Στα τέλη του 2017 η Ducati παρουσίασε το ανανεωμένο Monster 821, γιορτάζοντας μια σημαδιακή επέτειο: τη συμπλήρωση 25 ετών από την εμφάνιση του γενάρχη της φαμίλιας, Monster 900, το μακρινό 1992. Στα πλαίσια αυτής, μάλιστα, επανέφερε στη γκάμα ένα ξεχασμένο χρώμα, το κίτρινο, που χαρακτήριζε το πρώτο 900. Το 821 φορά την μικρότερη και πιο εξημερωμένη έκδοση του υγρόψυκτου L2 Testastretta και αποτελεί το αμέσως επόμενο σκαλοπάτι από το εισαγωγικό μοντέλο της οικογένειας, το 797 - το μοναδικό Monster που επιμένει αερόψυκτα με τον κινητήρα των 803 cc που μοιράζεται με τα Scrambler.

Παράδοση φυγείν αδύνατο

Για τη Ducati η παράδοση είναι εξαιρετικά σημαντική και δύσκολα θα βρει κανείς πειστικότερο εκπρόσωπο αυτής της φιλοσοφίας από το Monster. Όλη η γκάμα μοντέλων της συγκεκριμένης οικογένειας κλωνοποιεί γενιά μετά τη γενιά μια αισθητική σφραγίδα που παραπέμπει κατευθείαν στο πρώτο μοντέλο του 1992 και είναι αναγνωρίσιμη από μακριά. Αυτός είναι και ο στόχος της άλλωστε.

Εδώ που τα λέμε, ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα των Monster, ίσως και περισσότερο από τις εμπορικές τους επιτυχίες καθαυτές, είναι η επίδραση που άσκησαν στην παγκόσμια αγορά μοτοσυκλέτας. Αρκεί να δει κανείς πόσοι κατασκευαστές - ενίοτε μεγάλοι και τρανοί - έχουν δανειστεί ευθέως στοιχεία από την χαρακτηριστική αισθητική των Monster.

Όπως συμβαίνει και με τις σύγχρονες Triumph Bonneville, η Ducati έφτιαξε από το μηδέν μια σχολή πολύ πριν αυτή γίνει σχολή.

Υπό αυτό το πρίσμα, πριν περάσω το πόδι μου πάνω από τη σέλα του 821, πέρασα αρκετή ώρα χαζεύοντάς το και ανιχνεύοντας τις αυθεντικές λεπτομέρειες που περιμένει κανείς να συναντήσει σε ένα Monster. Η αλήθεια είναι πως του λείπει ίσως το βασικότερο: ο κινητήρας πλέον είναι σχεδόν κρυμμένος πίσω από δοχεία και καλύμματα και σωλήνες.

Η χρήση του υγρόψυκτου Testastretta επισύρει συμβιβασμούς και αναγκαιότητες που δεν είχαν να αντιμετωπίσουν οι αερόψυκτοι πρόγονοί του, με πιο εξόφθαλμο παράδειγμα την αριστερή πλευρά του μοτέρ με τους (αρκετά) προεξέχοντες σωλήνες του ψυγείου. Αναγκαίο κακό, θα μου πείτε, και δε μπορώ παρά να συμφωνήσω. Αν θες 109 άλογα και Euro 4, αναγκαστικά θα υποστείς αυτές τις μικρές "απρέπειες".

Από την άλλη, βέβαια, όλα τα απαραίτητα δομικά χαρακτηριστικά είναι εκεί και δε νομίζω πως υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που δεν θα το αναγνωρίσει ως Monster, ακόμη και από απόσταση.

Τριγύρω και κάτω από το κλασικίζον σουλούπι βρίσκουμε όλες εκείνες τις δόσεις σύγχρονης τεχνολογίας που πλέον θεωρούνται εκ των ουκ άνευ - μοντέρνος προβολέας με LED φως θέσης, καθώς και ένας σκασμός ηλεκτρονικών που συλλογικά απαρτίζουν το Ducati Safety Pack.

Μόλις ωστόσο κάθισα στη σέλα του, ξαφνικά βρέθηκα πάνω σε όλα τα Monster που έχω καβαλήσει τα 20 χρόνια που κάνω αυτή τη δουλειά. Γνώριμη αίσθηση, γνώριμες γωνίες, γνώριμος ήχος.

