Του Θοδωρή Ξύδη

Φωτογραφίες: Τάκης Μανιάτης, Θ.Ξύδης

Μικρότερο από το 1200 αλλά όχι μικρό και ταυτόχρονα πιο προσιτό, το Multistrada 950 είναι μια all round μοτοσυκλέτα, που ακολουθεί πιστά την “πολλών δρόμων” φιλοσοφία της σειράς, σε μια “συσκευασία” πιο οικονομική που δεν υπολείπεται σε άποψη.

Ένωση δύο κόσμων

Κοιτάζοντας το “950” από σχετική απόσταση κανείς δεν θα καταλάβει ότι μπροστά του δεν έχει το 1200 αλλά το entry level μοντέλο της γνωστής ιταλικής οικογένειας. Η άνθρωποι της Ducati του έδωσαν μάλιστα τη δική του ξεχωριστή προσωπικότητα αφού σχεδιαστικά συνδυάζει στοιχεία τόσο από το στάνταρντ Multistrada όσο και από το πιο περιπετειώδες Enduro. Από τη μέση και μπροστά δεν υπάρχουν διαφορές με το 1200 στη εμφάνιση και το μικρό Multi είναι εξίσου εντυπωσιακό με το με το μεγάλο. Η σέλα έχει σχεδιαστεί για τη συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα, ενώ από τη μέση και πίσω οι σχεδιαστικές συγγένειες με το Multistrada Enduro δεν κρύβονται. Το συμβατικό χυτό αλουμινένιο ψαλίδι είναι το ίδιο, όπως και το μαζεμένο σε διαστάσεις τελικό της εξάτμισης που βγαίνει ψηλά και βρίσκεται παράλληλα πολύ κοντά στο υποπλαίσιο για να αποφεύγει τις επαφές τρίτου τύπου με το έδαφος. Στενό πίσω, πλατύ μπροστά, αλλά όχι υπερβολικά, το “950” συγκεντρώνει εύκολα τα βλέμματα όπου και αν σταθεί και δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα μεγαλύτερα αδέρφια του σε αυτό τον τομέα. Στον τομέα της ποιότητας ισχύει το “μία από τα ίδια” αφού σε γενικές γραμμές η ιταλική μοτοσυκλέτα παρουσιάζεται ιδιαίτερα προσεγμένη, σε βαφή αλλά και συναρμολόγηση , με το αποτέλεσμα να είναι ανάλογο της τιμής του.

Άνεση εντός και εκτός

Εργονομικά το Multistrada προσπαθεί να βολέψει όσους περισσότερους σωματότυπους μπορεί και αυτό το καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό, έτσι όπως έρχεται από το εργοστάσιο. Η στάνταρ σέλα με το ύψος των 840 χλστ. από το έδαφος θα φανεί ιδανική για αναβάτες έως 1,85 μ. Αρκούντως πλατιά στο πίσω μέρος για να ταξιδέψετε με άνεση πολλές ώρες, στενεύει προοδευτικά όσο πλησιάζει στο ρεζερβουάρ και έτσι αφήνει και τα δύο πόδια να πατούν κάτω με αυτοπεποίθηση. Σε περίπτωση που βρείτε το ύψος της μεγάλο,  η Ducati προσφέρει και έξτρα χαμηλότερη κατά 20 χλστ., ενώ αν θεωρείτε ότι τα μαρσπιέ βρίσκονται πολύ κοντά στη σέλα και νιώθετε τα πόδια σας να διπλώνουν περισσότερο από το ιδανικό, για μια μοτοσυκλέτα που ανήκει στην adventure κατηγορία, μη σκάτε, υπάρχει και ψηλότερη σέλα, στα 860 χλστ, για να λύσει ακριβώς αυτό θέμα που μπορεί να προκύψει.

