Του Τάκη Μανιάτη
Φωτογραφίες: Aprilia

Ύστερα από 36 παγκόσμιους τίτλους και 282 νίκες, η Aprilia επαναφέρει το θρυλικό όνομα RS στην κατηγορία των 125 κυβικών. Αυτή τη φορά με τετράχρονο κινητήρα, το όνομα που έχει γεννηθεί στις πίστες ταχύτητας, βάζει τα καλά του και δίνει τη δυνατότητα σε κάθε νέο, να κυκλοφορεί καθημερινά, φορώντας τα ρούχα του πρωταθλητή. Κι εμείς, ταξιδεύουμε στην Ιταλία, στην πίστα του Vairano προκειμένου να οδηγήσουμε σε πραγματικές συνθήκες, την καλύτερη βάση για εισχώρηση στην αγωνιστική οδήγηση!

Γεννημένο στους αγώνες

Η ιστορία της Aprilia στην κατηγορία των 125 κυβικών είναι μακρά. Με τον Valentino Rossi να είναι ο πιο γνωστός πρωταθλητής που πέρασε από τη σέλα ενός RS 125, το όνομα του είναι θρυλικό και κατατοπιστικότατο όσον αφορά στις δυνατότητες της μοτοσυκλέτας. Γιατί, αν και 125 κυβικά, πρόκειται για ολοκληρωμένη μοτοσυκλέτα τόσο στην όψη, όσο και στην συμπεριφορά.
Από τα πρώτα AF 1 125, μέχρι τα RS 125, αλλά και το πιο πρόσφατο RS 4 125, όλα τους έχουν ένα κοινό παρονομαστή: Φέρουν στοιχεία από τις μεγαλύτερες αδελφές, προσφέροντας στον αναβάτη την αγωνιστική εξέλιξη σε συσκευασία καθημερινής χρήσης.
Με το όνομα RS 4 να θυμίζει έντονα την μοτοσυκλέτα που κατέκτησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα Superbike το 2010, με αναβάτη τον Max Biaggi, η απουσία του V δεν μπορεί να γίνει εμφανής από μακριά. Το μικρό τετράχρονο, εξ ου και το 4, είναι ένα πιστό αντίγραφο της μεγάλης αδελφής και οπτικά στηρίζει επάξια το όνομα που έχει γεννηθεί μέσα στις πίστες.
Η σχεδίαση του είναι βασισμένη στους αγώνες και τις επιτυχίες, με το σύνολο να θυμίζει έντονα RSV4 που μπήκε στο πλύσιμο. Τουλάχιστον από μακριά, καταφέρνει να περνάει το μήνυμα, δίνοντας σε ένα νεαρό αναβάτη αυτό ακριβώς που επιθυμεί: Τον εντυπωσιασμό, θυμίζοντας μεγαλύτερου κυβισμού μοτοσυκλέτα. Σε αυτό συμβάλλει φυσικά και το τριπλό φωτιστικό σώμα, στα πρότυπα του RSV4, αλλά και η εξέλιξη της αεροδυναμικής που έγινε σε ειδική σήραγγα, με αποτέλεσμα το συνολάκι να είναι όσο πιο “αγωνιστικό” γίνεται.