Soundtrack

Μιλώντας για ήχο λοιπόν, αξίζει ένα μπράβο στους Ιταλούς που έφτιαξαν ένα τόσο ταιριαστό οπτικά συνολάκι με τα δίδυμα τελικά που παράγουν μπάσα, πειστική μουσική αντάξια πανάκριβων after market εξατμίσεων και είναι και εντός προδιαγραφών. Άριστα!

Ξεκινώντας στην πόλη η μοτοσυκλέτα είναι φιλικότατη, εύχρηστη και πολύ γρήγορα εμπνέει μια οικειότητα λες και ήταν δική μου για χρόνια. Παρότι με ξενίζει λίγο η θέση οδήγησης που επιμένει παλιομοδίτικα βάζοντάς με πιο μέσα και χαμηλά από τον σύγχρονο μέσο όρο, η προσαρμογή είναι ταχύτατη και, αν μη τι άλλο, δε βρήκα ούτε ένα στοιχείο της εργονομίας του που να με ενοχλήσει ή έστω να ξενίσει.

Ο κινητήρας είναι ροπάτος, γεμάτος παντού και ιδιαίτερα ελαστικός, με ειδίκευση στο να ξεχνάς ποια σχέση έχεις στο κιβώτιο. Πάλι καλά δηλαδή που στην έγχρωμη οθόνη υπάρχει μια ευδιάκριτη ένδειξη σχέσης κιβωτίου, δίπλα ακριβώς στο ψηφιακό ταχύμετρο.

Στην πόλη η βόλτα είναι απολαυστική και η κόκκινη Ιταλίδα τραβά τα βλέμματα παντού - κι ας μην είναι μια εξωτική πανάκριβη superbike.

Αρχίζω να παίζω με τις διαθέσιμες Riding Modes, δηλαδή τις σουίτες ρυθμίσεων που περιλαμβάνουν τρεις χαρτογραφήσεις του κινητήρα (Sport, Touring και Urban). Για κάθε μία από αυτές, η αντίστοιχη Mode προβλέπει ανάλογες τιμές για το traction control και το ABS, αλλά επιτρέπει και στον αναβάτη να παίξει με τις επιμέρους παραμέτρους του συστήματος. Έτσι έχει 8 επίπεδα TC να διαλέξει, καθώς και άλλα 3 για τον βαθμό εμπλοκής του ABS.

Πέραν εξαιρετικών περιπτώσεων πάντως, οι προκαθορισμένες τιμές των τριών Modes καλύπτουν μια χαρά την αστική χρήση της μοτοσυκλέτας.

Εδώ να αναφέρουμε πως οι Sport και Touring χάρτες είναι πανομοιότυποι, αποδίδοντας 91 ίππους στον τροχό (όπως έδειξε το δυναμόμετρο Dynojet της Power House Engineering), αφήνει δηλαδή απαράλλαχτο το "πόσο" αλλάζοντας το "πώς". Η απόκριση στο γκάζι είναι σαφώς πιο μεταξένια στην Touring Mode και πιο απότομη στη Sport, αλλά σε αμφότερες τις περιπτώσεις ο έλεγχος της μοτοσυκλέτας παραμένει άριστος.

Όσο για την Urban, η απόδοση πέφτει στους 75.6 ίππους στον τροχό (όπως έδειξε η δυναμομέτρηση) και με πάσα ειλικρίνεια, μια φορά τη δοκίμασα και δεν την ξανατίμησα. Ίσως σε συνθήκες ελλιπούς πρόσφυσης να έχει περισσότερο νόημα, ενδεχομένως και να βολέψει έναν πιο άπειρο αναβάτη, αλλά σε κανονικές συνθήκες η λειτουργία του ψεκασμού και η αίσθηση ελέγχου του ηλεκτρονικού γκαζιού είναι ακριβέστατη και δεν προκύπτει άλλος λόγος για να κρύψεις στο ράφι μια 15αριά άλογα.

Ισορροπία στην οικονομία 

Το 821 φορά ένα βασικό σετ αναρτήσεων που δεν έχει ρυθμίσεις - πλην προφόρτισης του πίσω ελατηρίου - και λειτουργεί πολύ σωστά. Οι αποσβέσεις τους είναι επαρκέστατες και είναι αρκετά σφικτές ώστε να εξυπηρετούν τη σπορ οδήγηση, χωρίς να είναι "τσιμέντο" και να κοπανούν ενοχλητικά στην πόλη. Η Ducati έχει βρει μια όμορφη ισορροπία εδώ, επιλέγοντας να βάλει ένα ρυθμιζόμενο συνολάκι στην κορυφαία έκδοση Stealth του 821 - με το ανάλογο επιπλέον αντίτιμο βεβαίως-βεβαίως.

