Το πρώτο πράγμα που ξεχωρίζει στον Andre Sousa είναι το χαμόγελο του που δεν τον αφήνει ποτέ. Μικροκαμωμένος, νεαρός σε ηλικία, και έτοιμος να σε πειράξει, να κάνει αστεία και να διηγηθεί ιστορίες. Ευγενικός, προσγειωμένος, αλλά παρόλα αυτά με ένα μεγάλο όνειρο, και εξίσου μεγάλη θέληση για να το πραγματοποιήσει. Να γίνει ο πρώτος αναβάτης που θα κάνει τον γύρο του κόσμου καβάλα στο Honda Monkey.

Όπως σας είπαμε και στον πρόλογο, συναντήσαμε τον Andre στην έκθεση της Honda Σαρακάκης, στην Λεωφόρο Αθηνών, και πέρα από την απολαυστική συνέντευξη μαζί του, οδηγήσαμε για λίγο δίπλα του, εκείνος καβάλα στο Monkey του ταξιδιού του, κι εμείς με το test-ride Monkey της ελληνικής αντιπροσωπείας. Ride that Monkey!

BIKEIT: Andre μίλησε μας λίγο για σένα.

Andre Sousa: Με λένε Andre Sousa, είμαι 24 ετών, οπότε είμαι αρκετά νέος (γελάει) για να κάνω αυτό το ταξίδι. Είμαι επαγγελματίας αγωνιζόμενος στο Πορτογαλικό Πρωτάθλημα Ταχύτητας, στα Superbikes, στα Superstock, και στα Supersport με MV Agusta F3 και με Triumph Daytona 675 (σσ. γρήγορος και θεαματικός όπως είδαμε στις φωτογραφίες του facebook, όπου ο Andre ξύνει μέχρι και αγκώνα στην πίστα!)

Το 2018 τελείωνα το Master μου στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, και πήγα να σπουδάσω στη Βραζιλία. Εκεί πήρα την απόφαση να κάνω ένα μεγάλο ταξίδι με μοτοσυκλέτα, τον γύρο της Λατινικής Αμερικής, με Honda CG 160. Ένα ταξίδι 120 ημερών και 24.225 χιλιομέτρων, που του έδωσα τον τίτλο “The lost Mohican Adventure”.

BIKEIT: Για τον γύρο της Νότιας Αμερικής διάλεξες και πάλι μια μικρού κυβισμού μοτοσυκλέτα.

Andre Sousa: Ναι, τη μικρότερη και πιο φτηνή μοτοσυκλέτα της Honda στη Βραζιλία. Αυτή που χρησιμοποιούν οι ντελιβεράδες! Φαντάσου, δεν είχε μίζα, αλλά μόνο μανιβέλα. Ήταν χορηγία της Honda Βραζιλίας, με στόχο να αποδείξουμε την αξιοπιστία της μοτοσυκλέτας. Και τα καταφέραμε. Εικοσιτέσσερις χιλιάδες χιλιόμετρα και κάτι ψιλά έκανα, διασχίζοντας όλες τις χώρες της Νότιας Αμερικής, ακόμα και τη Βενεζουέλα, στην οποία μπήκα παράνομα, για μένα μια από τις πιο επικίνδυνες χώρες στον κόσμο.

Μετά από την πρώτη περιπέτεια, διψούσα για την επόμενη. Έφτασα στην πατρίδα μου, και ήρθα σε επικοινωνία με τη Honda Πορτογαλίας, καθώς έψαχνα το επόμενο project μου. Και εκεί μου ήρθε η ιδέα. “Με το πιθηκάκι!” Κανείς δεν είχε κάνει τον γύρο του κόσμου με το Monkey 125 της Honda. Όταν μιλάμε για τον γύρο του κόσμου, κάποιοι έχουν στο μυαλό τους να ταξιδέψουν ένα κομμάτι, να αφήσουν τη μοτοσυκλέτα, και να την παραλάβουν αργότερα… η ακόμα και στην επόμενη Ήπειρο όπου θα έχουν ταξιδέψει με αεροπλάνο, για να συνεχίσουν εκεί. Όχι, για μένα αυτός δεν είναι ο γύρος του κόσμου. Θέλω να το κάνω με τη μία. Να μην σταματήσω να ταξιδεύω.

Το ταξίδι μου με το Honda Monkey θα είναι αργό, λόγω του κυβισμού, των 9 μόλις ίππων, και των αποσκευών μου. Ταξιδεύω με 50-60 χλμ/ώρα, έτσι θα μου πάρει από 3 έως 4 χρόνια να ολοκληρώσω τον γύρο του κόσμου όπως τον έχω σχεδιάσει, αναλόγως και της κατάστασης με τον Κορωνοιό. Θα μπορούσε να ολοκληρωθεί και στα 2 χρόνια αν όλα όμως κυλήσουν ιδανικά, τα σύνορα είναι ανοιχτά, κλπ.

