Κείμενο: Αλέξης Γλυνιαδάκης
Φωτογραφίες: Τάκης Μανιάτης

Θα μπορούσε να είναι το πιο σύντομο κείμενο δοκιμής μοτοσυκλέτας του κόσμου. Η Triumph Bonneville T120 είναι αυτή τη στιγμή η πιο σωστά εκτελεσμένη, άνετη και πολιτισμένη Ευρωπαϊκή νέο-ρετρό μοτοσυκλέτα που παράγεται, και μάλιστα σε μια εποχή που κάθε εργοστάσιο θεωρεί υποχρέωσή του να φτιάξει μια τέτοια. Κλείστε τον υπολογιστή και πηγαίνετε στον κοντινότερο έμπορο να δώσετε προκαταβολή. Ορίστε, τελειώσαμε.

Αν θέλουμε να μας εμπιστευθείτε παραπάνω από τόσο όμως, τότε θα πρέπει να την αναλύσουμε λίγο περισσότερο.

Αναβάθμιση και μετάβαση στο high-end άκρο

Η μοτοσυκλέτα αυτή χρειάζεται μια πιο εμπεριστατωμένη ματιά ώστε να γίνει κατανοητό το βάθος της σχεδίασής της που προήλθε από τη βουτιά σε μια πλούσια ιστορία, σε συνδυασμό με την ανάλυση των αναγκών του target group της, που δεν είναι και λίγες.

Μια πρώτη παρατήρηση που προσδιορίζει τη νέα Bonneville είναι ότι ενώ η παλιότερη Bonneville βρισκόταν σε μια κατηγορία-χρυσή τομή μεταξύ των νέων αναβατών και αυτών που ήθελαν κάτι μεγάλο, τώρα η μοτοσυκλέτα μετατοπίζεται στο high-end επίπεδο, θέλοντας να αποτελέσει κορωνίδα της κατηγορίας και σημείο αναφοράς. Οι μέσες λύσεις πλέον ανήκουν σε μικρότερα και πιο οικονομικά μοντέλα, όχι στην T120 των 1200κυβικών και 13.000 ευρώ.

Πανέμορφος κινητήρας

Σε αυτήν την αναβάθμιση, ο κινητήρας είναι το σημαντικότερο στοιχείο που δεσπόζει οπτικά και γύρω από τον οποίον χτίστηκε η αστραφτερή μοτοσυκλέτα. Άλλωστε, πάντα η μοτοσυκλέτα ήταν βασικά κινητήρας για όλους, άσχετα αν δεν το ομολογούν.

Η μεγάλη διαφορά κυβικών του νέου υγρόψυκτου κινητήρα με τα διπλά σώματα injection και ride by wire, της πρόσφερε 54% περισσότερη ροπή και 50% μεγαλύτερη ιπποδύναμη, με ταυτόχρονη μείωση της κατανάλωσης σύμφωνα με το εργοστάσιο. Η ροπή μεγιστοποιείται στις 3.100 στροφές και είναι πάνω από 10 χιλιογραμμόμετρα και η ιπποδύναμη στις 6.550 φτάνει τον αριθμό 80.

Αφαιρώντας όμως τα τεχνικά χαρακτηριστικά, απομένει ένας πανέμορφος κινητήρας που δίνει την οπτική εντύπωση ξεχωριστού κιβωτίου ταχυτήτων και τροφοδοσίας με καρμπυρατέρ, χωρίς φυσικά τίποτα από τα δύο να ισχύει. Απλά οι συνειρμοί είναι ισχυρότατοι, χωρίς μάλιστα να ενοχλούνται από το ψυγείο και τις σωληνώσεις του που είναι εκτός οπτικού πεδίου του ανύποπτου παρατηρητή.

Έτσι, ο κινητήρας είναι η επιτομή αυτού που χρειάζεται η κατηγορία: Δείχνει όσο πιο ρετρό γίνεται και κρατάει το μοντέρνο μόνο στην απόδοση και την ευκολία χρήσης.

Εξέταση εν στάση, και εργονομία

Με τον ίδιο τρόπο, η αρχιτεκτονική, η σχεδίαση, η κατασκευή και τελικά η αίσθηση της μοτοσυκλέτας κάνει αυτό ακριβώς, πιο επιτυχημένα αλλά και με περισσότερη φινέτσα από οποιαδήποτε: Δείχνει σαν το πιο όμορφο αντικείμενο του ’60 και λειτουργεί σαν το πιο γλυκό προϊόν του σήμερα.

