Η λογική υπεδείκνυε πως αργά ή γρήγορα η Yamaha θα πειθόταν από την αποδοχή που γνώριζαν οι εκδόσεις με μεγαλύτερους κινητήρες του ανταγωνισμού και θα παρουσίαζε ένα ανάλογο Tricity, ενδεχομένως με κινητήρα από τα XMax που ως το 2017 διέθεταν επιλογές 250 και 400 cc.

Ωστόσο η Yamaha είχε πιο μεγαλεπίβολα σχέδια στο μυαλό της που υλοποιήθηκαν στο Niken με τον τρικύλινδρο κινητήρα CP3 των ΜΤ-09 και Tracer 900. Το κεντρικό του χαρακτηριστικό, το περίτεχνο μπροστινό με τα διπλά καλάμια σε κάθε τροχό, έμοιαζε ως ένα μπροστινό Tricity που πλακώθηκε στο γυμναστήριο. Στην πραγματικότητα ήταν ο μπαμπάς του, ο οποίος ως τότε κρυβόταν στη σκιά πρωτοτύπων που κατά καιρούς παρουσίαζε η Yamaha στο Tokyo Motor Show πριν εμφανιστεί σε μια επαναστατική έκδοση παραγωγής.

Τελικά αυτό που περιμέναμε εδώ και σχεδόν μια πενταετία ήρθε στη διεθνή έκθεση EICMA 2019 και ήταν απολύτως αναμενόμενο. Η Yamaha επέλεξε τον κινητήρα του XMax 300 για να εξοπλίσει το νέο Tricity στη γκάμα της, το τρίτο μοντέλο στην τρίτροχη γκάμα της.

Ασφάλεια και οικονομία

Για το στήσιμο του Tricity κάποια πράγματα ήταν εξαρχής δεδομένα. Το μπροστινό που βασίζεται στην αυτοκινητάδικης προέλευσης γεωμετρία Άκερμαν προφανώς και κοσμεί το νέο Tricity 300, προσαρμοσμένο στο μέγεθος και την ισχύ που έχει τώρα να διαχειριστεί.

Σχεδιαστικά το νέο τρίκυκλο της Yamaha φέρει εμφανέστατες τις βασικές γραμμές του XMax, που με τη σειρά του δανείζεται αρκετά από το σχέδιο του TMax.

Διακρίνεται επίσης από πρωταγωνιστικές αρετές του XMax όπως τον οικονομικό και οικολογικό κινητήρα με τεχνολογία Blue Core και τον εντυπωσιακό αποθηκευτικό χώρο.

Η λογική του εστιάζει σε σημαντικό βαθμό στην προσέλευση κοινού από άλλους χώρους (βλέπε αυτοκίνητο), έτσι η Yamaha εύλογα αποκαλύπτει πως βασικός γνώμονας στη σχεδίασή του ήταν να είναι φιλικό και ευκολοδήγητο.

Με το βλέμμα σε αυτό το κοινό άλλωστε το Tricity 300 έχει κατάλληλα επιλεγμένο μπροστινό μετατρόχιο ώστε να μπορεί να οδηγηθεί με δίπλωμα αυτοκινήτου (κατηγορίας Β) και προς αυτόν τον σκοπό διαθέτει συνδυασμένα φρένα που ελέγχονται είτε παραδοσιακά, ή από ένα ενοποιημένο πετάλι φρένου στο δεξί πόδι.

Πολίτης τρίτροχος

Το Tricity 300 δείχνει φιλόξενο στην πρώτη επαφή, με ιδιαίτερα άνετη σέλα σε λογικό ύψος για να φτάνουν τα πόδια στο έδαφος. Στα 795 χιλιοστά από το έδαφος η τιμή αυτή είναι ακριβώς ίδια στα Tricity και XMax.

Μα ακόμη κι αν αυτό δεν είναι εφικτό υπάρχει μια άλλη λύση, ονομάζεται Standing Assist System και αποδεικνύεται εξόχως εξυπηρετική.

Με το πάτημα ενός κουμπιού στο τιμόνι (αριστερά, εκεί που συνήθως είναι το σινιάλο), κλειδώνει ακαριαία η μπροστινή ανάρτηση και το σκούτερ μένει όρθιο χωρίς να χρειάζεται συνδρομή των ποδιών. Μόλις ανάψει πράσινο, στο άνοιγμα του γκαζιού ξεκλειδώνει αυτομάτως η ανάρτηση και όλα επανέρχονται άμεσα στο κανονικό χωρίς να απαιτείται καμιά άλλη ενέργεια από τον αναβάτη. Για την ασφάλειά μας, αυτό το κουμπί δεν κάνει τίποτα αν πατηθεί με το σκούτερ εν κινήσει.