BIKEIT: Ποιο είναι το κόστος ενός τέτοιου ταξιδιού; Φανταζόμαστε μιλάμε για ένα σεβαστό ποσό, για βενζίνη, φαγητό, κ.α. αυτά τα χρόνια που θα ταξιδεύεις.

Andre Sousa: Το κόστος είναι πραγματικά μεγάλο, μόνο για τον ύπνο δεν πληρώνω, αφού έχω μαζί μου τις σκηνές μου και συνήθως κοιμάμαι εκεί. Κάποιες φορές με βοηθούν οι αναβάτες μοτοσυκλέτας που γνωρίζω, οι λέσχες, άνθρωποι από την δικτυακή πλατφόρμα Couchsurfing, για να κοιμηθώ για λίγο σε κάποιο κρεβάτι. Συνολικά θα χρειαστώ 50.000 ευρώ (!) μένοντας στη σκηνή μου, υπολογίζοντας ένα έξοδο 10 ευρώ για φαγητό καθημερινά. Τα 10 αυτά ευρώ είναι πολύ λίγα για την πλειονότητα των χωρών στις οποίες θα ταξιδέψω. Για παράδειγμα, στην Ευρώπη είναι σχεδόν αδύνατο να φάω πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό μόνο με 10 ευρώ στο σύνολο. Και δυστυχώς δεν μπορώ να μαγειρεύω μόνος μου, καθώς δεν έχω χώρο στις αποσκευές για τηγάνια και κατσαρόλες. Οπότε καταλήγω να ψάχνω τα πιο φτηνά σούπερ-μάρκετ και να τρώω μια φορά τη μέρα. Κι όμως, πολλές φορές ακόμα και στις ακριβότερες χώρες, όπως στην Ελβετία για παράδειγμα, κατέληξα να φεύγω από τη χώρα με… περισσότερα λεφτά από όσα είχα πάνω μου κατά την άφιξή μου εκεί! Οι αναβάτες μοτοσυκλέτας, αλλά και οι Πορτογάλοι που κατοικούν στο εξωτερικό με φρόντιζαν, με φιλοξενούσαν, μου έδιναν ακόμα και χρήματα! Οπότε εξαρτάται και από την χώρα, και από τις συγκυρίες.

BIKEIT: Έχεις βρει τα 50.000 ευρώ του ταξιδιού;

Andre Sousa: Όχι! Έχω αρκετές χορηγίες, αλλά πάντα σε εξοπλισμό. Το πρόβλημα είναι πως χρειάζομαι μετρητά. Μέχρι τώρα έχω διασφαλίσει μόνο το 20% του προϋπολογισμού του ταξιδιού. Όσο για τα υπόλοιπα λέω “θα δούμε! Όταν τελειώσουν τα λεφτά, θα πιάνω δουλειά στη χώρα που θα βρίσκομαι, θα μαζεύω λεφτά και θα συνεχίζω. Να ‘ναι καλά και οι ακόλουθοι μου στο instagram που μου κάνουν δωρεές, και μου ζητούν τον τραπεζικό λογαριασμό μου για να μου βάλουν 10, 15, 20 ευρώ. Και πιστεύω πως θα βρω μεγαλύτερους χορηγούς, καθώς προχωρά το ταξίδι μου, και βλέπουν την επιτυχία του project. Κι έτσι προχωρώ, και συνεχίζω, και κανείς δεν γνωρίζει το μέλλον!

BIKEIT: Ποια είναι τα έξοδα που αφορούν στο Monkey;

Andre Sousa: Καταρχάς ευχαριστώ την Honda Πορτογαλίας που μου χορήγησε το Monkey 125, ενώ η Honda πληρώνει και όλα τα έξοδα συντήρησης αλλά και επισκευών για το πιθηκάκι. Επίσης πλήρωσαν και για το τρακάρισμα που είχα στην Γαλλία. Εκεί με χτύπησε ένας οδηγός αυτοκινήτου από πίσω, και έφυγε εγκαταλείποντας με στον δρόμο. Η ζημιά ξεπέρασε τα 1.000 ευρώ, και την πλήρωσε όλη η Honda. Εγώ σύρθηκα για περισσότερα από 10 μέτρα και γρατζουνίστηκα πολύ, ενώ στο τέλος το Monkey κατέληξε από πάνω μου. Να ευχαριστήσω και την Touratech, που μου έκανε χορηγία τα αξεσουάρ του Monkey, για να είναι πιο άνετο το ταξίδι μου.

