την υποστήριζα με σθένος! Μηδέν κι απ’ την αρχή! Γραφεία, προσωπικό, οργανόγραμμα, επικοινωνία, site, τα ΠΑΝΤΑ! Όσο προσπαθούμε να διορθώσουμε κακώς κείμενα με μπαλώματα απλώς παρατείνουμε μια κατάσταση!
Εν πάση περιπτώσει επειδή αυτό είναι ουτοπικό στην παρούσα φάση, πρόθεσή μου είναι να κάνω τις πιο βαθιές, τις πιο δομικές αλλαγές, ώστε – στο μέτρο του δυνατού – να ξαναστηθεί αυτή η Ομοσπονδία από την αρχή. Με διαφάνεια στις αποφάσεις και στα οικονομικά, με υποστήριξη στα Σωματεία, με έγκαιρο προγραμματισμό, με αξιοποίηση νέων στελεχών που διστάζουν να μπουν σε αυτό το χάος και παλιών που έχουν απογοητευθεί και αποστασιοποιηθεί.

BIKEIT.GR: Οκ, ναι συμφωνούμε, αλλά γιατί όλα αυτά δεν τα έλεγες νωρίτερα; Τώρα δεν φαίνεται σαν προεκλογική εκστρατεία;
Δ.Α.: Σαφώς και ειπώθηκαν πράγματα νωρίτερα! Η "πολιτική" μου αντίθεση με την διοίκηση της ΑΜΟΤΟΕ είχε δημιουργηθεί από τα πρώιμα χρόνια, και η απόφασή μου να ασχοληθώ ενεργά "εκ των έσω" το 2016 ήταν για να βοηθήσω –όσο μπορώ- με τις δυνατότητές μου να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Καλώς ή κακώς είμαι συστημικός άνθρωπος, και πιστεύω ότι το σύστημα θα αλλάξει ΜΟΝΟ εκ των έσω, με τις σωστές και συστημικές διαδικασίες.
Δυστυχώς όμως, για να αλλάξει κάτι, πρέπει να θέλουν όλοι οι εμπλεκόμενοι! Επί παραδείγματι δεν αρκεί στις Γενικές Συνελεύσεις να είμαι ο μόνος που εναντιώνεται στην έγκριση των οικονομικών απολογισμών, οι οποίοι όμως τελικά εγκρίνονται από ένα κουρασμένο ακροατήριο που έχει εξουθενωθεί από τις ατελείωτες διενέξεις και θέλει απλώς να τελειώνει.
Άλλωστε θυμάμαι τα λόγια του Αντιπροέδρου σε μια έντονη αντιπαράθεση με κάποιους που έλεγε: "Δημοκρατία έχουμε, ελάτε κι αλλάξτε μας" Σοφή κουβέντα! Πολύ σοφή! Μόνο που η χρόνια ενασχόληση με την πολιτική της ΜΟΤΟΕ-ΑΜΟΤΟΕ είχε δημιουργήσει πολλούς "δεσμούς αίματος" και κάποιες φιλίες – "συνεργασίες" που είναι δύσκολο να σπάσουν. Πολλά σωματεία ασφυκτιούν με το μέτρο της 3ετούς εγγραφής στην ΑΜΟΤΟΕ πριν αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου, (το οποίο είχε υποσχεθεί ο Πρόεδρος ότι θα αλλάξει από το 2014) ασφυκτιούν να συγκεντρώσουν τους 8-10 ενεργούς αθλητές ανά έτος, ασφυκτιούν με τα κόστη μετακίνησης στις γενικές συνελεύσεις που γίνονται μακριά… Αλλά αυτά συμπεριλαμβάνονται στις υποχρεώσεις τους, όσο δύσκολο κι αν είναι το έργο!
Για να αλλάξεις κάτι λοιπόν, πρέπει να παλέψεις για αυτό! Άποψή μου! Με το να παραιτηθείς, με το να βρίζεις, με το να ασκείς στείρα κριτική, με το να τα βροντάς κάτω… δεν υπάρχει αποτέλεσμα! Δοκιμασμένα! Οπότε πρέπει να παλέψεις ΜΕΣΑ από το ήδη υπάρχον σύστημα, όσο και να μην το γουστάρεις, όσο και να είναι εναντίον σου!
Από το 2016, όταν και πρωτομπήκα σε αυτό το Δ.Σ. είχα πει: Θα κάτσω να παλέψω και να βοηθήσω από όποια θέση κι αν είμαι. Αναλάβαμε την επιτροπή enduro και η… "ανταμοιβή" μας ήταν να αλλάξει η επιτροπή enduro… Ανέλαβα Γραφείο τύπου και η ανταμοιβή ήταν να ΜΗΝ δοθούν τα χρήματα χορηγιών στα σωματεία για τα οποία είχα προσωπικά εκτεθεί.
Όσο βέβαια κλιμακωνόταν η συνειδητοποίηση για την προβληματική λειτουργία της Διοίκησης, συνειδητοποιούσα επίσης και την αδιαφορία των μελών / Σωματείων. Και πάντα υπήρχε η διαβεβαίωση: "Θα το κάνουμε", δίνοντας παράταση στα νεύρα μου…

