Της Τζο Λαδά

Στη γκάμα των μικρών μοτοσυκλετών η Suzuki έχει να προτείνει το αειθαλές μοντέλο της, το DR 125. Αγαπήθηκε από το 1985, όποτε και πρωτοέκανε την εμφάνισή του στο ευρύ κοινό. Έκτοτε, οι ατάκες που ακολουθούσαν το ίδιο αλλά και το μικρότερο “αδερφάκι” του, το μικρό DR 50, στις διαφημιστικές καμπάνιες της εταιρίας, όπως “Όνειρα χωρίς σύνορα” και “Η δύναμη της περιπέτειας” με εφήβους ντυμένους με χωμάτινα ρούχα δίπλα στο χρωματιστό τους μοτοσυκλετάκι (που μόνο “μοτοσυκλετάκι” δε φαινόταν, κανονικότατη μοτοσυκλέτα θα τη χαρακτήριζα εγώ) έκαναν τους πιτσιρικάδες ανά την υφήλιο να ονειρεύονται την ημέρα που θα ήταν επιτέλους δικό τους! Γιατί, ποιος δεν είχε κολλημένη στον τοίχο του εφηβικού του δωματίου μια σελίδα από περιοδικό με τη φωτογραφία του DR; Εγώ πάντως είχα!

"Έλα να σε μάθω τέννις"

Γνωστή ατάκα από λαϊκό παρακμιακό άσμα, που παραφρασμένη μας δίνει ακριβώς αυτό που θέλει να κάνει το DR: να μας μάθει να οδηγούμε μοτοσυκλέτα, εύκολα, αβίαστα και με ασφάλεια.
Από την παρθενική του εμφάνιση, την εποχή που ο Σταμάτης Γαρδέλης έκαιγε καρδιές καβάλα στα enduro της εποχής, ο προσανατολισμός του DR ήταν σαφής: “For work or play” δήλωνε επίσημα ο κατασκευαστής. Για τη δουλειά, λοιπόν, αλλά και για παιχνίδι είναι φτιαγμένο το DR 125, από την ημέρα που γεννήθηκε.

Πάνω στο DR όλα είναι προβλέψιμα. Δεν σε περιμένει καμία έκπληξη (με την κακή έννοια του όρου) από τη στιγμή που θα το καβαλήσεις. Είναι κοντό σε ύψος, άρα δεν θα σε προβληματίσει στο σταμάτημα - απλά ανοίγεις το πόδι σου και πατάς σταθερά στην άσφαλτο. Το τιμόνι είναι στο σωστό ύψος για all-around οδήγηση, ούτε πολύ ψηλά ούτε και πολύ χαμηλά, αν ήταν, ωστόσο, δυο πόντους πιο φαρδύ θα βελτίωνε αισθητά την τοποθέτηση του σώματος πάνω στη μοτοσυκλέτα. Οι μανέτες είναι σωστά τοποθετημένες και αρκετά μαλακές, με αντίστοιχα μαλακή να είναι και η σέλα - ίσως υπερβολικά μαλακή σε σημείο να θυμίζει τα “memory foam”  μαξιλάρια, αυτά που παίρνουν το σχήμα του κεφαλιού και του αυχένα σου όταν ξαπλώσεις! Αυτό σημαίνει πως μπορείς να κάνεις όσα  χιλιόμετρα θέλεις χωρίς να πιαστείς. Ταυτόχρονα, το ίδιο στοιχείο θα “ξενερώσει” αυτούς που θέλουν να νιώσουν μια πιο επιθετική πλευρά του μοτοσυκλετισμού, όμως το DR 125 δεν είναι φτιαγμένο γι’ αυτό.

Ηλεκτρικός κινητήρας

Η λειτουργία του κινητήρα είναι σχεδόν “ηλεκτρική”, εννοώντας πως δεν έχει απότομα ξεσπάσματα, παρά ανεβάζει γραμμικά την απόδοσή του σε όλο το φάσμα των στροφών, αποτέλεσμα του συστήματος ηλεκτρονικού ψεκασμού (EFI). Μοναδικό ολίσθημα το γεγονός ότι αρκετές φορές η δεύτερη σχέση δεν κουμπώνει όσο εύκολα κάνουν οι υπόλοιπες και μένεις στη νεκρά. Ένα “κλιτς” ακόμα στο λεβιέ θα βάλει τη δευτέρα στο κιβώτιο και θα συνεχίσεις ακάθεκτος την πορεία σου.
Και τι θα γίνει αν ως νέος οδηγός με προηγούμενη εμπειρία σε παπιά ή scooter ξεχάσεις την αλληλουχία των σχέσεων του κιβωτίου ταχυτήτων; Μην προβληματίζεσαι, η Suzuki έχει προνοήσει γιατί γνωρίζει σε ποιους απευθύνεται: απλά ρίξε μια ματιά πάνω στο μοτέρ πριν ξεκινήσεις. Εκεί θα δεις ένα διακριτικό αυτοκολλητάκι που γράφει “1-Ν-2-3-4-5” με φορά από κάτω προς τα πάνω. Ναι αστέρι μου, σημαίνει “πρώτη κάτω-όλες πάνω”, στην απλή μοτοσυκλετιστική καθομιλουμένη και μας πηγαίνει χρόνια πίσω, τότε που η συγκεκριμένη φορά του λεβιέ, δεν ήταν δεδομένη.

Μην το φοβάσαι, δεν δαγκώνει!