BIKEIT: Πώς προετοίμασες το Monkey για το επικό αυτό ταξίδι;

Andre Sousa: Μηχανολογικά το Honda Monkey 125 είναι εντελώς στοκ. Μόνο η εξάτμιση προέρχεται από το αδελφάκι του Monkey, το MSX 125, καθώς με το πιθηκάκι φορτωμένο μέχρι πάνω με τα πράγματα μου, το ελαστικό ακουμπούσε στην original εξάτμιση. Οι σχάρες εμπρός και πίσω είναι της Touratech, ενώ έχω και έξτρα δοχεία βενζίνης για τις χώρες εκτός Ευρώπης, εκεί όπου τα βενζινάδικα απέχουν πολύ το ένα από το άλλο. Κάπως έτσι, στο προηγούμενο ταξίδι μου στη Νότια Αμερική κατάφερνα να διανύσω 700 χιλιόμετρα μέχρι τον επόμενο ανεφοδιασμό. Μπροστά έχω τοποθετήσει κάγκελα, τα οποία δεν με προστατεύουν από κάποιο ατύχημα, αλλά με βοηθούν στο να ξεκουράζω τα πόδια μου στις μεγάλες αποστάσεις που διανύω. Τα έξτρα φώτα που έχω, προέρχονται κι αυτά από την Touratech, και με βοηθούν πολύ στη νυχτερινή οδήγηση, μια ζελατίνα μπροστά για τον αέρα, πιο σκληρά ελατήρια πίσω από CBF125, για να μην αγγίζει ο τροχός στο φτερό λόγω του μεγάλου βάρους που κουβαλώ, ενώ έχω τοποθετήσει και μια βάση για το Smartphone μου. Ο λόγος που κράτησα στοκ τον κινητήρα των 9 ίππων ήταν ακριβώς γιατί αυτή είναι και η πρόκληση. Να κάνω τον γύρο του κόσμου με 125 κυβικά και 9 ίππους, με το Monkey 125 σε στοκ μορφή. Κι όλες οι μετατροπές που έκανα ήταν απλώς για να αντισταθμίσω το βάρος που κουβαλώ.

BIKEIT: Τι κουβαλάς μαζί σου, πέρα από την έξτρα βενζίνη;

Andre Sousa: Η πάνω τσάντα περιέχει μόνο τα ρούχα μου. Στην κάτω έχουμε sleeping-bag και υπόστρωμα, και στη μεσαία έχω αναλώσιμα για τη μοτοσυκλέτα. Πάνω-πάνω έχω τα ηλεκτρονικά μου, τους φορτιστές, τα power-banks, τα χαρτιά μου, το τρίποδο για τις φωτογραφίες, κλπ.. Έχω φυσικά ένα μικρό φαρμακείο μαζί μου, τα εργαλεία μου στο πλάι, και πολλά κιτ επιδιόρθωσης ελαστικών, τα οποία χρησιμοποιώ συνέχεια. Μπροστά έχω την σκηνή μου, έχω 2 σκηνές, αυτή είναι η πιο μεγάλη και άνετη, ενώ εδώ έχω και τη σημαία της Πορτογαλίας. Αυτά κουβαλώ μαζί μου. Είναι απλή η ζωή μου. Όσον αφορά στο internet, στην Ευρώπη δεν έχω πρόβλημα, έχω δεδομένα στο κινητό μου και μπορώ να ανεβάζω ενημερώσεις στα social media. Εκτός Ευρώπης συνήθως αγοράζω μια κάρτα Sim στα σύνορα, και κάνω έτσι τη δουλειά μου.

BIKEIT: Ποιο είναι το βάρος των αποσκευών;

Andre Sousa: Εγώ, οι αποσκευές και το Monkey ζυγίζουμε συνολικά 220 κιλά (σσ. Το βάρος του Monkey είναι 107 γεμάτα κιλά). Και φυσικά πολλές φορές το βάρος αυξάνεται λόγω των δώρων που μου κάνουν, και του τσίπουρου (γελάει) που με φορτώνουν εδώ στην Ελλάδα. Κι επειδή το περισσότερο βάρος συγκεντρώνεται στον πίσω τροχό, ο μπροστινός ελαφραίνει, και πρέπει να είμαι ιδιαίτερα προσεκτικός στην οδήγηση.