Στον δρόμο το Tricity επιδεικνύει ποιοτικότατη κύλιση, χωρίς κραδασμούς, η δε αίσθηση του κινητήρα είναι μάλλον γνώριμη σε όποιον έχει καβαλήσει XMax 300.

Οπωσδήποτε δεν διαθέτει τη σπιρτάδα του XMax, καθώς εδώ έχει να κινήσει ούτε λίγο ούτε πολύ 60 παραπάνω κιλά - 239, από 179 του δίκυκλου σκούτερ. Λογικό είναι με το επιπλέον βάρος να έχει χάσει λίγη ζωηράδα, παρόλα αυτά οι εκκινήσεις του έχουν τσαγανό και η κατοστάρα έρχεται αρκετά γρήγορα στο κοντέρ.

Η τελική ταχύτητα ξεπερνά τα 130 km/h, ωστόσο μετά τα 110-120 ο ρυθμός που φορτώνει ενδείξεις το κοντέρ πέφτει αισθητά και ο λόγος δεν ανάγεται μόνο στη ζυγαριά. Μια σημαντική αιτία είναι αεροδυναμική και κάνει την εμφάνισή της στις τριψήφιες ταχύτητες όπου, όπως συνέβαινε και με το Niken (σε αρκετά μεγαλύτερη ταχύτητα βέβαια), από ένα σημείο και μετά αισθάνεσαι τη μάχη της μεγάλης μετωπικής επιφάνειας του Tricity 300 να σπρώξει τον αέρα μπροστά της.

Αυτό ωστόσο σε πρακτικούς όρους δεν σημαίνει τίποτε περισσότερο από ελαφρώς μικρότερη τελική ταχύτητα συγκριτικά με το XMax, καθώς και περισσότερο χρόνο για να φτάσεις ως εκεί.

Αντανακλάται επίσης στην κατανάλωση, η οποία κυμαίνεται κατά μέση τιμή στα 4-4.5 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα, αποδεικνυόμενη πολύ πιο οικονομική απ’ όσο περιμέναμε με γνώμονα τα 3.5 που μετρούσαμε στο Xmax. Με τόσο επιπλέον βάρος και έναν τρίτο τροχό να προσθέτει τριβές με την άσφαλτο, εύκολα θα μάντευα μια κατανάλωση στη γειτονιά των 5+ l/100 km, ωστόσο ο Blue Core κινητήρας με διέψευσε ευχάριστα.

Σε κάθε περίπτωση, το Tricity 300 έχει όσο τσαγανό χρειάζεται για να μη νιώσει ποτέ αδύναμο ή αναποτελεσματικό - εκτός αν θες να κυνηγιέσαι, οπότε κοιτάς λάθος κατηγορία σκούτερ φίλε…

Στην πόλη, που είναι και το προφανές βασικό του πεδίο, το πλάτος του δεν είναι εν γένει απαγορευτικό και στο μάτι δεν φαντάζει μεγαλύτερο από κάποιες μεγάλες μοτοσυκλέτες ή σκούτερ. Αυτό που απαιτεί προσοχή στα στριμωξίδια είναι οι μπροστινοί τροχοί που βρίσκονται στις πλευρικές εσχατιές του κορμιού του και εκτός οπτικού πεδίου του αναβάτη, κάτι που θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη του στους υπολογισμούς αν χωράει ανάμεσα στις ουρές των αυτοκινήτων, ειδικά στα διαγώνια κοψίματα.

Το τρίτο πόδι

Το μπροστινό σύστημα με τα τέσσερα καλάμια και τους δύο τροχούς χαρακτηρίζεται από το γνώριμο αίσθημα απόλυτης ασφάλειας που σφραγίζει όλα τα ανάλογα LMW τρίτροχα της κλάσης του.

Η αίσθηση πως αυτό το μπροστινό δεν πρόκειται να μασήσει ούτε με τσουνάμι επιβεβαιώνεται στον δρόμο, καθώς προσφέρει σταθερό πάτημα και το επικοινωνεί επαρκώς και στον αναβάτη. Με σημείο αιχμής αυτό, τα όρια μεταφέρονται στον άνθρωπο, ο οποίος μπορεί να βασιστεί πάνω του για να κινηθεί με ασφάλεια, ή να πάει πιο γρήγορα απ’ όσο θα τολμούσε με οποιοδήποτε άλλο δίτροχο στον ίδιο δρόμο.

Υποστηρίζεται από ένα συνδυασμένο σύστημα φρένων που κάνει άριστα τη δουλειά του, προσφέροντας αποτελεσματικό σταμάτημα με αρκετή προοδευτικότητα. Η αίσθηση στη μανέτα δεν είναι και τόσο ακριβής, μα για τα ζητούμενα του Tricity δεν θα μπορούσαμε να ζητήσουμε κάτι παραπάνω.

