Πάντα είμαστε, όλοι οι φίλοι του μηχανοκίνητου αθλητισμού στους δύο τροχούς, ενθουσιασμένοι όταν έρχεται ο Μάρτιος.
Ένας μήνας που σηματοδοτεί την έναρξη του κορυφαίου πρωταθλήματος αγώνων ταχύτητας με μοτοσυκλέτες στον κόσμο, του γνωστού μας MotoGP.
Μια νέα σεζόν ανοίγεται μπροστά μας, με το ενδιαφέρον και φέτος να είναι μεγάλο, καθώς 6 εργοστάσια, 12 ομάδες και 24 πιλότοι, είναι έτοιμοι να παλέψουν για τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή, σε ένα διάστημα 21 εβδομάδων.
Ένα πρωτάθλημα που μπορεί να έχει χάσει έναν τεράστιο πιλότο, όπως είναι ο Valentino Rossi, παραμένει όμως εντυπωσιακό και πολλά υποσχόμενο.
Άλλωστε μιλάμε για ένα grid που έχει 14 οδηγούς που έχουν πάρει παγκόσμιο τίτλο στην καριέρα τους. Κάτι τέτοιο ποτέ άλλοτε δεν ίσχυε στη μεγάλη κατηγορία!
Πάμε να δούμε μερικά χαρακτηριστικά σημεία της νέας, άκρως συναρπαστικής, σεζόν που ανοίγεται μπροστά μας.
Κορυφαίες πίστες – Κορυφαίοι Αγώνες
Τα δύο προηγούμενα χρόνια όλοι μας «πληρώσαμε» τους περιορισμούς στα ταξίδια και τη μειωμένη χωρητικότητα στις πίστες, με αποτέλεσμα να χάσουμε μερικούς από τους καλύτερους αγώνες της χρονιάς.
Φέτος όμως το πρόγραμμα είναι πλήρες, με 21 Αγώνες και επιστροφή στο ημερολόγιο αγώνων Grand Prix που δεν είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τα προηγούμενα χρόνια.
Πέντε χώρες επιστρέφουν στο καλεντάρι φέτος. Πέντε χώρες των οποίων τα Grand Prix ακυρώθηκαν τα δύο προηγούμενα έτη. Πρόκειται για την Αργεντινή, την Αυστραλία, την Ιαπωνία, τη Μαλαισία και την Ταϊλάνδη.
Η Φινλανδία, που είχε προγραμματίσει το GP για το 2020 για πρώτη φορά μετά το 1982, θα το κάνει τελικά φέτος. Επιπλέον, επιστρέφει στο ημερολόγιο και η Ινδονησία, στην ολοκαίνουργια – αν και προβληματική όπως αποδείχτηκε με την πρώτη επαφή των πιλότων στο τεστ που έγινε εκεί στα μέσα του προηγούμενου μήνα – πίστα της Mandalika.
Φυσικά όλοι μας ελπίζουμε ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν ομαλά φέτος και ότι πράγματι θα μας δοθεί η ευκαιρία να απολαύσουμε σε όλο του το μεγαλείο το εντυπωσιακό θέαμα που μας επιφυλάσσει και φέτος το παγκόσμιο πρωτάθλημα.
Οι αλλαγές στις Ομάδες
Τα προηγούμενα χρόνια δεν είχαμε ιδιαίτερες αλλαγές στις ομάδες της μεγάλης κατηγορίας. Όμως κάτι τέτοιο δεν ισχύει το 2022.
Η σημαντικότερη αλλαγή δεν μπορεί να είναι άλλη από αυτή του status της Aprilia. Το Ιταλικό εργοστάσιο θεωρούνταν κατ’ ουσίαν δορυφορική ομάδα τα προηγούμενα χρόνια, αφού είχε θέση στο grid του MotoGP μέσω της συνεργασίας της με την ομάδα του αείμνηστου Fausto Gresini.