Η όρθια θέση οδήγησης είναι σε γενικές γραμμές άνετη για όλες της χρήσεις έχοντας παράλληλα μια ελαφριά σπορ “χροιά” λόγω κυρίως των μαρσπιέ που βρίσκονται κοντά στη σέλα.  Το μεγάλο σε πλάτος τιμόνι δημιουργεί πολύ καλό μοχλό και βρίσκεται παράλληλα σε σωστή απόσταση από τον κορμό, οι καθρέπτες δημιουργούν μία πολύ καλή εικόνα για το τι γίνεται πίσω – τα στελέχη τους προέρχονται από το Multistrada Enduro- και ο πίνακας πληροφοριών βρίσκεται σε τέτοιο σημείο που ενημερώνει άμεσα τον αναβάτη, χωρίς παράλληλα να αποσπά την προσοχή του από το δρόμο. Τα νέα χειριστήρια είναι σαφώς πιο λειτουργικά από εκείνα του 1200 με εύκολα προσβάσιμα μπουτόν για τον αντίχειρα. Τα μπουτόν στο αριστερό γκριπ είναι περισσότερα από πριν αλλά οι λειτουργίες  που εξυπηρετούν έχουν διαμοιραστεί καλύτερα και είναι σημαντικά πιο “εύπεπτα” για τον εγκέφαλο του αναβάτη. Με λίγα λόγια πολύ λιγότερος χρόνος εξοικείωσης. Ελάχιστο χρόνο εξοικείωσης θα χρειαστείτε και για τη ρύθμιση της ζελατίνας σε ύψος, η οποία διαθέτει έναν από τους απλούστερους και για αυτό το λόγο ευφυέστερους μηχανισμούς ρύθμισης που έχουμε δει σε μοτοσυκλέτα ανεξάρτητα από την κατηγορία που ανήκει. Με το ένα χέρι μόνο μπορείτε να την ανεβάσετε ή να την κατεβάσετε ακόμη και εν κινήσει χωρίς προσπάθεια. Απλά εξαιρετικός. Η ζελατίνα σε συνδυασμό με τις μεγάλες χούφτες αλλά και το πλάτος των πλαστικών στο επάνω μέρος τους δημιουργούν και ένα σεβαστό “τείχος” προστασίας από τον αέρα που σας επιτρέπει να ταξιδεύετε γρήγορα και άνετα, μετριάζοντας παράλληλα την αίσθηση της ταχύτητας. Πάνω από τα 160 χλμ./ώρα ο αέρας χτυπά ελαφρώς “ακατάστατα” το κράνος στο πάνω μέρος του, ένα μικρό σκύψιμο όμως αρκεί για να μπείτε στην απάνεμη περιοχή. Ο συνεπιβάτης κάθεται εξίσου άνετα στο δικό του μερίδιο της σέλας και έχει στη διάθεσή του και χειρολαβές που καταλήγουν σε πρακτική σχάρα, ενώ τα δικά του μαρσπιέ προσφέρουν υψηλά επίπεδα άνεσης αφού δεν διπλώνουν τα πόδια σε περίεργες γωνίες. Αν δε μεταφέρετε συνεπιβάτη και δεν έχετε εξοπλίσει το Multistrada με βαλίτσες θα βρείτε ιδιαίτερα πρακτικά “άγκιστρα” κάτω από την ουρά ώστε να στερεώσετε με ακόμη μεγαλύτερη ασφάλεια έναν σχετικά μεγάλο σάκο.

Ηλεκτρονικό οπλοστάσιο

Το Multistrada έχει ένα από τα πληρέστερα ηλεκτρονικά συστήματα ασφάλειας και διαχείρισης κινητήρα και βοηθημάτων στην κατηγορία τιμής που ανήκει. Η μονάδα μέτρησης αδρανειακών δυνάμεων IMU του 1200 απουσιάζει, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι οι επιλογές που έχει ο αναβάτης στη διάθεσή του είναι λίγες, η απόδοση και λειτουργία των ηλεκτρονικών συνεχίζει να βρίσκεται σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα.

Ρυθμιζόμενο ABS

Το σύστημα αντιπλοκαρίσματος των τροχών του 950 προέρχεται από την Bosch και είναι συγκεκριμένα η μονάδα 9.1 MP. Ο αναβάτης μπορεί να το ρυθμίσει ανάλογα με τις συνθήκες και τις ανάγκες του σε τρία διαφορετικά επίπεδα, ενώ μπορεί και να το απενεργοποιήσει πλήρως –το ABS ενεργοποιείται ξανά την επόμενη φορά που θα γυρίσετε τον κεντρικό διακόπτη στο “on”.

