Ο Carl έχει εκπαιδευτεί στο RMIT, στο Βιομηχανικό Σχέδιο και έχει εργαστεί για πολλούς όπως BMW, General Motors, Audi και Ford μεταξύ άλλων. Η Urban Moto που είναι ο τοπικός αντιπρόσωπος της Royal Enfield, πλησίασε τον Carl ρίχνοντας την ιδέα για ένα custom GT650. Ο πελάτης δεν έβαλε περιορισμούς και άφησε την φαντασία του σχεδιαστή να τρέξει ελεύθερη.
Το μοτέρ είναι 856cc «περιποιημένο» από την Hallam Cycle Works, οι εξατμίσεις από την SC. Το πλαίσιο υποστηρίζεται από custom τριπλούς σφιγκτήρες, έχει πιρούνι από GSXR, αμορτισέρ Ohlins, φρένα από την Brembo και τροχούς Excel. Το πακέτο με τα ηλεκτρονικά προέρχεται από την Motogadget. Τα ειδικά δημιουργημένα για την Cerra 865 ανταλλακτικά είναι ατελείωτα και βρίσκονται παντού και μετά είναι αυτή η εμφάνιση με τις carbon fibre καμπύλες που είναι μοναδική.
Ο Carl μίλησε στον Mark Hawwa του site pipeburn.
Carl, πως κατέληξες στο Βιομηχανικό Σχέδιο;
Έκανα σπουδές Βιομηχανικού Σχεδίου στο RMIT, στη Μελβούρνη. Ήθελα να γίνω σχεδιαστής παιχνιδιών, αρχικά. Το Βιομηχανικό Σχέδιο έχει πάρα πολλές εφαρμογές και μπορεί κάποιος να ακολουθήσει πολλές διαφορετικές καριέρες. Ανακάλυψα ότι μπορώ να βελτιώσω τις ιδέες μου στο 3d. Η χρήση πυλού ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για μένα. Ήμουν καλός στο να δημιουργώ τέτοια πρωτότυπα μοντέλα. Έτσι κατέληξα στην αυτοκινητοβιομηχανία, δημιουργώντας κατ’ ουσίαν παιχνίδια για μεγάλα παιδιά.
Πότε αποφάσισες να το κάνεις αυτό ως κύρια εργασία σου;
Κάπου στα μισά των σπουδών μου, στον δεύτερο χρόνο, άρχισα να εστιάζω στον σχεδιασμό αυτοκινήτων. Έκανα μοντέλα υπό κλίμακα και εργαζόμουν πάνω σε πηλό. Δούλεψα στο n Campbellfield για την εταιρεία Bob McWilliam Plastics. Φτιάχναμε αμαξώματα – κιτ για Ford HO / GT Falcons. Στη συνέχεια δούλεψα φτιάχνοντας Divi vans για την αστυνομία. Εκεί έμαθα πολλά πάνω στη δημιουργία μοντέλων.
Από εκεί δούλεψα στην GMH. Αυτή ήταν η πρώτη μου επίσημη δουλειά στην αυτοκινητοβιομηχανία. Δούλεψα πάνω στο project Ηolden Monaro project, γύρω στο 1998 / 1989. Η δουλειά εκεί ήταν συναρπαστική, αλλά ήθελα να εξειδικευτώ στον πηλό. Έτσι έκανα αίτηση στην Audi ως εκπαιδευόμενος. Ήθελα να μάθω περισσότερα και ευτυχώς με δέχτηκαν. Επίσης εργάστηκα και στην BMW εκείνο τον καιρό που έμενα στην Γερμανία.
Γυρνώντας στην Αυστραλία εργάστηκα στην Future Transport και έπειτα επέστρεψα στην Audi με μικρής διάρκειας συμβόλαιο. Για ένα χρόνο στη Ford Αυστραλίας και στη συνέχεια στην Toyota Αυστραλία ως επικεφαλής κατασκευής μοντέλων από πηλό.
Πότε ξεκίνησε το «παιχνίδι» με τις μοτοσυκλέτες;
Πάντα λάτρευα τις μοτοσυκλέτες αλλά ποτέ δεν μου επιτρεπόταν να έχω. Οι γονείς μου δεν ήθελα και το μόνο που απέκτησα σε δύο τροχούς ήταν ένα BMX. Στα 35 μου πήρα δίπλωμα μοτοσυκλέτας και μετά από αυτό παθιάστηκα να σχεδιάζω μοτοσυκλέτες. Καστομάρισμα, ανασχεδιασμός, δημιουργία αξεσουάρ, από εκείνη τη στιγμή άρχισα α μετατρέπω μοτοσυκλέτες.
