Κείμενο: Κώστας Γκαζής

Φωτογραφίες: Βασίλης Κωστάκος

Το Kawasaki Ninja 400 του 2018 δείχνει ικανό να χτυπήσει κορυφή στην κατηγορία, τόσο σε αγωνιστικό όσο και σε εμπορικό επίπεδο, διαθέτοντας έναν κινητήρα πραγματικό διαμάντι σε απόδοση, ενώ πέραν αυτού αποπνέει ωριμότητα σε όλους τους τομείς.

Όσο η πίτα των Superbikes μικραίνει, τόσο η κατηγορία SSP300 παίρνει κεφάλι. Στην οικογένεια των μικρομεσαίων Ninja, ξεκινήσαμε από τα 250 κυβικά, και πλέον βρισκόμαστε αισίως στα 400. Η ψαλίδα μέχρι τα 500 κυβικά ολοένα και κλείνει, και αναρωτιόμαστε που θα μπει το όριο.

Στόχος της κατηγορίας είναι η δημιουργία «τα κάνω όλα και συμφέρω» μοτοσυκλετών, που εμφανισιακά να δείχνουν έτοιμες για πίστα, και να έχουν και sport δυνατότητες.

Μέχρι πρότινος, το KTM RC 390 ήταν το πλέον ικανό μοντέλο της κατηγορίας σε sport οδήγηση, όμως η έλευση του Ninja 400 φέρνει νέα δεδομένα στα SSP300, με τις 2 μοτοσυκλέτες να κονταροχτυπιούνται στήθος με στήθος για τίτλους σε Εθνικά και Παγκόσμια Πρωταθλήματα.

Ταυτόχρονα, η αύξηση του κυβισμού και η μείωση του βάρους -κατά 6 κιλά παρακαλώ- με το νέο πλαίσιο έφερε και νέα δεδομένα σε χρηστική οδήγηση, αυξάνοντας τις δυνατότητες του Ninja σε όλες τις περιστάσεις. 

Από εμφάνιση... "σκοτώνει"!

Η εμφάνιση του Ninja 400 είναι νέα σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο, ακόμα πιο σύγχρονη, πιο sport και πιο αιχμηρή. Μια μεγάλη σε διαστάσεις μοτοσυκλέτα, όμορφη και πολεμική, ποιοτική από όπου κι αν τη δεις.

Η μεγαλύτερη αλλαγή είναι στο μπροστινό μέρος του φέρινγκ και στους προβολείς, όμως αλλαγές υπάρχουν και στην υπόλοιπη μοτοσυκλέτα –διαφορετικό φτερό, νέα ζελατίνα, νέοι καθρέπτες, νέο τελείωμα στο τελικό, νέα ουρά και νέο φανάρι πίσω, νέες ζάντες, νέα χρώματα και γραφικά, κ.α.

Πολύ όμορφα είναι τα 2 LED φώτα μπροστά, λιτοί και ξεπερασμένοι σε σχεδίαση οι διακόπτες της μοτοσυκλέτας. 

Όμορφο όμως είναι και το τελικό της εξάτμισης, ενσωματωμένα μπροστά τα φλας, αλλά μεγάλα, ενώ δεν είναι LED, ούτε εμπρός ούτε πίσω.

Ευχάριστη χρηστική νότα στην ουρά οι 2 κρυφές προεξοχές για χταπόδια ώστε ο αναβάτης να μπορεί να δέσει πράγματα στην ουρά.

Η σέλα του συνεπιβάτη είναι αρκούντως σπορ, μικρή και σκληρή, στα πρότυπα της κατηγορίας δηλαδή, και παρέα με το γεγονός πως δεν υπάρχουν χειρολαβές για εκείνον, μην περιμένετε εξαιρετικές ανέσεις, ή μακρόχρονη παραμονή σε αυτήν δίχως παράπονα.

Ούτε η σέλα του αναβάτη εντυπωσιάζει όμως, καθώς είναι σκληρή (κοντά στα 100 χιλιόμετρα παραμονής πάνω της πιάστηκα) και δεν έχει καλή σχεδίαση. Το θέμα βρίσκεται στην κλίση που έχει προς τα εμπρός, κλίση που στέλνει τον αναβάτη στο ρεζερβουάρ στο φρενάρισμα ή σε κατηφόρες. Έτσι καταλήγεις να βάζεις αντίσταση με τους μηρούς, για να μην βρίσκεσαι συνεχώς με το καβάλο στο ρεζερβουάρ, και αν ήμασταν αγοραστές του Ninja 400, θα διορθώναμε άμεσα τη σέλα (ευτυχώς η μετατροπή είναι ιδιαίτερα φθηνή) σε κάποιον «σελά».