Ο επιθετικός συνδυασμός χρωμάτων σε μαύρο-κόκκινο, που είναι και ο μόνος διαθέσιμος στην αγορά, το κοντό φτερό μπροστά, τα δισκόφρενα εμπρός και πίσω και τα μανιτάρια από Teflon στη βάση του πηρουνιού, στις άκρες του άξονα, σου δίνουν την ψευδαίσθηση ότι πρόκεται για μια μοτοσυκλέτα με άγριες διαθέσεις. Στάσου στη λέξη “ψευδαίσθηση” και μείνε εκεί. Γιατί το DR δεν θα σε τρελλάνει με τις επιδόσεις του (120km/h τελική), μη μπερδεύεσαι. Θα σε τρελλάνει με τη φιλικότητα που έχει ως προς το χρήστη.

Οι αναρτήσεις του χαρακτηρίζονται μαλακές, χωρίς όμως να σου δίνουν την αίσθηση του “σουμιέ”. Εν ολίγοις, το DR θα περάσει άνετα πάνω από όλες τις λακκούβες που μπορεί να συναντήσεις χωρίς φόβο και πάθος. Δοκιμάστηκε σε όλα τα πιθανά (σε λογικά πάντα πλαίσια) μήκη και πλάτη λακκουβών, σε όλα τα σαμάρια που βρέθηκαν μπροστά μου και τα πέρασε όλα με “Άριστα 10”, ακόμα και υπό (μην τρελλαίνεσαι!) κλίση. Αποσβαίνει τόσο ευχάριστα τις ανωμαλίες του οδοστρώματος που δε σκεφτόμουν πώς να τις αποφύγω αλλά πώς να πέσω μέσα για να δω ως που θα φτάσει η “απάθειά” του σε αυτές. Τίποτα, το μηχανάκι πλέει σε πελάγη ευτυχίας και ο αναβάτης κάθεται αναπαυτικά απολαμβάνοντας τη διαδρομή.

Όχι πια γκάζι, μόνο φρένο

Τα φρένα (δίσκος 250mm μπροστά και 220mm πίσω) είναι πέραν του ικανοποιητικού αποδοτικά, έως και υπερβολικά δυνατά για τη συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα. Η βαριά αίσθηση του μπροστινού σε συνδυασμό με το πολύ δυνατό φρένο ξενίζει τον οδηγό και δε μπορώ να πω πως κέρδισε την εμπιστοσύνη μου. Η πέδηση χρίζει ιδιαίτερης προσοχής όταν ο δρόμος είναι ολισθηρός, είτε από κακή ποιότητα είτε από βροχή. Εκεί θα πρέπει το μυαλό να είναι σε διαρκή εγρήγορση, καθώς με το παραμικρό πάτημα του πίσω φρένου ο τροχός θα μπλοκάρει και όχι, δεν θα σταματήσεις, αλλά αν έχεις ανάλογη διάθεση, θα πλαγιολισθήσεις!

Γι’ αυτό αν έχει βρέξει ή ο δρόμος είναι γυαλί και βλέπεις το φανάρι να γίνεται πορτοκαλί, μην κάνεις τη γνωστή “ελληνιά” να ανοίξεις το γκάζι, γιατί γκάζι δεν έχει το μηχανάκι ούτως ή άλλως, ούτε να περιμένεις να κάνεις μαγκιά και να σταματήσεις με drift την τελευταία στιγμή. Γιατί το drift θα είναι μεν θεαματικό, θα ανέβει και στο youtube πιθανώς, αλλά αν δεν είσαι γνώστης της πλαγιολίσθησης, πιθανότατα το σενάριο θα περιλαμβάνει την επίθεση σου σε… κάποια πόρτα αυτοκινήτου!

..."Καίω Ford και Mercedes και φουλάρω στις στροφές"

...τι σου θύμισα τώρα, ε; Θα το θυμηθείς σίγουρα το άσμα, άλλωστε είναι κρυμμένο στα βάθη του υποσυνείδητου, όταν ανέβεις στη σέλα του DR. Τώρα, τα πλήρως αναλογικά όργανα που ξεχάστηκαν εκεί από το ’85 θα είναι αυτά που θα στο θυμίσουν, τα χειριστήρια φώτων-κόρνας-σινιάλο δεν έχει θα είναι, η τάπα του ρεζερβουάρ κατ’ ευθείαν από SCANIA θα είναι... Φαίνεται πως η Suzuki δε θέλει να χαλάσει την πετυχημένη συνταγή του DR κι επεμβαίνει ελάχιστα κάθε φορά που το αγγίζει. Γιατί μπορεί πλέον το πουλέν της να είναι ψεκαστό, όμως σε γενικές γραμμές παραμένει το ίδιο, παλιό, αγαπημένο κι έμπιστο.
Αγαπώ την ανατριχίλα που νιώθω όταν περνάω ανάμεσα από τα αυτοκίνητα με το DR.

Οι καθρέφτες μου περνούν ιδανικά οριακά πάνω από αυτούς των περισσοτέρων αυτοκινήτων και ζω στιγμιαία στα όρια! Γελάς, ε; Να δω αν θα γελάς όταν θα κυκλοφορείς με 50km/h μέσα στα σταματημένα αυτοκίνητα της “μεσημερινής” λεωφόρου Αλεξάνδρας καβάλα στο Drάκι! Τραίνοοοοοοοοοοο!

Γκάζι, αλητεία και 400 μέτρα ευθεία

Με μια νοσταλγική νότα και τον απόηχο των ‘80s, το DR 125 θα μπορούσε άνετα να είναι η πρώτη σου all around μοτοσυκλέτα. Και με τιμή στα 2.695€ δε φαίνεται να είσαι πολύ μακριά απ’ το όνειρο!

Τεχνικά χαρακτηριστικά

Φωτογραφίες οδήγησης

Τεχνικές Φωτογραφίες