Το θρυλικό γεφύρι της Άρτας
Είσοδος από την Άρτα
Αγκομαχώντας αφήσαμε πίσω μας την "αρρωστημένη" Ε.Ο. Αθηνών-Πατρών και συνεχίσαμε την πορεία μας βόρεια προς την Άρτα.
Αργά το απόγευμα βρεθήκαμε στον παραδοσιακό οικισμό Συρράκο. Μαζί με το γειτονικό χωριό Καλαρρύτες διατηρούν αναλλοίωτη την παραδοσιακή ηπειρώτικη αρχιτεκτονική στα νότια του νομού Ιωαννίνων. Πετρόχτιστα σπίτια με σκεπές από σχιστόλιθο, καλντερίμια πέτρινα, πλατείες με πλατάνια, καφενεία και ταβερνάκια και μια άλλη αύρα, συνθέτουν δύο μοναδικούς προορισμούς για ξεκούραση και γνωριμία με την γύρω περιοχή. Στην πλατεία του χωριού εξαντλήσαμε όλες τις γαστρονομικές τοπικές προτάσεις και «χτυπημένοι» από την κούραση παραδοθήκαμε στα χέρια του Μορφέα στον κοντινό οικισμό Προσήλιο όπου φιλοξενηθήκαμε στο σπίτι μέλους της παρέας.
Στόχος της ταξιδιωτικής μας αναζήτησης ήταν η περιήγηση στις χωμάτινες διαδρομές του όρους Λάκμος (ή Περιστέρι). Με αφετηρία το Συρράκο διεισδύσαμε στον επιβλητικό ορεινό όγκο που αποτελεί τμήμα της οροσειράς της Νότιας Πίνδου ακολουθώντας τη διαδρομή προς τους Άγιους Απόστολους (1520 μ) όπου έγινε και η πρώτη στάση για να εμπλουτίσουμε τους σκληρούς μας δίσκους με την απαράμιλλη θέα της Λίμνης των Ιωαννίνων αλλά και των γύρω βουνών.
Ο απώτερος σκοπός της περιήγησης ήταν η δρακόλιμνη Βερλίγκα, η αρχή του ποταμού Αχελώου.
Για να την προσεγγίσουμε, επιλέξαμε μια “διαδρομή” που απλά δεν υπάρχει στον χάρτη. Είχε ανοιχτεί δρόμος (Σεπ 2007), από άγνωστους κατασκευαστές , ο οποίος θα συνδέονταν με τις κτηνοτροφικές μονάδες στην περιοχή του Συρράκου. Ευτυχώς αυτός παραμελήθηκε και “κλείστηκε” με αναχώματα από τους κατοίκους των γύρω χωριών με σκοπό να επιστρέψει στην αρχική μορφή του το βουνό και να μην καταστραφεί η χλωρίδα και η πανίδα της περιοχής, που εντάσσεται στο δίκτυο NATURA2000.
Η απόσταση των 35 χωμάτινων χιλιομέτρων από το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων μέχρι την Βερλίγκα καλύφθηκε σε 3 ώρες, αφού ο κατεστραμμένος δρόμος από την φύση και τα αναχώματα μας καθυστέρησαν αφάνταστα. Ευτυχώς δούλεψε η ισχύς εν τη ενώσει και ξεπεράσαμε τις δυσκολίες με αποτέλεσμα να απολαύσουμε μοναδικά αλπικά τοπία αλλά και τον “μαίανδρο” του Αχελώου την Βερλίγκα που στα βλάχικα σημαίνει μαίανδρος ή στριφογυρίζω!
Η δρακόλιμνη Βερλίγκα είναι άγνωστη στο ευρύ κοινό σε σχέση με τις δρακόλιμνες του Σμόλικα και της Γκαμήλας, είναι όμως περισσότερο γνωστή σε ορεινούς πεζοπόρους και ορειβάτες, σε ποδηλάτες βουνού αλλά και εντουράδες.
