Του Τάκη Μανιάτη
Συνεργάστηκε η Τζο Λαδά

Έχοντας κληρονομήσει όνομα και γονίδια από τα ιστορικά CBR, το νέο CBR 500R έρχεται να δώσει ένα sport τόνο στην καθημερινή μετακίνηση με προκλητική τιμή και δυνατότητα οδήγησης με δίπλωμα κατηγορίας Α2.

Sport Commuter

Με το CBR 500R η Honda δεν προσπαθεί να χτυπήσει την αγορά των Supersport μοτοσυκλετών αφού γι’ αυτή τη δουλειά έχει τις CBR 600RR και CBR 1000RR. Εκμεταλλεύεται όμως τα αρκτικόλεξα CBR για να δώσει ένα sport χαρακτήρα στην νέα της μοτοσυκλέτα που έρχεται δυναμικά να εισχωρήσει σε μία κατηγορία που απουσιάζει από την αγορά. Sport και commuter, ή αλλιώς, sport καθημερινής χρήσης για να κινείσαι στις δουλειές σου, αλλά να νιώθεις ότι οδηγείς μία μοτοσυκλέτα βγαλμένη από αγώνες. Sport όμορφη και ποιοτική, με πολύ καλή κύλιση στο δρόμο και επιδόσεις που είναι όσες χρειάζεσαι στο επίπεδο διπλώματος που εστιάζει, το Α2. Η Honda, έφτιαξε την CBR 500R με στόχο να ενσαρκώσει στους νέους αναβάτες, την μεγαλύτερη και γρηγορότερη CBR που δεν μπορούν να αποκτήσουν, αλλά με την 500, θα παίρνουν την δόση τους καθημερινά, μέχρι να έρθει η ώρα για την μετάβαση.

Πρόκειται για την πρόταση που με τα 47 ανακοινώσιμα άλογα, περνάει τις απαραίτητες προδιαγραφές για να οδηγείται νόμιμα από κατόχους διπλώματος A2, και σαν τέτοια, είναι εύκολη, βολική, “μανιτζέβελη”. Για να το πετύχει αυτό η Honda, αλλά και να καταφέρει να διατηρήσει την τιμή της σε προσιτά επίπεδα, την έχτισε σε ενιαία βάση με τις άλλες δύο αδελφές της, CB500F και CB 500X, την naked και την On/Off εκδοχή. Η ενιαία πλατφόρμα – όπως έγινε και στην περίπτωση των NC 700S, NC 700X και Integra 700, μοιράζεται τα ίδια πλαίσιο – αναρτήσεις – κινητήρα – φρένα, με μικρές διαφορές μεταξύ των μοντέλων για την διαφορετική χρήση που προσανατολίζεται το καθένα.

Ομορφιά και ποιότητα

Αναμφίβολα είναι όμορφη μοτοσυκλέτα και στους χρωματισμούς που συναντάμε και στα μεγαλύτερα CBR, είναι πιο επιθετικό. Φέρνει στο μυαλό το σχήμα που είδαμε στο παλαιότερο CBR 600RR αλλά η σχεδίασή του με τα ψηλά τοποθετημένα τιμόνια και την διπλή ξεχωριστή σέλα, περισσότερο στο CBR 600FS μας οδηγεί – στο πιο “χρηστικό” μοντέλο που παραγόταν παράλληλα με το CBR 600F, από το 2001 έως το 2003 (ακριβώς πριν εμφανιστεί το CBR 600RR). Τα φωτιστικά σώματα είναι στενά και αεροδυναμικά, όπως και το fering, ενώ όλο το μπροστινό τμήμα είναι εντυπωσιακό. Η σχεδίασή του το κατατάσσει σε μία από τις ομορφότερες μοτοσυκλέτες street και μιας ο λευκός χρωματισμός με τα γραφικά του επετειακού CBR, τονίζει τις γραμμές του. Ποιοτικά είναι προσεγμένο, με καλή βαφή, ποιοτικά πλαστικά περιφερειακά, ωραίες χειρολαβές και αλουμινένια μαρσπιέ συνεπιβάτη.