BIKEIT.GR: Τι θα μπορούσε να συμβεί αν είχες κοντραριστεί στις Γενικές συνελεύσεις;
Δ.Α.: Η αλήθεια είναι ότι δεν βρήκα την υποστήριξη στις Γενικές συνελεύσεις όταν ψηφίζαμε οικονομικό απολογισμό και προϋπολογισμό όντας ο μόνος σχεδόν γραφικός που καταψήφιζε. Εάν λοιπόν άρχιζα πόλεμο και να εκθέτω συνεχώς τα κακά της διοίκησης τι θα κατάφερνα;
• Να αναδείξω αυτά που γνωρίζουμε όλοι;
• Να εκθέσω τα "κακώς κείμενα" και εκτός Ομοσπονδίας, καίγοντας τα χλωρά μαζί με τα ξερά;
• Να θέσω εαυτόν εκτός "ομάδας" και να αποπεμφθώ όπως ο Στέλιος ο Χριστοδούλου; Που εκτός να τον καθαιρέσουν (αδίκως) από Γραμματέα δεν τον καλούσαν και στα Δ.Σ.;
• Να εξαναγκαστώ σε παραίτηση – αυτό δηλαδή που πιθανόν να ήθελαν κάποιοι;
• Να γίνω μάγκας στα μάτια του Σώματος; Το οποίο όμως συνέχιζε να αντιδρά σπασμωδικά και όχι συγκροτημένα;

Προτίμησα λοιπόν να μείνω χωρίς να αντιδρώ φαινομενικά έξω, αλλά μόνο μέσα στο Δ.Σ. αντλώντας εμπειρία και βλέποντας τους μηχανισμούς που αυτό λειτουργούσε.
Προτίμησα να μιλήσω με ανθρώπους και παράγοντες οργανώνοντας μια συγκροτημένη ομάδα που θα εργαζόταν με σύστημα και στόχους.
Προτίμησα να βγω μπροστά όταν έπρεπε.
Αλλά και πάλι: Συνεχίζω ΠΑΝΤΑ να συμμετέχω, έχοντας και καταθέτοντας άποψη για τις αποφάσεις. ΠΑΝΤΑ προτείνω και προτρέπω σε λήψη αποφάσεων και διευθέτηση θεμάτων προσπαθώντας να διασωθεί όσο μπορεί το κύρος της Ομοσπονδίας.
Είναι σίγουρο, πως εάν αντιδρούσα πιο δραστικά νωρίτερα τα νεύρα μου θα είχαν γίνει τσατάλια, θα τα είχα βροντήξει, ενώ τώρα τουλάχιστον θεωρώ ότι έχουμε φτάσει πολύ κοντά στο στόχο.

BIKEIT.GR: Γιατί τα τελευταία 19 χρόνια η κατάσταση στην ομοσπονδία και στους αγώνες, όχι μόνο παραμένει στάσιμη, αλλά πάει από το κακό στο χειρότερο;
Δ.Α.: Γιατί δεν υπάρχουν σωστές βάσεις! Υπάρχουν τα πρόσωπα αλλά όχι η υποδομή. Υπάρχει η θεωρία αλλά όχι η πράξη! Όλα είναι στα λόγια, αλλά όχι στα χαρτιά! 19 χρόνια Αθλητική Ομοσπονδία και που είναι η "περιουσία" της; Που είναι τα γραφεία της; Τα δημιουργήματά της; Ποιο το έργο της για το οποίο μπορεί να αισθάνεται υπερήφανη; Θα έπρεπε πλέον να αποτελεί έναν οργανισμό που θα δουλεύει στον αυτόματο, ασχέτως διοίκησης!
Ενδεικτικά θα σας πω τα εξής : Ο Δικαιοδοτικός μας κανονισμός ήταν έτοιμος χρόνια και ήταν χαμένος σε κάποιο συρτάρι της Διοίκησης και όπως όλοι οι Κανονισμοί μας ψηφίστηκαν εσπευσμένα χωρίς συζήτηση και κατατέθηκαν στη ΓΓΑ μόλις το 2019. Το 2016 συζητήθηκε με υπηρεσιακούς παράγοντες της ΓΓΑ η πρότασή μας για την αναμόρφωση της νομοθεσίας για το enduro και συντάχθηκε – χωρίς να ενημερωθεί το ΔΣ – μια έγγραφη πρόταση, η οποία όμως δεν υποβλήθηκε για χρόνια, χαμένη σε κάποιο συρτάρι του Προέδρου! Έτσι δεν πάει μπροστά ούτε το άθλημα ούτε η Ομοσπονδία…

