Οι αστικοί μύθοι είναι ένα πολύ ενδιαφέρον κοινωνιολογικό εύρημα. Πρόκειται για ιστοριούλες, συνήθως τρομακτικού ή σοκαριστικού περιεχομένου με απίθανη εξέλιξη και κατάληξη, οι οποίες έχουν διαδοθεί από στόμα σε στόμα σε ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Παρά το ότι η λογική απουσιάζει (εντελώς όμως) από τους αστικούς μύθους, πολύ κόσμος τους πιστεύει και τους αναπαράγει.
Οι εκδοχές τους είναι πολλές και η αφήγηση το ίδιο, αν και το κυρίως – θέμα είναι ένα και σταθερό. Ένας πολύ γνωστός αστικός μύθος στην Ελλάδα, είναι για παράδειγμα αυτός που θέλει μετά την κατάσβεση μιας δασικής πυρκαγίας, να ανακαλύφθηκε στην μέση του βουνού, ανάμεσα στα αποκαΐδια, ένας νεκρός ψαροντουφεκάς κομπλέ, με την μάσκα, τον αναπνευστήρα, την στολή και τα βατραχοπέδιλα του. Τι είχε συμβεί; Σύμφωνα με τον αστικό μύθο, ένα Canadair τον είχε “ρουφήξει” στις δεξαμενές του, ενώ αυτός έκανε αμέριμνος ψαροντούφεκο στην θάλασσα και στην συνέχεια τον “άδειασε” μαζί με το νερό στην εστία της πυρκαγιάς στο βουνό.
Ο αστικός μύθος αυτός μάλιστα, είναι “διεθνής”, με εκδοχές του σε άλλες χώρες να κάνουν λόγο για λουόμενο ή παρέα λουόμενων που “ρουφήχτηκαν” από το πυροσβεστικό αεροπλάνο.
Τώρα σε ότι αφορά στην μοτοσυκλέτα, οι τρεις αστικοί μύθοι που “παίζουν” πολύ στην Ελλάδα, με διάφορες παραλλαγές, είναι οι εξής:
“Το καταραμένο μπολντόρι με τους σταυρούς” 
Πρόκειται για μια naked μοτοσυκλέτα της δεκαετίας του 70 ή του 80 (καλά, δεν έχει σημασία) που άλλοι τη θέλουν να κυκλοφορεί στον Πειραιά, άλλοι στην Κατερίνη και άλλοι να κάνει “τουρνέ” σε όλη την Ελλάδα αλλάζοντας χέρια. Η μοτοσυκλέτα αυτή είναι κατάμαυρη και στο ρεζεβουάρ της έχουν τοποθετηθεί δεκάδες σταυροί, που ισοδυναμούν με τον αριθμό των ανθρώπων που έχουν σκοτωθεί σε ατυχήματα, οδηγώντας την. Λέγεται ότι όποιος την οδηγά σκοτώνεται και ο επόμενος ιδιοκτήτης τοποθετεί ένα σταυρό στο ρεζερβουάρ της, στην μνήμη του. Το που βρίσκεται αυτή η μοτοσυκλέτα τώρα είναι άγνωστο, όπως επίσης είναι άγνωστο και το που έχει φτάσει ο αριθμός των σταυρών στο ρεζερβουάρ της… το νου σας, άμε δείτε κάτι μαύρο που μοιάζει σαν θαυματουργή εικόνα με ρόδες, μακριά!
Βαθμολογία: 6/10
Κριτική: Προφανώς πρόκειται για έναν αστικό μύθο του οποίου η δύναμη επαφίεται στην εκφραστική δεινότητα του εκάστοτε αφηγητή του. To θέμα δεν είναι και τόσο καλό από μόνο του, οπότε το πόση “σάλτσα” και περιγραφικά τεχνάσματα θα προσθέσει κανείς, είναι αυτό που έχει σημασία για να επιτύχει η διασπορά και η μετάδοση του.