Όταν έφυγα από την Ford, δούλεψα περίπου 17 χρόνια για την Toyota. Εκεί έμαθα περισσότερα για την σχεδιαστική διαδικασία, τα πρωτότυπα, τα υλικά κατασκευής και την κατασκευή τους. Αλλά πάντα δούλευα στα δικά μου projects στον ελεύθερό μου χρόνο. Άφησα την Toyota για μερικά χρόνια και δημιούργησα ένα εστιατόριο με θέμα συνεργείο μοτοσυκλέτας που λεγόταν Gasolina στη Μελβούρνη. Ήταν μία απαιτητική δουλειά αλλά ήμουν ενθουσιασμένος. Μετά από τρία δύσκολα χρόνια το πούλησα και προχώρησα. Εκεί γεννήθηκε Skunk Machine. Ξαναγύρισα ως part time στην Toyota για μερικά ακόμη χρόνια μέχρι που ένοιωσα ότι πρέπει να το κάνω. Τώρα ή ποτέ, σκέφτηκα.
Μπορείς να μας πεις τη χρησιμότητα της εξειδίκευσής σου στον πηλό στην Skunk Machine;
Είμαστε περισσότερο σχεδιαστικό studio και λιγότερο ένα custom εργαστήριο. Υπάρχουν καστομάδικα που δουλεύουν με μέταλλα με διάφορες τεχνικές κατασκευής και κάνουν εξαιρετική δουλειά, πραγματικά σέβομαι το ταλέντο τους. Εγώ από την άλλη επικεντρώνομαι στο σχέδιο χρησιμοποιώντας τις γνώσεις μου από τη βιομηχανία του αυτοκινήτου. Αυτό σημαίνει ότι κάνουμε διάφορα σχέδια-σκίτσα για να επιλέξουμε και μετά προχωράμε στη δημιουργία μοντέλου 3D με πηλό.
Η ομορφιά του πηλού είναι ότι μπορείς να συνεχίσεις το σχέδιο πάνω στο μοντέλο, αφού είναι εύπλαστος, μέχρι να φτάσεις στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Κάποιοι σχεδιαστές έχουν πάει στο digital σχέδιο αλλά ο πηλός παραμένει. Ο πηλός σου επιτρέπει να έχεις μπροστά σου το μοντέλο και να έρχεσαι γύρω του παρατηρώντας το. Και αν συνδυαστεί με τις νέες τεχνολογίες, όπως σκανάρισμα, CAD, virtual reality, γίνεται το πιο δυνατό σχεδιαστικό εργαλείο. Για μένα είναι το καλύτερο αφού μπορώ να έχω το σχήμα μπροστά μου και επίσης είναι ο καλύτερος τρόπος να δείξεις στον πελάτη πως θα μοιάζει πριν προχωρήσετε σε δέσμευση παραγωγής.
Πως δημιουργήθηκε η Cerra 865;
Έφτιαξα τη μισή μοτοσυκλέτα σε μοντέλο πηλού. Μετά από μήνες βελτιώσεων το σκάναρα και έβαλα όλα τα δεδομένα σε CAD. Με βάση αυτά τα δεδομένα κόψαμε τα κύρια κομμάτια της μοτοσυκλέτας. Στη συνέχεια έγιναν τα καλούπια για τα κομμάτια από ανθρακονήματα.
Ήθελα να φτιάξω την μοτοσυκλέτα των ονείρων μου η οποία θα ήταν έτοιμη για παραγωγή. Πάντα μου άρεσαν οι αγωνιστικές μοτοσυκλέτες του ’80, αλλά δεν ήθελα απλά να τις αναπαράγω, αλλά να πάρω την αισθητική βάση από αυτές προσθέτοντας μία μοντέρνα ανατροπή. Κάτι ανάμεσα σε Isle of Man και GP racing.
Πόσες ώρες χρειάστηκαν;
Για το πρωτότυπο, έχω χάσει το μέτρημα. Σταμάτησα να μετράω μετά τις πρώτες 2.000. Πέρασαν και δύο covid lockdown, έκλεισαν οι προμηθευτές μας όπως η CNC. Όλο αυτό μας καθυστέρησε περίπου 8 μήνες. Όσο ήταν κλειστά εγώ συνέχισα την βελτίωση των σχεδίων. Έτσι πήρα τον χρόνο που χρειαζόμουν. Είναι από αυτά που φτάνουν στα όρια του εθισμού όταν βρίσκεσαι μεσάνυχτα στο εργαστήριο. Παρόλαυτά ήταν ομαδική προσπάθεια. Είχαμε μεγάλη βοήθεια από όλους μας τους συνεργάτες. Η δουλειά αυτή υποστηρίχθηκε από πολλούς παθιασμένους και ταλαντούχους ανθρώπους, ώστε να γίνει πραγματικότητα. Σύντομα θα έχουμε και τα δεδομένα απόδοσης της μοτοσυκλέτας. Πάντως λίγα έχουν παραμείνει ανέγγιχτα πάνω της. Σπαταλήσαμε πολύ χρόνο και ενέργεια πάνω της αλλά το αποτέλεσμα είναι να μοιάζει με εργοστασιακή.
Πιστεύετε ότι με τόσες ώρες που χρειάστηκε για να γίνει θα μπορέσει κάποια στιγμή να βγει στην αγορά;
Ο χρόνος θα δείξει.