Η καφέ σέλλα με ύψος κάτω από 80 πόντους δείχνει εκπληκτικά ρετρό, αλλά είναι και άνετη. Σε συνεργασία με τα μαρσπιέ που βρίσκονται ακριβώς εκεί που πέφτουν τα πόδια και το σωστό τιμόνι, δημιουργείται μια θέση οδήγησης όρθια μεν, αλλά με σπορ προδιάθεση και σωστότατη εργονομικά, χωρίς αυτό να δημιουργεί ούτε ιδιαίτερο πρόβλημα στην απόσταση από το έδαφος ώστε να εμποδίζει τις κλίσεις σε στροφή, ούτε να τοποθετεί τη σέλλα ψηλά δημιουργώντας πρόβλημα σε έναν αναβάτη με μικρή εξοικείωση στο χειρισμό μεγάλων μοτοσυκλετών. Κάτι που συντείνει σε αυτό είναι και η λεπτή σιλουέτα της Τ120. Η μεγάλη Bonneville δεν είναι ελαφριά στα 224 κιλά, κι αυτό θα γίνει γρήγορα κατανοητό μόλις τη σηκώσετε όρθια από το πλάγιο σταντ, αλλά η σιλουέτα της και το χαμηλό ύψος σέλλας κάνει τα πράγματα πολύ πιο εύκολα. Μια και είπαμε αυτό, η μοτοσυκλέτα διαθέτει και κεντρικό σταντ, πολύ εύκολο στη χρήση.

Καθισμένος χαμηλά, με ξεκούραστες γωνίες σε πόδια και χέρια και ελαφρά σκυμμένος προς τα εμπρός, ο αναβάτης είναι αντιμέτωπος με δύο μεγάλα χορταστικά όργανα με αναλογικές ενδείξεις ταχύτητας και στροφών κινητήρα. Με ψηφιακές ενδείξεις σε μικρές οθόνες εμφανίζεται το οδόμετρο, ένδειξη επιλεγμένης ταχύτητας, επιλογές χαρτογράφησης, στάθμη βενζίνης και αυτονομία σε χιλιόμετρα πριν τον ανεφοδιασμό. Υπάρχει μια ακόμα ένδειξη για κάτι που θα εκτιμηθεί ιδιαίτερα το χειμώνα. Η στάθμη θέρμανσης των γκριπ, κάτι που πρέπει κάποιος να δοκιμάσει για να απορήσει πως ζούσε μέχρι τώρα χωρίς αυτό.

Όσον αφορά την εργονομία του συνεπιβάτη, η χειρολαβή του είναι χορταστική και η θέση του αναπαυτική με μεγάλο κομμάτι σέλλας να του αναλογεί.

For the Ride

Κλειδί στο διακόπτη και με το πάτημα της μίζας ο ήχος του κινητήρα θα ικανοποιήσει το αυτί που αναμένει «αντρικό» ήχο, χωρίς φυσικά να ανησυχήσει τους γείτονες ιδιαίτερα. Οι νομοθεσίες έχουν αποκλείσει πλέον κάθε τέτοια περίπτωση, αλλά ο ήχος του δικύλινδρου με το στρόφαλο των 270 μοιρών μαζί με το ελαφρό τρέμουλο που περνάει στο σώμα, είναι εξαιρετικά ικανοποιητικά για την κατηγορία. Ο συμπλέκτης είναι ελαφρύς για 1200 κυβικά λόγω Torque Assist και η πρώτη κουμπώνει, αλλά δεν ακούγεται, τουλάχιστον την πρώτη φορά της βόλτας.

Η απόκριση του κινητήρα είναι τυπική για ψεκαστό κινητήρα, δηλαδή ελαφρώς απότομη και η ροπή που έρχεται σε κάθε άνοιγμα θυμίζει τον ολοκληρωτικό τρόπο των boxer της BMW, αλλά με πιο εθιστικό soundtrack. Για να γίνει πιο γλυκιά η απόκριση στο γκάζι, η επιλογή Rain στη ρύθμιση της διαχείρισης του κινητήρα, θα είναι αρκετά αποτελεσματική. Αυτό θα σταματήσει και την επέμβαση του traction control που σε βρεγμένα κομμάτια μας θύμισε την –ευγενική- παρουσία του. Αλλά, πάνω από όλα θα κάνει την καμπύλη ιπποδύναμης της μεγάλης Triumph ιδανική για βόλτα στην πόλη και κίνηση στα στενά όρια που θέτει η πολλή κίνηση με ακρίβεια και χωρίς την κούραση που προσθέτει η περισσότερη από την επιθυμητή ροπή όταν έρχεται απρόσκλητη.

