Θα αντικαταστήσει ποτέ η μηχανή των άνθρωπο; Ένα ερώτημα με πολλές φιλοσοφικές και ηθικές προεκτάσεις το οποίο άρχισε να αποτελεί πραγματικότητα, μετά από την έναρξη της βιομηχανικής επανάστασης. Στις μέρες μας, το ερώτημα ή μάλλον καλύτερα το δεδομένο αυτό, είναι πιο επίκαιρο από ποτέ και αν το μεταφέρουμε στον δικό μας, μοτοσυκλετιστικό μικρόκοσμο είμαστε ήδη κοινωνοί και μάρτυρες αυτής της μετάβασης.
Αν δεν το πιστεύετε, δοκιμάστε σε ένα κλειστό από κυκλοφορία χώρο να “νικήσετε” μια σύγχρονη μονάδα ABS, σε ταχύτητα επεξεργασίας δεδομένων, απόκριση και αποτελεσματικότητα. Θα χάσετε, δεν χρειάζεται καν να μπείτε στην διαδικασία, η μηχανή μας νικά ήδη, αλλά δεν πρέπει κατ ανάγκη να μας δυσαρεστεί αυτό. Όχι τουλάχιστον όταν αυτή η “ήττα”, είναι προς όφελος μας!
Στο πεδίο της ασφάλειας λοιπόν, της οδικής στη συγκεκριμένη περίπτωση, η μερική ανάληψη του ελέγχου και του χειρισμού ενός οχήματος από αυτοματοποιημένα συστήματα, είναι θεμιτή και αποδεδειγμένα, σώζει ζωές.
Σε ότι αφορά στα τετράτροχα, η τεχνολογία πάνω στο συγκεκριμένο πεδίο, “τρέχει” με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα σε σχέση με την μοτοσυκλέτα. Ήδη διατίθενται στην αγορά αυτοκίνητα με συστήματα ασφάλειας που λειτουργούν αυτόνομα, χωρίς καμία απολύτως συμμετοχή του οδηγού.
Κάμερες και αισθητήρες καταγράφουν δεδομένα, τα επεξεργάζονται σε πραγματικό χρόνο και αναλόγως των περιστάσεων ρυθμίζουν την ταχύτητα ή προειδοποιούν για κινδύνους μέσω ηχητικών σημάτων. Ουσιαστικά, αντικαθιστούν χωρίς κανένα σημάδι κόπωσης ή λάθους εκτίμησης, αυτό που οφείλει να έχει οποιοσδήποτε οδηγός στο 100% όταν χειρίζεται ένα όχημα: εγρήγορση. Δυστυχώς η έλλειψη αυτής και η απόσπαση της προσοχής, αποτελούν σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό την αιτία των ατυχημάτων στα οποία εμπλέκονται αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες.
Πολλοί οδηγοί αυτοκινήτων απλά δεν μπορούν να δουν τις μοτοσυκλέτες στο δρόμο, αδυνατούν να προβλέψουν την πορεία – κατεύθυνση τους αφού είναι “κλειδωμένοι” στα δεδομένα ευελιξίας ενός αυτοκινήτου και δυστυχώς, έχουν πολλούς παράγοντες να τους αποσπούν την προσοχή: τηλέφωνο, ραδιόφωνο, αλλαγή cd, φαγητό, “cozy” - άνετο περιβάλλον που τους... παραχαλαρώνει!
Εδώ έρχονται τα συστήματα αυτά λοιπόν να αντικαταστήσουν τον οδηγό ή την έλλειψη της προσοχής του. Όπως αναφέραμε ήδη, αυτά έχουν αρχίσει να συμπεριλαμβάνονται στον εξοπλισμό συνήθως ακριβών αυτοκίνητων, στο άμεσο μέλλον όμως, θα αποτελούν standard στα περισσότερα μοντέλα της αγοράς. Ας τα γνωρίσουμε λοιπόν:
(Ο κάθε κατασκευαστής, έχει “βαφτίσει” με διαφορετικό όνομα τα συστήματα αυτά, οπότε εμείς θα τα παραθέσουμε με μια περιγραφή της βασικής τους λειτουργίας)
-Σύστημα “νυχτερινής όρασης”
Όπου με την χρήση δεσμών υπέρυθρης ακτινοβολίας, μπορούν να ανιχνευθούν και να προβληθούν σε οθόνη στο ταμπλό, πεζοί, εμπόδια και φυσικά μοτοσυκλέτες, σε απόσταση ή σε γωνίες όπου τα φώτα του αυτοκινήτου δεν επαρκούν. Σε μερικά από αυτά, υπάρχει και η δυνατότητα ηχητικής προειδοποίησης, στην περίπτωση που οι υπέρυθρες ανιχνεύσουν κάτι στον δρόμο.
