Του Τάκη Μανιάτη
Έπειτα από μακρά απουσία από τους αγώνες, ο Χάρης Παρασκευόπουλος επέστρεψε και πήρε τον τίτλο του σε μία κατηγορία ''φωτιά''. Ο νέος πρωταθλητής της Superstock μας ανοίγει τα χαρτιά του!
Χρονιά προσαρμογής
BIKEIT: Πως ήταν η αγωνιστική σου χρονιά το 2015;
Χάρης Παρασκευόπουλος: Ήταν μία αρκετά δύσκολη χρονιά για μένα, γιατί είχα μία μεγάλη αποχή από τους αγώνες, για 6 χρόνια. Η συμμετοχή μου με την ομάδα Nero Bianco του Κώστα Σκαφίδα σταμάτησε στα μέσα του 2009 για οικονομικούς λόγους, και μπόρεσα να επανέλθω στους αγώνες το 2015. Παρά τα οικονομικά προβλήματα που δυστυχώς ήταν χειρότερα πέρσι, καταφέραμε να βρεθούμε στην σχάρα της εκκίνησης, έχοντας βέβαια μειωμένο budget, κάτι που επηρέασε αρνητικά στους διαθέσιμους μηχανικούς, στις προπονήσεις, σε ότι εξαρτιόταν από τα χρήματα. Τελικά, αν και στην αρχή της χρονιάς υπολογίζαμε να τρέξουμε κάποιους αγώνες ξεκινώντας στην μέση του πρωταθλήματος, απ' ότι φάνηκε, πήραμε την σωστή απόφαση και ξεκινήσαμε κανονικά από την αρχή. Επίσης, καταφέραμε τον στόχο μας που ήταν η κατάκτηση του πρωταθλήματος.
BIKEIT: Πόσο δύσκολο ήταν να σταθείς δίπλα στον ανταγωνισμό, μετά από απουσία τόσων ετών από τους αγώνες;
Χ.Π.: Η αλήθεια είναι πως μέσα μου, ένιωθα σαν να μην πέρασε ούτε μία μέρα. Τα έξι χρόνια ήταν σίγουρα πάρα πολλά, αλλά το περίμενα πιο δύσκολο είναι η αλήθεια. Πίστευα ότι οι χρόνοι μου θα ήταν πιο αργοί, αλλά τελικά προσαρμόστηκα γρήγορα και έκανα γρήγορους γύρους. Ήξερα και την μοτοσυκλέτα καλά, την είχαμε δοκιμάσει και το 2009 και την είχαμε φέρει σε καλό επίπεδο, έτσι ήταν πιο εύκολο να οδηγήσω γρήγορα με αυτήν.
BIKEIT: Ήταν η ίδια μοτοσυκλέτα με την οποία έτρεχες το 2009;
Χ.Π.: Για την ακρίβεια, ήταν η δεύτερη Honda CBR 1000RR που είχα πάρει τότε από την αντιπροσωπεία, Σαρακάκη, η οποία δεν είχε κάνει αγώνες, και την είχαμε στην ομάδα για ανταλλακτικά. Οπότε ήταν σε άριστη κατάσταση.
Έξι χρόνια μετά
BIKEIT: Ουσιαστικά δηλαδή, έρχεσαι έξι χρόνια μετά, να στηθείς στους αγώνες, δίπλα σε μοτοσυκλέτες με πιο σύγχρονα πλαίσια και αναρτήσεις, εξελιγμένα ηλεκτρονικά συστήματα, πιο δυνατούς κινητήρες. Πως ένιωσες;
Χ.Π.: Σαν βάσεις, ήταν σίγουρα καλύτερα στημένες από το εργοστάσιο, και η κατηγορία ήταν Superstock, οπότε δεν είχαμε περιθώριο για εξέλιξη της μοτοσυκλέτας και αλλαγές. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε ανταγωνιστική την μοτοσυκλέτα λόγω περιορισμών, οπότε ο χρόνος έβγαινε καθαρά από την οδήγηση.
Για το 2016 η κατηγορία έγινε Formula Extreme όπως παλιά και πλέον επιτρέπονται αλλαγές στην τρόμπα μπροστινού φρένου, σε εκκεντροφόρους, εισαγωγές, καμπάνα, κεφαλή, φλάντζα, και τα πράγματα που είχε η Stock μέχρι πέσι - δεύτερο ψυγείο, παράλληλο εγκέφαλο, εξάτμιση, δίσκους φρένων, αμορτισέρ, και catridge στο μπροστινό σύστημα, κ.α. Υποθέτω ότι με τέτοιες αλλαγές η μοτοσυκλέτα θα ήταν ανταγωνιστική, αλλά αν βέβαια κάποιος έκανε τις παραπάνω βελτιώσεις σε μία πιο σύγχρονη μοτοσυκλέτα, πάλι θα υπήρχε σημαντική διαφορά.
