Συνέντευξη στον Τάκη Μανιάτη

BIKEIT: Πως έγινε πραγματικότητα να πάρεις έναν τίτλο το 20021;

Δήμητρα Τζο Λαδά: Ξεκινήσαμε με την ομάδα μου, Yamaha Σιφναίος, για προσωπική βελτίωση πάνω στην μοτοσυκλέτα. Στον πρώτο αγώνα της χρονιάς, στις Σέρρες, συνειδητοποίησα ότι χρειάζομαι βελτίωση στην οδήγηση, κι έτσι ξεκίνησα προπόνηση με mini bike, δύο φορές την εβδομάδα, και τα αποτελέσματα φάνηκαν άμεσα. Στον επόμενο διπλό αγώνα στα Μέγαρα, κατάφερα να κατεβάσω κατά 4'' τον χρόνο μου στην πίστα, βρήκα την θέση που με βολεύει στην μοτοσυκλέτα, και τελικά είδαμε ότι είχα περισσότερες δυνατότητες απ' ότι υπολογίζαμε στην αρχή της χρονιάς. Γυρίζοντας στο ίδιο δευτερόλεπτο με τους συναθλητές μου, ήμουν συναγωνίσιμη απόλυτα, κι έτσι ήμουν έτοιμη να οδηγήσω ανταγωνιστικά στον τελευταίο αγώνα στα Μέγαρα.

BIKEIT: Γιατί επέλεξες να επανέλθεις στο πρωτάθλημα μετά από τόσα χρόνια απουσίας;

Δήμητρα Τζο Λαδά: Όπως έχω ξαναπεί, η αφορμή ήταν το γεγονός πως παρουσίασε καρκίνο του μαστού η αδελφή μου, και μέσα στο πελάγωμα αυτής της κατάστασης, σκεφτόμουν πως θα μπορούσα να βοηθήσω. Ουσιαστικά η ίδια η αδελφή μου ήταν αυτή που θα μπορούσε να βοηθήσει τον εαυτό της, οπότε, σκέφτηκα πως θα μπορούσα να διαδώσω το μήνυμα για τον καρκίνο του μαστού, κάνοντας κάτι ξεχωριστό για την Ελλάδα που είναι να τρέχει μία γυναίκα στους αγώνες ταχύτητας. Νομίζω ότι πέτυχα τον πρωταρχικό μου στόχο, μιας και οι δημοσιεύσεις μου έχουν διαβαστεί από πάρα πολύ κόσμο, έχω λάβει αρκετά μηνύματα ενθάρρυνσης από γυναίκες που μου λένε σε ευχαριστώ που μας θυμίζεις να κάνουμε ελέγχους κάθε χρόνο, και αυτό από μόνο του μου δίνει μεγάλη χαρά.

BIKEIT: Πόσο δύσκολο είναι μετά από τόσα χρόνια βρίσκεσαι ξανά σε μία αγωνιστική ομάδα και να ακολουθήσεις ένα πρωτάθλημα, και με τα πράγματα να έχουν αλλάξει, και ένα βασικό, να είσαι η μοναδική γυναίκα που το κάνει αυτό.

Δήμητρα Τζο Λαδά: Αρχικά είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι πιθανότατα δεν θα μπορούσα να προκριθώ στους αγώνες. Αυτό ήταν το πρώτο που κατάφερα, και βλέποντας τι χρειαζόταν ώστε να βελτιωθώ, δούλεψα πολύ αποφασισμένη πάνω σε αυτό. Μάζεψα όλες μου τις δουλειές ώστε να μπορώ να έχω δύο απογεύματα κενά για να προπονούμαι, να αφοσιώνομαι σε αυτό. Και πάνω σε αυτό, θα ήθελα να πω ότι αποδεικνύεται ότι η σκληρή δουλειά, αποδίδει.

BIKEIT: Πόσο δύσκολο είναι να αφήνεις πράγματα που στην φάση που είσαι τώρα, ηλικιακά, επαγγελματικά, αλλά και παντρεμένη, ώστε να πετύχεις τον στόχο σου και να κάνεις το όνειρο σου πραγματικότητα;

Δήμητρα Τζο Λαδά: Είμαι πολύ τυχερή για τον άντρα που έχω δίπλα μου, ο οποίος πιστεύει πολύ σε μένα, ίσως περισσότερο απ' ότι εγώ για τον εαυτό μου. Είναι συνέχεια δίπλα μου, έρχεται ακόμη και στις προπονήσεις όταν το επιτρέπει η δουλειά του, και έχει γίνει πρώτος μάστορας στους αγώνες! Είναι το δεξί χέρι του Σιφναίου, μου φτιάχνει εξαρτήματα από ανθρακόνημα μιας και πιάνουν τα χέρια του, ψάχνει στο internet μόνος του και μου λέει τι βρήκε και τι μπορούμε να κάνουμε για να βελτιώσουμε τους χρόνους, και ναι, είμαι πάρα πολύ τυχερή μιας και δεν ήρθε κάποια ρήξη στο σπίτι!

