Του Τάκη Μανιάτη

Ο "Άρης Πεντέλης" διοργάνωσε την ημερίδα ''Γνωρίστε το άθλημα του μοτοσυκλετισμού'', κι εμείς, ως περίεργοι, βρεθήκαμε εκεί προκειμένου να ξεστραβωθούμε, διαπιστώνοντας ότι λίγα πράγματα γνωρίζουμε - όλοι μας- σχετικά με το άθλημα που αγαπάμε.

Ορθογραφία και διοργανώσεις

Μοτοσυκλέτα. Γράφεται με ύψιλον, μιας και περιλαμβάνει στην σύνθεση της το αγγλικό cyclo - τον κύκλο δηλαδή, κι έτσι πρέπει να την γράφουμε κι εμείς, σε αντίθεση με πολλούς συντάκτες / περιοδικά / αναγνώστες που αναφέρονται σε αυτήν γράφοντας την με γιώτα (σ.σ. Το Bikeit γράφει με ύψιλον την μοτοσυκλέτα από την γέννηση του). Αλλά ο στόχος της ημερίδας που διοργάνωσε ο Άρης Πεντέλης δεν ήταν φυσικά η... ορθογραφία, αλλά ο προβληματισμός γύρω από το άθλημα της Μοτοσυκλέτας, που ξεκίνησε, πως εξελίχθηκε και που βρίσκεται τώρα, και πως μπορεί να βελτιωθεί. Και σίγουρα, αν δεν γνωρίζεις την σύνθεση του ονόματος, δεν μπορείς να πας και πολύ μακριά.

Παρακολουθήσαμε με τα αυτιά ανοιχτά την ημερίδα, δια στόματος του προέδρου του "Άρη Πεντέλης", κου Στέλιου Χριστοδούλου για να διαπιστώσουμε πράγματα που είχαν τοποθετηθεί στο χαρτί, έπειτα από τεράστια έρευνα, και να γνωρίσουμε πως από το 1920 κιόλας, είχαμε διοργανώσεις αγώνων, οι οποίες μάλιστα δεν έλειψαν ποτέ από τη χώρα μας. Για να διαπιστώσουμε όμως κι ότι το άθλημα της μοτοσυκλέτας παρέμεινε εκεί που ήταν, προχωρώντας με αργά βήματα στην εξέλιξη του, ώστε να φτάσει στην σημερινή εποχή, έχοντας αθλητές, αλλά όχι ευρωπαϊκούς ή παγκόσμιους πρωταθλητές. Το θέμα της συζήτησης άλλωστε ήταν να τονιστεί ότι κάτι λείπει από αυτά που γίνονται, σωστά ή λάθος, στον χώρο που τόσο αγαπάμε. Για παράδειγμα, άσφαλτο είχαμε, άσφαλτο έχουμε. Το Τατόι και ο Κρεμαστός Λαγός όπου γίνονταν αγώνες, έγιναν Μέγαρα και Τρίπολη, και Σέρρες. Η Καισαριανή και ο Μαραθώνας, έγιναν Άργος και Μεγαλόπολη.

Μνήμη χρυσόψαρου

Αλλά, παρά το ότι διοργανώθηκε παγκόσμιο πρωτάθλημα sidecar στις αρχές του '98 στην Ελασσόνα, παγκόσμιο πρωτάθλημα Motocross το '98, για πρώτη φορά στην Μεγαλόπολη, πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα Enduro στα Καλάβρυτα το '97, και πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Supermoto αρχικά το 2001 στα Μέγαρα, και αργότερα Παγκόσμιο, δεν έμεινε κάτι καλό στην χώρα μας. Καμία υποδομή ώστε να στεγάσει και να προπονήσει αθλητές - διαμορφωμένη κατάλληλα. Δεν γέμισαν οι πίστες μοτοσυκλέτες και αναβάτες που να έχουν στόχο να βγουν παραέξω - με τι βοήθεια και υποστήριξη θα πείτε - ήταν και αυτό ένα θέμα άλλωστε.

Συνήθως δεν θυμόμαστε τις διοργανώσεις αυτές, ούτε καν θυμόμαστε τι γινόταν την δεκαετία του '70 στην χώρα μας. Ούτε καν λίγο πιο πίσω, για τις διοργανώσεις δεξιοτεχνίας την δεκαετία του '60 , οι οποίες καλύπτονταν από συνεργείο τηλεόρασης - το πρώτο video που είδαμε ήταν γυρισμένο στα τέλη της δεκαετίας του '60, με κανονικό τηλεοπτικό συνεργείο. Να θυμίσουμε απλά πως τότε δεν υπήρχε η ευκολία να έχει ο καθένας μία κάμερα και να τραβάει μερικά πλάνα, ή να κάνει γυρίσματα και ο κάθε τυχαίος φωτογράφος , με μία κάμερα που τραβάει video... Η οργάνωση τότε υπήρχε, και για να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο, από έναν αγώνα, μέχρι την τηλεοπτική κάλυψη του, χρειαζόταν σαφώς περισσότερος χρόνος - Σκεφτείτε μόνο την ευκολία του κινητού τηλεφώνου, των emails, κ.α. σήμερα.