BIKEIT: Είδαμε σε κάποιους αγώνες ότι η μοτοσυκλέτα σου έμενε από φρένα, με αποτέλεσμα να βγαίνεις εκτός πίστας. Πόσο μεγάλο ήταν αυτό το πρόβλημα;
Χ.Π.: Ναι, έπρεπε να προσαρμόζομαι συνεχώς στις συνθήκες, και να οδηγώ διαφορετικά. Σίγουρα οι πιο νέες μοτοσυκλέτες έχουν καλύτερα συστήματα φρένων και απαιτούν λιγότερη δύναμη, άρα ο αναβάτης μπορεί να ασχοληθεί με άλλα θέματα στην οδήγηση του.
BIKEIT: Πόσο δύσκολο ήταν να παλεύεις με τα θηρία λοιπόν;
Χ.Π.: Η αλήθεια είναι ότι εγώ ασχολούμαι με τον αθλητισμό, οπότε από φυσική κατάσταση είμαι σε πολύ καλό επίπεδο. Αυτό με βοήθησε να έχω καθαρό μυαλό, να βλέπω τα πράγματα διαφορετικά και να κάνω αρκετή προπόνηση πάνω στην μοτοσυκλέτα. Πολλές φορές μάλιστα, χρειάστηκε να πιεστώ πολύ για να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις των αγώνων. Το 2015 για παράδειγμα, έτρεξα και στην κλασική διαδρομή του Μαραθωνίου, οπότε γενικά, είμαι αρκετά προπονημένος και θεωρώ τον εαυτό μου αθλητή. Κάτι που στο εξωτερικό παίζει βασικό ρόλο ώστε να μπορείς να είσαι και καλός αναβάτης.
Η αγωνιστική χρονιά
BIKEIT: Πως κύλισε η χρονιά σου το 2015;
Χ.Π.: Ξεκίνησα στον πρώτο αγώνα της χρονιάς στην Τρίπολη με μία έξοδο, που έδειξε ότι δεν ήμουν ακόμη έτοιμος για συναγωνισμό, και τερμάτισα τελικά 3ος. Μετά, στα Μέγαρα τερμάτισα 2ος, έχοντας καλύτερο αποτέλεσμα, που συνεχίστηκε στις Σέρρες, όπου ενώ ήμουν μπροστά, ένα λάθος με έξοδο στην K5 με άφησε στην 2η θέση, παρά το ότι είχα 9'' διαφορά, με τον Σάκη Συνιώρη να τερματίζει τελικά 1ος.
Το πρωτάθλημα συνεχίστηκε στα Μέγαρα και στον 4ο αγώνα όπου κέρδισα, ενώ ξανά στις Σέρρες, στον 5ο αγώνα, ο Συνιώρης εγκατέλειψε ενώ είχαμε μάχες, και εκεί, κέρδισα και πήρα και τον τίτλο της κατηγορίας.
Ο τελευταίος αγώνας της χρονιάς στα Μέγαρα, δεν ήταν αγώνας στρατηγικής, αφού ήθελα και μπορούσα να πάρω την νίκη. Έχοντας την Pole Position, μετά από πτώση το Σάββατο, κατάφερα μετά το μέσον του αγώνα να περάσω μπροστά από τους Martin Choy και Λευτέρη Πίππο, αλλά ένα λάθος, με οδήγησε έξω από την πίστα, όπου έπεσα. Σηκώθηκα, μπήκα στον αγώνα, και τελικά τερμάτισα στην 7η θέση.
BIKEIT: Πόσο σημαντικό είναι να έχεις καλούς τερματισμούς και τύχη;
Χ.Π.: Δυστυχώς το 2016 θα έχουμε έναν αγώνα λιγότερο, κι έτσι, στους πέντε αγώνες που έχουν ανακοινωθεί, δεν επιτρέπονται λάθη, τα οποία μπορεί να κρίνουν το πρωτάθλημα. Σε μία ατυχία μπορεί να αλλάξουν όλα. Το πρωτάθλημα το παίρνει όποιος έχει τις λιγότερες ατυχίες και τα καλύτερα αποτελέσματα.