Οι σέλες είναι δύο, ξεχωριστές για τον κάθε επιβαίνοντα, με μικρό ύψος υλικού, το οποίο δείχνει πως η μοτοσυκλέτα είναι σχεδιασμένη για sport χρήση. Μπορεί τα μερίδια να είναι αρκετά για κάθε επιβαίνοντα, το υλικό τους όμως θα περιορίσει την παραμονή στην σέλα σύντομα. Ιδιαίτερα του αναβάτη, μιας και η θέση οδήγησης είναι φτιαγμένη για σκυφτή θέση, αλλά τα τιμόνια σε κρατούν όρθιο, το βάρος του πέφτει στη σέλα και κουράζει τα μαλακά μόρια. Μιας και ο χαρακτήρας της νέας CBR 500R προσφέρεται κυρίως για βόλτες, αργές ή πιο γρήγορες, θα επενδύαμε στην αύξηση του ύψους του υλικού της σέλας για περισσότερη άνεση. Οι δύο επιβαίνοντες όμως κάθονται σε σωστή θέση, και η όρθια θέση οδήγησης του αναβάτη, είναι σωστή. Τα γόνατα βρίσκονται σε ξεκούραστη γωνία, τα χέρια απλώνονται άνετα στα ψηλά τοποθετημένα τιμόνια, και η στάση δεν κουράζει. Ο συνεπιβάτης απολαμβάνει και αυτός την θέση του, έχοντας τις χειρολαβές να κρατιέται, κι έτσι δεν πέφτει πάνω στον αναβάτη – αν και η σχεδίαση του πίσω μέρους είναι τέτοια που δεν το αποτρέπει έτσι κι αλλιώς.

“Ελαστικότητα” = χρηστικότητα

Το πρώτο πράγμα που προσέχεις όταν το οδηγάς είναι οι διαστάσεις του. Ενώ στις φωτογραφίες φαίνεται σαν μία sport μοτοσυκλέτα, όπως τα CBR που ξέρουμε, το 500 είναι πιο μαζεμένο, πιο στενό, πιο βολικό. Το ρεζερβουάρ του είναι πιο μικρό σε διαστάσεις ακόμη και από τους CBR 250R – και κάπου εδώ κοιτάς τον κινητήρα να δεις αν όντως είναι δικύλινδρος ή σε δουλεύει κάποιος. Το CBR 500R είναι τόσο στενό που τα πόδια σου φτάνουν σχεδόν παράλληλα μεταξύ τους, και οι διαστάσεις του χάνονται. Το τιμόνι του είναι στενό, το ηλεκτρονικό πολυόργανο χρηστικό, απλό, με όλες τις ενδείξεις, αν και θα θέλαμε να έχει και ένδειξη επιλεγμένης σχέσης στο κιβώτιο ταχυτήτων. Όχι πως την έχεις ανάγκη τόσο, αλλά η λειτουργία του κινητήρα είναι αρκετά ελαστική που σύντομα ξεχνάς με τι σχέση κινείσαι.

Είσαι με 3ή ή 4η, γρήγορα φτάνεις να έχεις 5η και 6η, ακόμη και με 80χ.α.ω. στο κοντέρ, και ανοίγοντας το γκάζι, η μοτοσυκλέτα επιταχύνει ξεκούραστα. Μπορείς να κινείσαι σε χαλαρούς ρυθμούς δουλεύοντας τον δικύλινδρο κινητήρα κοντά στις 4.000 σ.α.λ. αλλάζοντας συνεχώς σχέσεις, ή επιλέγοντας την τελευταία, για να πας την βόλτα σου. Έχεις ακόμη 4.500σ.α.λ. για να δεις τις δυνατότητες του, για να πιάσεις 135 με 4η, 160 σχεδόν με 5, και να δεις την τελική του κοντά στα 190 χ.α.ω., αλλά δεν είναι αυτό το νόημα. Το κάνει, πάει γρήγορα αν θες, αλλά η ταχύτητα με την οποία μοτοσυκλέτα, κινητήρας και επιβαίνοντες νιώθουν καλά και απολαμβάνουν βόλτα, είναι τα 120χ.α.ω. Με τέτοιες ταχύτητες, έχεις όλη τη ροπή του δικύλινδρου εν σειρά των 470 κυβικών διαθέσιμη, και η βόλτα σου γίνεται απόλαυση.

Αν τώρα θέλεις να τρέξεις, μετά τις 6.000 σ.α.λ. θα δεις ότι η επιτάχυνση θα έρθει πιο γρήγορα, το ξέσπασμα χωρίς να σε απογειώσει, θα σου δώσει την απαραίτητη αδρεναλίνη, αλλά οι επιδόσεις του CBR 500R θα απέχουν από την τετρακύλινδρη πραγματικότητα των μεγαλύτερων εκδόσεων.

Ευχρηστία καθημερινά

Σημαντική επίσης είναι και η ευκολία στην οδήγηση σε χαμηλές ταχύτητες, και ο κινητήρας του CBR έχει τον δικό του ρόλο. Στην αρχική καμπύλη της απόδοσης δεν είναι τόσο δυνατός, κι έτσι, ενώ μπορεί να σε κινήσει αξιοπρεπώς, δεν κινδυνεύεις από τυχόν απότομο άνοιγμα του γκαζιού, μιας και γλιστρήματα του πίσω τροχού δεν θα έρθουν απροσδόκητα. Λες και είναι σχεδιασμένος για να αποδίδει πιο ζωντανά από τις μεσαίες στροφές και πάνω, εκμεταλλεύεται τον κυβισμό για να σε μετακινήσει με άνεση, και αν θες να παίξεις, ανεβάζεις το ρυθμό με την περιστροφή του γκριπ, και οι επιδόσεις έρχονται.