Στο πρώτο επίπεδο (level 1) το σύστημα “καλιμπράρεται” για χρήση εκτός δρόμου. Αυτό σημαίνει ότι παύει να επεμβαίνει στον πίσω τροχό, ώστε να μπορεί ο αναβάτης να κατευθύνει τη μοτοσυκλέτα κατά βούληση, ενώ απενεργοποιείται και η λειτουργία anti wheelie, που κρατά τον εμπρός τροχό στο έδαφος.

Στο δεύτερο επίπεδο (level 2) το ABS επεμβαίνει και στους δύο τροχούς, ενώ το έλεγχος της ανύψωσης του μπροστινού τροχού παραμένει απενεργοποιημένος. Αυτή θα λέγαμε ότι είναι και η στάνταρ ρύθμιση για μια μοτοσυκλέτα σαν το Multistrada.

Στο τρίτο επίπεδο (level 3)  το σύστημα στοχεύει στην μέγιστη σταθερότητα κατά το φρενάρισμα ενώ σε λειτουργία βρίσκεται και το anti-wheelie control.

Στην πράξη το ABS του Ducati δουλεύει υποδειγματικά και συνεργάζεται “στενά” και υποδειγματικά με τις 4πίστονες και ακτινικά τοποθετημένες δαγκάνες της Brembo. Δεν ενεργοποιείται χωρίς λόγο και η ταχύτατη λειτουργία του φέρνει και ανάλογα μικρές αποστάσεις ακινητοποίησης σε ατυχές φρενάρισμα πανικού, ξελασπώνοντας έτσι τον αναβάτη από το λάθος.

DTC (Ducati Traction Control)

Όπως μας έχει συνηθίσει η Ducati το σύστημα ελέγχου πρόσφυσης του πίσω τροχού, που φέρει και το τελευταίο σε εξέλιξη λογισμικό της εταιρίας, ρυθμίζεται σε πολλά επίπεδα - οχτώ για την ακρίβεια- ώστε ο αναβάτης να βρει εκείνο που ταιριάζει καλύτερα στις συνθήκες αλλά και τις ορέξεις του.

Το πιο παρεμβατικό είναι το 8^ο επίπεδο, το οποίο σύμφωνα με την Ducati είναι ιδανικό για βρεγμένο δρόμο και γενικά για οδήγηση σε συνθήκες με μεγάλη ολισθηρότητα.

Τα λιγότερο παρεμβατικά είναι τα επίπεδα 1 και 2 που παρουσιάζονται και ως ιδανικά για εκτός δρόμου οδήγηση καθώς επιτρέπουν και την μερική ολίσθηση του τροχού, χωρίς όμως να αφήνουν το φαινόμενο να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Να σημειώσουμε ότι το DCT απενεργοποιείται και παραμένει ανενεργό, ακόμη και αν σβήσετε εντελώς τη μοτοσυκλέτα.

Στο δρόμο το DCT κάνει πολύ καλή δουλειά και εκπληρώνει σωστά το σκοπό του. Τα 1-2 είναι όντως τα πιο διασκεδαστικά αφού σου επιτρέπουν να παίξεις με την ουρά του Multistrada χωρίς τον φόβο της “πιρουέτας”. Τα πολλά επίπεδα λειτουργίας ίσως φανούν υπερβολικά σε κάποιους, αφού και τέσσερα θα ήταν αρκετά, ωστόσο περί ορέξεως ουδείς λόγος, ειδικά από τη στιγμή που δεν υπάρχει παράπονο από την απόδοσή του συστήματος.

Χαρτογραφήσεις κινητήρα

Στις παραπάνω μεταβλητές  που έχει ο αναβάτης στη διάθεσή του πρέπει να προστεθούν και οι χαρτογραφήσεις του μοτέρ που αλλάζουν την απόκριση του ηλεκτρονικού γκαζιού από ιδιαίτερα άμεση σε πιο ήπια.

