Η αρχή έγινε με το Trident 660 και τώρα δίνεται η συνέχεια. Η Triumph ανοίγει τη γκάμα της προς χαμηλότερες κατηγορίες κυβισμού και κόστους, και η δεύτερη μοτοσυκλέτα στη διαδικασία αυτή φέρει το τιμημένο όνομα Tiger Sport, με τον τρικύλινδρο κινητήρα των 660 cc στην ασφάλτινη παράδοση του ομώνυμου 1050.

Το νέο Tiger Sport 660 είχε ως προφανή στόχο να κινηθεί σε ένα οικονομικό επίπεδο που να ισορροπεί την ποιότητα της Triumph με κοστολόγηση που θα βάλει δύσκολα στον ανταγωνισμό. Το κατάφερε παρουσιάζοντας ένα σύνολο του οποίου τα περισσότερα τεχνικά χαρακτηριστικά θα μπορούσαμε εύκολα να τα μαντέψουμε εκ των προτέρων, καθώς ακολουθούν την ίδια λογική με το Trident.

Οι Άγγλοι σχεδίασαν τη μοτοσυκλέτα με οικεία σιλουέτα που εμπνέεται από το Tiger Sport 1050 και φυσικά με 17άρη μπροστινό. Οι αναρτήσεις του διαθέτουν τις ελάχιστες ρυθμίσεις, ήτοι προφόρτιση πίσω, ενώ και τα ηλεκτρονικά του περιορίζονται στα απαραίτητα, δικάναλο ABS και traction control – με κερασάκι τη δυνατότητα απενεργοποίησης του δεύτερου.

Ο βασικός αυτός εξοπλισμός, παρόλα αυτά, μπορεί να μην είναι το υπόδειγμα πλούτου, αλλά ελλείψεις δεν έχει. Απεναντίας έχει τα δωράκια του, όπως τον μονόδρομο συμπλέκτη με υποβοήθηση (assist & slip), την υδραυλική τηλε-ευκολία στην προφόρτιση του αμορτισέρ και τον ανεμοθώρακα που ρυθμίζει πανεύκολα με το χέρι σε 7 θέσεις. Στο σημείο αυτό να τονίσουμε πως η μοτοσυκλέτα που είχαμε για δοκιμή φορά μερικά κομμάτια από τη λίστα αξεσουάρ του Tiger Sport 660 και τα οποία δεν ανήκουν στον βασικό εξοπλισμό: χούφτες τιμονιού, προστατευτικά (μανιτάρια) κινητήρα, πλαστική καρίνα και προστατευτικό ρεζερβουάρ.

Ο Κώστας Γκαζής μας παρουσίασε μια πληρέστατη εικόνα της νέας μοτοσυκλέτας από την πρώτη επαφή κατά την παγκόσμια παρουσίαση της Triumph στην Πορτογαλία τον περασμένο Δεκέμβρη, έτσι πραγματικά δεν έβλεπα την ώρα να το οδηγήσω με τη σειρά μου, και η εμπειρία με αποζημίωσε.

Για τους θιασώτες των τρικύλινδρων κινητήρων η διάταξη αυτή αποτελεί τη χρυσή μοτοσυκλετιστική τομή, καθώς στις χαμηλομεσαίες στροφές απολαμβάνει τα πλεονεκτήματα των δικύλινδρων και ψηλά των τετρακύλινδρων. Αυτό είναι εμφανέστερο στους μεσαίους κυβισμούς, εκεί όπου οι κινητήρες δεν διαθέτουν τα “σπάταλα” νούμερα των πολλών κυβικών, με αρκετή ισχύ και ροπή για να βάλεις και στις τσέπες – ή να τις απλώσεις σε όλο το φάσμα λειτουργίας όπως ακριβώς κάνεις κέφι.

Ο τρικύλινδρος κινητήρας των 660 κυβικών εκατοστών της Triumph είναι ένα ταιριαστό παράδειγμα. Οι 80 του ίπποι είναι σοφά απλωμένοι σε μια γραμμικότατη καμπύλη, με αρκετή ροπή από χαμηλά ώστε να έχεις όση ελαστικότητα θες μέσα στην πόλη. Στις μέρες που πέρασα με το Tiger Sport 660, όσες φορές κατέβασα σχέση για να επιταχύνω το έκανα για γούστο, όχι από ανάγκη. Σε χαλαρούς ρυθμούς οδήγησης τα αριστερά άκρα του σώματος θα περάσουν μια πολύ ξεκούραστη μέρα, με ελάχιστη χρήση συμπλέκτη και κιβωτίου.

Αν από την άλλη θες να το πιέσεις, οι δυνατές μεσαίες με προβλέψιμη απόδοση της δύναμης είναι στην υπηρεσία σου και ψηλά η διάρκεια είναι αυτή που πρέπει ως τις 10,000 σ.α.λ..