Χρηστική θεωρούμε πως είναι η ζελατίνα, καθώς είναι αρκετά ψηλή, στέλνοντας τον αέρα στο κάτω μέρος του κράνους του -ελαφρώς σκυμμένου- αναβάτη ύψους 1.70.

Λειτουργικά και χρηστικά

Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε λευκά στροφόμετρα σε sport μοτοσυκλέτες, κι έτσι το μαύρο φόντο στο στροφόμετρο αναλογικών ενδείξεων του Ninja 400 χτυπάει αμέσως στο μάτι. Το κόκκινο βρίσκεται στις 12.000 rpm, ενώ βλέπουμε ενδείξεις μέχρι και τις 15.000 rpm.

Η ψηφιακή οθόνη με το μαύρο background είναι αρκετά σκοτεινή, σε βαθμό που οι ενδείξεις να γίνονται δυσδιάκριτες ακόμα και σε πέρασμα από τούνελ. 

Οι ενδείξεις τώρα της ψηφιακής οθόνης των οργάνων είναι αρκετές, δίχως να εντυπωσιάζουν. Κοντέρ, στάθμη βενζίνης και θερμοκρασία κινητήρα, ένδειξη ταχύτητας κιβωτίου, ολικός και δύο μερικοί χιλιομετρητές, ρολόι, μέση κατανάλωση (22,6 χλμ/λίτρο), και χιλιόμετρα που απομένουν μέχρι τον επόμενο ανεφοδιασμό.

Οι καθρέπτες είναι πολύ καλοί σε οπτικό πεδίο, δεν τρέμουν πουθενά, και μάλιστα διπλώνουν έξυπνα, «κουμπώνοντας» σε 2 θέσεις, ανοιχτοί και κλειστοί (για την κίνηση στο μποτιλιάρισμα), δίχως να χάνουν τις ρυθμίσεις τους.

Ο μπροστινός δίσκος μπορεί στα 310mm να είναι μέσα στους 2 μεγαλύτερους της κατηγορίας (μαζί με του RC), όμως και η διπίστονη δαγκάνα δεν είναι ακτινική. Παράλληλα, οι μανέτες δεν είναι ρυθμιζόμενες, και το πιρούνι είναι συμβατικό και όχι ανάποδο, λεπτομέρειες που αφορούν στην προσπάθεια της Kawasaki να ρίξει το τελικό κόστος.

Τον παραπάνω στόχο όμως το Akashi δεν φαίνεται να πέτυχε σε μεγάλο βαθμό, καθώς το Ninja 400 είναι ακριβότερο του ανταγωνισμού, τουλάχιστον στην ελληνική αγορά. Όταν δηλαδή το πιο βασικό μοντέλο της κατηγορίας, το Suzuki GSX-250R κοστίζει 4.895 ευρώ, και η special έκδοση του 4.995 ευρώ, όταν το KTM RC 390 με το κορυφαίο επίπεδο εξοπλισμού κοστίζει 5.690 ευρώ, το Yamaha YZF-R3 κοστίζει 6.150 ευρώ, και το 500άρι Honda CB500R κοστίζει 7.100, τα 6.490 που κοστίζει η μαύρη έκδοση του Ninja 400 και τα 6.690 που κοστίζει η έκδοση KRT, δεν ακούγονται λίγα.

Παρόλα αυτά, όπως θα δείτε παρακάτω, η μοτοσυκλέτα έχει υποστεί πραγματικά μεγάλες βελτιώσεις σε σχέση με το μοντέλο των 300 κυβικών που αντικαθιστά, ενώ σε sport επίπεδο έχει ξεφύγει, δείχνοντας έτοιμη για τίτλο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Supersport 300. Εκεί όπου προηγείται η «πράσινη» Ana Carrasco, και οι 4 από τις πρώτες 5 μοτοσυκλέτες είναι Ninja 400!

Μεγάλο όπλο του νέου Ninja είναι ο ΠΟΛΥ δυνατός κινητήρας της μοτοσυκλέτας, που βάζει δύσκολα στον ανταγωνισμό, σε νούμερα στο δυναμόμετρο (έναν ίππο πάνω από το νέο RC 390), στις επιταχύνσεις, και ιδιαίτερα στην τελική ταχύτητα -193 χλμ/ώρα είδαμε στο κοντέρ δίχως να μπει κόφτης, τη στιγμή που στο ΚΤΜ ο κόφτης επεμβαίνει απότομα στα 171 χλμ/ώρα στο κοντέρ και το R3 δείχνει 175 χλμ/ώρα.