Multi…πρόσωπο

Εκτός από τα ρυθμιζόμενα ηλεκτρονικά συστήματα ασφάλειας, το Multistrada έρχεται εφοδιασμένο και με Riding Modes, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στον αναβάτη να επιλέξει μεταξύ τεσσάρων διαφορετικών προγραμμάτων, όπου το καθένα συνδυάζει διαφορετικές ρυθμίσεις για απόκριση/απόδοση μοτέρ, ABS και Tracrtion Control.

Touring

Στο πρόγραμμα Touring ο αναβάτης έχει στη διάθεσή του όλη την ισχύ του κινητήρα, μαζί με τη στάνταρ απόκριση στο γκάζι, ενώ ABS και Traction Control είναι σεταρισμένα στα επίπεδα 5 και 3 αντίστοιχα.

Sport

Στο Sport ο κινητήρας αποδίδει ξανά τα μέγιστα, αλλά το γκάζι έχει πιο άμεση απόκριση ενώ ABS και σύστημα ελέγχου πρόσφυσης του πίσω τροχού βρίσκονται στο επίπεδο 4 και 2 αντίστοιχα.

Urban

Στο πρόγραμμα Urban –για την χρησιμότητά του στους δρόμους της πόλης θα σας μιλήσουμε πιο κάτω- ο κινητήρας αλλάζει δραματικά την απόδοσή του προς το χαμηλότερο και πέφτει στους 75 ίππους. Σημαντικά πιο ήπια γίνεται και η απόκριση του γκαζιού, με το DTC  να ρυθμίζεται στο επίπεδο 6 και το ABS στο επίπεδο 3.

Enduro

Αυτό το πρόγραμμα μοιάζει πολύ με το Urban όσον αφορά τον τρόπο απόδοσης και απόκρισης του μοτέρ, ωστόσο τα DCT και ABS ρυθμίζονται στα επίπεδα 2 και 1 αντίστοιχα για την σωστή προσαρμογή τους στην κίνηση της μοτοσυκλέτας στο χώμα.

Μπορείτε και εσείς φυσικά να επιλέξετε αυτόβουλα τις δικές σας ρυθμίσεις, καθώς το Multistrada σας παρέχει και αυτή τη δυνατότητα.

Μοτέρ το “όσο πρέπει”

Η εικόνα του Multistrada φέρνει αυτόματα στο νου τις ιδιαίτερα καλές επιδόσεις που προσφέρει ο μεγάλος V2 των 1.200 κ.εκ. Το 950 όμως είναι το μικρότερο μοντέλο της σειράς χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και λιγότερο Ducati από τα μεγαλύτερα αδέρφια του. Το υγρόψυκτο μοτέρ των 937 κ.εκ. με τους 111,4 ονομαστικούς ίππους και τα 9,8 χιλιόγραμμα ροπής στις 9.000 και 7.750 σ.α.λ. αντίστοιχα κάνει ό,τι μπορεί για να κρατήσει τον αναβάτη του σε εγρήγορση, όταν αυτός του το ζητήσει και εκ του αποτελέσματος τα καταφέρνει περίφημα.

Η άμεση απόδοση και ο απολαυστικός, όχι ατίθασος και σε καμία περίπτωση εκφοβιστικός τρόπος που κατεβαίνουν τα άλογα στο δρόμο, μας κίνησε μάλιστα την περιέργεια σε τέτοιο βαθμό που πήραμε το Multistrada και το πήγαμε για δυναμομέτρηση στην πάντα αξιόπιστη Power House Engineering (power-house.gr).

Οι 95,54 ίπποι που φτάνουν στον πίσω τροχό μόνο έκπληξη δεν αποτελούν και είναι αρκετοί για να κάνετε τα πάντα: από γρήγορο ταξίδι στον αυτοκινητόδρομο ακόμη και δικάβαλοι και φορτωμένοι, μέχρι παιχνίδια στον επαρχιακό και φυσικά να κινείστε γρήγορα στην πόλη.