Στο δυναμόμετρο της Powerhouse Engineering το Tiger Sport 660 έδειξε κάτι παραπάνω από 73 ίππους στον τροχό, με τη γεμάτη, αδιάκοπη καμπύλη που περιμέναμε με βάση την οδηγική εμπειρία και τη διαρκή άνοδο της αποδιδόμενης ισχύος ως την τελική ταχύτητα που φλερτάρει με τα 200 km/h.

Στη μέτρηση αυτή επιβεβαιώθηκε και αυτό που γνωρίζουμε πλέον ως πάγια τακτική της Triumph: οι διαφορές των δύο riding modes, Rain και Road, συμπυκνώνονται στην απόκριση του γκαζιού, κατά τ’ άλλα ζωγραφίζοντας δύο απολύτως πανομοιότυπες καμπύλες στο χαρτί. Κι όμως στην πράξη είναι αισθητή η διαφορά της μιας χαρτογράφησης από την άλλη, με όλο το παιχνίδι να εστιάζει στο πώς ανταποκρίνεται η γκαζιέρα στις οδηγίες του χεριού. Όλη η δύναμη πάντως είναι εκεί, διαθέσιμη με όποια mode και να επιλέξεις, όπως πρέπει.

Ευχάριστα είναι τα νέα από το μέτωπο της κατανάλωσης καυσίμου. Τις πρώτες μέρες που πέρασα με το Tiger Sport 660 αποκλειστικά στους δρόμους της Αθήνας, δύσκολα περνούσε πάνω από τα 5.5 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα. Όταν μπήκαν στο παιχνίδι και άλλες δοκιμασίες, όπως ο αυτοκινητοδρόμος και μερικές πιο απαιτητικές διαδρομές, η μέση μέτρηση ανέβηκε και πάνω από τα 6.5. Μια μέση κατανάλωση της τάξης των 6 λίτρων ανά 100 χιλιόμετρα είναι εύκολα επιτεύξιμη, όπως είναι και χαμηλότερες επιδόσεις.

Στην ουσία το Tiger Sport 660 είναι αρκούντως οικονομικό στην καθημερινότητα, ενώ όταν κάνεις κέφι να του πιεις το αίμα, αυτό δεν θα κάνει το ίδιο στην τσέπη σου.

Λέγαμε στην αρχή πως, για να βγει η καλή τιμή στην αγορά, η Triumph επέλεξε πιο “βασικά” πακέτα στον εξοπλισμό της μοτοσυκλέτας. Αυτό σαφέστατα συμπεριλαμβάνει τις αναρτήσεις και τα φρένα του Tiger, μα το ευχάριστο είναι πως η συμβίωση μαζί τους έδειξε πολύ διαφορετική από την ανάγνωση των τεχνικών χαρακτηριστικών.

Οι αναρτήσεις είναι εξαιρετικές, όσο μαλακές χρειάζεται ώστε να διατηρείται η άνεση σε υψηλά επίπεδα, μα και όσο σφικτές πρέπει για να μπορείς να απολαύσεις τη δύναμη του κινητήρα. Ξεχωρίζει το εξαιρετικό μπροστινό, σταθερότατο στον δρόμο με καλή πληροφόρηση στα χέρια του αναβάτη και σωστές αποσβέσεις.

Η Triumph έχει βρει αυτή τη μαγική ισορροπία που επιτρέπει άφθονη πίεση σε αθλητικούς ρυθμούς, σε μια συνταγή όπου πρωταγωνιστεί το υπέροχα ουδέτερο ζύγισμα της μοτοσυκλέτας. Καμιά τάση υποστροφής στην είσοδο, απλά κοιτάς πού θες να πας και το Tiger Sport 660 βουτά με τέτοια αυτοπεποίθηση που τα κάνει όλα να δείχνουν εύκολα.

Οπωσδήποτε εδώ συμβάλλει η άψογη συνεργασία με τα Michelin Road 5, καθώς η παραπάνω περιγραφή δεν θα ήταν εφικτή δίχως το κατάλληλο λάστιχο.

Σαφώς υπέρ της προβλεψιμότητας επίσης λειτουργεί αυτό το κάτι παραπάνω στις διαδρομές των αναρτήσεων, οι 2-3 πόντοι από τα συνήθη μεγέθη των αναρτήσεων μοτοσυκλετών δρόμου (120-125 mm) που κάνουν τις αντιδράσεις λίγο πιο αργές και εκτονώνουν τάσεις για μικρογλιστρήματα που σε άλλη περίπτωση (όπως μια πολύ σφικτή και πιο κοντή σπορ ανάρτηση) θα τα μετρούσες χιλιοστό με χιλιοστό.