Υπό την σκιά της υψηλότερης κορυφής την Τσουκαρέλα (2295 μ.) κολλήσαμε το βλέμμα μας στον απέραντο ορίζοντα για περισσότερο από μισή ώρα προσπαθώντας να καταγράψουμε το επιβλητικό τοπίο και συνεχίσαμε τον κτηνοτροφικό δρόμο προς το χωριό Χαλίκι Ασπροποτάμου. Το ακριτικό χωριό του Νομού Τρικάλων βρίσκεται σε υψόμετρο 1160 μέτρων στο δυτικότερο σημείο του νομού και απέχει 97 χιλιόμετρα από τα Τρίκαλα.
Στην πλακόστρωτη πλατεία του οι επισκέπτες απολαμβάνουν υπέροχο Ελληνικό καφέ και τοπικά εδέσματα, κυρίως όμως απολαμβάνουν την δροσιά από τα πλατάνια, το κρυστάλλινο νερό της πηγής, την θέα προς τις κορυφές του Λάκμου και την φιλοξενία των λιγοστών κατοίκων. Το πρώτο σκέλος της περιήγησής μας είχε ολοκληρωθεί. Τοπία άγριας ομορφιάς, γεφύρια που μοιάζουν σαν να βγήκαν από κάρτ ποστάλ αλλά και οι εναλλαγές στο σκηνικό της φύσης μας γοήτευσαν.
Τζουμέρκα
Ιστορικά αξιοθέατα
Αρκετά πριν, στην αρχή της διαδρομής μας, είχαμε κάνει την επιτακτική στάση μας σε έναν τόπο που δονείται από ιστορικότητα και θρύλους, την Άρτα.
Παρόλο που η ιστορία της πόλης χάνεται στους αιώνες, υπάρχουν διάφορες απόψεις για το παρελθόν της. Μια εξ αυτών υποστηρίζει πως η πόλη της Άρτας είναι χτισμένη στην ίδια θέση με την Αμβρακία, μια από τις σημαντικότερες πόλης της αρχαίας Δυτικής Ελλάδας η οποία είχε ιδρυθεί από τους Κορίνθιους τον 7ο π.Χ αιώνα. Η αντίπαλη “άποψη” υποστηρίζει πως η Άρτα είναι χτισμένη στην θέση της αρχαίας Αργιθέας. Όπως και να έχει το πράμα… σίγουρα και οι δύο απόψεις μαρτυρούν την μακραίωνη και σημαντική ιστορία της.
Το σήμα κατατεθέν της είναι το γεφύρι της. Το ασύγκριτο αυτό αρχιτεκτονικό μνημείο απέκτησε την σημερινή του μορφή τον 17ο αιώνα και έχει μήκος 145 μέτρα και πλάτος 3.75 μέτρα. Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Πρωτομάστορας έχτισε τη γυναίκα του στα θεμέλια του γεφυριού όπως απαιτούσαν τα στοιχειά του ποταμού, αλλιώς δεν θα ολοκληρώνονταν ποτέ η ζεύξη του ορμητικού Άραχθου. Μέσω της δημοτικής παραδοσιακής μουσικής, ο θρύλος του Γεφυριού της Άρτας έγινε γνωστός στον κόσμο και ακόμα και σήμερα όταν το αντικρίζεις σκέφτεσαι, “ολημερίς χτιζότανε, το βράδυ γκρεμιζόταν”.
Άλλα σημαντικά αξιοθέατα της Άρτας που χρήζουν επίσκεψης αποτελούν οι βυζαντινές εκκλησίες του Αγίου Βασιλείου, της Αγίας Θεοδώρας και της Παρηγορίτισας η οποία θεμελιώθηκε τον 13ο αιώνα από τον Νικηφόρο Α’.