-Αυτόματο φρενάρισμα
Τα συστήματα που μπορεί να αναφέρουν σε μια κεντρική υπολογιστική μονάδα τις αποστάσεις των προπορευόμενων οχημάτων είναι πολλά και διαφορετικού τύπου. Από κάμερες με δυνατότητα μέτρησης της απόστασης, μέχρι γεννήτριες υψίσυχνων ήχων και από radar μέχρι gps. Σε κάθε περίπτωση, το δεδομένα που εξετάζονται είναι η ταχύτητα του οχήματος στο οποίο εφαρμόζεται ένα τέτοιο σύστημα σε συνάρτηση με την απόσταση και την ταχύτητα των προπορευόμενων οχημάτων. Όταν η επεξεργασία των δεδομένων αυτών (που γίνεται αστραπιαία) διαγνώσει πιθανότητα σύγκρουσης, τότε ενεργοποιούνται αυτόματα τα φρένα προκειμένου να αποφευχθεί το μοιραίο.
-Αυτόματος πιλότος
Περικλείει πολλές λειτουργίες με βασικότερη την ρύθμιση της ταχύτητας, επιδρώντας στα φρένα ή στο γκάζι, ανάλογα της πυκνότητας της κίνησης. Ουσιαστικά λαμβάνονται δεδομένα συνεχώς και σε πραγματικό χρόνο, με τον τρόπο που περιγράφηκε στο σύστημα αυτόματου φρεναρίσματος και κατόπιν επεξεργασίας ρυθμίζεται η ταχύτητα κίνησης του οχήματος, κρατώντας παράλληλα τις ενδεδειγμένες για την κάθε περίσταση, αποστάσεις ασφαλείας.
-Προειδοποίηση εγγύτητας διερχόμενων οχημάτων
Αισθητήρες που έχουν τοποθετηθεί σε όλη την περιφέρεια του αυτοκινήτου, εντοπίζουν οχήματα που διέρχονται σε κοντινή απόσταση από αυτό, προειδοποιώντας τον οδηγό με οπτικό και ηχητικό σήμα. Φανταστείτε κάτι σαν το Park Assist αλλά αντί να εντοπίζει μόνο σταθερά εμπόδια στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, να ανιχνεύει κινούμενα οχήματα σε ένα εύρος 360 μοιρών
.-Συστήματα νεκρής οπτικής γωνίας
Δυστυχώς τα αυτοκίνητα έχουν ένα μεγάλο μειονέκτημα σε ότι αφορά στην επόπτευση των τεκταινόμενων γύρω τους από τον οδηγό τους. Έχουν πολλές “νεκρές γωνίες” ή “τυφλά σημεία” όπως ονομάζονται, με κυριότερη αιτία για αυτό, να είναι οι κολώνες που στηρίζουν την οροφή. Μπορεί ένα τριαξονικό να μην μπορεί να κρυφτεί πίσω από αυτές αλλά μια μοτοσυκλέτα πολύ εύκολα “εξαφανίζεται” από τα μάτια του οδηγού ακόμα και αν αυτός τσεκάρει προς την πλευρά που αυτή κινείται. Έτσι λοιπόν κάμερες ή ακόμα και ειδικά διαμορφωμένες συστοιχίες από κάτοπτρα, προβάλλουν σε οθόνη ή πάνω στην κολόνα τι υπάρχει από πίσω, ενώ σε συνδυασμό με το σύστημα προειδοποίησης εγγύτητας, ο οδηγός του αυτοκινήτου είναι πλήρως ενήμερος.
-Διασυνδεδεμένα συστήματα ασφάλειας
Πρόκειται για μια τεχνολογία που ακόμα βρίσκεται σε εξέλιξη αλλά δεδομένης της ραγδαίας ανάπτυξης στον τομέα της διασυνδεσιμότητας, σε λίγα χρόνια θα αποτελεί μια πραγματικότητα. Στο σύστημα αυτό, κάθε όχημα είναι “on line” στο διαδίκτυο και η πορεία του ανιχνεύεται από GPS. O οδηγός λαμβάνει συνεχώς ενημερώσεις για την κίνηση και τους κινδύνους που τυχόν θα συναντήσει μπροστά του (π.χ. ατύχημα ή έργα). Το σημαντικότερο όλων όμως είναι ότι το σύστημα καταγράφει και την κίνηση των υπόλοιπων οχημάτων στο δρόμο, αυτών που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από το σημείο αναφοράς (το όχημα του οδηγού). Έτσι μπορεί να ανιχνευθεί για παράδειγμα μια μοτοσυκλέτα που πρόκειται να βγει από ένα στενό ή ένα όχημα που διασχίζει με μεγάλη ταχύτητα έναν δρόμο τον οποίο πρόκειται να διασχίσει κάθετα ο οδηγός με ηχητικές και οπτικές ενημερώσεις να προειδοποιούν για αυτούς τους εν δυνάμει κινδύνους.