BIKEIT:Πέρσι, το 2020, συμμετείχες με την ομάδα της Yamaha;

Δήμητρα Τζο Λαδά: Η KTM είχε δηλώσει πως το 2021 δεν θα συμμετείχε στους αγώνες, με ευχαρίστησαν για την συνεργασία, όπως και εγώ φυσικά, μιας και χωρίς την KTM δεν θα είχα μπει ξανά στους αγώνες. Έπειτα σκέφτηκα ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνω, είναι να έχω μία ομάδα στην οποία θα μπορώ να βασιστώ για να πάω μπροστά. Αυτή η ομάδα ήταν η Yamaha Σιφναίος, τρέχαμε παλιά μαζί και γνωριζόμαστε καλά, οπότε η Yamaha ήταν μονόδρομος. Βγήκα σε αναζήτηση μοτοσυκλέτας, βρήκαμε την κατάλληλη μοτοσυκλέτα, την αγοράσαμε, είναι προσωπική μου μοτοσυκλέτα, και ξεκινήσαμε να προετοιμαζόμαστε.

BIKEIT:Μετά από τόσα χρόνια αγώνες, είσαι η μοναδική γυναίκα που τρέχει σε όλο το ελληνικό πρωτάθλημα, με τα σημαντικότερα έξοδα να είναι πληρωμένα από σένα. Πως νιώθεις γι' αυτό;

Δήμητρα Τζο Λαδά: Στο πρωτάθλημα φέτος έτρεξε και η Κωνσταντίνα Κοράκη στον 3ο αγώνα, στην κατηγορία Νέων, ένα σημάδι καλό για το μέλλον των γυναικών στους αγώνες ταχύτητας. Τα βασικά έξοδα καλύφθηκαν από χορηγούς που βρέθηκαν από προσωπικές επαφές και κυρίως από την ομάδα των Moto Femmes, παρ΄όλ' αυτά, είναι όντως μεγάλο το ποσό που χρειάζεται για να συμμετάσχει κάποιος στο πρωτάθλημα. Εκτός από την αγορά της μοτοσυκλέτας, είναι οι συμμετοχές, τα ελαστικά, οι προπονήσεις μου, τα track days, όλα αυτά συγκεντρώνουν τελικά ένα μεγάλο ποσό, και πρέπει να πάρεις απόφαση ότι θα κόψεις από αλλού. Σταματήσαμε να βγαίνουμε, κάναμε μία βδομάδα διακοπές οικονομικά, αλλά με τεράστια χαρά, γιατί είχαμε ένα στόχο. Οι θυσίες είναι αναμενόμενες αν θέλεις να πετύχεις κάτι καλό, αν απλά θέλεις να κάνεις πλάκα, υπάρχουν μάλλον και πιο οικονομικοί τρόποι. Όταν θέλεις να είσαι ανταγωνιστικός και να φέρεις αποτελέσματα, πρέπει να κάνεις θυσίες. Ακόμη και εκτός αγώνων, οι προπονήσεις και τα track days συνεχίζονται, και μαζί τους και τα έξοδα.

BIKEIT: Πέντε αγώνες, δύο διπλοί και ένας μονός το 2021. Περιέγραψε μου τι έγινε στην δική σου περίπτωση.

Δήμητρα Τζο Λαδά: Στον πρώτο αγώνα, στις Σέρρες, οδήγησα ουσιαστικά για πρώτη φορά την μοτοσυκλέτα μου. Με περίμενε εκεί, την οδήγησα στα δοκιμαστικά, έτσι ώστε να δω πως είναι, τι χρειάζεται, τι χρειάζομαι εγώ για να μπορέσω να οδηγήσω και να δεθώ μαζί της.  Την πρώτη μέρα των δοκιμαστικών, δοκιμάζαμε γρανάζια, έκανα προπόνηση, και ουσιαστικά, οι Σέρρες πέρασαν έτσι, ώστε να φτάσουμε στα Μέγαρα πιο έτοιμοι.

Στα Μέγαρα, στον διπλό αγώνα, φάνηκε η βελτίωση πάνω στην μοτοσυκλέτα και η προπόνηση που είχα κάνει, αφού ήμουν ανταγωνιστική με τους συναθλητές μου, στο ίδιο δευτερόλεπτο. Στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς, δεν είχα συναγωνισμό, λόγω κολλημάτων των συναθλητών μου, κάτι που αρχικά φαίνεται απλό και εύκολο.