Από την Άρτα των θρύλων συνεχίσαμε την βόρεια πορεία μας προς τα πρώην σύνορα της Πατρίδας μας στην Πλάκα με το ομώνυμο γεφύρι της, το μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι των Βαλκανίων (40 μέτρα μήκος, 20 μέτρα ύψος). Ο δρόμος αποκάλυπτε τις ορεινές διαθέσεις του, το σφικτό στροφιλίκι σταματούσε απότομα σε μια σιδερένια γέφυρα που συνέδεε τις δύο όχθες του Αράχθου. Διασχίζοντάς την το μάτι “έφυγε” αριστερά, ένα τεράστιο πέτρινο γεφύρι γέμιζε το οπτικό πεδίο.
Το ιστορικό γεφύρι της Πλάκας καταστράφηκε από πλημμύρες τον Φεβρουάριο 2015 και ανακατασκευάστηκε το 2019
Μαγεία, το γιοφύρι της Πλάκας
Το καλοκαίρι του 1863 ο ποταμός Άραχθος που αποτελούσε το φυσικό σύνορο με το Τουρκικό κράτος είχε τα νεύρα του, φούσκωσαν τα νερά του με αποτέλεσμα να γκρεμιστεί το πέτρινο γεφύρι που ένωνε τις όχθες του απογοητεύοντας τους κατοίκους της περιοχής. Τότε λοιπόν αναλαμβάνει την ανακατασκευή του ο σπουδαίος μάστορας από τα Πράμαντα, ο Κώστας Μπέκας. Δουλεύοντας σκληρά κατάφερε και το ολοκλήρωσε τον Σεπτέμβριο του 1866. Κατά την διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου το γεφύρι βομβαρδίστηκε σχεδόν στο κέντρο του από τους Γερμανούς, αλλά άντεξε, επισκευάστηκε και στέκει αγέρωχο μαρτυρώντας την πολυετή ιστορία του.
Η έντονη και διαρκής ανάβαση μας φέρνει σε μεγαλύτερα υψόμετρα στην καρδιά των Τζουμέρκων. Περάσαμε το κεφαλοχώρι Πράμαντα, που αποτελεί τον μεγαλύτερο οικισμό στα Τζουμέρκα. Χτισμένο σε υψόμετρο 840 μέτρων στους πρόποδες της πιο επιβλητικής κορυφής των Τζουμέρκων την Στρογγούλα (2017 μ.) αποτελεί έναν προορισμό με αμέτρητες φυσικές ομορφιές ενώ παρέχει όλες τις απαραίτητες υπηρεσίες στους επισκέπτες του.
Σε κοντινή απόσταση από τα Πράμαντα βρίσκεται η Μονή Θεοτόκου Κηπίνας, ένα από τα εντυπωσιακότερα μοναστήρια της Ηπείρου. Χτίστηκε το 1212 από τον Αρχιεπίσκοπο Γρηγόριο και είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου.
Το όνομα της Μονής οφείλεται στους κήπους που καλλιεργούσαν οι μοναχοί. Η κατασκευή είναι μοναδική, κρέμεται κυριολεκτικά στον κατακόρυφο βράχο, ενώ η στέγη της είναι ο ίδιος ο βράχος που έχει λαξευτεί με τέχνη. Το μοναστήρι αποτελούσε φρούριο στα χρόνια της τουρκοκρατίας, στον πρόναο του καθολικού υπάρχει μια μεγάλη σπηλιά μήκους 240 μέτρων όπου κρύβονταν οι κάτοικοι των γειτονικών χωριών. Παράλληλα, οι μοναχοί είχαν κατασκευάσει μια ξύλινη γέφυρα που την ανέβαζαν με μοχλό καθιστώντας το μοναστήρι απρόσιτο για τους επίδοξους επιδρομείς.
Για να βρεθείτε στον χώρο θα πρέπει να παραλάβετε τα κλειδιά από τον οικισμό Χριστά (στο καφενείο). Να επισημάνουμε πως ο χώρος είναι προσεγμένος από τους ντόπιους και έτσι πρέπει να μείνει διότι αποτελεί ακόμα ένα στολίδι του τόπου μας.
Το πανέμορφο και γραφικό Συρράκο