 Αρχή το '60!

Για τους παρευρισκόμενους στην ημερίδα όμως, ανάμεσα τους και ο δήμαρχος Πεντέλης κος Δημήτρης Στεργίου, αλλά και ο κος Ανδρέας Μαλάτος, Πρόεδρο του Ι.Δ.Ε.Α.Δ. - Ινστιτούτο Διεθνούς και Ελληνικού Αθλητικού Δικαίου, ήταν μία πολύ καλή ευκαιρία να δούμε σε ημερομηνίες, πότε ξεκίνησαν τα αθλήματα της μοτοσυκλέτας στην Ελλάδα. Ξεκινώντας από το πρωτάθλημα ταχύτητας, με τον πρώτο αγώνα της "σύγχρονης εποχής" να διεξάγεται το 1968 (!), μαθαίνουμε ότι και παλαιότερα είχε διοργανωθεί σιρκουί στο Ψυχικό, μόλις το 1929!

Ακολούθησε η πρώτη διοργάνωση Motocross το 1971, ο πρώτος αγώνας Trial το 1977, το πρώτο Dragster το 1981, το πρώτο Enduro το 1982, το πρώτο Supercross το 1985 - στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, το πρώτο Supermoto το 1989, το πρώτο indoor Supercross το 1993.
Ως Έλληνες αναβάτες, έχουμε αρκετή ιστορία, απλά οι περισσότεροι δεν την ξέρουμε, και όταν την μαθαίνουμε, μένουμε με ανοιχτό το στόμα.
Στην ημερίδα, αναφέρθηκαν και τα "νομικά" θέματα, όπου υπήρξαν και εδώ σημαντικές αλλαγές: Η ψήφιση του Νέου Αθλητικού Νόμου 2725, αρ. 134 , παρ.8, το 1999, η αναγνώριση της ΔΟΕ από την FIM το 2000, και η ίδρυση της Αθλητικής ΜΟΤ.Ο.Ε. από την ΜΟΤ.Ο.Ε. , το 2003.

Στόχος της τελευταίας, να αλλάξει και να προσαρμόσει την δομή των αγώνων στην αθλητική, δομημένη, εθνική λογική. Και στην πραγματικότητα, έτσι θα πρέπει να είναι, αφού από εκδήλωση, η μοτοσυκλέτα έγινε άθλημα που προστατεύεται συνταγματικά. Έτσι, οι αθλητές μπορούν να έχουν προνόμια όπως και οι φορείς τους.

 Τι άλλαξε

Τα σωματεία πλέον μπορούν να εκδίδουν Αθλητικά δελτία, με έμφαση σε αθλητές και αθλήτριες, ενώ το 2011, ήρθε και η Ειδική Αθλητική Αναγνώριση με αποτέλεσμα, από εκείνη τη χρονιά, τα αθλητικά σωματεία, να έχουν φτάσει τα 76, με 63 από αυτά, ενεργά. Οι αθλητές, έφτασαν τους 3530 από το 2007 που έχει γίνει αυτή η εφαρμογή, με τους 1303 να είναι ενεργοί το 2014. Αυτό σημαίνει ότι παρά την κρίση, από το 2009 έως το 2013, υπήρξε άνοδος.
Ο πρόεδρος του Άρη Πεντέλης, κος Χριστοδούλου, έκανε αναφορά και στις μορφές του Μοτοαθλητισμού, ο οποίος είναι από μόνος του ένα πολυδιάστατο άθλημα, το οποίο όμως περιλαμβάνει διάφορες μορφές αγώνων. Κάποιες που ξέρουμε και διοργανώνονται, και κάποιες άλλες των οποίων την ύπαρξη αγνοούμε - αλλά θα μπορούσαν παρ' όλ' αυτά, να πραγματοποιούνται. Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα διοργανώνουμε αγώνες Ταχύτητας, Motocross, Enduro, Scramble, Trial, Dragster, Super Moto, Trail - Ride, Cross Country Rally.

Όμως δεν διοργανώνουμε Freestyle MX, Speedway, Hill Climbing, Sidecar, Flat Track, Ice Racing, Motoball, Speed Records.
Πολλά από τα παραπάνω ίσως αγνοούμε την ύπαρξη τους, όπως το Motoball - το μοτοποδόσφαιρο. Αλλά αυτό είναι κάτι που υπήρχε παλιά, μάλιστα, την δεκαετία του '60, έχει διοργανωθεί μοτοποδόσφαιρο μέσα στο γήπεδο του παναθηναϊκού, στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας. ΤΙ άλλαξε και δεν υπάρχει αυτό σήμερα, ενώ το ποδόσφαιρο ανέβηκε;
Σε σχέση με άλλα αθλήματα, το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο για παράδειγμα είχαν ραγδαία άνθηση τα προηγούμενα χρόνια, ενώ αν ξαναδούμε τα πράγματα χρονικά, η μοτοσυκλέτα δεν ανέβηκε και τόσο.

