Της Τζο Λαδά

Πάνω που έλεγα πως έζησα μια βδομάδα λες και ήμουν στην παλιά Αθήνα, καβάλα στη Star 125 Automatic, κατεβαίνω κέντρο χαλαρή για να την παραδώσω στην Hellinmoto και… “Όπως είσαι, ανέβα στην άλλη!” αναφωνεί ο Τάκης (Μανιάτης). “Έλα μωρέ, ευκολάκι”, σκέφτομαι αμέσως εγώ, “τι το 125, τι το 200”. Και τι ωραίο χρώμα, μπεζ και μόκκα, σα freddo cappuccino, πιάσαν κι οι ζέστες. Δεν ήξερα όμως την έκπληξη που ακολουθούσε...

Μεγάλο λόγο μη λες, μεγάλη μπουκιά φάε

Ήθελα να κάνω παρομοιώσεις στη δοκιμή της Star 125 Automatic, για Θανάση Βέγγο και “...ξέρεις από βέσπα;” καταστάσεις. Τι το ‘θελα και άνοιγα το στόμα μου; “Ξέρεις, ε; Οι ταχύτητες στο χέρι”, ήταν η ατάκα που φοβόμουν πως θ’ ακούσω. “Με τέτοιες δίναμε παλιά για δίπλωμα”, ναι καλέ μου κύριε, εμείς δε δώσαμε όμως με τέτοια για δίπλωμα και τώρα τι θα κάνουμε δηλαδή;
Ηρέμησε.

Έχεις οδηγήσει από τελειωμένο νοικιάρικο πενηντάρι αυτόματο στην Πάρο με φρένο τίποτε άλλο πέραν της σαγιονάρας σου στην άσφαλτο, μέχρι Aprilia RSV Mille σε εξάωρο αγώνα στις Σέρρες. Μια βέσπα δε μπορεί να σε κάνει καλά. Βάζω μπροστά τον κινητήρα πατώντας τη μίζα και το συμπλέκτη. Κατεβάζω τη Star από το ψηλό διπλό stand. Ευτυχώς δεν ξέχασα κάτι μέσα στο κατάστημα κι έτσι δεν θα χρειαστεί να την ξαναβάλω εκεί πάνω, γιατί θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι. “Μας βλέπουν”, σκέφτομαι, αφού πατήσω τον συμπλέκτη και στρίψω το γκριπ μια θέση προς τα πάνω, για να μπει η πρώτη σχέση. Μεγάλο χαμόγελο προς αποπροσανατολισμόν βλέμματος των θεατών (το κράνος είναι jet κι η ζελατίνα διάφανη) και αφήνω τον συμπλέκτη ανοίγοντας προοδευτικά το γκάζι. Ω! “Ψηλά” αποσυμπλέκει αυτός! Φεύγω αφήνοντας τις καλύτερες των εντυπώσεων. Το σώσαμε!

The real thing

Εδώ, στη σέλα της Star 200, το ζούμε σοβαρά, το ζούμε αυθεντικά. Το μοτέρ όντως εδράζεται πίσω και δεξιά, θα το καταλάβεις αμέσως καθώς θα νιώθεις το βάρος του να σε τραβάει μέχρι το σώμα σου να το συνηθίσει. Εκ διαμέτρου αντίθετα εδράζεται η ρεζέρβα, που όντως υπάρχει κάτω από το αριστερό φτερό – δεν είναι ένα απλό καπάκι απλά για τις εντυπώσεις, για να αντισταθμίζει λίγο το βάρος του κινητήρα.

Αφού η αριστερή μανέτα είναι ο συμπλέκτης και η δεξιά το μπροστινό φρένο, πού είναι το πίσω φρένο, οέο; Μα, που αλλού; Στο πόδι. Ποδόφρενο, λοιπόν, για τη “μεγάλη” έκδοση της Star με το χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων, τύπου αυτοκινήτου, στο πάτωμα της ποδιάς. Για να το πατήσεις θα πρέπει ν’ ανασηκώσεις λίγο το πόδι σου (εκτός κι αν έχεις μεγάλο πόδι, οπότε θα σηκώσεις μόνο τη μύτη του), το οποίο θέλει χρόνο για να το συνηθίσει κανείς. Παρ’ όλα αυτά, λίγες είναι οι φορές που θα χρειαστεί να το πατήσεις, ενεργοποιώντας το ταμπούρο διαμέτρου 150mm, καθώς στις χαμηλές ταχύτητες ο δίσκος διαμέτρου 200mm μπροστά με δαγκάνα δύο εμβόλων θα σταθεί υπέρ-αρκετός για να ικανοποιήσει τις ανάγκες σου σε θέματα πέδησης.