Ένα άλλο στοιχείο που παίζει κρίσιμο ρόλο στην ευκολία της μοτοσυκλέτας είναι το βάρος. Αν και τα 206 υγρά κιλά δεν τη βάζουν ακριβώς στην κατηγορία φτερού, εξαρχής τη νιώθεις αρκετά ελαφριά και οι μαζεμένες διαστάσεις της συμβάλλουν στην όλη εικόνα, μα είναι στις γρήγορες αλλαγές κατεύθυνσης που αναδεικνύεται περισσότερο η άριστη διαχείριση της μάζας του Tiger Sport 660 (το ζύγισμα που λέγαμε πριν).

Πρόκειται για ένα σημαντικό προσόν που δεν ευεργετεί μόνο τις γρήγορες βόλτες, αλλά και την πεζή καθημερινότητα της αργής κίνησης σε μποτιλιαρισμένους δρόμους. Το να μην έχεις να παλέψεις με τα κιλά της μοτοσυκλέτας σου είναι ένα σπουδαίο πλεονέκτημα όπως και να το δει κανείς.

Την ίδια αποτελεσματική εικόνα αφήνουν και τα φρένα του μικρότερου Tiger. Το ζευγάρι των διπίστονων Nissin έχει όλη όση δύναμη χρειάζεται για την ισχύ που θα πρέπει να διαχειριστεί, με αρκετή προοδευτικότητα στη μανέτα για να ξέρεις πάντα πόση δύναμη βγάζεις στη δισκόπλακα.

Τα ηλεκτρονικά βοηθήματα ασφαλείας, δηλαδή το ABS και το traction control, στέκονται στο ύψος τους δουλεύοντας σωστά και προβλέψιμα, έστω και χωρίς το ραφινάρισμα που ξεχωρίζει τα πιο προηγμένα cornering συστήματα.

Το traction ειδικότερα – που απενεργοποιείται μέσω του μενού στην οθόνη – έχει περισσότερο νόημα στην πόλη όπου με 6.5 κιλά ροπής το χαζογλίστρημα έρχεται εύκολα γιατί το άνοιξες λίγο απότομα στο λάθος κομμάτι γυαλισμένης ασφάλτου, και φυσικά στις απανταχού συνθήκες μειωμένης πρόσφυσης, λ.χ. βροχή.

Στις γρήγορες διαδρομές δεν υπάρχει το τρελό γκάζι που θα απειλούσε με highside ανοίγοντας απότομα μια τρίτη ή τετάρτη – και αυτό είναι ένα από τα κυριότερα πλεονεκτήματα των κινητήρων με “λογική” ιπποδύναμη. Ας μένει ενεργοποιημένο λοιπόν το TC, αφού έτσι κι αλλιώς πολύ δύσκολα θα επέμβει άσκοπα για να σου χαλάσει το παιχνίδι εκεί που δεν το θες.

Με μοτοσυκλέτες σαν το Tiger Sport 660, δηλαδή με διψήφιες ιπποδυνάμεις, μπορείς να χουφτώσεις το γκάζι στην έξοδο της στροφής με πολύ λιγότερο φόβο κι έτσι να απολαύσεις πιο ανέμελα το στροφιλίκι, αλλά και να μάθεις ευκολότερα και ασφαλέστερα το σπορ παιχνίδι. Με 73 άλογα στο χέρι το παραπάνω “παιχνίδι” μπορεί να γίνει πολύ γρήγορο, παράνομα γρήγορο και εξαιρετικά απολαυστικό, τόσο που σπανιότατα θα σκεφτείς “αχ να είχα το γκάζι του 1050”.

Η διαθέσιμη ιπποδύναμη του Triumph Tiger Sport 660 μεταφράζεται σε υπέροχο ταξίδι για έναν ή δύο. Οποιαδήποτε μουαγιέν ως τα 160 km/h είναι απλά άλλη μια μέρα στον δρόμο, εύκολα, ξεκούραστα και χωρίς δράματα στο βενζινάδικο (τουλάχιστον με τις “προπολεμικές” τιμές βενζίνης).

Η θέση οδήγησης φέρνει το σώμα σε φυσικότατες γωνίες, χαλαρές στα γόνατα, χωρίς ιδιαίτερο βάρος στους καρπούς και με φιλόξενη σέλα που σε βάζει αρκετά “μέσα” στη μοτοσυκλέτα.

Η αεροδυναμική προστασία είναι καλή, προστατεύει πλήρως τον κορμό και, με τη ζελατίνα στην ψηλότερη θέση, οριακά και το κράνος μου (ύψος αναβάτη 1.82 μέτρα). Αυτά που δεν καλύπτει εξίσου καλά από τη ροή του αέρα είναι τα πόδια και οι ώμοι, κάτι αναμενόμενο καθώς το Tiger Sport 660 είναι αρκετά μαζεμένο σε πλάτος.

