Και σαν κάποιος να πάτησε το RESET στον ηλεκτρονικό υπολογιστή.

Οι κυβερνήσεις άργησαν να πάρουν τα πρώτα μέτρα, καθώς όλοι είχαν υποτιμήσει την μεταδοτικότητα του νέου ιού, και φυσικά υπήρχε και η οικονομία, η βιομηχανία και οι αγορές, μέγιστη κινητήριος δύναμη του κόσμου μας, όπως τον ξέραμε τουλάχιστον, για χάρη των οποίων μπορούσαμε να βάλουμε -αρχικά- λίγο παραπάνω νερό στο κρασί της ασφάλειας μας.

Στη συνέχεια, οι εξελίξεις ήταν καταιγιστικές. Οι επιστήμονες σιγά-σιγά πήραν τα ηνία, καταφέρνοντας να εξηγήσουν στους ηγέτες των κρατών τη σοβαρότητα του θέματος, και η βιομηχανία και οι αγορές υποτάχθηκαν στις οδηγίες των επιστημονικών επιτελείων του ΠΟΥ και των κρατών.

Βάσει οδηγιών ξεκίνησε η κοινωνική αποστασιοποίηση (social distancing), μείναμε σπίτι, τα μουσεία, τα γραφεία και τα εργοστάσια ξεκίνησαν ένα-ένα να κλείνουν, οι αγώνες, οι εκθέσεις και οι διοργανώσεις σε τοπική και παγκόσμια κλίμακα ξεκίνησαν να αναβάλλονται ή να ακυρώνονται, και σε πολλές χώρες έκλεισαν παντελώς δίκτυα μοτοσυκλέτας και αυτοκινήτου, με την αγορά να παγώνει μέχρι νεοτέρας.

Και μετά; Το μετά κανείς δεν το γνωρίζει ακόμα, καθώς η κατάσταση που βιώνουμε είναι πρωτόγνωρη.

Το φως στο τούνελ μπορεί να το δούμε σύντομα, μπορεί και να αργήσει λίγο ακόμα. Όλα εξαρτώνται από το πόσο καλά θα καταφέρουμε να ελέγξουμε την μετάδοση του ιού, και στο πόσο γρήγορα θα δούμε πρόοδο στις ιατρικές έρευνες για αποτελεσματικά φάρμακα που θα αμβλύνουν τα οξεία αναπνευστικά προβλήματα που προκαλεί ο Covid-19 στις σοβαρές περιπτώσεις του. Το εμβόλιο αργεί ακόμα, και θα πρέπει να περιμένουμε τουλάχιστον μέχρι το Φθινόπωρο του 2020 στην καλύτερη των περιπτώσεων ή ακόμα και μέχρι το καλοκαίρι του 2021 στη χειρότερη.

Τα καλά νέα, που μας γεμίζουν αισιοδοξία είναι πως ολοένα και περισσότερες εταιρείες της αγοράς βάζουν το λιθαράκι τους για την αντιμετώπιση του ιού, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο.

Είτε με τη δωρεά χρηματικού ποσού, είτε με τη δωρεά ιατρικού εξοπλισμού, είτε με την παραχώρηση οχημάτων για τις ανάγκες του κρατικού μηχανισμού αντιμετώπισης του ιού, είτε με την αλλαγή κάποιων γραμμών παραγωγής ώστε να παράξουν ιατρικούς αναπνευστήρες, μάσκες, κ.α.

Ολοένα και περισσότερες εταιρείες συνειδητοποιούν πως η απραξία δεν οδηγεί πουθενά αλλού παρά στην σίγουρη χρεοκοπία, και πως η καλύτερη λύση για τη συντόμευση της κρίσης του Covid-19 είναι να βοηθήσουν όλοι στην αντιμετώπιση του. Είτε στην πρόληψη της μετάδοσης, είτε στην θεραπεία του.

Δεν μπορούμε παρά να συγκινούμαστε με ενέργειες όπως της Kosmocar, του ομίλου Σαρακάκη και της ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ, με την παραχώρηση και τη δωρεά οχημάτων στον κρατικό μηχανισμό, με τη δωρεά ενός εκατομμυρίου ευρώ της Brembo στην ιατρική έρευνα, 100.000 ευρώ από τη Dainese, με την παραχώρηση ιατρικού εξοπλισμού σε νοσοκομεία από εταιρείες όπως η MV Agusta, με την δήλωση της BMW πως θα προχωρήσει στην κατασκευή ιατρικών μασκών, η Repsol με παραγωγή αντισηπτικών και ιατρικού υλικού και με τη δωρεά χρηματικού ποσού σε νοσοκομεία, η έναρξη της παραγωγής αντισηπτικών από τη Motorex, η κατασκευή ενός γρήγορου διαγνωστικού τεστ από την Bosch, οι δωρεές της Benelli σε νοσοκομείο και Ερυθρό Σταυρό, και πολλές-πολλές ακόμα.

Δίπλα στις εταιρείες και οι αγωνιζόμενοι όπως ο Valentino Rossi και οι αδελφοί Marquez που με τη σειρά τους κάνουν δωρεές χρημάτων ή ιατρικού εξοπλισμού σε νοσοκομεία.

Και για να βοηθήσουν όλους μας στην δύσκολη αυτή περίοδο της καραντίνας, η Dorna και άλλες διοργανώσεις δίνουν δωρεάν πρόσβαση στο υλικό τους, όπως είναι οι αγώνες MotoGP & WorldSBK, ώστε να περάσει όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα κι ευχάριστα η απαραίτητη αυτή περίοδος της κοινωνικής αποστασιοποίησης.

Τέλος, η συντακτική ομάδα των BIKEIT, CITYRIDER και των καταλόγων έχει μεριμνήσει ώστε να σας κρατήσει παρέα με τα τεύχη μας, στα οποία θα βρείτε δοκιμές, ρεπορτάζ, αγωνιστικά νέα και νέα αγοράς, και πολλά ακόμη.

Συνολικά, θα βρείτε 58 τεύχη BIKEIT (από 190 έως 300 σελίδες έκαστο!), 34 τεύχη CITYRIDER (από 140 έως 200 σελίδες έκαστο), και 11 καταλόγους (από 270 έως 480 σελίδες έκαστος!).

Καλό διάβασμα, καλή υπομονή, καλό κουράγιο, και ας παραμείνουμε αισιόδοξοι για το τέλος της πανδημίας του Κορωνοϊού, ελπίζοντας πως η ανθρωπότητα θα πάρει σοβαρά το μάθημα της, τόσο όσο αφορά στην ανάγκη για στήριξη της επιστημονικής κοινότητας αλλά και των συστημάτων υγείας για το μέλλον, όσο και για την προετοιμασία για παρόμοια γεγονότα που θα μπορούσαν να γονατίσουν για μια ακόμη φορά οικονομίες, και να φέρουν αβεβαιότητα και φόβο σε όλους.

Μένουμε σπίτι, αλλά συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε τη στιγμή που θα οδηγήσουμε ξανά μοτοσυκλέτα, όχι για να πάμε στο σούπερ-μάρκετ ή στην τράπεζα, αλλά για την αγνή απόλαυση της οδήγησης, σε δρόμο ή σε πίστα.

Τάκης Μανιάτης