Κείμενο: Thierry Sarasyn

Φωτό: Jonathan Godin, Benelli

Ολοένα και περισσότερο τα προτερήματα του Benelli Leoncino μας πείθουν για την αξία του, καθώς μετά το τεστ στην Ισπανία κάναμε και μια δοκιμασία αντοχής όπου φάνηκαν καθαρά τα ισχυρά χαρτιά του μικρού λιονταριού (Leoncino).

Τώρα, το ότι η Benelli παρουσιάζει και μια έκδοση Trail, αποτελεί μια μικρή έκπληξη. Φύγαμε κατευθείαν εκτός, λοιπόν, για να διαπιστώσουμε αν πρόκειται για ευχάριστη έκπληξη.

Διότι εδώ η Benelli παίρνει ένα ρίσκο με το Trail. Στα υπέρ του προηγούμενου μοντέλου ξεχωρίζαμε τα λάστιχα Pirelli Angel και τις ακτινικές τετραπίστονες δαγκάνες, δηλαδή δύο στοιχεία που θα περίμενε κανείς να πολύ πιο ακριβές μοτοσυκλέτες.

Διαφορετική οπτική

Για να κάνει το Trail πιο κατάλληλο για το εκάστοτε ταξίδι εκτός ασφάλτου, η Benelli επέλεξε να χρησιμοποιήσει άλλα λάστιχα και φρένα. Τα Metzeler Steel Tourance είναι μια επιλογή που δικαιολογείται απολύτως, καθώς είναι καλύτερα εκτός δρόμου και παραμένουν αρκετά καλά στην άσφαλτο.

Οι ακτινικές διπίστονες δαγκάνες μπροστά δεν έχουν το ίδιο δυνατό δάγκωμα, μα είναι προφανώς η καλύτερη επιλογή εκτός δρόμου. Πάντως, δεδομένου ότι οι ιδιοκτήτες του Trail θα περάσουν την πλειοψηφία του χρόνου τους στον δρόμο, η επιλογή να κρατηθούν οι τετραπίστονες δαγκάνες του στάνταρ Leoncino θα πρέπει οπωσδήποτε να παρέμεινε αρκετά στο τραπέζι.

Όπως και να έχει, τα φρένα του Leoncino Trail κάνουν καλά τη δουλειά τους σε όλες τις περιπτώσεις.

Θα ήταν όμως καλύτερα να δούμε πρώτα μια λίστα με τις αλλαγές από το απλό μοντέλο στο Trail, πριν πάμε να μιλήσουμε για την οδηγική του συμπεριφορά.

Αυτά αλλάζουν στο Leoncino Trail:

- Τροχοί 17 και 19 ιντσών με ακτίνες (αντί για 2 x 17ιντσες χυτές ζάντες) 

- Ακτινική διπίστονη μπροστινή δαγκάνα

- 10 mm μεγαλύτερη διαδρομή στο πιρούνι (135 mm) 

- 10 mm μακρύτερο μεταξόνιο (1,470 mm) 

- 10 mm μεγαλύτερη διαδρομή στο πίσω αμορτισέρ (138 mm) 

- 20 mm ψηλότερη θέση οδήγησης (835 mm)

- Νέο κάλυμμα σέλας

Η σημασία ενός ονόματος

Οδηγώντας το Leoncino αναπόφευκτα θα νιώσεις μια μικρή νοσταλγική διάθεση, καθώς εδώ δε θα βρεις μοδάτα ηλεκτρονικά όπως traction control και driving modes. Επίσης, γιατί ο κινητήρας αποδίδει τους 47 ίππους του με πικάντικο τρόπο, αλλά ταυτόχρονα και προοδευτικά, οπότε έχουμε μια δυνατή επίδοση με την απαραίτητη ωριμότητα.

Δεν υπάρχουν και πολλές μοτοσυκλέτες στην Α2 κατηγορία για τις οποίες μπορείς να πεις το ίδιο. Η Benelli φαίνεται πως έχει αρχίσει να δημιουργεί μια σχολή με τους κινητήρες της.

Το στήσιμο του Trail του δίνει λίγο μεγαλύτερο όγκο οπτικά. Το διαμέτρου 50 mm μπροστινό είναι πιο μακρύ και, σε συνδυασμό με τον μεγαλύτερο μπροστινό τροχό, εξασφαλίζει πως αυτό το Leoncino θα στέκεται ψηλότερα στα πόδια του.

Αυτά ταυτόχρονα δικαιολογούν και την πρώτη χειροπιαστή διαφορά. Το Trail  έχει λιγότερο κοφτερή συμπεριφορά από το μπροστινό του στην δρόμο, κάτι πολύ λογικό με τις αλλαγές που έχει μπροστά.