BIKEIT.GR: Από την τετραετή σου σχέση με την ομοσπονδία, τι είδες να αλλάζει προς το καλύτερο;
Δ.Α.: Στην αρχή της εμπλοκής μου υπήρχε ενθουσιασμός από μεριάς μου. Μπήκα φουριόζος και ήθελα να βοηθήσω από κάθε πόστο, από κάθε πλευρά, όσο και να μην συμφωνούσα με την νοοτροπία. Πίστευα ότι με τον καιρό θα τους ενέπνεα την δική μου θεωρία περί οργάνωσης και διοίκησης. Δεν το κατάφερα. Ειδικά όταν προσπαθείς για κάτι και βγαίνεις εκτεθειμένος, σου κόβονται 2 φορές τα φτερά… Κάποια μικρά πράγματα λειτούργησαν καλύτερα, αλλά με μπαλώματα δεν επισκευάζεται το παλιό. Θέλει restoring, ολική ανακατασκευή από το μηδέν. Το ξεγυμνώνεις και αρχίζεις από το σκελετό.

BIKEIT.GR: Πως πιστεύεις θα μπορούσε να συμβάλει μία ομοσπονδία στην ανάπτυξη του μηχανοκίνητου αθλητισμού;
Δ.Α.: Μα αυτός είναι ο σκοπός της! Αυτό λέει το καταστατικό της! Με το να δημιουργήσει ισχυρή βάση, ισχυρή πυραμίδα. Θέλουμε αθλητές με όλη τη σημασία της λέξης, και δυνατά, υγιή σωματεία. Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε Σωματεία! Και εννοώ δεν έχουμε σωματεία που να κάνουν αυτό που καλούνται: Να έχουν φυτώριο αθλητών, να προασπίζονται τα συμφέροντά τους, να τους εκπαιδεύουν, και να διοργανώνουν αγώνες! Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι πλέον τα Σωματεία δεν θέλουν πια να διοργανώνουν αγώνες; Έχουμε αναρωτηθεί το γιατί;

BIKEIT.GR: Γιατί πιστεύεις τα σωματεία δεν θέλουν να διοργανώνουν αγώνες;
Δ.Α.: Μα γιατί είναι ασύμφορο να οργανώσεις έναν αγώνα με τις παροχές που προσφέρει η Ομοσπονδία! Είναι οικονομικά ασύμφορο! Και πες ότι για το μεράκι, για τον ενθουσιασμό, για το "γαμώτο" κάποια σωματεία μια φορά θα στήσουν έναν αγώνα! Θα βρουν ένα χορηγό, θα τρέξουν 2-3 άνθρωποι πολύ, θα βάλουν λεφτά κι από την τσέπη τους, και η χαρά της δημιουργίας θα φέρει αποτέλεσμα. Μετά όμως; Θα το ξανακάνουν αν δεν μείνει και κάποιο έσοδο για το σωματείο ή αν τουλάχιστον δεν βάλουν κι από την τσέπη τους; Μάλλον όχι! Αυτή τη στιγμή, με το χρηματοοικονομικό υπολογισμό είναι αδύνατον για ένα σωματείο να παραμείνει οικονομικά υγιές και δραστήριο με την διοργάνωση αγώνων! Το παράβολο συμμετοχής είναι πολύ μικρό, το μεγαλύτερο ποσοστό που καταβάλλεται στην ΑΜΟΤΟΕ για τις ασφαλιστικές εισφορές και τα λειτουργικά της έξοδα, ενώ οι χορηγοί φθίνουν! Και τώρα πλέον με τον κορωνοϊό, όπου δεν υπάρχουν κι έσοδα από θεατές και εισιτήρια… ποιος χορηγός θα θελήσει να προβληθεί μέσω των αγώνων; Μόνο αν μπορέσουμε να εμπλέξουμε τηλεόραση και αυτό σηκώνει πολλή κουβέντα. Μεγάλο κεφάλαιο…
Στην παρούσα φάση λοιπόν, εάν θέλουμε τα σωματεία να δραστηριοποιηθούν, θα πρέπει να ανανεωθεί το ενδιαφέρον τους για αγωνιστικές διοργανώσεις με ευνοϊκότερο προϋπολογισμό. Και αυτό το βάρος δυστυχώς ΜΟΝΟ οι αγωνιζόμενοι μπορούν να το επωμισθούν στην παρούσα φάση! Αργότερα, και εφόσον ανασυγκροτηθεί η βάση, βλέπουμε! Κακά τα ψέματα: Ο μηχανοκίνητος αθλητισμός είναι ΑΚΡΙΒΟ χόμπι, ακριβό sport! Και πρέπει να το αποδεχτούμε! Και ειλικρινά πρέπει να αλλάξουμε την νοοτροπία των κατόχων μοτοσυκλέτας των 13.000€, του εξοπλισμού των 3.000€, των extra after market accessories των 5.000€ που ταξιδεύουν για ένα σαββατοκύριακο με υψηλό budget αλλά παζαρεύουν την συμμετοχή ώστε να παραμείνει χαμηλή! Δεν παίζει αυτό το έργο… ΔΥΣΤΥΧΩΣ!

