Του Τάκη Μανιάτη

Μας μαγνητίζει κάθε φορά που ποστάρει μία φωτογραφία του στα social media, μας ταξιδεύει μέσα από τις εκπληκτικές εικόνες του που αποδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο ότι μία εικόνα είναι 1000 λέξεις - και παραπάνω θα λέγαμε! Ο λόγος για τον Λουκά Χαψή, τον επαγγελματία φωτογράφο, μοτοσυκλετιστή, αστρονόμο, καγιάκερ, ορειβάτη, λάτρη της ζωής και των ταξιδιών!

Ταξίδια η ζωή του

BIKEIT: Γιατί... ταξιδεύεις;

Λουκάς Χαψής: Είμαι 50 χρονών, έχω ζήσει το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου, είμαι υγιείς και τα έχω καλά με τον εαυτό μου, δεν θέλω να κάνω περιουσία ή να με δοξάζουν για κάτι, δεν έχω φιλοδοξίες. Θέλω απλά να ζήσω όπως θέλω το υπόλοιπο της ζωής μου, να γεμίσω εμπειρίες, αυτός είναι ο πλούτος μου.

BIKEIT: Πως συνδυάζεις την φωτογραφία με την μοτοσυκλέτα;
Λ.Χ.: Βασικά είμαι φωτογράφος - ότι και να κάνω, έχει σχέση πάντα με την φωτογραφία. Ποτέ δεν είχα στόχο να γίνω ο καλός μοτοσυκλετιστής, ο καλός ορειβάτης, ο καλός καγιάκερ, όλα τα βλέπω μέσα από το πρίσμα της φωτογραφίας, εκεί πάει όλη μου η ενέργεια. Ήμουν μοτοσυκλετιστής πολύ πριν γίνω φωτογράφος, απλά τώρα βρίσκω ευκαιρίες να εξερευνώ τον κόσμο, να βρίσκω θέματα να φωτογραφίζω με διαφορετική οπτική. Έχω μοτοσυκλέτα από 16 ετών, ήμουν εντουράς, ενώ τώρα τελευταία, το 2011, πήρα το BMW F 800GS που έχω, το οποίο συνέβαλλε αρκετά στα ταξίδια μου με μοτοσυκλέτα. Είναι η ψυχοθεραπεία μου και την συνδυάζω με ταξίδια και φωτογραφία.

BIKEIT: Πως ξεκίνησαν τα ταξίδια με μοτοσυκλέτα;
Λ.Χ.: Η ζωή μου είναι το ταξίδι, και μου αρέσει να το κάνω είτε με μεγάλη μοτοσυκλέτα, είτε με μικρή, είτε με το camper που έχω. Έχω κάνει πολλά ταξίδια, μόνος, αλλά δεν είχα την αυτοπεποίθηση να κάνω κάτι μεγάλο, μακρινό. Πριν λίγα χρόνια, είχα κανονίσει με κάτι φίλους να ταξιδέψω στην Καππαδοκία, αλλά δεν μπόρεσαν να έρθουν, και τελικά ξεκίνησα μόνος μου. Ταξίδεψα, πήγα σε δύσβατα μέρη, έπεσα, σηκώθηκα, έκανα enduro, ταλαιπωρήθηκα, αλλά τελικά το κατάφερα. Αυτό το ταξίδι λοιπόν ήταν που μου έδωσε την αυτοπεποίθηση που χρειαζόμουν ώστε να συνεχίσω να κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα.

Μοναχικός ταξιδιώτης

BIKEIT: Προτιμάς τα μοναχικά ταξίδια;
Λ.Χ.: Γενικά, είμαι άνθρωπος που επειδή ο βασικός μου στόχος είναι η φωτογραφία, επιλέγω να ταξιδεύω μόνος, ώστε να έχω τον χρόνο μου. Θέλω όταν βρω ένα ωραίο μέρος, να κάτσω εκεί και να κάνω τα ''κλικ'' μου, να τραβήξω τις φωτογραφίες μου, όσο και αν μου πάρει. Συνεπώς δεν μπορώ να έχω κάποιον συνταξιδιώτη να μου λέει να πάμε να φάμε ή να πάμε να δούμε κάποιο άλλο μέρος, ή ότι βαρέθηκε να με περιμένει. Θέλω τον χρόνο μου. Πάω μόνος, φτιάχνω το πρόγραμμα μου, αν είναι να συναντηθώ με την παρέα θα το κάνω μετά. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που έχω επιλέξει να ταξιδεύω μόνος.