BIKEIT: Μίλησε μου γι' αυτήν την τελευταία ημέρα του πρωταθλήματος

Δήμητρα Τζο Λαδά: Δεν είχα υπολογίσει το άγχος, και την Παρασκευή των δοκιμαστικών, που ακόμη δεν ήξερα ότι θα είμαι μόνη, έκανα ταχύτερο χρόνο της κατηγορίας για φέτος. Το Σάββατο που τελικά έμαθα ότι θα είμαι μόνη μου, χωρίς συναγωνισμό, διαπίστωσα ότι δεν θα πρέπει να πέσω, να εγκαταλείψω από μηχανική βλάβη, και, μπλόκαρα. Όπως όλοι οι αθλητές γνωρίζουν, πολλά μπορούν να πάνε στραβά ως την καρώ σημαία: Από το να αποφασίσει η τρόμπα βενζίνης να μη δουλεύει (πράγμα που συνέβη πέρισυ με αποτέλεσμα να χάσω 2 αγώνες της σεζόν) μέχρι να υπερβάλεις δυνάμεων και να έχεις έξοδο ή να έχεις επαφή με άλλον αθλητή και να έχεις πτώση. Αυτά θα σου στερήσουν τον τερματισμό κι ήταν πράγματα που γύριζαν συνέχεια στο μυαλό μου. Στον αγώνα, προσπαθούσα να αφήνω τους αναβάτες να με περνούν, οι racing που ήταν πολύ πιο γρήγορες με φόβιζαν μιας και έδειχνα στους αναβάτες και από που να με περνούν, και φοβόμουν σε κάθε γύρο μην πέσω. Ήταν πραγματικά οι πιο δύσκολοι 26 γύροι μέχρι να φτάσω στον τερματισμό!

BIKEIT: Μία πολύ ωραία χρονιά, χωρίς ατυχήματα, και με το βελάκι να έχει βρει κέντρο στον στόχο. Τι νιώθεις γι' αυτό;

Δήμητρα Τζο Λαδά: Ακόμη δεν έχω συνειδητοποιήσει τι έχει γίνει. Ήταν ένα όνειρο από τότε που ξεκίνησα τους αγώνες, και να παίρνεις την καρό σημαία, είναι κάτι μοναδικό. Όταν έτρεχα στα 125, κάτι τέτοιο δεν θα ήταν εφικτό με τα ιερά τέρατα που συναγωνιζόμουν τότε, και ανατρίχιασα το βράδυ πριν τον αγώνα ότι κάτι τέτοιο θα γίνει πραγματικότητα. Αυτό που με χαροποίησε όμως περισσότερο είναι η αγάπη που εξέλαβα από τον κόσμο, από έμπειρους αγωνιζόμενους, την ομάδα μου, που παρ' όλο ότι γνώριζαν την στρατηγική της ημέρας, με παρατηρούσαν και μου είπαν με πολλή αγάπη για την οδήγηση μου, το στυλ μου, τις δυνατότητες μου.

 Εξέλαβα πολλή αγάπη από πολλές γυναίκες που χάρηκαν για την κατάκτηση του τίτλου της κατηγορίας από μια γυναίκα και μάλιστα, έλαβα ένα μήνυμα από μία μητέρα τριών παιδιών, που μου έλεγε ότι είναι μητέρα τριών κοριτσιών, παλιά μοτοσυκλετίστρια, η οποία μετά τις σχετικές δημοσιεύσεις μου, αποφάσισε να μιλήσει στα παιδιά της για την οδική ασφάλεια, και για το κυνήγι των ονείρων, και να μην το βάζουν ποτέ κάτω.

Για μένα, αυτό είναι όλη η ανταμοιβή. Με άφησε άφωνη, την ευχαρίστησα φυσικά γι' αυτό, και συνειδητοποίησα ότι τελικά, υπάρχουν άνθρωποι που παρακολουθούν σιωπηρά και μεταφράζουν με τον δικό τους τρόπο αυτή την προσπάθεια. Συγκεντρώνοντας το μυαλό μου στον στόχο, τον κατάφερα, και αυτό είναι που θέλω να περάσω στον κόσμο.

Θα πρέπει να τονίσουμε ότι υπήρξαν γρήγοροι του ''πληκτρολογίου'' και θέλησαν να μειώσουν την προσπάθεια, αφήνοντας υπονοούμενα και κακά σχόλια. Σε αυτούς τους κακεντρεχείς ανθρώπους, έχω να πω απλά, "ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα".

BIKEIT: Είχες μία πολύ ωραία εξέδρα φέτος στους αγώνες. Τι έχεις να πεις γι' αυτό;

Δήμητρα Τζο Λαδά: Είναι η ομάδα Moto Femmes. Μία ομάδα στην οποία μπήκα τυχαία, και αφού γνωριστήκαμε, βρέθηκαν μέσω αυτών, τα έξοδα για τα ελαστικά και τις συμμετοχές. Δύο κοπέλες συγκεκριμένα, βοήθησαν σημαντικά ώστε να μπορέσω να κάνω το όνειρο πραγματικότητα, κι εγώ βοηθώ όσο μπορώ με οδηγικές συμβουλές όποτε χρειάζεται, σε ασφάλτινες ή χωμάτινες πίστες, ότι ξέρω να τους το δείξω. Με στήριξαν σαν να είμαι αδελφή τους, και τελικά, διαπίστωσα ότι σε αντίθεση με τους κακεντρεχείς, υπάρχουν και άνθρωποι που χαίρονται με αυτό που κάνεις, και θέλουν να σε βλέπουν να πετυχαίνεις.