BIKEIT.GR: Πιστεύεις ότι θα μπορούσαν να έχουν προβλεφθεί κάποια από τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στην αγωνιστική μοτοσυκλέτα και να έχουν δρομολογηθεί;
Δ.Α.: Σαφώς! Και αυτό είναι το σκεπτικό μου! Η εμπειρία μου από την οργάνωση αγώνων αυτό με δίδαξε: Πώς να αντιμετωπίσω την στραβή όταν αυτή έρθει, γιατί είναι σίγουρο 1000% ότι θα έρθει! Μια καλύτερη έγκαιρη οργάνωση, έγκαιρη ενημέρωση, επικοινωνία, συνδιαλλαγή με την βάση, τα σωματεία, τους αγωνιζόμενους φέρνει πάντα αποτέλεσμα.
Το γεγονός ότι οι αγώνες και τα πρωταθλήματα χρειάζονται ομαδική προβολή και promotion από ειδικούς ανθρώπους του χώρου είναι μονόδρομος. Το γεγονός ότι όλο και περισσότερες λέσχες – σωματεία ΔΕΝ θέλουν και δεν ζητούν να οργανώσουν αγώνα το βλέπαμε σε φθίνουσα πορεία. Κάποτε η Ομοσπονδία διάλεγε οργανωτές, τώρα τους κυνηγάει με το τουφέκι! Αναρωτήθηκε ποτέ το γιατί;
Και δεν μιλάμε τώρα με αυτό που συμβαίνει με τον κορωνοϊό! Αυτό είναι ένα δράμα, που κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει και έχει φέρει τα πάνω κάτω. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να σχεδιάζουμε, να προγραμματίζουμε έστω και προσωρινά, να ελπίζουμε. Καλύτερα να ακυρώσεις κάτι προγραμματισμένο, παρά να μην προγραμματίζεις καν… Γιατί αν σου δοθεί η ευκαιρία, και πετύχεις το "παράθυρο πολιτικής" θα καταφέρεις να το κάνεις γιατί θα είσαι έτοιμος!

