Να ξεκαθαρίσουμε πρωτίστως, ότι δεν προσπαθούμε επ ουδενί  να υποκαταστήσουμε τους ειδικούς σε ότι αφορά στις κατευθυντήριες γραμμές που έχουν δώσει, ίσα - ίσα που με βάση τις οδηγίες αυτές, θα επιχειρήσουμε την προσαρμογή τους στην δίτροχη καθημερινότητας μας, τονίζοντας κάποιες συνισταμένες που αφορούν ειδικά εμάς τους αναβάτες. 

Δεν αποτελούμε εξαίρεση, ούτε είμαστε μια απομονωμένη κάστα, ως εκ τούτου, ισχύουν μέχρι κεραίας οι γενικές οδηγίες που έχουν δοθεί από τους επίσημους κρατικούς φορείς. Το τονίζουμε αυτό! 

Η οδήγηση μοτοσυκλέτας, scooter, παπιού, προφανώς δεν ενέχει τους ίδιους κινδύνους μετάδοσης του ιού σε σχέση με τα ΜΜΜ, όπου υπάρχει συχνοτισμός πολλών ανθρώπων σε κλειστό χώρο και πολλές επιφάνειες που μπορούν να συγκρατήσουν ιϊκό φορτίο. 

Επίσης, τα δίτροχα οχήματα είναι από την φύση τους εκτεθειμένα στο περιβάλλοντα χώρο και αερίζονται επαρκώς,  τα δε σημεία επαφής του αναβάτη με αυτά, είναι καλυπτόμενα από τον προστατευτικό εξοπλισμό (γάντια), ενώ το κράνος, αν και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι λειτουργεί ως "μάσκα προστασίας", τουλάχιστον αποτρέπει την επαφή των χεριών με το πρόσωπο. 

Όλα αυτά βέβαια, με την προϋπόθεση ότι γίνεται χρήση προστατευτικού εξοπλισμού και ότι δεν έχουμε την κακή συνήθεια να ανοίγουμε την ζελατίνα στα φανάρια ή ακόμα και εν κινήσει και να τρίβουμε τα μάτια μας ή να κάνουμε σπηλαιολογικές εξερευνήσεις στην μύτη μας.

Με βάση τα δεδομένα λοιπόν, η οδήγηση δύο τροχών, χωρίς να εξασφαλίζει 100% προστασία, φαίνεται ως μια ασφαλής πρακτική μετακίνησης, τουλάχιστον συγκριτικά με τα ΜΜΜ.

Αυτό που θα πρέπει πάντως να τονιστεί, είναι ότι ακόμα και έτσι, οι όποιες μετακινήσεις μας θα πρέπει να περιοριστούν στο ελάχιστο.

Θα πρέπει και εμείς, ανεξαρτήτως του μέσου που χρησιμοποιούμε, να συμμορφωθούμε με τις γενικότερες οδηγίες, καθώς έχει σίγουρα σημασία το πως πηγαίνουμε σε ένα προορισμό αλλά πολύ περισσότερο το τι κάνουμε σε αυτόν τον προορισμό. 

Γιατί αν είναι να χρησιμοποιήσουμε την μοτοσυκλέτα μα για να πάμε για καφέ η στην συγκέντρωση της λέσχης ή να στριμωχτούμε στο μπαρ, τότε πολύ απλά θα έχουμε ένα ασφαλές μεταφορικό μέσο που ενδέχεται να μεταφέρει έναν φορέα του ιού. Εμάς. 

Ας αφήσουμε λοιπόν τις εξόδους και τις βόλτες μας για λίγο διάστημα, με τις μετακινήσεις μας να περιορίζονται στις απολύτως απαραίτητες. 

Κατά την επιστροφή μας στο σπίτι ή την μετάβαση μας στον εργασιακό χώρο, ας είμαστε προσεκτικοί στο που αφήνουμε τον προστατευτικό μας εξοπλισμό. Aκόμα δεν υπάρχει 100% επιστημονική τεκμηρίωση για το πόσο μπορεί να επιζήσει ο ιός στις επιφάνειες που επικάθεται, οι πρώτες ενδείξεις όμως αναφέρουν ότι είναι ιδιαίτερα ανθεκτικός.   

Εννοείται ότι αφού βγάλουμε τον προστατευτικό εξοπλισμό, πλένουμε σχολαστικά τα χέρια μας, δεν έχει σημασία το ότι φοράμε γάντια. 

Προφανώς δεν δανείζουμε, κράνος γάντια ή άλλα μέρη του προστατευτικού μας εξοπλισμού σε άλλα άτομα, ακόμα και αν αυτά φαίνονται απολύτως υγιή. 

Πολύ μεγάλη προσοχή χρειάζεται από τους φίλους που εργάζονται στον χώρο της διανομής, καθώς έρχονται σε επαφή με πολύ κόσμο και γίνεται ανταλλαγή χρημάτων και εμπορευμάτων / φαγητών / καφέδων, χέρι με χέρι. Να είστε πολύ σχολαστικοί σε ότι αφορά στα μέτρα προστασίας και να απαιτείτε από τους εργοδότες σας πρόσθετο εξοπλισμό προστασίας, αν αυτό χρειάζεται.

Τέλος, το πιο σημαντικό, αν παρουσιάσουμε έστω και ήπια συμπτώματα γρίπης, θέτουμε εαυτόν σε κατ οίκον περιορισμό, κοινώς, παλουκωνόμαστε στο σπίτι μας, δεν πάμε γύρω - γύρω με την μοτοσυκλέτα ή το scooter σαν ψεκαστικά μεγάλης διασποράς του ιού.   
 
Ίσως όλα αυτά να ακούγονται υπερβολικά σε κάποιους αλλά η κατάσταση δεν είναι για να την αντιμετωπίζουμε με ελαφρύτητα.

Πρόκειται για έναν αρκετά μεταδοτικό ιό, τον οποίο η ανθρωπότητα δεν έχει αντιμετωπίσει στο παρελθόν και δεν γνωρίζουμε ποια θα είναι η εξέλιξη του. 

Οι ενδείξεις και τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι το μεγαλύτερο ποσοστό όσων θα νοσήσουν, δεν πρόκειται να αντιμετωπίσουν κάποιο πρόβλημα αλλά αυτό αφορά κυρίως νέους και υγιής ανθρώπους. Αυτοί που κινδυνεύουν περισσότερο είναι οι ηλικιωμένοι και οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας.

Ας  δείξουμε λοιπόν την υπευθυνότητα μας, προφυλάσσοντας τους. Στις ευπαθείς αυτές ομάδες βρίσκονται συγγενείς, αγαπημένα μας πρόσωπα και γνωστοί μας, ας μην  αποτελέσουμε εμείς λοιπόν την αιτία που μπορεί να τους βάλει σε μεγάλες περιπέτειες. 

Το μόνο μας όπλο απέναντι στον ιό, είναι η ατομική μας ευθύνη.

Δεν χρειάζεται πανικός, ούτε υστερίες, μια μικρή αλλαγή στις συνήθειες μας μόνο.