Αγωνιστικές επιρροές

Το Aprilia RS4 125 είναι βασισμένο στο αδελφάκι του, Derbi GPR. Η θυγατρική της Piaggio όπου ανήκει άλλωστε και η Aprilia, διέθετε χρόνια στην αγορά το εξαιρετικό GPR, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως βάση για την νέα μοτοσυκλέτα των 125 κυβικών. Στημένη άριστα πάνω σε ένα αλουμινένιο πλαίσιο δύο δοκών, με ασύμμετρο ατσάλινο ψαλίδι, δείχνει έτοιμη να εισέλθει σε κάθε πίστα με αξιώσεις. Διαθέτει ανεστραμμένο μπροστινό σύστημα διαμέτρου 41mm και αμορτισέρ με μοχλισμό. Ωστόσο, καμία από τις αναρτήσεις δεν διαθέτει ρυθμίσεις, κάτι που όπως φάνηκε από τη δοκιμή στην πίστα, δεν ενόχλησε καθόλου στην οδήγηση της Aprilia RS4. Πολύ καλές επιλογές έγιναν και στα φρένα μιας και ο μπροστινός δίσκος διαμέτρου 300mm διαθέτει ακτινικής τοποθέτησης δαγκάνα τεσσάρων (!) εμβόλων, ενώ πίσω, ο μικρός δίσκος διαμέτρου 220mm, διαθέτει ένα έμβολο.
Προχωρώντας στα μηχανικά μέρη, το τετράχρονο μονοκύλινδρο σύνολο είναι υγρόψυκτο και διαθέτει δύο εκκεντροφόρους και τέσσερις βαλβίδες. Είναι ο ίδιος κινητήρας που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από την Piaggio και χρησιμοποιήθηκε στο Derbi GPR. Μόνο που στην συγκεκριμένη περίπτωση, διαθέτει ψεκασμό της Magneti Marelli για ομαλότερη λειτουργία αλλά και οικονομία καυσίμου. Η απόδοσή του ανέρχεται στους 15 ίππους, αν και η εταιρία ήδη σχεδιάζει μία εξάτμιση ώστε να βελτιώσει κι άλλο την δύναμη. Η παραγωγής, βρίσκεται τοποθετημένη στο κάτω τμήμα του fering και δεν ενοχλεί καθόλου στις κλίσεις της μοτοσυκλέτας στις στροφές.
Ένα κιβώτιο έξι σχέσεων φροντίζει για την τοποθέτηση της δύναμης στο δρόμο, ενώ θα διατίθεται shifter τοποθετημένο στον επιλογέα, το οποίο συναντήσαμε στις λευκές μοτοσυκλέτες της παρουσίασης, ως έξτρα.
Το RS4 125 είναι το πρώτο μικρό τετράχρονο της Aprilia σε αυτή την απαιτητική κατηγορία και δύναται να προσφέρει συγκινήσεις στους μικρούς εραστές της οδήγησης σε πίστα.

Στο κυνήγι του χρόνου

Με την θέση του να τοποθετεί το σώμα επιθετικά μπροστά, την λεπτή σέλα να σε βάζει ψηλά και το σώμα να πέφτει δυνατά στα χαμηλά τιμόνια, το RS4 αν μη τι άλλο προδιαθέτει για sport οδήγηση. Στην πίστα του Vairano όπου οι παρατεταμένες στροφές διαδέχονται μικρές ευθείες, θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι το τελειότερο μέρος για παρουσίαση τέτοιας μοτοσυκλέτας. Όχι μόνο η ποιότητα της ασφάλτου ήταν κορυφαία, αλλά και η σχεδίαση σε ανάγκαζε να εκμεταλλευτείς στο έπακρο τις δυνατότητες της μοτοσυκλέτας, ώστε να κερδίσεις κάθε κλάσμα δευτερολέπτου. Ξεκινώντας, απαιτείται ανέβασμα στροφών ώστε να φύγεις με φόρα, για να αλλάξεις σε 2η και 3η σχέσεις και να επιταχύνεις με το γκάζι στο τέρμα. Το τελευταίο είναι κάτι εύκολο μιας και οι 15 ίπποι δεν καταφέρνουν να ξηλώσουν την άσφαλτο, αλλά μπορούν να σου εξιτάρουν τις αισθήσεις, αν τους φερθείς όπως το RS4 επιβάλει. Ξεχυνόμαστε στην πίστα, κοιτώντας ποιος αναβάτης βρίσκεται στα κιλά μας ώστε να έχουμε μία κόντρα όσο γίνεται πιο ίση, μιας και κάθε έξτρα γραμμάριο στην περίπτωση του τετράχρονου Aprilia, παίζει ρόλο. Οι ρυθμοί ανεβαίνουν και καθώς τα εξαιρετικά ελαστικά της Pirelli, Super Corsa τα οποία χρησιμοποιούσαν οι μοτοσυκλέτες της δοκιμής ζεσταίνονται (αντί για τα Sava του εργοστασίου), το RS4 αρχίζει να δείχνει τις δυνατότητες του. Προχωράει σαν ηλεκτρικό χωρίς να προκαλεί κάποιο θόρυβο ενώ η επιτάχυνση του, έρχεται ομαλά και γραμμικά. Όσο και αν ανοίξεις το γκάζι, το RS 4 δεν θα φύγει μπροστά με νεύρο, αλλά θα ακολουθήσει την δική του διαδικασία επιτάχυνσης, με το κοντέρ του να ανεβάζει αργά χιλιόμετρα και στροφές.