BIKEIT: Αγαπημένα ταξίδια;
Λ.Χ.: Ταξίδεψα στις Άλπεις όπου συνδύασα ορειβασία και μοτοσυκλέτα και φυσικά φωτογραφία, μετά πήγα στην Τυνησία, στο νησί του Πάσχα, αλλά και στο βόρειο Ακρωτήρι, όλα αυτά συνδυασμένα πάντα με ''κλικ''. Τώρα ετοιμάζω και ένα μεγαλύτερο ταξίδι για το επόμενο καλοκαίρι.
Είναι ένα ταξίδι που έχει γίνει από αρκετό κόσμο - όπως όλα άλλωστε, δεν ανακαλύπτουμε τώρα τον κόσμο - απλά έχω ένα δικό μου τρόπο που βλέπω τα πράγματα.

Προγραμματισμός και προβολή

BIKEIT: Πως προγραμματίζεις τα ταξίδια σου;

Λ.Χ.: Πρώτα απ' όλα, το ψάχνω αρκετά, έχω προγραμματίσει που θα φωτογραφίσω, ακόμη και τι ρούχα θα φορέσω για να ταιριάζω εγώ με την φωτογραφία. Δεν κάνει η μηχανή τον φωτογράφο, δεν μπορείς για παράδειγμα να επιλέξεις μία συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα για να πάρεις πρωτάθλημα, πρέπει εσύ ο ίδιος να μπορείς να την οδηγήσεις όπως πρέπει - αντίστοιχα συμβαίνει και στις φωτογραφίες.

Έχω κάποια waypoints φυσικά και προετοιμάζομαι για ότι θέλω να κάνω - η διαδρομή του ταξιδιού μου βγαίνει πάντα πάνω στον χάρτη και σύμφωνα με το τι θέλω να τραβήξω. Αν έρθεις στο studio θα δεις ότι έχω 1000 χάρτες πάνω στους οποίους βγάζω τις διαδρομές μου. Σημειώνω την διαδρομή σύμφωνα με τις ώρες που θέλω να είμαι κάπου, για τις ανάλογες φωτογραφίες - π.χ. πρέπει να είμαι νύχτα κάπου για να τραβήξω ένα συγκεκριμένο κάδρο με αστέρια, ή ηλιοβασίλεμα ή ανατολή, ή κάπου αλλού.
Πάντα το πρόγραμμα είναι ευέλικτο βέβαια - αν παράδειγμα βρέχει, θα κάτσω μία μέρα παραπάνω, ή αν δεν έχει κάτι στην περιοχή, θα φύγω νωρίτερα.

BIKEIT: Τι σχέση έχεις με τα social media;
Λ.Χ.: Τώρα με το Facebook άρχισα να δείχνω κάπως την δουλειά μου, αφού παλιά, κρατούσα τις φωτογραφίες για τον εαυτό μου, ή θα έπρεπε να μπει κάποιος στο site μου για να τις δει. Μόνο αν ερχόταν κάποιος φίλος στο γραφείο, του έδειχνα τι είχα τραβήξει και το απολάμβανα. Τώρα είναι πιο εύκολο να δείξεις τις φωτογραφίες σου, να μάθει ο κόσμος τι ταξίδια έχεις κάνει, να ενημερωθούν για το που βρίσκεσαι και τι δουλειές κάνεις. Και φυσικά, μπορείς όλα αυτά να τα χρησιμοποιήσεις επαγγελματικά.

Ταξίδια και αστρονομία

BIKEIT: Τα ταξίδια που κάνεις έχουν οικονομικό χαρακτήρα ή τα κάνεις για τον εαυτό σου;
Λ.Χ.: Κοίταξε, σαν επαγγελματίας έχω δουλέψει πολύ στην ζωή μου, έχω βγάλει και καλά χρήματα τις καλές εποχές, και έχω επιλέξει πλέον να ταξιδεύω όχι για να βγάζω φωτογραφίες που πουλάνε, αλλά να μιλάνε στην καρδιά μου. Αν θέλω να βγάλω χρήματα, μπορώ να πάω στην Μύκονο να τραβήξω πέντε διάσημους με μαγιό ή χωρίς και να κονομήσω. Τώρα αυτό που θέλω να κάνω είναι να πάω στην Αμερική να δω την έκλειψη του Ηλίου - έχω δει 8, θέλω να δω την 9. Το κάνω για μένα - follow your heart άλλωστε είναι το σλόγκαν που ακολουθώ.
Όχι, δεν υπάρχει οικονομικό κίνητρο πλέον. Παλιά είχα φωτογραφίες στο image bank και έβγαζα λεφτά, αλλά πλέον δεν το κάνω - δεν έχει και νόημα πλέον, αφού οι χρεώσεις πάνε με το μέγεθος, και όχι με την ποιότητα και τον χρόνο που έχω σπαταλήσει. Για παράδειγμα, μία φωτογραφία που τράβηξα τελευταία, μου πήρε 7 μήνες για να την τραβήξω, πηγαίνοντας κάθε μήνα 7 ημέρες σε συγκεκριμένο σημείο. Να την πουλήσω για 25 δολάρια; Προτιμώ να την χαρίσω. Επέλεξα να κάνω κάποια πράγματα που αγαπώ πλέον.