BIKEIT: Τα χρόνια που έλειπες, τι άλλαξε σε οργανωτικό επίπεδο, σε αγωνιστικό, σε χορηγούς, σε πίστες;
Χ.Π.: Δεν άλλαξαν πολλά πράγματα. Για παράδειγμα, οι συμμετοχές τώρα είναι λιγότερες, και το 2009, ήμασταν ήδη σε πολύ καλό επίπεδο. Στις διοργανώσεις, έχουμε πρόβλημα και έχουν γίνει αρκετά λάθη. Η αρχή του σπορ, ΑΜΟΤΟΕ, ασχολείται περισσότερο με τους χωμάτινους αγώνες, κι έτσι δεν υπάρχει αντίστοιχο ενδιαφέρον και για την ταχύτητα. Θα έλεγα ότι είμαστε σε δεύτερη μοίρα. Αν είχαν οι αναβάτες την διαχείριση του πρωταθλήματος θα ήταν ευκολότερο να κάνουμε όπως θέλουμε τους αγώνες.
Η ιστορία στους αγώνες
BIKEIT: Ποια είναι η ιστορία σου στους αγώνες ταχύτητας;
Χ.Π.: Ξεκίνησα το 2005 στην κατηγορία Νέων Αναβατών, και όντας στους τρεις πρώτους, έπρεπε να φύγω από την κατηγορία στο τέλος του πρωταθλήματος. Το 2006 πήγα στην κατηγορία Formula Extreme με μεγάλα ονόματα αναβατών τότε, όπως ο Γιάννης Μπούστας, ο Στέλιος Χριστοδούλου, Αντρέας Τσουκαλάς, και άλλοι παλιοί αναβάτες υψηλού επιπέδου, και τερμάτισα τότε στην 2η θέση - βγήκα και rookie of the year. Οι επόμενες χρονιές, 2007 και 2008 δεν πήγαν καλά, από δικές μου λάθος επιλογές, αφού δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω και τι να επιλέξω, ήθελα απλά να οδηγάω. Τελικά, αντί να προχωρήσω μπροστά, πήγα πίσω, και φτάσαμε στο 2009 όπου φτιάξαμε την ομάδα Nero Bianco με τον Κώστα Σκαφίδα.
BIKEIT: Ποια είναι η εμπειρία σου από αγώνες στο εξωτερικό;
Χ.Π.: Έχω τρέξει δύο φορές στο ιταλικό πρωτάθλημα, CIV, αλλά και δύο χρονιές, το 2007 και 2008, στο βαλκανικό πρωτάθλημα. Μάλιστα, εκεί προκρίθηκα και στο Alpe Andria, το οποίο είχα ακολουθήσει σε Βουλγαρία, Τουρκία και Σέρρες.
BIKEIT: Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;
Χ.Π.: Για το 2016 θα συμμετάσχω με την ομάδα Wolf Racing Motul, με νέα μοτοσυκλέτα,
Yamaha YZF R1, και θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρξει και άλλη βοήθεια ώστε να μπορέσουμε να τρέξουμε σε αγώνες στο εξωτερικό. Ούτως ή άλλως στα 31 μου χρόνια πλέον δεν μπορώ να ελπίζω για κάποια διάκριση που θα μου δώσει την ευκαιρία για συμμετοχή σε αγώνες Superbike, οπότε, ότι κάνω στο εξωτερικό, θα είναι απλά για την εμπειρία. Όποιοι αγώνες γίνουν σε ξένες χώρες θα είναι επειδή μου αρέσει η ταχύτητα και την αγαπάω.
Ευχαριστήρια
BIKEIT: Ποιους θέλεις να ευχαριστήσεις για το 2015 και το πρωτάθλημα που κατέκτησες;
Χ.Π.: Βοήθησαν αρκετοί και σίγουρα ο μηχανικός και manager, Κώστας Σκαφίδας, ο φίλος μου ο Αλέκος που είναι πάντα κοντά μου και βοηθάει και σαν βαφέας της ομάδας, ο Νίκος Μουράτης, η Dunlop με τα ελαστικά, η MC Motor και ο κος Κώστας Μουμτζόγλου με τα κράνη Arai και τα ρούχα Dainese - Suomi, ο Γιώργος Παρασκευάς με τα λάδια Motul και τις αναρτήσεις K-Tech, τα ενεχυροδανειστήρια Auto Grading, η οικογένεια μου και η κοπέλα μου για την υπομονή που δείχνει όλα αυτά τα χρόνια, το σουβλατζίδικο Σταθμός Καλαμάκι και ο Άκης Γεωργόπουλος με τις ζελατίνες Ermax και τα shifter της Cordona.
Φωτογραφίες