 Η κατηγοριοποίηση

Παράλληλα, στην ημερίδα έγινε η κατηγοριοποίηση των αθλημάτων ως εξής:
• Το Dragster θέλει την στοιχειώδη ρώμη, και έχει διάρκεια από 6 έως 12'', άρα δεν απασχολεί ιδιαίτερα αθλητικά.
• Η ταχύτητα απαιτεί ειδικές εγκαταστάσεις οι οποίες αυξάνουν σταθερά, όπως και η τεχνική των αναβατών, διεθνώς. Οι υποδομές είναι ακριβές, όπως και ο εξοπλισμός που απαιτείται.
• Τo Enduro και Trial έχουν μεγάλες αθλητικές απαιτήσεις, ενώ το Enduro δεν ασκείται από παίδες ή έφηβους.
• Το Motocross καλλιεργείται από τα 5-6 έτη μέχρι τα +60, υπάρχουν αθλητικά μέσα, μοτοσυκλέτες και στίβοι προπόνησης, ενώ έχει την περισσότερη ευκολία για να πραγματοποιηθεί σε ελεγχόμενες συνθήκες. Οι επίσημοι αγώνες στην Ελλάδα επιτρέπουν συμμετοχές από 8 ετών, με μεγάλο ερασιτεχνικό ενδιαφέρον, και διασπορά σε όλη την χώρα.

Στόχος της μοτοσυκλέτας ως άθλημα είναι να αναπτυχθούν τα παραπάνω, και οι αθλητές και αθλήτριες να μην είναι απλώς θεατές σε ένα έργο, αλλά να συμμετέχουν ενεργά.
Συζητήθηκε εκτενώς τι έχει αλλάξει σχετικά με το άθλημα του μοτοσυκλετισμού όλα αυτά τα χρόνια, για να μπορεί αυτό να πάει μπροστά. Πλέον υπάρχουν εγκαταστάσεις, οι υποδομές βρίσκονται σε πολύ καλύτερη κατάσταση απ' ότι παλιά. Υπάρχει αθλητική στέγη, η ΑΜΟΤΟΕ, υπάρχει σχετική νομοθεσία, σχετική ελευθερία χρήσης γης, διαδικασία αθλητικού δικαίου, επιστημονική εκπαίδευση, έλεγχος ντόπινγκ.

Τα τελευταία μας τόνισαν τόσο ο κ.Κώστας Τουρναβίτης, (καθηγητής ΤΕΦΑΑ και Α΄ Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προπονητών), όσο και ο κ. Δημήτρης Σφακιανάκης (επιστημονικά εξειδικευμένος προπονητής με έρευνα στον μοτοαθλητισμό).
Ο πρώτος τεκμηρίωσε την ανάγκη επιστημονικής κατάρτισης των αθλητών αλλά και την προετοιμασία των εφήβων, ενώ ο δεύτερος, παρουσίασε ένα ετήσιο αθλητικό προγραμματισμό, τεκμηριώνοντας τις αθλητικές ανάγκες που έχει το άθλημα της μοτοσυκλέτας.

 Ενεργή συμμετοχή

Το κοινό συμμετείχε ενεργά με ερωτήσεις που αφορούσαν τόσο την αθλητική προετοιμασία, το νομικό πλαίσιο, την συμβολή των σωματείων, μέχρι και την βράβευση των αθλητών - πρωταθλητών, μέσω μορίων για εισαγωγή σε πανεπιστήμια, ή ακόμη και για επιλογή τους σε σχολή προπονητών μοτοσυκλέτας, όταν αυτή ανοίξει τις πύλες της.

Όλοι οι παρευρισκόμενοι, πρωταθλητές αναβάτες μοτοσυκλέτας, μέλη λεσχών, απλοί μοτοσυκλετιστές, συμφώνησαν προς μία κατεύθυνση: Υπάρχει παρόν, υπάρχει και μέλλον και αυτός ήταν και ο βασικός σκοπός της ημερίδας, να προβάλλει την πραγματικότητα, να δούμε ποια είναι και τι εξέλιξη είχε όλα αυτά τα χρόνια, και να προχωρήσουμε στο επόμενο στάδιο. Να βάλουμε το μυαλό μας να σκεφτεί για να δούμε πως να εξελιχθεί επιστημονικά η προπονητική των αθλητών, να εξελιχθεί τεχνολογικά η μηχανογράφηση και τα τμήματα που ασχολούνται με την υποστήριξη, αλλά και να εκμεταλλευτεί ο καλός καιρός της Ελλάδας, με την επισκεψιμότητα ξένων αθλητών για προετοιμασία ή αγώνες.

Το σημαντικότερο στο οποίο επίσης όλοι συμφωνήσαμε, είναι ότι η ιστορία του ελληνικού μοτοσυκλετισμού δεν είναι καταγεγραμμένη πουθενά επίσημα, και κάθε χρόνο, χάνεται. Το διαπιστώσαμε με όλα αυτά που είδαμε και ακούσαμε εκείνη την χρήσιμη βραδιά. Και φύγαμε με ένα τεράστιο ερωτηματικό πάνω από το κεφάλι σχετικά με το μέλλον του αθλήματος της μοτοσυκλέτας και τις κινήσεις που θα πρέπει να γίνουν.

Φωτογραφίες

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•