Στόχος μου είναι να είμαι ο πρώτος που θα κάνει τον γύρο του κόσμου με Honda Monkey 125, ενώ με τον ερχομό μου στην Ελλάδα έχω ήδη καλύψει τα πρώτα 14.000 χιλιόμετρα, έχοντας διασχίσει 20 χώρες, από την έναρξη του ταξιδιού μου στις 12 Ιουλίου, στην Πορτογαλία. Μένει να διασχίσω ακόμα 40 χώρες, στα επόμενα χρόνια.

Ξεκίνησα από την Πορτογαλία, και διέσχισα τη Νότια Ευρώπη, ενώ σε 1-2 χρόνια θα ξαναγυρίσω για να κάνω και τη Βόρεια. Και μετά την Αφρική, αυτή θα είναι η τελευταία Ήπειρος.

Θα μπορούσα να διασχίσω μόνο το ένα ημισφαίριο, όπως πολλοί άλλοι ταξιδιώτες που διασχίζουν την Ευρώπη, την Ασία και τις Η.Π.Α., όμως όχι, θέλω να διασχίσω όλες τις Ηπείρους που μπορώ, μόνο στην Ανταρκτική δεν θα πάω. Θα πάω όμως και στην Αυστραλία, τη Νότια Αμερική, όλες τις υπόλοιπες. Κι εύχομαι να μην βρεθεί κανένα αξεπέραστο εμπόδιο στον δρόμο μου, γιατί πραγματικά θέλω να ολοκληρώσω αυτό το ταξίδι.

BIKEIT: Σου λείπει η οικογένεια σου;

Andre Sousa: (Γελάει) Το πρώτο ταξίδι μου ήταν το πιο δύσκολο. Τέσσερις μήνες ταξίδεψα τότε, και μαζί με τις σπουδές μου στη Βραζιλία, ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα πάνω από έναν χρόνο μακριά από το σπίτι μου. Εκεί όντως οι δικοί μου φοβόντουσαν, καθώς η Νότια Αμερική έχει τη φήμη πως είναι λίγο επικίνδυνη, κι ο πατέρας μου ανησυχούσε. Όμως μετά την επιτυχία του ταξιδιού, η οικογένεια μου δέχτηκε πιο εύκολα το επόμενο, ενώ κατάλαβαν πως αποτελεί το όνειρο μου. Επιπλέον, οι άνθρωποι που γνωρίζω στο ταξίδι, με κάνουν να αισθάνομαι πως βρίσκομαι στο σπίτι μου, κι έτσι δεν μου λείπει η Πορτογαλία. Κάθε μέρα κάνω κάτι διαφορετικό, γνωρίζω διαφορετικούς ανθρώπους, και αισθάνομαι μέλος της μεγάλης οικογένειας των αναβατών μοτοσυκλέτας. Biker family, everywhere in the world!

Ειδικά στην Ελλάδα, η φιλοξενία ήταν το κάτι άλλο, την έχετε στο αίμα σας από την εποχή του Δία (γελάει). Η ΜΟΤΟΕ οργάνωσε τα πάντα για λογαριασμό μου! Δεν χρειαζόταν να σκεφτώ πού θα πάω την επόμενη μέρα, ήταν όλα κανονισμένα. Με έπαιρναν τηλέφωνο και μου έλεγαν: “Andre αύριο θα πιεις καφέ στην τάδε λέσχη, θα κοιμηθείς στο τάδε ξενοδοχείο, ήταν τρελό, οι άνθρωποι της ΜΟΤΟΕ αποδείχτηκαν παθιασμένοι με τη μοτοσυκλέτα, και φοβερά φιλόξενοι. Θέλω να ευχαριστήσω από την καρδιά μου τον Παναγιώτη τον Καλαϊτζή, τον Στέλιο τον Κορέλη, και όλους τους ανθρώπους της ΜΟΤΟΕ, που δούλεψαν πάνω στο project και μου έδωσαν κάθε βοήθεια. Ότι κι αν χρειαζόμουν, να πλύνω τα ρούχα μου, να κουρευτώ, οτιδήποτε ήθελα για το Monkey, για το ταξίδι μου, η ΜΟΤΟΕ μου το παρείχε. Ήταν σαν τον μπαμπά μου. Οι Έλληνες μπαμπάδες μου (γελάει). Δεν χρειάστηκε να πληρώσω ούτε το καράβι μου για να πάω στην Κρήτη!