Το ζητούμενο από μία τετράχρονη μοτοσυκλέτα 125 κυβικών άλλωστε δεν είναι η αδρεναλίνη που μπορεί να προσφέρει ο κινητήρας, αλλά το συνολικό στήσιμο της μοτοσυκλέτας. Και η Aprilia, στον συγκεκριμένο τομέα, δούλεψε σκληρά και δικαιώθηκε! Κρυμμένος όσο επιτρέπει το μέγεθός μου, πίσω από το πολύ καλά σχεδιασμένο fering, χαζεύω τον ηλεκτρονικό χιλιομετρητή ο οποίος ξεπερνάει για λίγο τα 105 χ.α.ω., και μετράω αντίστροφα για τα φρένα στην επερχόμενη αριστερή. Λίγο πριν, ένα “εσάκι” βάζει σε δίλημμα τον αναβάτη ώστε να μειώσει εκεί ταχύτητα ή όχι, αλλά το RS4 δείχνει αλώβητο στο πέρασμα πάνω από το κερμπ. Φρενάρω τελευταία στιγμή, πολύ δυνατά, κόβω απότομα και κατεβάζοντας τρεις σχέσεις, πλασάρομαι αριστερά. Δεξιά κλειστή αμέσως μετά και η δεύτερη σχέση στο τέρμα, να παλεύει να ανεβάσει τα χιλιόμετρα για να δεχθεί την 3η σχέση άνετα. Κουμπωμένος στο ρεζερβουάρ, αλλάζω σε 4η και 5η σχέσεις για ανοιχτό τελείως στην επερχόμενη δεξιά, που απαιτεί 3η σχέση. Τέρμα φρένα, πλάγιασμα, όλα κάτω και το RS4 παραμένει σταθερό στην πίεση χωρίς το παραμικρό κούνημα.

Παιχνίδι για μεγάλα παιδιά!

Έχουμε περάσει ήδη στο τέταρτο και τελευταίο δεκαπεντάλεπτο μέσα στην πίστα του Vairano. Κάθε φορά περιμένουμε πως και πώς να έρθει η σειρά μας για να απολαύσουμε κόντρα, και μεταξύ μας, κάνουμε νοήματα για να ξεκινήσουμε όλοι μαζί, να ευχαριστηθούμε μάχες! Κινούμαστε σε γκρουπάκια κλέβοντας την αεροδυναμική από τον προπορευόμενο και ακουμπώντας αγκώνες φρενάρουμε πριν τις στροφές. Μία λάθος επιλογή σχέσης, ένα τσίμπημα του φρένου λίγο παραπάνω, το κλείσιμο του γκαζιού, όλα παίζουν ρόλο για να αυξηθεί η διαφορά ανάμεσα στους αναβάτες. Ο “πόλεμος” είχε ήδη ξεκινήσει και το κλείδωμα του γκαζιού στο τέρμα είναι αναγκαίο για να εκμεταλλευτούμε εντελώς τις δυνατότητες του κινητήρα. Η προσπάθεια για επίτευξη τελικής ταχύτητας βρίσκει αντιμέτωπους τον όγκο και τα κιλά και οι πιο ελαφριοί, βλέπουν έως και 117 χ.α.ω. στο κοντέρ, 10 πάνω από τα δικά μας! Όσο και να παλεύεις, τα χιλιόμετρα δεν ανεβαίνουν αν τρέχεις “δικάβαλλο” κόντρα στους άλλους και μέχρι και το ελαφρύ πρωϊνό πάνω στο RS4 παίζει ρόλο. Η οδήγηση της λευκής RS4 με το shifter, βοηθάει κάπως την κατάσταση μιας και οι αλλαγές γίνονται αβίαστα, με αρκετή πίεση όμως στον επιλογέα ταχυτήτων. Αντί για το στροφόμετρο όμως, καλύτερη αποδείχθηκε η χρήση του ταχύμετρου για αλλαγές σχέσεων, λίγο πριν την “τελική” κάθε σχέσης!