Για χώματα δεν έχει ιδιαίτερο νόημα να συζητάμε, καθώς η μοτοσυκλέτα είναι κατά βάση ασφάλτινη, με αναρτήσεις, φρένα και ηλεκτρονικά στημένα για δρόμο και εκεί ακριβώς διαπρέπει.

Αν πρέπει να περάσει από έναν χωματόδρομο θα το κάνει εύκολα, με την προσοχή που απαιτούν τα ασφάλτινα λάστιχα, οι αναλόγως στημένες αναρτήσεις και το ABS. Θα το κάνει δηλαδή όπως κάθε άλλη μοτοσυκλέτα με τροχούς 17 ιντσών και λάστιχα δρόμου, με το κάτι παραπάνω των 150 mm διαδρομής στις αναρτήσεις να βοηθούν απορροφώντας λίγο κοπάνημα στο ανώμαλο έδαφος.

Συνολικά το Tiger Sport 660 δείχνει ως μια σίγουρη επιτυχία για την Triumph. Χαρακτηρίζεται από τη συνήθη υπέροχη ποιότητα κατασκευής και βαφής της αγγλικής εταιρείας, με πλαστικά που δείχνουν εφάμιλλα των ακριβότερων μοντέλων της και ελάχιστες αναμενόμενες “εκπτώσεις” σε περιφερειακά όπως οι μανέτες.

Στα καθήκοντά του αναδεικνύεται ως πληρέστατη μεσαία sport touring πρόταση, αποτελεσματική σε όλα τα πεδία για τα οποία προορίζεται, με ελάχιστους συμβιβασμούς.

Είναι βολικό εργαλείο στην καθημερινότητα, υπέροχος βολταδόρος για έναν ή δύο στη σέλα του, ικανός τουρίστας μικρών και μεγάλων αποστάσεων, με έναν ενδόμυχα φασαριόζικο χαρακτήρα που δεν κρατιέται να εκδηλωθεί κάθε φορά που ξεπροβάλλουν καθαρές στροφές στον ορίζοντα.

Αυτά όλα προσφέρονται σε μια νοστιμότατη τιμή λίγο πάνω από τα εννιά χιλιάρικα, δηλαδή μέσα στα δεδομένα του ανταγωνισμού του. Είναι βέβαια ένα θέμα συζήτησης το ποιος είναι ο ανταγωνισμός του, μιας και μιλάμε για μια μεγάλη ομάδα μοτοσυκλετών που σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα είναι δικύλινδρες και σπανιότατα φορούν 17-ιντσο μπροστινό.

Ο προφανέστερος άμεσος αντίπαλος είναι το Yamaha Tracer7, με παρόμοια δύναμη και χαρακτηριστικά σε παραπλήσια τιμή. Στη συνέχεια έχουμε μια πλειάδα on-off, κάποια με τα κάμποσα χρονάκια τους (Kawasaki Versys, Suzuki V-Strom), κάποια αρκετά ακριβότερα (Aprilia Tuareg 660), αλλά και νέες αφίξεις που δεν έχουμε γνωρίσει ακόμη από κοντά (λ.χ. Moto Morini X-Cape).

Ως επί το πλείστον βέβαια εδώ έχουμε μπροστινά 19 (ενίοτε 21) ιντσών οπότε απομακρυνόμαστε από τη λογική αυτού του Tiger, πάντως ως μοτοσυκλέτες της ίδιας ευρύτερης κατηγορίας κυβισμού και λογικής ορίζουν ένα πλαίσιο τιμών στο οποίο το Triumph δείχνει ανταγωνιστικότατο.

Η συμβίωσή μου με το Tiger Sport 660 οδήγησε στο συμπέρασμα πως η Triumph έπεσε διάνα στους στόχους της. Έφτιαξε μια μοτοσυκλέτα που μπορεί να εξυπηρετήσει πολύπλευρα, να τα κάνει όλα χωρίς να δείχνει πουθενά υπερβολική και ποτέ λίγη, ποιοτικότατη, φιλική και προβλέψιμη στην οδήγηση, ασφαλής, αλλά και με αρκετό τσαγανό για διασκέδαση κατά βούληση.

Η Triumph έκανε την κίνησή της και πλέον απειλεί τον ανταγωνισμό με ρουά ματ. Και φαντάσου, λέει, μετά να σκάσει καμιά δεύτερη έκδοση Tiger Sport 660 με μπροστινό 19 ιντσών και λίγο προσαρμοσμένες ρυθμίσεις στην ανάρτηση, άντε κι ένα κουμπί ABS off. Ποιος την πιάνει τότε.

Εξοπλισμός δοκιμής: Moto Market

Κράνος: Caberg Avalon Forge

Μπουφάν: Nordcode X-City

Παντελόνι: Nordode Jeans Kevlar

Γάντια: Five RS4

Μπότες: Forma Swift Dry

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