Ο πράσινος σίφουνας

Δυο πράγματα κάνουν αμέσως εντύπωση στον αναβάτη που θα ανέβει για πρώτη φορά στο Ninja 400, και τα δύο θετικά. Μιλάμε για τον φοβερό σε απόδοση και ελαστικότητα δικύλινδρο κινητήρα (περισσότερα για αυτόν σε λίγο), αλλά και τον απίστευτα ελαφρύ μονόδρομο συμπλέκτη με υποβοήθηση -πραγματικό πούπουλο.

Η μίζα είναι συμβατική -κοιτάξτε που φτάσαμε, και τι αναλύουμε- δηλαδή δεν λειτουργεί με στιγμιαίο πάτημα, θέλει να την πιέζεις μέχρι να πάρει μπροστά ο κινητήρας, κάτι που συμβαίνει πάντα άμεσα.

Η αίσθηση σε επιτόπιους ελιγμούς, στο παρκάρισμα και στο βαρύ μποτιλιάρισμα είναι ιδιαίτερα ελαφριά και μανιτζέβελη, ενώ και το τιμόνι κόβει πολύ, διευκολύνοντας την κίνηση στην πόλη.

Η στάση οδήγησης θέλει να ικανοποιήσει και τους sport αλλά και τους καθημερινούς αναβάτες, όμως κάπως έτσι μπερδεύονται ελαφρώς τα πράγματα. Εδώ βλέπετε δεν έχουμε μια από τις κλασικές Superbikes, καθώς όπως όλοι γνωρίζετε η κατηγορία SSP300, των μικρών, μικρομεσαίων μοτοσυκλετών με Supersport-look, έχει να ικανοποιήσει εκείνους που θέλουν supersport / superbike εμφάνιση μαζί με καθημερινή χρηστικότητα –συνδυασμός πολύ δύσκολος.

Το Ninja 400 έχει μεν κλιπόν, όμως αυτά βρίσκονται πάνω από την πλάκα του τιμονιού, τα μαρσπιέ βρίσκονται πολύ μπροστά για sport οδήγηση, βολεύοντας έτσι στην καθημερινότητα, αν και τα γόνατα λυγίζουν αρκετά -στους αγώνες οι αναβάτες χρησιμοποιούν διαφορετικά μαρσπιέ που βρίσκονται πιο πάνω και πιο πίσω. Κι αν το τιμόνι στις hardcore supersport μοτοσυκλέτες βρίσκεται πολύ μπροστά, με τον αναβάτη να σκύβει πολύ, εδώ αυτό δεν συμβαίνει. Το τιμόνι είναι πίσω, πολύ κοντύτερα στον αναβάτη, βοηθώντας κι εδώ την χρηστικότητα. Το θέμα βρίσκεται στη sport οδήγηση, όπου ακόμα και κοντοί αναβάτες (ο υπογράφων έχει ύψος 1.70) όταν σκύβουν βρίσκονται σε περίεργη στάση, με τους αγκώνες να διπλώνουν πάρα πολύ, και να ακουμπούν στα γόνατα! Στις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες του WorldSSP300 βλέπουμε πως οι ομάδες έχουν κατεβάσει την πάνω πλάκα ΠΟΛΥ, ώστε να φορτίζει ο αναβάτης περισσότερο τον μπροστινό τροχό, όμως κι εκεί, στις ευθείες βλέπουμε τους αναβάτες να διπλώνουν στα δύο για να βοηθήσουν την αεροδυναμική της μοτοσυκλέτας.

Το αναλύσαμε υπερβολικά ίσως, πάντως έχει ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίο οι εταιρείες (όλες, όχι μόνο η Kawasaki) προσπαθούν να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα σε αυτή τη νέα κατηγορία.

Ας περάσουμε όμως στο pièce de résistance, στο Unique Sales Point, στο διαμάντι που κρύβει το Ninja 400 στα σωθικά του, και που δεν είναι άλλο από τον εκπληκτικό δικύλιδρο κινητήρα των 400 κυβικών εκατοστών.

Δύσκολα μπορεί κανείς να συγκρίνει τον κινητήρα αυτό με τους προηγούμενους δικύλινδρους της σειράς Ninja, καθώς η αύξηση σε ιπποδύναμη και ροπή είναι πολύ μεγάλη -6 ίππους και πάνω από 1 κιλό ροπής ισχυρότερος από το 300. 

Όσοι κι αν οδήγησαν το Ninja 400, πέρα από εμένα, συντάκτες και αγωνιζόμενοι, γύριζαν πίσω από τη βόλτα με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και με έκφραση έκπληξης!