Το ηλεκτρονικό γκάζι είναι έτσι σεταρισμένο που ξεσηκώνει τον αναβάτη να το χουφτώσει για να νιώσει την επιτάχυνση που μπορεί να προσφέρει. Η γκαζιέρα του είναι σχετικά κοντή, η απόδοση άμεση. Η ροπή έρχεται από χαμηλά, στις μεσαίες στροφές το μοτέρ δείχνει τον καλύτερο εαυτό του και από εκεί και έπειτα η ισχύς “φλατάρει” μέχρι τον κόφτη χωρίς να απογοητεύει.

Αυτό που δεν φαίνεται στο διάγραμμα της απόδοσης είναι η ευστροφία του ιταλικού V2 και η προθυμία του να ανεβάσει στροφές σε κάθε άνοιγμα του γκαζιού. Είναι μάλιστα τόσο άμεση η απόκρισή του που το Urban πρόγραμμα, στο οποίο η ισχύς μειώνεται στους 67 πραγματικούς ίππους (με αντίστοιχη μεταβολή και στην απόκριση του γκαζιού) έχει πραγματικό λόγο ύπαρξης καθώς μεταμορφώνει κυριολεκτικά το Multistrada σε μία άλλη, πιο ήπια και σαφώς καταλληλότερη μοτοσυκλέτα για τους δρόμους της πόλης. Από την μία στιγμή στην άλλη και με το πάτημα ενός κουμπιού, το ηλεκτρονικό γκάζι “μαλακώνει”, ο συμπλέκτης που φαίνεται αρχικά απότομος και προβληματικός για αστική μετακίνηση, αποκτά μεγαλύτερη προοδευτικότητα και οι ελιγμοί ανάμεσα στα αυτοκίνητα γίνονται πλέον με περισσή χάρη αφού ο αναβάτης μπορεί να εκμεταλλευτεί στο έπακρο το ιδιαίτερα μεγάλο κόψιμο του τιμονιού αλλά και το σωστό ζύγισμα του Multistrada.

Για οποιαδήποτε άλλη χρήση στη άσφαλτο το Touring είναι το ιδανικό πρόγραμμα, εκτός και αν θέλετε να ξεσκάσετε οπότε το Sport σας περιμένει με ανυπομονησία. Το Enduro θα το προτιμήσετε φυσικά στο χώμα με τα άλογα που φτάνουν στο πίσω τροχό να είναι όσα χρειάζονται και για παιχνίδια.

Πάμε αποδώ, πάμε αποκεί, πάμε ολούθε!

Το Multistrada έχει πολύ καλές σχέσεις με τους δρόμους της πόλης άσχετα αν βρίσκεστε στη σέλα του για να πάτε στη δουλειά το πρωί με τον δρόμο πηγμένο στα αυτοκίνητα ή βολτάρετε απολαυστικά το βράδι. Στην πρώτη περίπτωση το μόνο που πρέπει να προσέξετε ελαφρώς είναι το “τείχος” που χτίζουν μπροστά σας οι καθρέπτες και οι χούφτες και σας βάζουν να σκεφτείτε δύο φορές πριν επιχειρήσετε να περάσετε ανάμεσα στα σταματημένα αυτοκίνητα. Το τιμόνι βρίσκεται σε τέτοιο ύψος που “καθαρίζει” τα περισσότερα τετράροδα και ο κίνδυνος βρίσκεται ουσιαστικά στα ψηλότερα “πατώματα”. Όπως και να έχει θα περάσετε –λίγη προσοχή παραπάνω δεν βλάπτει- και στους ελιγμούς δεν θα αντιμετωπίσετε κανένα πρόβλημα ακόμη και με ταχύτητες βαδίσματος. Είναι αυτό το κόψιμο του τιμονιού που συμβάλλει τα μέγιστα στην ευελιξία του Multistrada αλλά και τα πόδια που φτάνουν εύκολα στο έδαφος σε περίπτωση που αυτό χρειαστεί.