Μαζεύω ώμους και αγκώνες, επιδίδομαι σε έναν αγώνα αεροδυναμικής για να δω τον χιλιομετρητή να γυρίζει και άλλο τα νουμεράκια προς τα πάνω. Φρένα βαθιά μέσα στην στροφή, άνοιγμα του γκαζιού πιο νωρίς και το RS4 στέκεται αξιοπρεπώς σε όση πίεση του ασκείς, χωρίς κουνήματα και ανασφάλειες. Μεταφέρει εμπιστοσύνη στον αναβάτη ο οποίος σε κάθε γύρο ανοίγει τις γραμμές του αφήνοντας τις γλίστρες του να χαράξουν σαν διαβήτης την άσφαλτο. Οι σωστές εσωτερικές ρυθμίσεις των – μη ρυθμιζόμενων- αναρτήσεων, αποδεικνύονται εξαιρετικές και η μοτοσυκλέτα δεν χρειάζεται τίποτε περισσότερο εκτός από όρεξη για οδήγηση. Σταθερή και στιβαρή, υπακούει στις προσταγές του αναβάτη, φρενάρει πολύ καλά, στρίβει εξαιρετικά και αλλάζει πορεία πανεύκολα.  Να είχαμε και άλλο χρόνο στο πιστάκι του Vairano πάνω στα Aprilia RS4, τι καλά που θα ήταν!

Γίνε πρωταθλητής!

Η Aprilia μετέφερε στο νέο RS4 όλη της την τεχνογνωσία, τονίζοντας την εξέλιξη που φέρει το βαρύ του όνομα, μέσα από τους αγώνες. Κοιτώντας το, σκέφτεσαι πόσο άδικο είναι να μην είσαι πια μικρός, και να μην έχεις τη δυνατότητα να αποκτήσεις ένα τέτοιο, να παίζεις όλη μέρα, ξεκούραστα και άφοβα μέσα σε μία πίστα.
Αναμφίβολα, οι νέοι αναβάτες έχουν ένα πολύ καλό λόγο να αποκτήσουν μία τέτοια μοτοσυκλέτα η οποία, στα 4.200euro που θα κοστίζει στην Ελλάδα, δικαιολογεί κάθε euro. Είναι μία μοτοσυκλέτα ολοκληρωμένη, με τεχνολογία και αγωνιστικό στήσιμο, που δεν μπορεί να συγκριθεί στις επιδόσεις με καμία άλλη της κατηγορίας. Στρίβει σαν ελάχιστα 125 και η εμπιστοσύνη που προσφέρει θα μπορούσε να συγκριθεί μόνο με το παλαιότερο δίχρονο RS. Ωστόσο, η έκδοση Replica Biaggi που φέρει τα χρώματα και αυτοκόλλητα της αγωνιστικής μοτοσυκλέτας που κέρδισε το παγκόσμιο πρωτάθλημα Superbike 2010, θα αποτελέσει το όνειρο μικρών, αλλά και μεγάλων παιδιών!

Φωτογραφίες οδήγησης

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•