Φέτος όμως και για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν 20 χρόνια, η Aprilia θα ξεκινήσει τη σεζόν ως κανονική εργοστασιακή συμμετοχή, αφού η συνεργασία τους με την Gresini Racing έλαβε τέλος. Η Gresini Racing θα συνεχίσει αυτόνομη στη μεγάλη κατηγορία με μοτοσυκλέτες της Ducati.
Στα τέλη της περασμένης σεζόν είχαμε και το σοκ της είδησης ότι μία από τις πιο επιτυχημένες ομάδες στην κατηγορία, η Petronas Racing, θα άλλαζε τελείως δομή και σύσταση.
Ο καταλυτικός παράγοντας σε αυτή την εξέλιξη ήταν η απόφαση της Petronas να αφήσει το MotoGP κι έτσι η ομάδα έχασε ένα τεράστιο οικονομικό στήριγμα.
Πλέον, για το 2022, η ομάδα ονομάζεται RNF Yamaha Racing και έχει στο τιμόνι μόνο τον Razlan Razali, ο οποίος δεν θα έχει στο πλευρό του όπως στο παρελθόν, τον Johann Stigefeld. Μία ακόμα παρενέργεια από την απόφαση της Petronas να φύγει και να πάρει μαζί της και τα εκατομμύρια που επένδυε στην ομάδα.
Φυσικά έχουμε και τη σημαντική αλλαγή της εισόδου στη μεγάλη κατηγορία επισήμως πλέον, της ομάδας του Valentino Rossi. Η VR46 είχε δεσμούς με την Avintia ήδη από τις μικρότερες κατηγορίες του πρωταθλήματος.
Μάλιστα στην Moto3 η Avintia στήθηκε στα απομεινάρια της ομάδας του Rossi. Έτσι, ήταν απολύτως λογικό ότι όταν αποφασίστηκε πως η Avintia δεν θα συνέχιζε στη μεγάλη κατηγορία, τη θέση της να πάρει η VR46. Με μοτοσυκλέτες της Ducati.
Η ομάδα του Valentino Rossi είχε έμμεση παρουσία και πέρυσι στην κατηγορία, όταν «έντυνε» με τα δικά της χρώματα τον Luca Marini που ήταν ο ένας εκ των δύο οδηγών της Avintia.
Τα Φαβορί και η Ισπανική Κυριαρχία
Στη θεωρία δεν χωρά αμφιβολία ότι η Ducati ξεκινά ως το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου το 2022.
Μπορεί μετά τις χειμερινές δοκιμές, ως είθισται, όλοι (ή οι περισσότεροι τουλάχιστον) να δηλώνουν πανέτοιμοι για τη νέα πρόκληση, ωστόσο οι πρώτες ενδείξεις κλείνουν προς το μέρος των κόκκινων.
Η Ducati έχει αυτή τη στιγμή, όπως φαίνεται, ίσως την πιο ολοκληρωμένη μοτοσυκλέτα. Σε τελική ταχύτητα είναι ο απόλυτος κυρίαρχος της κατηγορίας, ωστόσο το επιτελείο του δαιμόνιου Gigi Dall’Igna έχει καταφέρει να ισορροπήσει σε μεγάλο βαθμό την GP22.
Πέρα από υψηλή τελική ταχύτητα, η μοτοσυκλέτα στρίβει καλά και είναι από τις καλύτερες στην επιτάχυνση και στις εξόδους των στροφών. Πλέον έχει και 8 μοτοσυκλέτες στο grid ώστε να boostάρει ακόμα περισσότερο την εξέλιξή της κατά τη διάρκεια της σεζόν.
Το μόνο ερωτηματικό είναι αν θα καταφέρει να ανταπεξέλθει από την αρχή της σεζόν στην πίεση της μάχης για το πρωτάθλημα ο Pecco Bagnaia, που είναι και η αιχμή του δόρατος για τους κόκκινους.
Μια πίεση που πρόπερσι είχε καταβάλει τον Fabio Quartararo και ο οποίος χρειάστηκε την αρωγή αθλητικού ψυχιάτρου για να την τιθασεύσει και να φτάσει στην κατάκτηση του τίτλου πέρυσι.