Στην πόλη κατά τους ελιγμούς είναι που καταλαβαίνεις και το ελαφρώς αλλά αισθητά μικρότερο βάρος του 950 έναντι του 1200, παρά τον βαρύτερο 19άρη εμπρός τροχό. Σε αυτές τις συνθήκες θα συνειδητοποιήσεις παράλληλα ότι το λεβιέ των ταχυτήτων έχει λίγο μεγαλύτερες διαδρομές από όσο θα επιθυμούσες, ίσως και αυτός είναι ο λόγος που ανακαλύπτεις και μερικές έξτρα “νεκρές” κατά τις αλλαγές, ειδικά ανάμεσα στην 2^η και 3^η ταχύτητα. Μικρό το κακό αφού η ροπή του V2 σου επιτρέπει να επιλέξεις πιο μεγάλη ταχύτητα και να την κρατήσεις ακόμη και όταν τα χιλιόμετρα πέσουν αρκετά.

Στην άνεση που προσφέρει η θέση οδήγησης συνεισφέρουν σημαντικά και οι ρυθμιζόμενες αναρτήσεις. Το ανεστραμμένο πιρούνι της Kayaba και το αμορτισέρ της Sachs μας έρχονται σχετικά μαλακά ρυθμισμένα από το εργοστάσιο –σχετικά μαλακά για Ducati- με τις ρυθμίσεις να ταιριάζουν πολύ καλά με τους ελληνικούς δρόμους, ειδικά τους αστικούς. Αυτές τις ρυθμίσεις θα κρατήσετε και στον αυτοκινητόδρομο σηκώνοντας μόνο τη ζελατίνα για επωφεληθείτε της προστασίας από τον αέρα που προσφέρει η ιταλική μοτοσυκλέτα σε συνδυασμό με τις χούφτες, τους καθρέπτες αλλά και το φέρινγκ.

Σε αυτές τις συνθήκες θα ανακαλύψετε και την καμπυλότητα στη σχεδίαση της σέλας. Η συγκεκριμένη σχεδίαση δεν δημιουργεί κάποιο πρόβλημα στην προσφερόμενη άνεση, ωστόσο δεν αφήνει τον αναβάτη να μετακινηθεί μπροστά ή πίσω και τον περιορίζει σε ένα σημείο.

Η συγκεκριμένη επιλογή της Ducati όσο αφορά τη σχεδίαση της σέλας θα γίνει περισσότερο αντιληπτή σε έναν καλό επαρχιακό δρόμο με στροφές όπου το Multistrada παρουσιάζεται κάτι παραπάνω από πρόθυμο να προσφέρει τις διασκεδαστικές υπηρεσίες του στον αναβάτη. Στροφή μετά τη στροφή νιώθεις τη μοτοσυκλέτα να αλλάζει κατεύθυνση πανεύκολα, να παίρνει μεγάλες κλίσεις και να κρατά την τροχιά της με χαρακτηριστική άνεση. Στον επαρχιακό, πέρα από διασκεδαστικά, θα κινηθείτε και πραγματικά γρήγορα με το μοτέρ να μικραίνει τις ευθείες και τα φρένα να βάζουν τα πράγματα σε τάξη εφόσον αυτό χρειαστεί. Έχουν πολλή δύναμη και χαρακτηρίζονται από προοδευτικότητα, δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα στη γρήγορη ακινητοποίηση της μοτοσικλέτας, ενώ το ABS κάνει πολύ καλή δουλειά, όποτε χρειαστεί.