BIKEIT: Ποια η σχέση σου με την αστρονομία;
Λ.Χ.: Όπως ασχολούμαι με διάφορα πράγματα, έτσι και η αστρονομία είναι ένα από τα hobby μου και φροντίζω να βάζω την πινελιά μου και εκεί, στις φωτογραφίες μου. Πήγα να τραβήξω μία βίλα με πισίνα σε ένα νησί, και έκατσα εκεί το βράδυ, έσβησα τα φώτα, έβαλα κεριά στο σπίτι και την πισίνα, και τράβηξα το φαινόμενο Milky way από πάνω και τα αστέρια. Όταν ο ιδιοκτήτης είδε την φωτογραφία, με ρώτησε που είναι αυτό το μέρος! Δεν το πίστευε ότι είναι το σπίτι του, μιας και - προφανώς - δεν είχε κάτσει ποτέ στην πισίνα με κεριά, με σβηστά όλα τα φώτα, και να βλέπει τον φανταστικό αυτό ουρανό.

Διαφορετική προσέγγιση

BIKEIT: Στις φωτογραφίες σου, τις περισσότερες φορές βρίσκεσαι μέσα στο κάδρο. Γιατί το κάνεις αυτό;
Λ.Χ.: Σαν φωτογράφος δεν ήμουν ποτέ μακριά από το συμβάν, με έναν τηλεφακό, - παράδειγμα, να τραβάω από μακριά κάποιον που πνίγεται με ένα καγιάκ. Θέλω να είμαι εγώ μέσα στο καγιάκ και να τραβάω παράλληλα την φωτογραφία. Μου αρέσει πολύ αυτό, πιστεύω κιόλας ότι δίνει ζωή στην φωτογραφία που στο τέλος μιλάει από μόνη της.
Σε ότι και αν κάνω, βάζω και την πινελιά μου, έχω μία διαφορετική προσέγγιση.
Όταν πήγα στην Νορβηγία, σταμάτησα στον γυρισμό στην Σουηδία για να τραβήξω μία φωτογραφία που ήθελα. Έφτιαξα την διαδρομή έτσι ώστε να φτάσω εκεί όταν θα βρισκόταν πιο κοντά το φεγγάρι, και παρά τα σύννεφα, τράβηξα μία φωτογραφία που δεν έχει ξαναγίνει εκεί.
Είναι ένα μέρος σαν την Ακρόπολη, ένα μνημείο, στο οποίο όταν πας το πρωί ή το μεσημέρι, θα δεις 45 πούλμαν με τουρίστες. Εγώ έκατσα μακριά, στο λιμανάκι που έχει, ενώ όταν έπιασε ένα μπουρίνι, όλοι εξαφανίστηκαν. Τότε εγώ πλησίασα, ανέβηκα κοντά με την μηχανή μου, έστησα την σκηνή μου, και όταν έβγαλε ένα υπέροχο ουράνιο τόξο, έβγαλα την φωτογραφία μου. Κατά τις 10 το πρωί που μάζεψα και έφυγα, ήρθαν οι τουρίστες και επανέφεραν το περιβάλλον στην ''φυσιολογική'' του καθημερινότητα.

BIKEIT: Γιατί επιλέγεις την μοτοσυκλέτα σου για να ταξιδεύεις για φωτογραφίσεις;

Λ.Χ.: Με την μηχανή έχεις την απόλυτη ελευθερία να πας σε δυσπρόσιτα μέρη και να τραβήξεις όποια φωτογραφία θες χωρίς περιορισμό. Προσεγγίζεις μέρη που δεν θα μπορούσες να πας ούτε με το camper, ούτε με 4x4. Το ταξίδι με κάθε μέσον είναι διαφορετικό, και γενικά, πιστεύω στο μότο ''four wheels moves the body, two wheels move the soul". Τώρα φτιάχνω ένα τρίκυκλο πενηντάρι camper, στο οποίο, ακόμη και η αίσθηση που σου δίνει το τιμόνι μοτοσυκλέτας, και όχι αυτοκινήτου, είναι μοναδική. Με αυτό ας πούμε, σχεδιάζω να πάω στην Μύκονο και στην Σαντορίνη, γιατί χωράει στα στενά σοκάκια, και να κοιμάμαι εκεί, σε τελείως διαφορετικά μέρη απ' όπου θα κοιμόταν οποιοσδήποτε.