“Η εκδίκηση των Ιαπώνων για τις ατομικές βόμβες”
Αυτός είναι ένας αστικός μύθος που μας έχει έρθει από το εξωτερικό. Συγκεκριμένα δημιουργήθηκε για το Kawasaki Η1 Mach III, το δίχρονο τρικύλινδρο 500άρι του 1969, με τα ταμπούρα και τις αναρτήσεις που ούτε σε commuter 125 δεν μπαίνουν σήμερα. Επειδή λοιπόν πολύς κόσμος είχε σκοτωθεί και τραυματιστεί σοβαρά οδηγώντας το, προέκυψε ο αστικός μύθος που ήθελε τους Ιάπωνες να το κατασκευάζουν και να το πουλάνε στους δυτικούς, προκειμένου να τους αφανίσουν τον “ανθό της νεολαίας”, ως εκδίκηση για τις ατομικές βόμβες που πέσανε σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι. Στην Ελλάδα, η εκδοχή του συγκεκριμένου αστικού μύθου δαιμονοποίησε όλες τις μοτοσυκλέτες και όχι συγκεκριμένα το Mach III. Ουσιαστικά δηλαδή, όλες οι ιαπωνικές μοτοσυκλέτες, ήταν ένα διαβολικό “κόλπο” για να σκοτωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι νέοι.
Βαθμολογία: 7/10
Κριτική: Μας αρέσει, γιατί με βάση πραγματικά γεγονότα (ατομικές βόμβες) στήνεται ένα συνωμοσιολογικό αφήγημα, το οποίο ιντριγκάρει σε μεγάλο βαθμό. Το ποσοστό αποδοχής, έχει να κάνει με το πόσο “ψεκασμένος” είναι ο εγκέφαλος των ακροατών φυσικά.
“Ένα ατύχημα, ένα ζευγάρι, ένα κράνος”
H ιστορία έχει ως εξής: Νεαρό ζευγάρι βρίσκεται πάνω σε μοτοσυκλέτα η οποία τρέχει υπερβολικά (σιγά μην δεν…). Οδηγεί το αγόρι, πίσω βρίσκεται το κορίτσι. Από τους δύο, μόνο το αγόρι φοράει κράνος. Ξαφνικά, το αγόρι χάνει τον έλεγχο της μηχανής και καταλαβαίνει ότι πρόκειται να επέλθει μέγα – βρόντος. Και εδώ αρχίζουν τα ωραία… σύμφωνα με τον αστικό μύθο, ενώ το ατύχημα βρίσκεται υπό εξέλιξη, το αγόρι βγάζει το κράνος και το δίνει στον κορίτσι επιμένοντας να το φορέσει. Εκείνη αρνείται, το αγόρι επιμένει (εν τω μεταξύ ακόμα πέφτουν ε;) και ακολουθεί μια στιχομυθία τόσο “cheesy” που θα λίγωνε ακόμη και τον πιο μελό συγγραφέα Άρλεκιν… Το συζητάνε κάνα πεντάλεπτο, το αγόρι λέει μεταξύ άλλων κάτι του τύπου “αγάπη μου θα σε βλέπω από τους ουρανούς” και τελικά η κοπέλα πείθεται να το φορέσει, για να ολοκληρωθεί επιτέλους ο βρόντος. Το αγόρι φυσικά σκοτώνεται επί τόπου και το κορίτσι την γλυτώνει.
Μια δεύτερη εκδοχή του ίδιου αστικού μύθου, θέλει τον οδηγό να συνειδητοποιεί ότι έχει θέμα με τα φρένα ενώ τρέχει με “διακοσαπενηντατρειςχιλιάδεςεκατομμύρια” χιλιόμετρα… και ακολουθεί πάλι η κουβέντα με την καλή του για το κράνος…
Βαθμολογία: 10/10
Kριτική: Τι να λέμε τώρα… έπος! Ο αστικός μύθος σε όλο του το μεγαλείο, υπερβολή, συναίσθημα, σοκ, ένα από κάθε άποψη ολοκληρωμένο πακέτο! Τέτοιες καθυστερήσεις σε εξέλιξη γεγονότων δεν έχει κρατήσει ούτε “καραστημένος” διαιτητής σε ματς τοπικού πρωταθλήματος για βάλει γκολ η γηπεδούχος ομάδα. Εύγε!
Για πείτε μας και εσείς… έχετε ακούσει αστικούς μύθους με μοτοσυκλέτα; Μήπως έχετε –πολύ πιθανό- κάποια διαφορετική εκδοχή των ανωτέρω; Στείλτε μας τα μηνύματα σας!