Και πάμε στα “δύσκολα”: οι σχέσεις. Όχι, δε μιλάω για τις ανθρώπινες σχέσεις, αυτά να τα ψάξεις σε άλλο περιοδικό, ποικίλης ύλης, εδώ μιλάμε μόνο για μοτοσυκλέτες. Οι σχέσεις του κινητήρα και πως εγώ θα τις χειριστώ, που έχω μάθει από κούνια να κάνω “κλατς-κλατς” με το πόδι στο λεβιέ, σε απλά ελληνικά. Όπως μπορείτε να δείτε ξεκάθαρα στις φωτογραφίες των λεπτομερειών της Star, η πρώτη σχέση είναι μια θέση πάνω από τη νεκρά και οι υπόλοιπες τρεις κάτω – γυρίζοντας μπροστά το γκριπ. Μπορώ να πω πως μόνο με τη δεύτερη σχέση το αριστερό χέρι θα βρίσκεται σε φυσιολογική θέση πάνω στο αριστερό γκριπ, καθώς στην πρώτη θα είναι τέρμα κλειδωμένος πάνω ο καρπός και στην τρίτη και ειδικά στην τέταρτη, θα είναι, αντιστρόφως ανάλογα με την πρώτη, υπερβολικά κάτω. Αυτό κάποια στιγμή θα κουράσει τον αριστερό πήχη κι έτσι θα κινηθώ ρολαριστά, με μια τρίτη στο κιβώτιο, βρέξει-χιονισει. Έτσι όμως συμβαίνει παγκοσμίως όταν έχεις τις ταχύτητες στο χέρι, οπότε για να να είσαι πάνω στη Star, αυτό είναι κάτι με το οποίο έχεις συμφιλιωθεί εξ αρχής.

Δύο πτυχές του ίδιου χαρακτήρα

Οι πρώτες μέρες μαζί με ότι πιο ρετρό έχω οδηγήσει ποτέ, περνούν με βόλτες στο κέντρο και τα προάστια. Από τη δεύτερη κιόλας μέρα έχω προσαρμοστεί στη “μακρινή” σχέση του συμπλέκτη με το γκάζι και οι αλλαγές των φαναριών από κόκκινο σε πράσινο με βρίσκουν πρώτη σε εκκίνηση. Δεν είναι πολλές οι φορές που θα “χάσω” από κάποιον πιο κάτω στο δρόμο, καθώς όλοι πέφτουμε πάνω σε κίνηση και σταματημένα αυτοκίνητα, οπότε ο μικρός, κατά πλάτος, όγκος της Star, σε συνδυασμό με τη γραμμική και φιλικότατη λειτουργία του κινητήρα, θα περάσει ανενόχλητα και πάλι μπροστά. Το μεγάλο κόψιμο τιμονιού, τις δίνει τεράστιες δυνατότητες διήθησης ανάμεσα από αυτοκίνητα, ακόμη και με πολύ αργές ταχύτητες.

Επειδή όμως ο κατηραμένος αυτός κύριος Murphy (από που είναι να ρίξω ένα ελληνικότατο διπλοφάσκελο κατά ‘κει; Με την κατάλληλη προσφώνηση “Πάρτα να μη στα χρωστάω!”) θα βγει για άλλη μια φορά αληθινός. Γιατί μόνο εκεί όπου δε θέλω με τίιιιιποτα να πάει κάτι στραβά, όπως για παράδειγμα, περνώντας πάνω από τις γραμμές του τραμ, το οποίο καταφθάνει από μακριά, εκεί δεν θα κουμπώσει καλά κάποια σχέση και θα βρεθώ σχεδόν αδρανής, να πατάω συμπλέκτη και να τον κάνω, στην αρχή απαλά και στη συνέχεια μανιακά, πάνω ή κάτω για να κουμπώσει επιτέλους κάτι: Ας είναι πρώτη ή τετάρτη, δε με νοιάζει, αρκεί να φύγω από ‘δω πέρα! Το ξανασώσαμε.