Φύση και ειδικές κατασκευές

BIKEIT: Η σχέση σου με την φύση;
Λ.Χ.: Μου αρέσει το outdoor, ποτέ δεν έχω πάει σε ξενοδοχείο με τα πράγματα μου, είμαι παιδί της φύσης, θέλω να πατάω στο χορτάρι μόλις ξυπνήσω, να φτιάχνω το καφεδάκι μου, να απολαμβάνω την ηρεμία μου. Οι προορισμοί μου είναι nature και το απαιτεί και η φωτογράφιση που κάνω. Θα περάσω από μία πόλη, θα κάνω μία βόλτα, αλλά μέχρι εκεί. Είτε είμαι με ποδήλατο, είτε αυτοκίνητο ή μοτοσυκλέτα. Θα μπορούσες να με πεις μέχρι και αγοραφοβικό, όπου δω κόσμο, φεύγω!

Ταυτόχρονα βλέπω και τις φωτογραφίες μου, που έχουν άλλη ποιότητα, αφού δεν είναι παρεμφερείς με άλλες - δεν έχουν κόσμο, και έχουν κάποιο project. Ένας τύπος μόνος του, στην κορυφογραμμή, με ένα μαγικό ηλιοβασίλεμα, είναι τελείως διαφορετικό από κάτι αντίστοιχο τραβηγμένο χωρίς θέρμη.

BIKEIT: Πως τραβάς φωτογραφίες κατά την οδήγηση; Έχει σχεδιάσει ειδικές κατασκευές;
Λ.Χ.: Έχω κατασκευάσει δικές μου πατέντες πάνω στην μοτοσυκλέτα ώστε να φωτογραφίζομαι κατά την διάρκεια της οδήγησης, αλλά όχι απλά όπως θα έκανε κάποιος με μία σύγχρονη κάμερα αυτοφωτογράφισης και ένα μπαστούνι. Θέλω οι φωτογραφίες μου να μιλάνε από μόνες τους, να μην χρειάζονται λεζάντες για να εξηγήσουν τι συμβαίνει την δεδομένη στιγμή.
Έχουν απλοποιηθεί σίγουρα πολλά πράγματα τα τελευταία χρόνια, όμως σαν φωτογράφος και επαγγελματίας, προσπαθώ να βρίσκω τρόπους να διαφοροποιούμαι. Εδώ που τα λέμε, ένα καλό κινητό, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες φωτισμού, μπορεί να βγάλει αρκετά καλές φωτογραφίες. Αυτό που μετράει όμως περισσότερο σε όλα αυτά, είναι η ματιά του φωτογράφου. Ένας άνθρωπος που έχει εκπαιδεύσει την ματιά του, μπορεί σε ένα μέρος να βρει διαφορετικά κάδρα από άλλους.

Αναμνήσεις

BIKEIT: Φωτογραφικές στιγμές που θυμάσαι;
Λ.Χ.: Δεν θα ξεχάσω στο νησί του Πάσχα, όπου είχα πάει το 2010, και έκατσα ένα μήνα στο νησί, σε περίοδο βροχών, όπου περίμενα να βγάλω τα πέτρινα αγάλματα Moai, με ένα ουράνιο τόξο. Για να δεις το ουράνιο τόξο πρέπει να έχεις τον ήλιο στην πλάτη και προσανατολισμό στις 40 με 42 μοίρες. Είχα την φωτογραφία στο μυαλό μου και έλεγα πως αν δω βροχή και να ανοίγει ο καιρός, θα πάω να τραβήξω. Κάποια στιγμή είδα ένα άνοιγμα στον καιρό και σκέφτηκα ότι μπορεί να βγει το ουράνιο τόξο, και όντως, κατευθύνθηκα προς τα εκεί, σε ένα δρόμο γεμάτο λακκούβες, με ένα scooter που είχα νοικιάσει. Φτάνοντας στο σημείο, συνάντησα δύο πούλμαν με τουρίστες που φωτογράφιζαν το ουράνιο τόξο, μακριά από τα αγάλματα. Τρέχω και φωτογραφίζω τα αγάλματα με το ουράνιο τόξο να τα κυκλώνει - δεν το είχε σκεφτεί κανείς να πάει 100 μέτρα πιο κει να βγάλει τέτοια φωτογραφία. Όταν με είδαν και κατάλαβαν τι κάνω, κινήθηκαν προς το μέρος μου, αλλά το ουράνιο τόξο άρχισε να φθίνει.