Αρχίζουν να δείχνουν σημάδια αδυναμίας μόνο αν προσπαθήσεις να το πιέσεις πολύ στο προκλητικό στροφιλίκι, εμφανίζοντας μικρές πλεύσεις στις απότομες αλλαγές κατεύθυνσης με φορτωμένο κοντέρ, αλλά ακόμη και εκεί εν πολλοίς στέκονται στο ύψος των περιστάσεων.

Στα φρένα οι ακτινικές Brembo δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα από τις επιδόσεις του Monster, προσφέροντας άφθονη δύναμη και καλή προοδευτικότητα σε κάθε περίσταση.

Το 821 μπορεί να φτάσει ως μια τελική ταχύτητα γύρω στα 230 km/h, ωστόσο ουδέποτε θα δώσει την εντύπωση πως τα φρένα του δεν είναι επαρκή. Απεναντίας.

Το ABS της Bosch είναι απλά εξαιρετικό, πιστό στα υψηλά στάνταρ που μας έχει καλομάθει η Γερμανική εταιρεία. Δεν ενεργοποιείται για πλάκα και, όταν επέμβει, το κάνει πολύ γρήγορα και αποτελεσματικά, αποφεύγοντας να αποσταθεροποιήσει τη μοτοσυκλέτα ή να σε αφήσει χωρίς φρένο για μερικά μέτρα.

Το Monster 821 είναι μια μοτοσυκλέτα γενικής χρήσης, η οποία οφείλει να εξυπηρετήσει ένα ευρύ πεδίο, από καθημερινή μετακίνηση σε πηγμένους δρόμους, ως βόλτες και σβέλτα ταξιδάκια. Σε καμιά εξ αυτών των περιπτώσεων δε δείχνει να του λείπει κάτι.

Ανάλογα καλή εικόνα σημειώνουμε και στον τομέα της κατανάλωσης, καταφέρνοντας μια μέση επίδοση γύρω στα 6.5-7 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα, τιμή που σε ήπια χρήση πέφτει εύκολα και πιο κάτω. Για να δεις μεγαλύτερες καταναλώσεις θα πρέπει να βγεις σε ανοικτό δρόμο και να κρατήσεις το γκάζι καργαρισμένο. Έχουν και τα καλά τους οι Euro 4.

Απόλαυση

Κλείνοντας αυτή τη δοκιμή, μένω με μια πολύ ευχάριστη γεύση από τις μέρες που πέρασα παρέα με το Monster 821. Μου αρέσουν οι μοτοσυκλέτες με "φυσιολογική" ισχύ, όπως είναι οι 91 ίπποι που αποδίδει αυτή εδώ στον τροχό, γιατί κοιτούν περισσότερο στον ρεαλισμό παρά στον εντυπωσιασμό. Στην πράξη σπανιότατα θα πάρει κανείς στο χέρι τα τρελά νούμερα που διαφημίζουν άλλα μεγαλύτερα μοντέλα.

Απεναντίας, εδώ έχουμε γλυκειά και ψωμωμένη επιτάχυνση πάντα και παντού, επιδόσεις που δεν δείχνουν ποτέ υποτονικές και ταχύτητες που υπερκαλύπτουν τη λογική χρήση μιας γυμνής μοτοσυκλέτας.

Η τιμή του Monster 821 είναι σχετικά αλμυρή για τα δεδομένα του ανταγωνισμού του, καθώς υπάρχει μια ευρεία γκάμα επιλογών σε γυμνά με παραπλήσια κυβικά και με τιμές που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι από λίγο ως αρκετά χαμηλότερες: Aprilia Shiver 900, Kawasaki Z900 και RS, KTM 790 Duke, Suzuki GSX-S750, Triumph Street Triple 765, Yamaha MT-09.

Ασχέτως χρημάτων πάντως, μιας και το ζήτημα αυτό είναι αμιγώς υποκειμενικό, το Monster 821 είναι ένα γνήσιο τέκνο της φημισμένης οικογένειας, μια τεχνικά άρτια μοτοσυκλέτα χωρίς ελλείψεις που προσφέρει αποτελεσματικότητα και μαζί της απολαμβάνεις κάθε μέτρο που κάνεις στον δρόμο.

Τεχνικά Χαρακτηριστικά