Οι τσούπρες

Οι μικροί τροχοί σε συνδυασμό με το κλασσικό μονόμπρατσο αμορτισέρ μπροστά και τα “διδυμάκια” πίσω δουλεύουν σε γενικές γραμμές καλά, περνώντας στο τιμόνι έναν ελαφρά αισθητό κραδασμό στις διάφορες λακκούβες του δρόμου. Μακριά όμως από τις μεγάλες! Τα 122kg του βάρους της (φοράμε και κοστούμι από πρεσσαριστή λαμαρίνα, τι περιμένατε κύριε;) σε συνδυασμό με το χαμηλό ύψος, δεν είναι φτιαγμένα για enduro-καταστάσεις πόλης και αν έχετε σκοπό να κάνετε τον ταρζάν του λεκανοπεδίου, το σίγουρο είναι ότι σύντομα θα επισκεφθείτε το φαναρτζή της γειτονιάς σας! Παρ’ όλα αυτά, σε ένα ακούσιο (λέει αλήθεια τώρα;) πέρασμα από χαριτωμένη τρυπάρα βάθους περί των 12cm, παρά το επιτόπιο παράπονο της Star τίποτε απολύτως πάνω της δεν έτριξε στην μετέπειτα πορεία μας. Το σώζουμε συνέχεια, έτσι;

Ο καιρός ζέστανε όμως και ήρθε η ώρα για παραλιακή. Εκεί, στην άπλα των ευθειών της Συγγρού και της Ποσειδώνος, η Star 200 4T θα ξεδιπλώσει μιαν άλλη πτυχή του χαρακτήρα της. Η κίνησή μου θα είναι γρήγορα επιταχυνόμενη, πράγμα που θα μου δώσει μεγάλη ενεργητική ασφάλεια, το οποίο και δεν περίμενα. Πολλές φορές “κλέβω” το συμπλέκτη και βάζω τις ταχύτητες “καρφωτές”, χωρίς η Star να παραπονεθεί. Το δικάβαλο, δε, δείχνει να είναι το αγαπημένο της κι έτσι εύκολα και γρήγορα δυο τσούπρες θα βρεθούμε να λιαζόμαστε δίπλα στο κύμα.

Και για ταξιδάκι, μέσα!

Το ότι το ντουλαπάκι κάτω από το τιμόνι χωράει άνετα μια γεμάτη τσάντα, μια σακούλα με (γυναικεία) ψώνια κι έχει και χώρο για κάτι ακόμη, προσθέτει άλλο ένα credit στη Star, καθώς εκτός από ασύγκριτη ευκολία, που είναι και το προφανές, το στοιχείο αυτό προσδίδει ακόμη μεγαλύτερη ασφάλεια στην οδήγηση. Φανταστείτε να πρέπει να αλλάξεις ταχύτητα και να σου γλυστράει η τσάντα από τον ώμο. Κακό, πολύ κακό σκηνικό.
Αλλά οι μεταφορικές ικανότητες αυτού του scooter από το νοσταλγικό παρελθόν, δε σταματούν εκεί! Γιατί το scooter της δοκιμής διέθετε όλη τη γκάμα των αξεσουάρ, βλέπε πανέμορφες γυαλιστερές χρωμιωμένες σχάρες πάνω από το μπροστινό αλλά και από το πίσω φτερό, οι οποίες μπορούν να φιλοξενήσουν από μια μικρή βαλίτσα. Δεν είναι κάτι το οποίο συναντάς εύκολα σε αυτό το φάσμα κυβισμού.