Ανάμεσα πάντως στις ρυθμίσεις που προσφέρουν τα χειριστήρια της Τ 120, υπάρχει και η δυνατότητα απεμπλοκής του traction control, αν υπάρχει στις παιδικές σας αναμνήσεις από τις τότε μοτοσυκλέτες η ζωγραφική μαύρων γραμμών στην άσφαλτο. Η μεγάλη Bonneville μπορεί να σας βοηθήσει στην αναπαραγωγή τέτοιων αναμνήσεων, αν και αυτό θα χαράμιζε τα πολύ καλά λάστιχά της και θα ξέφευγε λιγάκι από τον πραγματικό λόγο απόκτησης μιας τέτοιας μοτοσυκλέτας. Αυτό δε σημαίνει ότι η Bonneville έχει στενά όρια χρήσης, κάθε άλλο.

Απλά δείχνει αντιαισθητική η χρήση μιας μοτοσυκλέτας τέτοιου στυλ και χαρακτήρα, με τρόπο που κανονικά επιφυλάσσεται σε streetfighters.

Πολύ μεγαλύτερη έννοια έχει το cruising στους δρόμους της πόλης απολαμβάνοντας βελούδινο δούλεμα και εξαιρετική ποιότητα κύλισης, έχοντας ανάμεσα στα πόδια μια «πολύ» μοτοσυκλέτα που τραβάει τα βλέμματα. Η μετάβαση από το χαλαρά στο γρήγορα έρχεται με μισό άνοιγμα του γκαζιού, προσφέροντας στον υπερθετικό το πλεονέκτημα που πάντα διέθεταν τα δικύλινδρα, ειδικά τα μεγάλα. Ποιο πλεονέκτημα; Μα το γεγονός ότι slow motion και fast forward απέχουν χίλιες στροφές και όχι… εφτά χιλιάδες. Οπότε, αν συμβεί κάτι που χρειάζεται απάντηση, δε χρειάζεται ούτε κατέβασμα, ούτε τίποτα. Απλά άνοιγμα του γκαζιού, όσες μοίρες χρειάζεται.

Και μετά το άνοιγμα; Κανένα πρόβλημα. Τα φρένα της έχουν μπόλικο feedback και ευγενικό ABS αν το παρακάνετε, τα λάστιχα όπως είπαμε προσφέρουν σωστό drift αλλά και μπόλικη πρόσφυση πριν από αυτό, τα μαρσπιέ δεν είναι πολύ χαμηλά οπότε υπάρχουν περιθώρια κλίσης (προσοχή: δεν οδηγούμε supersport μοτοσυκλέτα) και τέλος το άριστο εξατάχυτο κιβώτιο δίνει περισσότερες λύσεις από όσες ζητάτε μια και αυτός ο κινητήρας θα κινούσε την Τ 120 εξίσου άνετα και με δύο ταχύτητες λιγότερες!

Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί μια ουδέτερη συμπεριφορά εκ μέρους του πλαισίου και των αναρτήσεων. Στις 99 από τις 100 φορές, η γεωμετρία της κάνει ακριβώς αυτό που ζητά ο αναβάτης και οι αναρτήσεις φροντίζουν όλα τα υπόλοιπα χωρίς προβλήματα απόσβεσης ή σκληρότητας ελατηρίων. Η μόνη ρύθμιση που υπάρχει είναι η προφόρτιση του πίσω αμορτισέρ, τολμάμε όμως να μαντέψουμε ότι δε θα χρειαστείτε κάτι παραπάνω από αυτό, μια και η μόνη ανάγκη επέμβασης θα προκύψει από τη χρήση της μοτοσυκλέτας με συνεπιβάτη ή χωρίς.

Αν έπρεπε να γίνουμε πολύ απαιτητικοί στη σπορ χρήση από μια τέτοια μοτοσυκλέτα, ίσως να παρατηρούσαμε μια μικρή αδράνεια του εμπρός 18ρη τροχού για να ξεκινήσει να στρίβει, κάτι που φυσικά είναι αναμενόμενο όταν ξεφεύγουμε από την κλασική συνταγή του τροχού 17 ιντσών, που όμως θα ήταν άσχημος στη Bonneville (όπως ήταν και στην παλαιά έκδοση).