Οι αναρτήσεις έχουν λίγο μεγαλύτερες διαδρομές από το ιδανικό, για άσφαλτο και αυτό φυσικά είναι επίσης συνειδητή επιλογή της Ducati που θέλει να δώσει περισσότερη άνεση στις εκτός δρόμου αναζητήσεις του αναβάτη. Τα προοδευτικά σε απόδοση ελατήρια αφήνουν το Multistrada να βουτήξει λίγο περισσότερο από το επιθυμητό στα φρένα και το μόνο που απαιτείται από τον αναβάτη, για να κινηθεί πραγματικά γρήγορα είναι να συνηθίσει αυτή την αίσθηση.  Βέβαια όταν ο δρόμος τελειώσει και αρχίσει το χώμα θα εκτιμήσει δεόντως τη λειτουργία των αναρτήσεων. Το Multistrada θα περάσει εύκολα από χωματόδρομους  ακόμη και αν αυτοί δεν βρίσκονται στην καλύτερη κατάσταση, ενώ η εξάτμιση που βρίσκεται κοντά στο πλαίσιο δεν πρόκειται να ακουμπήσει κάτω ακόμη και αν σας πέσει. Το τελευταίο είχαμε την ατυχία να το διαπιστώσουμε από πρώτο χέρι καθώς βρήκαμε τη μοτοσυκλέτα πεσμένη. Ούτε γάτα ούτε ζημιά όμως, αφού οι εύκαμπτες χούφτες δεν έπαθαν τίποτα, παρά ελάχιστες μικροεκδορές, ενώ κανένα άλλο σημείο της μοτοσυκλέτας δεν ήρθε σε επαφή με το έδαφος, εκτός από την μανέτα του συμπλέκτη που… αποδήμησε εις κύριον.

Στο γυρισμό το βράδι, έπειτα από μια χορταστική μέρα οδήγησης ανακαλύψαμε και την πολύ καλή απόδοση των φώτων με τις λάμπες πυρακτώσεως, τα οποία προσφέρουν μια σχετικά μέτρια σε ένταση δέσμη αλλά με πολύ καλή διασπορά που αφήνει τον αναβάτη να οδηγήσει ανενόχλητος και στο απόλυτο σκοτάδι.

Η λογική επιλογή που περνάει από την καρδιά

Κλείστε λίγο τα αυτιά σας στη σειρήνα που ακούει στο όνομα Multistrada 1200 και ακούστε αυτά που έχει να σας πει το 950. “Είμαι μικρότερο αλλά όχι μικρό”, θα σας πει και θα έχει δίκιο. Είναι άλλωστε σχεδόν 1.000 κ.εκ., με σχεδόν 100 ίππους στο πίσω τροχό και αυτή η απόδοση θεωρούνταν κορυφαία πριν από μερικά χρόνια. “Μπορώ να κάνω ότι και τα μεγαλύτερα αδέρφια μου, ίσως λίγο πιο αργά αλλά μπορώ”, θα σας ψιθυρίσει και πάλι δίκιο θα έχει! Ναι, δεν φτάνει το 1200 σε συνολική απόδοση –αλίμονο αν το έφτανε- αλλά βρίσκεται πολύ κοντά του και σίγουρα δεν σου δίνει την αίσθηση υποδεέστερης μοτοσυκλέτας. “Από εμφάνιση σκίζω, τελεία και παύλα.” Εδώ είναι που δεν μπορείτε να της πείτε τίποτα απολύτως αφού όχι μόνο δεν αισθάνεται μειονεκτικά απέναντι στις εκδόσεις των 1200 κ.εκ. αλλά συνδυάζει στοιχεία και από τις δύο, έχοντας τελικά την δική της ξεχωριστή και εξίσου εντυπωσιακή και αναγνωρίσιμη εμφάνιση. “Είμαι και πιο προσιτή”. Το τελειωτικό χτύπημα, ειδικά για όλους εσάς που ονειρευόσαστε το 1200 αλλά δεν το φτάνατε εξαιτίας της τιμής του. Παράλληλα, στα 14.300 ευρώ, το Multistrada 950 φέρει έναν ιδιαίτερα πλούσιο εξοπλισμό, τελευταίας τεχνολογίας ηλεκτρονικά συστήματα ασφάλειας , υψηλή ποιότητα κατασκευής και φυσικά το κύρος και την αίγλη που συνοδεύει όλα τα μοντέλα της Ducati. Μα πού πήγε τελικά αυτή η “σειρήνα”;

Φωτογραφίες Κίνησης Ι

Φωτογραφίες Κίνησης ΙΙ

Φωτογραφίες Στατικές-Λεπτομερειών Ι

Φωτογραφίες Στατικές-Λεπτομερειών ΙΙ

Τεχνικά Χαρακτηριστικά