BIKEIT.GR: Πως αξιολογείς την καθαίρεση της πειθαρχικής επιτροπής ενώ ήδη εκδίκαζε υπόθεση αθλητών;
Δ.Α.: Απαράδεκτη! Είναι για γέλια αλλά και για κλάματα ταυτόχρονα! Ότι πιο ΛΑΘΟΣ έχουμε κάνει σε αυτό το Δ.Σ.
Είναι φανερό ότι η πλειοψηφία του ΔΣ αποφάσισε κυριολεκτικά να "κουκουλώσει" μια υπόθεση, ικανοποιώντας τελικά την απαίτηση ενός μέλους του ΔΣ που είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μη δικαστεί η υπόθεση αυτή. Και αυτό έγινε με τον πιο άγαρμπο τρόπο, δηλαδή καθαιρώντας τους δικαστές που τη δίκαζαν! Και ξέρετε με ποια πρόφαση έγινε; Επειδή η Πειθαρχική Επιτροπή ενημέρωσε για ένα διαδικαστικό ζήτημα τον Πρόεδρο που είναι κατά το Καταστατικό ο εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας και τα άλλα μέλη του ΔΣ, αλλά …τόλμησε να μην ενημερώσει ειδικά εκείνο το μέλος του ΔΣ που είχε προσωπικό ενδιαφέρον για την έκβαση της υπόθεσης, δηλαδή αυτό ακριβώς το μέλος που θα έπρεπε να έχει τον τελευταίο λόγο για τη συγκεκριμένη υπόθεση. Και μια πολύ χαρακτηριστική λεπτομέρεια: Από τη βιασύνη να "αποκεφαλιστεί" η Πειθαρχική Επιτροπή… ξεχάσαμε ότι προ ημερών είχε παραπεμφθεί σε αυτή και μια άλλη, άσχετη υπόθεση, η οποία φυσικά έμεινε αδίκαστη!
Και όλα αυτά τα έκαναν σε βάρος τριών νομικών που δεν έχουν καμία σχέση με τις όποιες παθογένειες της ΑΜΟΤΟΕ και προσέφεραν επί σειρά ετών αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους, είτε ως μέλη της Πειθαρχικής, είτε ως άτυποι (και πάντα απλήρωτοι) νομικοί σύμβουλοι.
Τελικά, και από αυτήν ακόμη την πρωτοφανή υπόθεση της Πειθαρχικής Επιτροπής προκύπτει ένα συμπέρασμα: Έχουμε τους ανθρώπους, έχουμε το υλικό, αλλά δεν το εκμεταλλευόμαστε. Δυστυχώς στην μοτοσυκλέτα δεν έχουμε την νοοτροπία των άλλων αθλητικών συλλόγων που δρουν ως χώροι προπόνησης – εκπαιδευτήρια, με μικρούς και μεγάλους αθλητές – μέλη, προπονητές και εκπαιδευτές, διαθέτουν πλήρη εξοπλισμό κτλ. Οι ελληνικές λέσχες της ΑΜΟΤΟΕ εξελίχθηκαν από τις παρέες της ΜΟΤΟΕ, από άξιους μεμονωμένους οργανωτές αλλά και από παρέες που ήθελαν να οργανώσουν κάποιον αγώνα. ΑΥΤΗ τη νοοτροπία πρέπει να αλλάξουμε και να την κατευθύνουμε σε κάτι πιο σφαιρικό, πολυμορφικό όσον αφορά τον αθλητικό μοτοσυκλετισμό.

BIKEIT.GR: Έχουν πέσει στην αντίληψη σου ατασθαλίες από την υπάρχουσα διοίκηση;
Δ.Α.: Εξαρτάται τι εννοούμε με τον όρο "Ατασθαλίες". Και τι βαρύτητα δίνουμε στον όρο. Ατασθαλία είναι και ένα οικονομικό κενό 50.000€ αλλά και μια λάθος διαχείριση. Ειλικρινά δεν ξέρω γιατί το τοπίο είναι πολύ σκοτεινό, δεν υπάρχει ενημέρωση και διαφάνεια για τα οικονομικά –ιδίως- στοιχεία, και οι αποφάσεις για εκταμιεύσεις χρημάτων σπάνια συζητήθηκαν στο Δ.Σ. όπως είναι το σωστό.Γνωρίζω ότι γίνονται ας πούμε ταξίδια στην FIM –τα οποία καλώς / και πρέπει να γίνονται- αλλά παρατηρώ ότι πάνε σε αυτά άτομα άσχετα, και χωρίς καμία απόφαση, ή έστω ενημέρωση στο Δ.Σ. Οπότε με την έννοια της διαχείρισης σαφώς υπάρχει ασυδοσία και έλλειψη ενημέρωσης, πράγμα που σίγουρα αφήνει υπόνοιες και στον πιο καλόπιστο. Τώρα με την έννοια της κατάχρησης, σαφώς και ΔΕΝ ξέρω, δεν κατηγορώ κανέναν και δεν μπορώ να απαντήσω στο βαθμό που προσωπικά –αν και το έχω ζητήσει- δεν έχω την παραμικρή ιδέα από τα έσοδα – έξοδα της Ομοσπονδίας.