Κι αν δεν σου φτάνουν όλα αυτά, υπάρχει ΚΑΙ ο γάντζος κάτω από τη σέλα, παρέα με τον τεράστιο και πανεύκολο, ακόμα κι εν κινήσει, σε χειρισμό διακόπτη καυσίμου (για τη ρεζέρβα, ρε παιδιά!), όπου μπορείς να κρεμάσεις ακόμη δυο σακούλες χωρίς να σου στερήσουν χώρο από τα πόδια, καθώς από αυτόν έχεις μπόλικο!
Όσον αφορά την απόδοση του κινητήρα σε διαδρομές εκτός των αστικών ορίων, τα 115km/h της τελικής των 12 ίππων που “κουβαλάει” θα σε μεταφέρουν ευχάριστα στον προορισμό σου, χωρίς να νιώσεις ότι έχει “τερματίσει”. Παρ’ όλα αυτά, στις ταχύτητες αυτές υπάρχει μια μικρή ασάφεια ως προς τη σταθερότητα του συνόλου, με ένα μικρό “κοσκίνισμα” στο τιμόνι, το οποίον όμως δεν παίρνει μεγάλες διαστάσεις. Φουσκώνεις σωστά τα λάστιχα και το βελτιώνεις σημαντικά.

Θα σε πάρω, θα σε πάρω, με παπά και με κουμπάρο

Ότι δίνεις, παίρνεις σ’ αυτή τη ζωή. Η τιμή της βασικής έκδοσης της LML Star 200 4T είναι εξαιρετικά προσιτή, στα 2.390€. Αν θέλεις το πλήρες πακέτο, με διχρωμία, ψηλότερη ζελατίνα (είπαμε, καλοκαιράκι, να πάμε και σε μια πιο μακρινή παραλία) και τις σχάρες του scooter της δοκιμής, θ’ αγγίξεις τα 2.720€. Εξακολουθεί να είναι χαμηλή.
Αν είσαι hipsterάς που δεν του τρέχουν τα ευρώ από τα μπατζάκια ή απλά γούσταρες τόσο τη Vespa του παππού σου, που την οδηγούσες κρυφά από το μπαμπά και τη μαμά όταν γύριζες από το σχολείο (κι εκείνοι ήταν στη δουλειά), τότε μια ολοκαίνουρια LML Star 200 4T είναι ξεκάθαρα η επιλογή σου.

Τεχνικά χαρακτηριστικά

Κατασκευαστής	LML
Μοντέλο	Star 200 4T
Αντιπρόσωπος	Hellinmoto
Τιμή / Εγγύηση	2.390€ / 2 χρόνια
Κινητήρας
Τύπος	Μονοκύλινδρος, 4Τ, αερόψυκτος, με φτερωτή, 1EEK, 2Β
Καύσιμο	Αμόλυβδη βενζίνη
Διάμετρος x Διαδρομή (mm x mm)	Δ.Α.
Κυβισμός (cc)	200 cc
Σχέση συμπίεσης (:1)	Δ.Α.
Τροφοδοσία	Καρμπυρατέρ Keihin διαμέτρου 20mm
Ανάφλεξη	Ηλεκτρονική (CDI)
Εκκίνηση	Μίζα, μανιβέλα
Κιβώτιο	χειροκίνητο τετρατάχυτο
Συμπλέκτης	Μηχανικός
Τελική σχέση μετάδοσης	Δ.Α.
Πλαίσιο
Τύπος	ατσάλινο σωληνωτό
Μήκος (mm)	1760
Πλάτος (mm)	695
Ύψος (mm)
Ελάχιστη απόσταση από έδαφος (mm)	160
Ύψος σέλας (mm)	820
Μεταξόνιο (mm)	1235
Ίχνος (mm)
Γωνία κάστερ (°)
Ρεζερβουάρ (lt)	5.5
Βάρος (kg)	122
Αναρτήσεις
Μπροστά	Μονού βραχίονα
Πίσω	Μονό αμορτισέρ
Τροχοί / ελαστικά
Μπροστά	Δ.Α.
Πίσω	Δ.Α.
Φρένα
Μπροστά	Δισκόφρενο διαμέτρου 200mm με δαγκάνα δύο παράλληλων εμβόλων
Πίσω	Ταμπούρο 150mm
Επιδόσεις
Μέγιστη ισχύς στο στρόφαλο	12Hp / 6250rpm
Μέγιστη ροπή στο στρόφαλο	Δ.Α.

Φωτογραφίες οδήγησης

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

Στατικές φωτογραφίες

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•