Βέβαια ο Bagnaia πέρα από όλα τα άλλα στηρίγματα που θα έχει στη διάθεσή του, μπορεί να υπολογίζει πάντα στην πολύτιμη βοήθεια του ίδιου του Valentino Rossi από τη συμμετοχή του στις προπονήσεις στο Ράντσο του τελευταίου.
Λογικά, όπως λέμε πάντα, μετά τους πρώτους αγώνες της χρονιάς κι όταν το Paddock «πατήσει» Ευρώπη, θα έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το αν ο Pecco θα είναι εκεί, στη μάχη για τον τίτλο.
Από την άλλη, κανείς δεν μπορεί να βγάλει από την εξίσωση την Yamaha και τον Quartararo, αν και η έλλειψη αποτελεσματικής αντιμετώπισης του μεγάλου της προβλήματος (τελική ταχύτητα) κάνει την ομάδα να μοιάζει με τη Suzuki του 2021.
Όλοι λέγαμε ότι ήταν η πιο ολοκληρωμένη μοτοσυκλέτα, έχοντας κατακτήσει τον τίτλο την περασμένη σεζόν, ωστόσο οι αντίπαλοί της ξέφυγαν μπροστά στην εξέλιξη και η Suzuki δεν πήρε ούτε νίκη πέρυσι.
Ερωτηματικό είναι και η Honda. Όχι μόνο για την κατάσταση στην οποία θα δούμε τον Marc Marquez, αλλά και για το χρόνο που θα απαιτηθεί μέχρι να μάθει και να φτάσει στο όριο ο Ισπανός την εντελώς καινούργια RC213V που θα έχει στη διάθεσή του φέτος.
Είναι η πρώτη full χρονιά που ξεκινά ο Ισπανός χωρίς να είναι το απόλυτο φαβορί της κατηγορίας. Βέβαια μιλάμε για τον Marc Marquez, έναν αναβάτη φαινόμενο, ο οποίος δεν θα μας κάνει την παραμικρή έκπληξη αν ξεκινήσει να παίρνει τη μία νίκη μετά την άλλη στο πρωτάθλημα.
Είναι αυτός άλλωστε η μεγάλη ελπίδα των Ισπανών να επιστρέψει στα χέρια τους ο τίτλος. Οι Ισπανοί που μετά το 2011 είχαν τον απόλυτο έλεγχο στο MotoGP, κατακτώντας όλα τα πρωταθλήματα μέχρι και πέρυσι, όταν αυτό το σερί το σταμάτησε ο Fabio Quartararo.
Οι Rookies και τι περιμένουμε από αυτούς
Raul Fernandez
Ένας πιλότος με εξαιρετικό ταλέντο που έλαμψε πέρυσι στην κατηγορία της Moto2.
Δυστυχώς για τον ίδιο το χτύπημα στο κεφάλι που δέχτηκε μετά από πτώση του στις δοκιμές της Mandalika αποτέλεσε τροχοπέδη στην εκμάθηση της νέας του μοτοσυκλέτας.
Το καλό, από την άλλη, είναι ότι ο Ισπανός έχει αποδείξει ότι μαθαίνει πολύ γρήγορα. Είναι χαρακτηριστικό ότι πέρυσι στην Moto2 έκανε λιγότερες ημέρες προετοιμασίας και δοκιμών και παρ’ όλα αυτά πάλεψε για το πρωτάθλημα μέχρι τέλους.
Η Moto2 όμως δεν είναι σε καμία περίπτωση MotoGP. Επιπλέον ο Fernandez θα έχει στη διάθεσή του μια εργοστασιακή μεν μοτοσυκλέτα, που αμφιταλαντεύεται όμως ανάμεσα στην επιτυχία και την αποτυχία.
Κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος για το πώς θα παρουσιαστεί η RC16 αυτή τη χρονιά στο πρωτάθλημα.