BIKEIT.GR: Ακούγεται ότι η παρούσα διοίκηση προτιμά την διοργάνωση αγώνων από σωματεία της βόρειας Ελλάδας, ώστε να έχει και την στήριξη στις εκλογές. Τι έχεις να πεις γι' αυτό;
Δ.Α.: Μεγάλη ιστορία… Δεν είναι ακριβώς έτσι. ΜΗΝ χωρίζουμε την Ελλάδα σε Βόρειους και Νότιους, είναι μεγάλο λάθος αυτό. Σίγουρα όμως υποστηρίχθηκαν διοργανώσεις αγώνων δυσανάλογα και μεροληπτικά από το Δ.Σ. της Ομοσπονδίας από όσο μπορώ να θυμηθώ: Στα Παγκόσμια Enduro της Καλαμπάκας, της Καστοριάς, των Σερρών, οι λέσχες μάτωσαν για να τα βγάλουν πέρα, με χρέη, προσωπικά έξοδα και πολλά άλλα για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των αγώνων αυτών, και η συμβολή του Δ.Σ. ήταν μηδαμινή. Σε αντίθεση με τους αγώνες (2) των Γρεβενών, που τους ανέλαβε σχεδόν εξολοκλήρου καλύπτοντας πολλά έξοδά τους! Γιατί δηλαδή; Η ΛΑΜΣ που μας έχει δώσει τόσες χαρές τόσα χρόνια δεν άξιζε μιας βοήθειας; Τόσα Παγκόσμια έχει κάνει. Δεν μπορούσε το Δ.Σ. να πει: Μπράβο ρε παιδιά, μας κάνετε χρόνια υπερήφανους, θα συμβάλουμε κι εμείς με ένα μικρό τρόπο! Θα πληρώσουμε το παράβολο εγγραφής στο ημερολόγιο της FIM…. Αλλά δεν… Στα Γρεβενά όμως; Ποτέ και κανείς δεν έμαθε τι πρωτοπλήρωσε η Ομοσπονδία και τι ΔΕΝ πλήρωσε ο οργανωτής… Κρίμα…

BIKEIT.GR: Ως αγωνιζόμενος κι εγώ, έχοντας τρέξει στα πρωταθλήματα της ΕΛΠΑ και έπειτα της ΑΜΟΤΟΕ, είδα ότι τα πράγματα γύρισαν χρόνια πίσω, και όλοι οι αναβάτες κάποια στιγμή αναπολούσαμε την ΕΛΠΑ. Τι πιστεύεις ότι έφταιξε γι' αυτό;
Δ.Α.: Γιατί η ΕΛΠΑ μπορεί να είχε απολυταρχικές μεθόδους αλλά είχε βάσεις, είχε μηχανισμούς, είχε το κράτος με το μέρος της (όντας παρακράτος), είχε χρήματα αφού τα στερούσε από το κράτος… μέχρι να οδηγηθεί εκεί που οδηγήθηκε. Η ΑΜΟΤΟΕ, που πιστεύαμε ότι θα λειτουργήσει πιο δημοκρατικά και με ομοσπονδιακές αρχές, δεν μπήκε ποτέ στην διαδικασία να χτίσει βάσεις, μηχανισμούς, να επενδύσει σε υλικά. Κι όταν ήρθε η κρίση, τα πρώτα που την πλήρωσαν ήταν τα ακριβά hobby, κι ο μηχανοκίνητος αθλητισμός είναι ένα από αυτά. Γιατί δεν είχαμε ισχυρά σωματεία, δεν δημιουργήσαμε φυτώριο αθλητών παρά μόνο λέσχες - διεκπεραιωτές και αγωνιζόμενους - πελάτες.
Εδώ να ξεκαθαρίσουμε κάτι ακόμη, το οποίο ακούστηκε: Η ΕΛΠΑ κάποτε, ήταν μονόδρομος, καθώς μόνο μέσω αυτής μπορούσες να διοργανώσεις αγώνα νόμιμα. Στη συνέχεια, μονόδρομος έγινε η ΑΜΟΤΟΕ ειδικά αφότου πήρε την αναγνώριση από την Πολιτεία. Άρα, δεν είναι θέμα επιλογής, είναι μονόδρομος – σε κάθε περίπτωση! Η διαφορά είναι ότι η ΕΛΠΑ ήταν μια λέσχη – γκέτο, ενώ η ΑΜΟΤΟΕ μια Ομοσπονδία όπου υποτίθεται υπάρχουν δημοκρατικές διαδικασίες και επιλογές. ΔΕΝ είναι προσωπικό κτήμα κανενός (χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω τους πρωτεργάτες της δημιουργίας της) κι ούτε σημαίνει ότι αν δεν σου αρέσει παίρνεις το καπελάκι σου και φεύγεις, παραιτείσαι κτλ. ΟΧΙ! Έχεις δύο επιλογές: Ή κάθεσαι και μεμψιμοιρείς, παραπονιέσαι, υπομένεις, συμβιβάζεσαι, εγκαταλείπεις, ή προσπαθείς και συμβάλλεις στο να αλλάξει η κατάσταση. Με όλες σου τις δυνάμει;. Αυτό πιστεύω.