Βέβαια αυτό που παίζει σημαντικότερο ρόλο είναι η συμπεριφορά του CBR 500R στην καθημερινή μετακίνηση. Μπορεί να χρησιμοποιεί το πασίγνωστο όνομα, να έχει την ίδια μορφή και χρωματισμούς, να είναι sport όσο πρέπει αφού σε αφήνει να οδηγείς γρήγορα, να τοποθετείς το σώμα σου σωστά και να στρίβεις παίζοντας σε κάθε είδους στροφή. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι η άνεση με την οποία κινείται σε διαδρομές με αργές ταχύτητες, κίνηση, αυτοκίνητα, φανάρια, σε μικρές διαδρομές, όπου λογικά ένα scooter θα ήταν προτιμητέο. Η όρθια θέση οδήγησης, το μεγάλο κόψιμο τιμονιού, η ελαφριά αίσθηση, παρά το βάρος που φτάνει στα 194 κιλά με όλα του τα υγρά, σε κάνουν να το επιζητάς για καθημερινές μετακινήσεις. Είναι μικρούλι, είναι βολικό, έχει ταυτόχρονα τον χαρακτήρα που του δίνει το όνομα και η σχεδίαση, αλλά ως λειτουργικότατο σε καθημερινές συνθήκες, κερδίζει πόντους.

Χάνει βέβαια και κάποιους πόντους από την συμπεριφορά των αναρτήσεων, που κάποιες φορές, σε βαθιές λακκούβες είναι κάπως απότομες (ειδικά το μπροστινό σύστημα που τερματίζει εύκολα την διαδρομή του), ενώ η απουσία ρυθμίσεων – εκτός της προφόρτισης ελατηρίου στο αμορτισέρ, δεν μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση. Είναι όμως άνετες σε νορμάλ συνθήκες και δείχνουν τις αδυναμίες τους όταν πιεστούν. Κερδίζει βέβαια πόντους από τα φρένα, τα οποία διαθέτουν τόση δύναμη για να μην ασχοληθείς μαζί τους, παρά να τα πατήσεις και να αφεθείς στην μείωση της απόστασης φρεναρίσματος, χάρη και στο άριστο σύστημα ABS. Ο μεγάλος δίσκος, διαστάσεων 320mm που συναντάμε και στα NC 700, κάνει πολύ καλή δουλειά, ενώ μόνο στην τελική του θα χρειαστείς περισσότερη δύναμη. Με το πίσω φρένο να σε αφήνει να παίζεις και με πλαγιολισθήσεις, μιας και το ABS δεν ενεργοποιείται σπασμωδικά, τα φρένα του δείχνουν ιδανικά για το μέγεθος και τις απαιτήσεις του CBR 500R

Στόχος επετεύχθη

Η Honda με το CBR 500R πέτυχε διάνα το στόχο της. Έφτιαξε μία μοτοσυκλέτα εύκολη στην οδήγηση, βολική για καθημερινή μετακίνηση, ποιοτική στα περισσότερα σημεία της, με sport εμφάνιση και χαρακτήρα. Με την ροπή του δικύλινδρου κινητήρα, η κατανάλωση περιορίζεται σημαντικά και πολλές φορές πέφτει και κάτω από τα 4 λίτρα, με αποτέλεσμα να διανύεις 150 χιλιόμετρα απόστασης με ταχύτητες βόλτας (80 – 120 χ.α.ω.) και ο δείκτης της ηλεκτρονικής ένδειξης καυσίμου, να μην φτάνει στη μέση. Είναι τόσο βολικό που δείχνει μικρότερο από τον κυβισμό του, τον οποίο θα εμφανίσει μόνο όταν θα χρειαστεί, ενώ σαν μέγεθος, παίζει σε μικρότερη κατηγορία.

Στα 6.600euro που κοστίζει με το ABS standard στον εξοπλισμό του, βάζει ψήλους στ’ αυτιά σε όσους σκόπευαν να επιλέξουν ανάμεσα στο CBR 250R και στο ZX 300R – από τα οποία, απέχει ελάχιστα σε χρήματα, αλλά πολύ σε χρηστικότητα. Είναι και κατάλληλο για οδήγηση με δίπλωμα A2 (ή για μετάβαση από το Α1) αλλά τόσο εύκολο που θα το προτιμούσε και κάποιος που έχει sport ανησυχίες, αλλά μικρή εμπειρία οδήγησης. Μήπως τα αρτικόλεξα CBR βρήκαν νέα – πιο εμπορική- χρήση;

Τεχνικά χαρακτηριστικά

Φωτογραφίες οδήγησης

Στατικές φωτογραφίες