Η αναγεννημένη SWM, υπό την ομπρέλα της Shineray που την εξαγόρασε πλήρως το 2014, φροντίζει πάντα να διαθέτει στο γκάμα της μοτοσυκλέτες με ρετρό εμφάνιση. Το λαμπερό της, όχι και τόσο μακρινό, παρελθόν από τις δεκαετίες 1970 και 80 της προσφέρει μια άριστη ευκαιρία να εμπλουτίζει τα μοντέλα της αυτά με βιωματικές πινελιές, με αναφορές σε τρόπαια και αγώνες που ξεχώρισαν στην ιστορία της, σε μοτοσυκλέτες όπως λ.χ. η Silver Vase 440.

Η τρέχουσα κλασική πτέρυγα της SWM συμπυκνώνεται σε μια μόνο μοτοσυκλέτα για το 2022, τη Six6 500, δηλαδή αυτή που γνωρίζαμε ως Six Days 500 μέχρι την πιο πρόσφατη εμφανισιακή ανανέωσή της ως παρουσιάστηκε στην EICMA 2021.

Ο μονοκύλινδρος κινητήρας είναι η ίδια μονάδα 445.3 cc της Shineray που γνωρίζαμε με τα Silver Vase 440, Gran Milano 440 και Gran Turismo 440 και στην Ελλάδα. Αερόψυκτος με ψυγείο λαδιού, τετραβάλβιδος με 1ΕΕΚ και πεντατάτυχος, είναι η επιτομή της απλότητας και αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που δεν περιορίζεται στην κινητήρια μονάδα και στους σχεδόν 27 ίππους που αποδίδει, μα περιγράφει τα πάντα σε αυτή τη μοτοσυκλέτα.

Είναι προφανής ο στόχος να χτιστεί ένα κλασικής εμφάνισης σύνολο και αυτό η SWM το πετυχαίνει και με το παραπάνω, καθώς το αποτέλεσμα γράφει πολύ θετικά στον δρόμο, τραβώντας βλέμματα και προκαλώντας ενδιαφέρον.

Υπάρχουν κάποιες επιλογές που προκαλούν μικρή έκπληξη, όπως για παράδειγμα το γεγονός πως το ρεζερβουάρ, τα πλαϊνά καπάκια και το μπροστινό φτερό είναι όλα μεταλλικά, το πίσω φτερό όμως πλαστικό.

Αντίστοιχα ασυνήθιστη είναι η θέση οδήγησης, στην οποία ξεχωρίζει η τοποθέτηση των μαρσπιέ αρκετά μπροστά από το αναμενόμενο.

Ομοίως οι δύο εξατμίσεις συμβάλλουν μεν στη χαρακτηριστική εικόνα του Six6 500, μα είναι τοποθετημένες αρκετά έξω από το σχετικά λεπτό κορμί της μοτοσυκλέτας και αυτό αναπόφευκτα επηρεάζει το άνοιγμα των ποδιών του συνεπιβάτη, ενώ δυσκολεύει την εφαρμογή πλαϊνών βαλιτσών.

Η SWM σχεδίασε το Six6 500 στη λογική της οικονομίας, έτσι πολλές επιλογές πάνω του είναι εναρμονισμένες αναλόγως. Οι αναρτήσεις, για παράδειγμα, ανατρέχουν σε λύσεις που από τη μια πετυχαίνουν τη ρετρό συνταγή, από την άλλη συγκρατούν το κόστος. Έτσι έχουμε ένα συμβατικό πιρούνι και δύο αμορτισέρ, με διαθέσιμες ρυθμίσεις για προφόρτιση ελατηρίων πίσω και απόσβεση επαναφοράς στο μπροστινό. Αυτό το δεύτερο είναι λίγο απρόσμενο· προφανώς και ό,τι παραπάνω έχει το πιρούνι είναι καλοδεχούμενο, αλλά δε θα βρεις και πολλές μοτοσυκλέτες εκεί έξω με τον συγκεκριμένο συνδυασμό ρυθμίσεων.