BIKEIT: Πώς σου φάνηκε η Ελλάδα μέχρι στιγμής;

Andre Sousa: Την λατρεύω την Ελλάδα! Ο λόγος για τον οποίο έχω ξοδέψει τόσο καιρό στη χώρα σας είναι λόγω της απίστευτης φιλοξενίας σας. Έτσι… δεν θέλω να φύγω. Αν δεν είχα στο μυαλό μου το ταξίδι, θα έμενα τουλάχιστον ένα μήνα ακόμα στην Ελλάδα. Αλλά τώρα πρέπει να φύγω, για να μεταβώ στη Βουλγαρία, όπου ίσως ξεχειμωνιάσω. Περιμένω βλέπεις να ανοίξουν τα σύνορα του Ιράν που αποτελούν την πύλη μου για την Ασία, για να συνεχίσω το ταξίδι μου. Δυστυχώς για την ώρα τα συνορα παραμένουν κλειστά.

BIKEIT: Σε παρακολουθούμε στο Instagram, στο Ride That Monkey, όπου ανεβάζεις τακτικά φωτογραφίες και updates, και σε βλέπουμε πάντα με το χαμόγελο, σε αστείες πόζες, να πηδάς, να κάνεις το πιθηκάκι, και είναι ξεκάθαρο το πόσο ευχαριστιέσαι το ταξίδι.

Andre Sousa: Να ξέρεις πως το μεγαλύτερο μερίδιο της ευχαρίστησης που παίρνω από το ταξίδι προέρχεται από τους ανθρώπους που γνωρίζω. Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με τους ανθρώπους. Αυτό είναι το κομμάτι που λατρεύω, και για αυτό λάτρεψα και την Ελλάδα τόσο πολύ. Το να πίνεις ένα ποτό μαζί με τους νέους σου φίλους, να μιλάς δυνατά, να ανταλλάζεις ιστορίες, να γελάς, να διασκεδάζεις.

Ναι, θα κάνω κι αυτά που κάνει ο τουρίστας, θα επισκεφτώ τα μνημεία και τα αξιοθέατα της κάθε χώρα, για να γνωρίσω καλύτερα την κουλτούρα και την ιστορίας των κατοίκων της. Αλλά αυτό το κάνουν όλοι. Δεν είναι αυτό που θα δείξω στους άλλους όταν μιλώ για το ταξίδι μου. Θα αφηγηθώ την ιστορία μου. Τι έγινε σήμερα, ποιους γνώρισα, τι είπαμε, πράγματα που συνέβησαν μόνο σε εμένα, μια εμπειρία που είναι μοναδική.

Αυτό που δείχνω στα social media, με τις φωτογραφίες και τα κείμενα μου είναι η προσωπική μου ιστορία, που έχει να κάνει με τους ανθρώπους που συναντώ, με την αλληλεγγύη που μου δείχνουν, με τα κοινά που ανακαλύπτουμε πως έχουμε. Είμαι πολύ κοινωνικός άνθρωπος και βλέπω τον εαυτό μου και το ταξίδι μου πάντα σε συνάρτηση με τους άλλους.

Σίγουρα υπάρχουν και άνθρωποι που δεν έχουν πάντα καλές προθέσεις, όμως στην Ελλάδα δεν συνάντησα τέτοιους ανθρώπους πουθενά. Ήμουν πάντα αγκαλιασμένος από την οικογένεια των αναβατών μοτοσυκλέτας, και αισθανόμουν ασφαλής.

BIKEIT: Ποιο ήταν το καλύτερο φαγητό που δοκίμασες μέχρι τώρα στο ταξίδι σου;

Andre Sousa: Στην Ελλάδα τρελάθηκα με το σουβλάκι καλαμάκι που σου δίνουν μαζί με τηγανιτές πατάτες, κι έτσι όποτε σταματώ για φαγητό ψάχνω “σουβλάκι, σουβλάκι” (γελάει). Και το τσίπουρο σας μου αρέσει πολύ, στην Κρήτη μου έδιναν ρακή και ήθελα πάντα κι άλλη! Έχουμε ένα παρόμοιο ποτό στην Πορτογαλία, το λέμε “το νερό που καίει”, στα Πορτογαλικά “Aquardente”. Όταν βρεθείτε στην Πορτογαλία, είστε καλεσμένοι μου να πιούμε Aguardente και να πούμε ιστορίες.

BIKEIT: Καλό ταξίδι Andre, δίχως ατυχήματα, και πάντα με το ίδιο χαμόγελο.

Ακολουθήστε ΕΔΩ στο Instagram ζωντανά το ταξίδι του Andre,  ΕΔΩ στην σελίδα του project “Ride That Monkey”, και ΕΔΩ στο Facebook, για απίθανες φωτογραφίες και ενδιαφέρουσες ιστορίες από τον επικό γύρο του κόσμου με το πιθηκάκι της Honda.