BIKEIT.GR: Την δεκαετία του '90, είχαμε πληθώρα συμμετοχών και εκατοντάδες θεατών σε αγώνες ταχύτητας, motocross και enduro. Που οφείλεται η απουσία συμμετοχών αλλά και θεατών σε όλα τα πρωταθλήματα που διοργανώνει η ΑΜΟΤΟΕ πλέον και τι τρόποι υπάρχουν για να αλλάξει αυτό;
Δ.Α.: Η χρυσή εποχή όπως είπαμε πέρασε. Κι αφού στην χρυσή εποχή δεν φτιάξαμε βάσεις και χτίσαμε στην άμμο, τώρα τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα. Η απουσία συμμετοχών οφείλεται περισσότερο στην οικονομική κρίση αλλά και στα κοστολόγια των αγώνων που διαρκώς αυξάνονται. Και δεν αναφέρομαι στο παράβολο συμμετοχής που πιστεύω ότι είναι μηδαμινό, αλλά στις προδιαγραφές με τις οποίες πάει πλέον ένας αθλητής με αξιώσεις σε έναν αγώνα: Παλιά, τρεις - τρεις, φορτώναμε ένα τρέιλερ και δύο μπιτόνια και πηγαίναμε σε ένα πρωτάθλημα με ένα ζευγάρι λάστιχα. Τώρα, θέλουμε καινούργιο λάστιχο σε κάθε αγώνα, τέντες, μηχανικούς, αξεσουάρ. Σαφώς οφείλονται όμως και στην έλλειψη οργάνωσης και προγραμματισμού που δεν επιτρέπουν στους αθλητές να κάνουν σχέδια.
Οι θεατές πάλι είναι μια πικρή ιστορία. Το internet σκότωσε τους παραδοσιακούς τρόπους ενημέρωσης, πέθανε τα περιοδικά, κι έφερε πιο κοντά σε μια οθόνη αγώνες από όλο τον κόσμο. Ένας απλός συνδρομητής, βλέπει MotoGP, Superbike, Παγκόσμιο και Αμερικάνικο ΜΧ σε άριστες παραγωγές και εικόνες και δεν του λείπει το live θέαμα. Γνώμη μου, ΑΝ και πιστεύω, πως με πολλές συμμετοχές και δυνατές μάχες για την πρωτιά, το ενδιαφέρον των θεατών θα αναζωπυρωθεί. Μιλάμε πάντα για την μετά Covid εποχή.

BIKEIT.GR: Παρουσίασες ένα πρόγραμμα, ως άποψη του σωματείου ΕΔΟ. Τι σε έκανε να φτάσεις σε αυτό το σημείο και να θελήσεις να ταρακουνήσεις τα νερά;
Δ.Α.: Δεν είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζω πρόγραμμα. Και το 2016 είχα παρουσιάσει πρόγραμμα, όταν πρωτοκατέβηκα στις εκλογές της ΑΜΟΤΟΕ, και το 2010 είχα προβάλει τις προτάσεις μου στις διάφορες ομοσπονδίες αυτοκινήτου και μοτοσυκλέτας, αλλά και παλαιότερα επί ΕΛΠΑ, πάντα εξέθετα προτάσεις και λύσεις για θέματα και προβλήματα. Βλέποντας ότι η ΑΜΟΤΟΕ δεν αλλάζει νοοτροπία και πρακτικές στην διοίκηση, θέλησα με την συμβολή μου να βοηθήσω ως προς αυτή την κατεύθυνση. Το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα το εξήγησα: Μια μειοψηφία δεν φέρνει την λύση, αλλά σίγουρα συχνά προτείνει λύσεις που μπορεί να πλειοψηφήσουν. Την νοοτροπία όμως, ΔΕΝ κατάφερα να την αλλάξω, και για αυτό επανέρχομαι και πάλι, πιο δυνατά και πιο οργανωμένα, με νέους ανθρώπους που μπορούν να δώσουν ενέργεια και ώθηση να αλλάξει το πράγμα.
Κακά τα ψέματα. Λίγοι είναι οι άνθρωποι που μπορούν να ταρακουνήσουν τα νερά, και μακάρι να υπήρχαν περισσότεροι. Βέβαια, πολλοί υπάρχουν που κρίνουν, κατακρίνουν, βρίζουν και φωνάζουν, (συχνά χωρίς λόγο και έρεισμα – μόνο για την βαβούρα) αλλά λίγοι παίρνουν το ρίσκο να μπουν μπροστά και να δράσουν. Είμαι ένας από αυτούς. Με τα καλά μου και με τα στραβά μου. Με τους φίλους μου και τους εχθρούς μου. Με τα σωστά μου και με τα λάθη μου. Αλλά προπάντων με την ιστορία μου για την οποία είμαι –αν μη τι άλλο- υπερήφανος, γιατί η ενασχόλησή μου με την μοτοσυκλέτα όλα αυτά τα χρόνια, αγωνιστικά, δημοσιογραφικά, οργανωτικά, ταξιδιωτικά με κράτησε ζωντανό, με γέμισε ζωή και εμπειρίες, τρελά ταξίδια και σπουδαίους ανθρώπους.