Το σύνολο που έχει στήσει η SWM θα μπορούσε άνετα να σταθεί στην αγορά της δεκαετίας του 1990, μόνο ο ψεκασμός, το πιο σύγχρονο ABS και τα συμπαραμαρτυρούντα των Euro 5 θα πρόδιδαν την ασυμβατότητα με την εποχή.

Ο κινητήρας δείχνει λίγο πιο αργόστροφος από τα δεδομένα της εποχής, ενώ σε ό,τι αφορά στην απόδοση το καλό του χαρτί είναι η ροπή. Με ιπποδύναμη που ονομαστικά δεν ξεπερνά τους 27 ίππους θα ήταν μάλλον δύσκολο να εντυπωσιάσει στο άνοιγμα του γκαζιού, αντισταθμίζει όμως στην επιτάχυνση λόγω του ενός χαρακτηριστικού που και να ήθελε να κρύψει, δε γίνεται: της χωρητικότητας.

Ο 500άρης μονοκύλινδρος προσφέρει την ελαστικότητα και το τσαγανό που διευκολύνει τη ζωή του αναβάτη του στην καθημερινότητα, αφήνοντας την περιορισμένη ισχύ να αφήσει το στίγμα της στην τελική ταχύτητα.

Παρότι οι ψηλές στροφές δεν είναι το φόρτε του μοτέρ αυτού, το στροφόμετρο αρχίζει να κοκκινίζει στις ιδιαιτέρως αισιόδοξες 10.000 rpm, ενώ η SWΜ δεν αναφέρει σε ποιες στροφές επιτυγχάνεται η μέγιστη ισχύς και ροπή. Στην πράξη, μέχρι τις 8,000 το κοντέρ γράφει 150 km/h και από κει και πάνω δεν έχει πολύ νόημα να τον ξεζουμίζεις. Ανεβάζει αργά και δύσκολα, θόρυβος και κραδασμοί θεριεύουν, μα το κοντέρ δεν προοδεύει και πολύ.

Χάρη στα κυβικά του, ο αυτοκινητόδρομος δεν είναι ένα απαγορευμένο άβατο για τον μονοκύλινδρο αυτόν, ο οποίος μπορεί να τρώει ακατάπαυστα χιλιόμετρα με μέση ταχύτητα γύρω στα 110-120 km/h, χωρίς να ζορίζεται ιδιαίτερα και δίχως να κουράζει τους επιβαίνοντές του με ενοχλητικούς κραδασμούς.

Η υπέρτατη ευχαρίστηση αυτού του κινητήρα πάντως είναι η καθημερινότητα των διψήφιων ταχυτήτων, εκεί όπου βρίσκεται στα νερά του και έχει χρήσιμες και ενίοτε απολαυστικές ικανότητες. Αυτό σημαίνει ευχρηστία στην πόλη, με φιλικότατη θέση οδήγησης, προοδευτικά φρένα και αναρτήσεις που στην on-off λογική τους δουλεύουν εξαιρετικά και στις ασφάλτινες κακοτεχνίες.

Εκτός πόλης η διασκέδαση και το βεληνεκές αυτής καθορίζονται κυρίως από τη διαθέσιμη δύναμη. Το Six6 500 είναι καλοστημένο και καλοζυγισμένο, με σύμμαχο δε τα Pirelli MT60, και πρωτίστως το 19ιντσο μπροστινό, στρίβει με αυτοπεποίθηση, με την άνεση που γεννά η περιορισμένη του ισχύς. Δε φοβάσαι να ανοίξεις το γκάζι καθώς η αντίδραση είναι γλυκιά και προοδευτική, μα το παιχνίδι δεν μπορεί να πάει μακριά καθώς η δύναμη τελειώνει αρκετά νωρίς.

Το όλο σύνολο έχει φτιαχτεί με γνώμονα την απόδοση επί παντός εδάφους, έτσι κάποιες επιλογές ορίζουν τα ασφάλτινα όρια. Οι αναρτήσεις δεν έχουν κανένα πρόβλημα να ακολουθήσουν τον ρυθμό που επιτρέπει ο κινητήρας, ενώ αν κάτι θα σε κάνει να κόψεις ρυθμό πριν τελειώσει το γκάζι αυτό θα είναι το σύστημα φρένων.