Προτιμούμε σίγουρα να προσαρμοστούμε στο χαλαρό turn-in της Τ 120, παρά να υποφέρουμε οπτικά από τον 17ρη τροχό. Άλλωστε χαλαρή είναι η γενική αύρα που αποπνέει η Bonneville. O κινητήρας βγάζει χρησιμοποιήσιμη ιπποδύναμη μέχρι τις 6.000 σ.α.λ., το πλαίσιο έχει νορμάλ προς αργές γωνίες (2,7 μοίρες πιο αργή κάστερ από το Thruxton) και διαστάσεις, vintage διαμέτρους τροχών, όλα φωνάζουν «ηρέμησε», άσχετα αν η μοτοσυκλέτα ανταπεξέρχεται με αρκετή άνεση και σε απαιτήσεις υπερκινητικών αναβατών.

Μιλώντας για χρησιμοποιήσιμη ιπποδύναμη, να πούμε ότι η μετάδοση είναι μακριά, πολύ μακριά. Για να δώσουμε ένα δείγμα του πόσο μακριά είναι η μετάδοση, να πούμε ότι η τελική ταχύτητα της T120, που βρίσκεται κοντά στα 195 χαω μπορεί να επιτευχθεί είτε με ζορισμένη 5η, είτε με 6η που δε θα γεμίσει ποτέ. Συμφωνούμε απόλυτα με αυτήν την επιλογή γραναζώματος: ο κινητήρας είναι τόσο ελαστικός που δε θα σκορτσάρει όσο κι αν προσπαθήσετε και οι διαδρομές με περίπου 3000 στροφές και 110 χιλιόμετρα είναι η πεμπτουσία της ύπαρξης της μεγάλης δικύλινδρης μοτοσυκλέτας. Είναι σχεδόν αμαρτία ότι το κιβώτιο ταχυτήτων έχει τόσο μαλακή και τέλεια λειτουργία, αφού θα χρειαστούν πολύ λιγότερες αλλαγές ταχυτήτων από ότι στις περισσότερες άλλες μοτοσυκλέτες.

Και αυτό όχι εις βάρος της κατανάλωσης, που αποδείχθηκε χαμηλή, κάτω από 6 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα. Για έναν κινητήρα 1200 κυβικών που προδιαθέτει τον αναβάτη του να ανοίγει το γκάζι τέρμα από χαμηλές στροφές για να νοιώθει την πιστονιά του, αυτή είναι μια πολύ καλή επίδοση.

Η πιο σωστή νέο-ρετρό μοτοσυκλέτα παραγωγής

Η σειρά των Bonneville δείχνει με κάθε νέο μοντέλο την αφοσίωση των σχεδιαστών στην αναβίωση των 60s με όσο μεγαλύτερη ακρίβεια θα επέτρεπε η νέα τεχνολογία, εξελίσσοντας ταυτόχρονα την γκάμα με έμφαση στις ανάγκες του high-end αγοραστικού κοινού που είναι σε θέση να εκτιμήσει τη διαφορά του καλύτερου από το απλά καλό. Είναι τετριμμένο, αλλά η σχεδίαση των σωμάτων του ψεκασμού ώστε να δείχνουν σαν αγωνιστικά Amal, ή η σίτα που καλύπτει το καπάκι του κιβωτίου ταχυτήτων δεν είναι απλά όμορφα: είναι ο λόγος που κάποιος θα αδυνατίσει τον τραπεζικό του λογαριασμό προς όφελος κάποιου εμπόρου της Triumph. Και πλέον, η σειρά των δικύλινδρων της Triumph έχει επιτύχει τέτοιο βαθμό τελειότητας στη σχεδίαση και εκτέλεση, που φοβόμαστε για το τι θα μπορέσει να προστεθεί του χρόνου ώστε να βελτιώσει χωρίς να καταστρέψει μια τέτοια συνταγή.

Πιο συγκεκριμένα, η νέα Bonneville T 120 έχει φτάσει να φοβάται μόνο τον «εσωτερικό» ανταγωνισμό από μοντέλα της Triumph όπως η Bobber ή η Scrambler, που όμως λόγω εξειδίκευσης δε διαθέτουν τόσο μεγάλη ποσότητα από την ευκολία χρήσης σε όλες τις συνθήκες που διαθέτει η Bonneville.

Αν χρειάζεστε τη μοτοσυκλέτα που θα συνδυάσει με τον εξαιρετικότερο τρόπο τη χρηστικότητα με την υψηλή vintage αισθητική και 80 ίππους που θα μεταφέρουν εσάς και το ταίρι σας με αξιώσεις, πολύ δύσκολα θα βρείτε μια παρόμοιου επιπέδου πρόταση.

Φωτογραφίες κίνησης

Φωτογραφίες λεπτομερειών

Τεχνικά Χαρακτηριστικά