Εκείνο που δείχνει όμως να δίνει στον Raul Fernandez το πάνω χέρι, έναντι των άλλων Rookies (με τους οποίους θα παλέψει για τον ομώνυμο τίτλο) είναι η εξέλιξη της μοτοσυκλέτας του.
Darryn Binder
Ή αλλιώς ο «καμικάζι» όπως τον έλεγαν – εξαιτίας του πολύ επιθετικού τρόπου οδήγησής του – οι συναθλητές του στην Moto3.
Ο ίδιος πιστεύει ότι έχει ωριμάσει από τότε, αν και δεν έχουν περάσει παρά λίγοι μήνες απ’ όταν αγωνιζόταν στη μικρή κατηγορία.
Τώρα δηλώνει έτοιμος για τη νέα χρονιά στο MotoGP με την RNF Yamaha. Και έτοιμος έδειξε και στα χειμερινά τεστ.
Η αλήθεια είναι ότι πριν από αυτά, ο Ν.Αφρικανός (και μικρός αδερφός του Brad Binder) έδειχνε ως ο πιο αδύναμος κρίκος της μεγάλης κατηγορίας.
Για να το ξεκαθαρίσουμε από τώρα, αυτό δεν έχει αλλάξει και παραμένει – στα χαρτιά – ο πιο αδύναμος.
Μετά τα τεστ όμως φαίνεται ότι ενδεχομένως να μπορέσει να κάνει την έκπληξη. Ειδικά στην Ινδονησία, στο δεύτερο τεστ, ήταν αρκετά ανταγωνιστικός και με καλούς χρόνους.
Βέβαια κοιτώντας κανείς απόλυτα τα νούμερα αυτό δεν φαίνεται, ωστόσο ο Binder και η ομάδα του (όπως και όλοι άλλωστε) είχαν την ατυχία να συναντήσουν μια βρώμικη πίστα την πρώτη ημέρα στην Mandalika.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αλλάξουν τα πλάνα, να γίνουν αλλαγές τη δεύτερη ημέρα και να μην προλάβει να κυνηγήσει έναν καλό χρόνο.
Fabio Di Giannantonio
Η γαστρεντερίτιδα στην Sepang επηρεάσε σε μεγάλο βαθμό τον Fabio Di Giannantonio στις δοκιμές της Sepang στις αρχές του περασμένου μήνα.
Όμως ο Ιταλός, ο οποίος μην ξεχνάμε τα είχε πάει πολύ καλά στο τεστ της Jerez πέρυσι, ήταν πολύ καλός στην πίστα της Ινδονησίας, όπου όλοι ξεκινούσαν από την αρχή την εκμάθησή της.
Ήταν από εκείνους που έκαναν προσομοίωση αγώνα και κατάφερε να είναι και αρκετά σταθερός στους χρόνους του, με αποτέλεσμα ο παγκόσμιος πρωταθλητής Fabio Quartararo να μιλήσει με κολακευτικά λόγια γι’ αυτόν!
Φυσικά ως Rookie έχει και πολλά που πρέπει να βελτιώσει, όμως χρόνος υπάρχει και αυτό που πρέπει να κάνει είναι να παραμείνει ήρεμος και ψύχραιμος ειδικά στους πρώτους αγώνες της σεζόν. Το ταλέντο το έχει και μένει να το δείξει στις πίστες.
Marco Bezzecchi
Όταν πριν μερικά χρόνια έφτασε στην Moto3 κι άρχισε να δείχνει το ταλέντο του σε όλο τον κόσμο, είχε αναγκάσει ακόμα και τον ίδιο τον δάσκαλό του, τον Valentino Rossi, να παραδεχτεί ότι δεν τον είχε πιστέψει όσο έπρεπε κι ότι έκανε λάθος!
Ο Bezzecchi ήταν μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις στη Sepang, στο πρώτο τεστ της χρονιάς, όταν κατάφερνε να είναι μόλις μισό δευτερόλεπτο από την κορυφή και ο καλύτερος από τους rookies.