Η διπίστονη δαγκάνα μπροστά με τον σχετικά μικρό δίσκο (260 mm) ακούγεται επαρκής για 27 άλογα, όχι όμως και για τη μάζα της μοτοσυκλέτας. Στα 148 κιλά στεγνό, με το 16-λιτρο δοχείο καυσίμου γεμάτο θα φλερτάρει με τα 160, και αυτή η μάζα με τη φόρα 120 km/h αρχίζει να βάζει δύσκολα στο μπροστινό φρένο, που θέλει δύναμη στη μανέτα και αρκετή απόσταση για ακινητοποίηση.

Είναι εξαρχής έκδηλη η διάθεση του Six6 500 για χαλαρή οδήγηση και η εν γένει αντιπάθειά του σε σπορτίφ κακοποίηση, του τύπου καθυστερημένα άγρια φρένα και ψαξίματα ορίων.

Το δε στήσιμό του λαμβάνει σαφώς υπόψη την εκτός δρόμου ικανότητα, έστω κι αν αυτή δεν είναι πρωταγωνιστικό του χαρακτηριστικό. Η SWΜ δε μας αποκαλύπτει τις διαδρομές των αναρτήσεων του Six6 500, αλλά αν μαντεύαμε δύσκολα θα ποντάραμε σε κάτι παραπάνω από 150 mm.

Η θέση οδήγησής του είναι κάπως άβολη στην όρθια στάση, εξαιτίας των μαρσπιέ που είναι λίγο πιο μπροστά από εκεί που θα τα ήθελα για φυσικές γωνίες στα γόνατα. Επίσης, για τους 182 πόντους μου το τιμόνι μου ‘ρχεται πολύ χαμηλά για να οδηγώ όρθιος, με αποτέλεσμα να έχω είτε περιορισμένο έλεγχο ή κουραστική στάση σώματος, ειδικά για τη μέση.

Θα έλεγα πως τα πιο ευχάριστα χωμάτινα χιλιόμετρα που έκανα με το Six6 ήταν σε πιο ήπιο ρυθμό και καθισμένος στη σέλα του, οδηγώντας το δηλαδή περισσότερο ως scrambler, ανασηκωνόμενος μόνο όταν χρειαζόταν για να συνδράμω τα δύο αμορτισέρ πίσω που δείχνουν να έχουν πολύ γρήγορες αποσβέσεις για να τα φέρουν βόλτα όταν συμπιέζονται απότομα.

Αν η χωμάτινη χρήση είναι βασική στο μενού του υποψήφιου πελάτη, καλό θα ήταν από την αρχή να υπολογίζει πως θα χρειαστεί μια ποδιά προστασίας για τον κινητήρα και τον λαιμό της εξάτμισης.

Η θέση του SWM Six6 500 στην αγορά δεν είναι εύκολα συγκρίσιμη με τον ανταγωνισμό του, καθώς έχει αρκετές αντιπάλους στα κυβικά του αλλά με δικύλινδρους και πολύ ισχυρότερους κινητήρες, καθώς και αρκετές μονοκύλινδρες με μικρότερους κινητήρες (300-400 cc) και παρόμοια ισχύ σε παραπλήσια χρήματα.

Ο χαλαρός και εύχρηστος χαρακτήρας της είναι το ισχυρότερο ατού της, λειτουργώντας εξίσου αγχολυτικά και όταν οι τροχοί της πατήσουν χώμα, όπου σε ρυθμό βόλτας, περιήγησης, δεν έχει κανένα πρόβλημα να απομακρυνθεί από τους ασφαλτοστρωμένους δρόμου.

Το πρώτο κριτήριο φυσικά και είναι η τιμή του, στα €5,390, αλλά και το γενικότερο πακέτο που προσφέρεται στα λεφτά αυτά. Αυτό λοιπόν προτείνει μια μοτοσυκλέτα που σχεδιαστικά πετυχαίνει τον στόχο της ως μια γοητευτική και προσεγμένη σύγχρονη κλασική, είναι δε ιδιαίτερα πρακτική και φιλική για καθημερινή χρήση.

Εξοπλισμός αναβάτη: Moto Pegasus
Κράνος: Scott
Jacket: Scott Storm DP

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