BIKEIT: Δύσκολα ή περίεργα περιστατικά που σου έχουν συμβεί;
Λ.Χ.: Οι φίλοι μου μού λένε συνήθως που πάω με τόσες φωτογραφικές μηχανές και εξοπλισμό φορτωμένος, θα με φάνε λάχανο και θα με κλέψουν. Έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι μπορεί να συμβεί και αυτό, ότι μπορεί να με κλέψουν. Βέβαια, επιλέγω τους προορισμούς μου και τσεκάρω το μέρος που θα μείνω. Είναι πάντα πιο πιθανό να σε κλέψουν μέσα στην πόλη, παρά σε ένα σημείο που δεν ξέρει κανείς ότι βρίσκομαι εκεί. Εκτός αν με παρακολουθούν και με στριμώξουν. Παράδειγμα, στην Τυνησία, που ήμουν ταλαιπωρημένος, βρήκα ένα ξενοδοχείο και έμεινα, χωρίς να κινδυνεύω. Έχω μείνει στην έρημο, χωρίς πρόβλημα, με έχουν πυροβολήσει κιόλας στο παρελθόν - δύο φορές!
Βρισκόμουν με έναν φίλο αστρονόμο και με ακριβό εξοπλισμό δίπλα σε ένα εκκλησάκι όπου στήναμε τις σκηνές για να κοιμηθούμε, νύχτα. Κατά τις 12 - 1 το βράδυ, ακούσαμε έναν εξοστρακισμό και πέρασε μία σφαίρα δίπλα μου. Κάποιος τσομπάνης προφανώς μας είδε και φοβήθηκε μην κλέβουμε, και μας πυροβόλησε. Και μία άλλη φορά, ήθελα να πάω σε μία παραλία στην Λήμνο να φωτογραφίσω με την μηχανή, και μου έβγαλε ένας όπλο και μου είπε ''μην περάσεις, θα στην ανάψω''.

Το μυαλό στη φωτογραφία

BIKEIT: Δεν φοβάσαι;
Λ.Χ.: Αν είναι να τύχει κάτι στραβό, θα τύχει ακόμη και στο σπίτι σου - περισσότερες πιθανότητες να το πάθεις εκεί. Σε ξένα μέρη, όταν είσαι μόνος και τουρίστας, συνήθως σε προσεγγίζουν για βοήθεια και παρέα. Στην Τυνησία για παράδειγμα, μπήκα σε ένα μέρος που είχε άμμο και έπεσα, και δεν μπορούσα να βγω. Με είχε δει ένας τύπος με ένα μοτοποδήλατο, και ήρθε, με σήκωσε, με βοήθησε, και έφυγα μετά από 20 λεπτά. Μόνος μου δεν θα τα κατάφερνα ποτέ. Φύλακας άγγελος!
Με το μυαλό μου στην φωτογραφία, συνεχίζω να ταξιδεύω σκεπτόμενος θετικά και να σχεδιάζω το επόμενο ταξίδι μου στον κόσμο, με στόχο να τραβήξω το επόμενο διαφορετικό ''κλικ''!

Σ.Σ. Ο Λουκάς Χαψής είναι επαγγελματίας φωτογράφος από το 1993. Από το 1995 ασχολείται με την αστρονομία και έχει φωτογραφήσει 8 ολικές εκλείψεις σε διάφορα σημεία της Γης. Εκτός από τα όμορφα ταξίδια του με την μοτοσυκλέτα και τις εκπληκτικές φωτογραφίες, πρόσφατα ολοκλήρωσε ένα διαφορετικό project ταξιδεύοντας στην Πελοπόννησο μέσω των εγκαταλελειμμένων γραμμών του τρένου, με ειδικά διασκευασμένο ποδήλατο! Έχει πραγματοποιήσει εκθέσεις στο Πλανητάριο με θέμα την αστρονομία και τα μνημεία, και συνεχίζει να είναι ένας μοναχικός ταξιδιώτης που ακολουθεί τα όνειρα του. Περισσότερα για τα ταξίδια του στο άμεσο μέλλον.

Φωτογραφίες