Χαμηλή στάθμη θορύβου, άψογος ψεκασμός, γραμμικό ανέβασμα δύναμης, και αρκετά αποθέματα για εύκολες σούζες με 1η στο κιβώτιο και ελαφριά βοήθεια από τον συμπλέκτη.

Μιλάμε για χορταστική ροπή και μεγάλη ελαστικότητα, που πηγαίνουν χέρι-χέρι με τις πολύ δυνατές επιταχύνσεις και την τελική που πλησιάζει αρκετά την μαγική ένδειξη των 200 χλμ/ώρα! 

Με αυτόν τον κινητήρα μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα σε βόλτα και σβέλτη οδήγηση, με άριστη συμπεριφορά και στις 2 περιπτώσεις. Και με μέση κατανάλωση 22,6 χιλιόμετρα το λίτρο, ήτοι 4,4 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα, το Ninja 400 αποδεικνύεται πολύ οικονομικό -ιδιαίτερα με την χρήση «κανίβαλου» που του επιφυλάξαμε.

Απίθανη αίσθηση σε αστική χρήση, με ελάχιστες αλλαγές ταχυτήτων και μεγάλη ενεργητική ασφάλεια, και πραγματικά απολαυστική αίσθηση σε sport συνθήκες! Τώρα μάλιστα! Μια μοτοσυκλέτα που μπορεί να κοιτάξει κατάματα τον sport πρωταγωνιστή της κατηγορίας, το ΚΤΜ RC 390.

Οδηγώντας γρήγορα σε πολιτικές συνθήκες, τα όρια αργούν να έρθουν, κι όταν έρθουν έρχονται από τα ελαστικά της Dunlop Sportmax, με το πίσω να είναι εκείνο που θα αρχίσει να γλιστράει πρώτο, υπό κλίση στις εξόδους των στροφών από το γκάζι. Σίγουρα ένα σετ πιο μαλακών ελαστικών θα μεταμορφώσει τη μοτοσυκλέτα όσον αφορά στη sport οδήγηση, αλλά ακόμα και με τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης το κράτημα είναι άψογο, μέχρι να αρχίσεις να πιέζεις πολύ.

Το πίσω αμορτισέρ διαθέτει μοχλικό, κι έτσι συμπεριφέρεται καλά και στα συνεχόμενα σαμάρια, ενώ μπορεί το συμβατικό πιρούνι και το αμορτισέρ να δείχνουν «στο όριο» όσον αφορά στο πόσο σε πείθουν για τις sport αρετές τους με τις διαστάσεις τους, παρόλα αυτά τα καταφέρνουν περίφημα και είναι «αυτά που πρέπει» για όλες τις συνθήκες.

Κανένα παράπονο δεν είχαμε από την σταθερότητα του Ninja 400, ακόμα και στα 190 χλμ/ώρα, ακόμα και με δυνατούς πλάγιους ανέμους -πολύ καλή αεροδυναμική σχεδίαση και κορυφαία στιβαρότητα πλαισίου-μοτοσυκλέτας.

Μπορεί τώρα η μπροστινή δαγκάνα να μην είναι ακτινική, όμως τα φρένα του Ninja 400 είναι πολύ καλά, παρέχοντας την επιθυμητή δύναμη και καλή πληροφόρηση. Σημειώστε πως το ABS ΔΕΝ βγαίνει εκτός λειτουργίας, παρά μόνο αν βγάλει κανείς την ασφάλεια του.Μια παρατήρηση που αφορά στην άνεση του αναβάτη είναι πως στις 5.500-6.500 rpm (ειδικά με 6.000 rpm, όπου έχεις 100 χλμ/ώρα με 6η) ο κινητήρας έχει πολλούς κραδασμούς, σε βαθμό που να σε γαργαλάει η σέλα -τους αισθάνεσαι λιγότερο και στο τιμόνι.

Ολοκλήρωση

Το Kawasaki Ninja 400 του 2018 έρχεται με φούρια για νίκες, τίτλους και πρωταθλήματα, αλλά και έτοιμο να κλέψει τις καρδιές των φαν της κατηγορίας. Ο κινητήρας του είναι κορυφή, και η μοτοσυκλέτα αποδεικνύεται απολαυστική τόσο σε βόλτα όσο και σε sport οδήγηση. Από τιμή βρίσκεται στο άνω άκρο της κατηγορίας, όμως σε επιδόσεις και δυνατότητες χτυπάει επίσης κορυφή. Ένας Ninja που αλλάζει τις ισορροπίες και θέτει νέα στάνταρ. Καλή δουλειά Kawasaki.

Τεχνικά Χαρακτηριστικά

Βίντεο δυναμομέτρησης

Φωτογραφίες κίνησης

Φωτογραφίες στατικές

Φωτογραφίες studio