Αν και το πρώτο ζητούμενο από αυτό το πακέτο ανάρτησης είναι η ασφάλεια, οι χάρες του δεν τελειώνουν στην πόλη. Με το σίγουρο πάτημα που προσφέρει, αποδεικνύεται σε έναν έξοχο σύμβουλο διασκέδασης, συνεπικουρώντας στο στριφτερό παιχνίδι.

Όπως συμβαίνει με όλα τα ανάλογης φιλοσοφίας μοντέλα, ο κίνδυνος εδώ κρύβεται στην υπερβολική σιγουριά, δηλαδή στο να ψηθεί ο αναβάτης πως μπορεί να μπαίνει σε μια στροφή ολοένα και πιο γρήγορα, ώσπου μοιραία θα φτάσει να το παρακάνει. Πρόκειται για ένα κυρίως πνευματικό όριο, καθώς στην πλειοψηφία των περιπτώσεων αρκεί να ανοίξεις το γκάζι και να το πλαγιάσεις κι άλλο για να στρίψει.

Τότε το Tricity θα σε βγάλει καθαρό, αλλά αν στη θέση της παραπάνω διαδικασίας μπει η ενστικτώδης αντίδραση της πλειοψηφίας να πέσει στα φρένα τότε το σκούτερ θα πάει ευθεία και πλέον η αίσια κατάληξη εξαρτάται από την ταχύτητα, τον διαθέσιμο χώρο για φρένα, την ποιότητα της ασφάλτου. Κανένα σύστημα ανάρτησης, όσο έξυπνο και καλοφτιαγμένο να είναι, δεν μπορεί να υποκαταστήσει πλήρως τη σύνεση.

Τρίτωσε το καλό

Με το τρίτο της μοντέλο με αυτό το μπροστινό – μετά το μικρότερο Tricity και το Niken – η Yamaha συνεχίζει να επενδύει σε μια κατηγορία που ακόμη βρίσκεται στη φάση της ανάπτυξης.

Το Tricity 300 είναι μια απολύτως λογική κι αναμενόμενη κίνηση που θα μπορούσε ίσως να έχει γίνει μερικά χρόνια νωρίτερα, πάντως έγινε σωστά. Στο κορμί του διακρίνουμε ξεκάθαρα το σχεδιαστικό DNA των πολυτελών σκούτερ της Yamaha και ο εξοπλισμός του είναι αρκετά πλούσιος στον πρακτικό τομέα.

Ο αποθηκευτικός του χώρος κάτω από τη σέλα που χωρά δύο full face κράνη είναι ό,τι πρέπει και από πλευράς άνεσης και αεροδυναμικής προστασίας δεν προκύπτει το παραμικρό παράπονο.

Με τον ικανό κινητήρα του και αυτό το πακέτο άνεσης και αεροδυναμικής, το ταξιδάκι με το Tricity 300 γίνεται απλή υπόθεση, με μουαγιέν 110-120 km/h και καλή αυτονομία χάρη στην προσεγμένη του κατανάλωση.

Τα βασικά του ηλεκτρονικά περιλαμβάνουν τα απαραίτητα, δηλαδή ABS, traction control με δυνατότητα απενεργοποίησης αλλά και το χρησιμότατο Standing Assist, μα το βασικότερο είναι πως όλα δουλεύουν όπως πρέπει για να ενισχύσουν το αίσθημα ασφάλειας του αναβάτη.

Η τοποθέτησή του στην αγορά δεν είναι εύκολη, ειδικά αν πρέπει να συγκριθεί και με δίτροχα μοντέλα. Ας περιοριστούμε όμως στον κόσμο των τρίτροχων που πλαγιάζουν, όπου η αγορά είναι μετρημένα κουκιά: Piaggio MP3 300, Quadro QV3 και Peugeot Metropolis 400.

Σε αυτό το περιβάλλον η τιμολόγηση του Tricity 300 στα €8,290 φαντάζει κάπως αλμυρή, μιας και υπάρχουν άμεσοι ανταγωνιστές με δύο χιλιάρικα λιγότερα.

Προφανώς δεν είναι αντικείμενο αυτής της δοκιμής να μπούμε σε συγκρίσεις, πάντως ανεξαρτήτως τιμής το νέο τρίτροχο της Yamaha αποτελεί μια ιδιαίτερα αξιόλογη πρόταση, είναι ένα ολοκληρωμένο σκούτερ που τα συνδυάζει όλα: και προσεγμένη εμφάνιση, αποτελεσματικός εξοπλισμός, άφθονη πρακτικότητα, ευρύ πεδίο χρήσης και τεχνολογία που προσφέρει οικονομία και ασφάλεια.

Τεχνικά Χαρακτηριστικά