BIKEIT.GR: Είσαι έτοιμος να ακούσεις αρνητικά σχόλια, να μπεις στο μάτι του κυκλώνα;
Δ.Α.: Για να φτιάξεις ομελέτα πρέπει να σπάσεις αυγά. Με ευχολόγια, λυκοφιλίες, συγχωροχάρτια δεν γίνεται δουλειά. Ούτε "προστατεύοντας" τους φίλους μας και τα συμφέροντά μας. Σε συζητήσεις μου στο χώρο μου λένε: "Έχεις δίκιο, είμαστε μαζί σου, αλλά δεν θέλουμε να πάρουμε θέση…", για να μην χαλάσουν τις σχέσεις τους: Οι οδηγοί με τους χορηγούς τους, οι έμποροι μεταξύ τους και με τους προμηθευτές τους, οι φίλοι με τους φίλους. Δεν γίνεται όμως έτσι. Τα μικροσυμφέροντα πρέπει να παραμεριστούν, και επιτέλους κάποιος πρέπει να βγει μπροστά και να κάνει τον κακό. Ας είμαι εγώ αυτός. Δεν πειράζει, έχω ακούσει τόσα άλλωστε. Το ότι διαφωνώ "πολιτικά" και στα ζητήματα χειρισμού της Ομοσπονδίας με κάποιους τους οποίους γνωρίζω χρόνια και είναι φίλοι μου, ούτε ακυρώνει την φιλία μας, ούτε τις προσωπικές μου απόψεις για αυτούς. Εύχομαι το ίδιο κι από μεριάς τους. Κι εδώ θα επανέλθω στα περί επαγγελματία: Ο "φερόμενος ως επαγγελματίας" μπαίνει μπροστά να σπάσει αυγά και να θιγούν τα συμφέροντά του, ενώ όλοι οι άλλοι δεν το κάνουν για να μην "χαλάσουν τις σχέσεις τους" με το κύκλωμα; Για σκέψου το λίγο…

BIKEIT.GR: Θα χρειαστείς βοήθεια για να καταφέρεις. Υπάρχει ομάδα που σε στηρίζει;
Δ.Α.: Σήμερα, περιστοιχίζομαι από μια άξια ομάδα, ένα πλήρες ψηφοδέλτιο από ανθρώπους που συνδυάζουν την όρεξη και την ορμή με την εμπειρία και πιστεύω ότι – για πρώτη φορά στα 19 χρόνια της ιστορίας της ΑΜΟΤΟΕ – μπορούμε να κάνουμε τον τροχό να κυλήσει λίγο μπροστά!
Στο βαθμό λοιπόν που μπορώ να μεταλαμπαδεύσω λίγη από αυτή την χαρά στην επόμενη γενιά, νομίζω πως το οφείλω στην μοτοσυκλέτα, (όπως και άλλοι της γενιάς μου επώνυμοι και ανώνυμοι του χώρου) να βοηθήσουμε να εδραιωθεί σε γερές βάσεις μια ομοσπονδία και να αφήσουμε μια καλύτερη παρακαταθήκη από αυτή που παραλάβαμε. Το χρωστάμε στη φήμη μας, στην μοτοσυκλέτα, στους αγώνες, και στους επόμενους. Έτσι πιστεύω! Γιατί αν όχι εμείς, τότε ποιός;