Αυτό το επανέλαβε και στην Mandalika, με την εμφάνισή του να κερδίζει κολακευτικά σχόλια από τους υπόλοιπους.
Ακόμα και ο ίδιος δεν περίμενε ότι τόσο γρήγορα θα ένοιωθε τόσο άνετα πάνω στην Ducati της VR46.
Βέβαια πέρα από την ταχύτητα στον ένα γύρο, αυτό που πρέπει να κοιτάζει κανείς περισσότερο είναι ο ρυθμός αγώνα. Εκεί ο Ιταλός έχει δρόμο ακόμα, καθώς χάνει αρκετά όταν τα ελαστικά αρχίζουν και φθείρονται.
Όμως και πάλι ήταν από τους πιο γρήγορους Rookies και σε παρόμοιο επίπεδο με αυτό του Di Giannantonio κάτι που δείχνει ότι είναι σε καλή κατάσταση.
Remy Gardner
Ένας ακόμα οδηγός, οι τραυματισμοί του οποίου έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην πορεία του μέχρι στιγμής.
Στην Jerez πέρυσι οδηγούσε με σπασμένα πλευρά, ενώ στα χειμερινά τεστ φέτος δεν ήταν σε καμία περίπτωση στο 100% της φυσικής του κατάστασης εξαιτίας του τραυματισμού σε προπόνηση motocross.
Έτσι δεν ήταν σε θέση να πιέσει όπως θα ήθελε την KTM του, κάτι που σημαίνει ότι και οι δικές μας ενδείξεις για μια αξιολόγηση της ανταγωνιστικότητάς του είναι πενιχρές.
Πέρα από τους τραυματισμούς, δεν έχει στη διάθεσή του και την πιο εύκολη μοτοσυκλέτα του grid που σημαίνει ότι ακόμα και 100% έτοιμος να ήταν, πάλι θα χρειαζόταν χρόνο μέχρι να την μάθει.
Ψάχνοντας τον Superstar στη θέση του… Superstar!
Φυσικά η αναφορά γίνεται στον αξεπέραστο Valentino Rossi, ο οποίος μετά από 26 χρόνια και 9 Παγκόσμια Πρωταθλήματα, αποφάσισε να σταματήσει την πλούσια καριέρα του.
Και μπορεί ο Carmelo Ezpeleta να λέει ότι το άθλημα δεν χρειάζεται έναν άλλον Valentino, όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Ανέκαθεν και κάθε άθλημα στον κόσμο θέλει το δικό του σύμβολο. Τον εμβληματικό εκείνον αθλητή που θα του δώσει το κάτι παραπάνω.
Αυτό είναι που λείπει από το MotoGP και μόνο ως ένα σημείο η παρουσία του Ιταλού Superstar στο paddock, με την VR46, θα το καλύψει.
Ο Marc Marquez των 8 Παγκόσμιων Τίτλων, είναι ο προφανής υποψήφιος για να τον καλύψει. Όμως υπάρχουν δύο προβλήματα στην πρόταση αυτή.
Πρώτον η αποδοχή του κόσμου. Μετά τα όσα συνέβησαν το 2015 ο Ισπανός δεν την έχει. Δεύτερον οι τραυματισμοί του. Άλλωστε και ο ίδιος έχει προειδοποιήσει ότι «…ίσως από εδώ και πέρα να μην είμαι ο παλιός Marc, αλλά μια εξελιγμένη εκδοχή εκείνου».
Εμείς θα μείνουμε στο «ίσως» πάντως και ελπίζουμε ότι λίγη από τη μαγεία του παρελθόντος θα είναι σε θέση να μας την προσφέρει και πάλι μέσα στις πίστες του MotoGP.
Αν ήταν να βάλουμε στην εξίσωση δύο ακόμα ονόματα που ίσως να μπορούσαν να πάρουν τη θέση του Superstar στο μέλλον, θα επιλέγαμε αυτά των δύο τελευταίων παγκόσμιων πρωταθλητών: του Fabio Quartararo και του Joan Mir.