Από μια πλευρά μας κάνει εντύπωση που η Benelli επέλεξε να χρησιμοποιήσει το όνομα Trail και να μην παίξει με την προσέγγιση του scrambler. Θα ακουγόταν εξίσου λογικό όπως είναι η μοτοσυκλέτα και θα ήταν και μέσα στη μόδα, καθώς τα scramblers αυτήν την εποχή είναι λίγο πιο δημοφιλή από τα on-off. Ίσως η Benelli να θεωρεί και τις δύο εκδόσεις του Leoncino ως Scramblers – και τελικά, πόση σημασία έχει ένα όνομα;

Από το Leoncino στο Trail

Εύκολα θα βλέπαμε το Leoncino Trail να γράφει μερικούς γύρους σε μια οβάλ πίστα dirt track. Ο κινητήρας του είναι γραμμικός και εύχρηστος και σε όποια διαδρομή κι αν το καβαλήσαμε στη διάρκεια της δοκιμής μας έβγαζε αυτομάτως εμπιστοσύνη.

Αυτό το συναίσθημα ενισχύεται από την εργονομία της μοτοσυκλέτας. Το ρεζερβουάρ δεν είναι πολύ φαρδύ και, παρά την ψηλή σέλα, διατηρείς έναν καλό έλεγχο στην οδήγηση. Ο ευχάριστος χαρακτήρας του δικύλινδρου κινητήρα προσθέτει κι άλλο σε αυτό.

Οι 47 ίπποι δεν είναι ένα βουνό ισχύος, αλλά δουλεύοντας σωστά το κιβώτιο μπορείς να πας πραγματικά γρήγορα με αυτό το Benelli. Από την άλλη, προσφέρει επαρκή ροπή για να οδηγείς απαλά σε όλο τα φάσμα των στροφών, αλλά όχι για ακραία οδήγηση.

Οδηγώντας στον δημόσιο δρόμο το Leoncino Trail συμπεριφέρεται πολύ καλά, όπως και ο πιο ασφάλτινος αδελφός του. Όλα δείχνουν σωστά στον κινητήρα και, επειδή γνωρίσαμε πολύ καλά και τη βασική έκδοση, μπορούμε να διακρίνουμε πως το μπροστινό του Trail είναι αναμενόμενα ελαφρώς  λιγότερο ακριβές.

Είναι όπως όταν αγοράζεις τηλεόραση από ένα μεγάλο πολυκατάστημα ηλεκτρονικών. Όταν τις βλέπεις όλες δίπλα-δίπλα, αντιλαμβάνεσαι όλες τις μικρές και μεγάλες διαφορές, αλλά στο σπίτι η καθεμία από αυτές θα μοιάζει η καλύτερη. Το ίδιο ισχύει και στο Leoncino Trail. Όποιος το αγοράσει χωρίς να έχει καβαλήσει το στάνταρ μοντέλο, τότε δε θα γνωρίσει ποτέ πως υπάρχει και μια άλλη έκδοση που στρίβει λίγο καλύτερα.

Επιπλέον όμως, με το Trail αποκτάς μια πιο πολυχρηστική μοτοσυκλέτα, η οποία λόγω κατασκευής, διαστάσεων και ελαστικών προσφέρει καλή συμπεριφορά τόσο σε άσφαλτο, όσο και εκτός αυτής.

Προστιθέμενη αξία, προστιθέμενη τιμή

Στο τέλος οι διαφορές ανάμεσα στα δύο Leoncino δεν είναι μεγάλες και δεν επηρεάζουν ιδιαίτερα ούτε την εμφάνιση των μοτοσυκλετών. Η βασική έκδοση είναι φτιαγμένη στο κλασικό στυλ ενός σπορ γυμνού.

Όποιος αναζητά κάτι στο πιο περιπετειώδες άκρο, τότε μπορεί να προτιμήσει το Leoncino Trail χωρίς δεύτερη σκέψη. Τα επιπλέον €300 που ζητά είναι μια κατανοητή προστιθέμενη αξία.

Είναι εξίσου ξεκάθαρο τώρα πως και οι δύο εκδόσεις του Leoncino προσφέρουν άφθονη αξία για μια σχετικά συμφέρουσα τιμή. Αν και το τι θεωρείται ανταγωνιστής του Leoncino Trail είναι μάλλον ασαφές (μήπως το Honda CB500X, ή ίσως το Husqvarna Svartpilen 401;) μια μοτοσυκλέτα 500 κυβικών με αυτές τις χάρες δεν είναι και εύκολο να την ανταγωνιστείς.

Τεχνικά χαρακτηριστικά

Φωτογραφίες στατικές

Φωτογραφίες λεπτομερειών

Φωτογραφίες κίνησης