Το πέρασμα στις προδιαγραφές Euro 5 σηματοδότησε μια νέα μέρα στη γκάμα σκούτερ της Honda, η οποία παρουσίασε πολλά καινούργια μοντέλα σε διάστημα 2-3 ετών και πλέον έχει μια ολόφρεσκη τριπλέτα στην καυτή μεσαία κατηγορία. Τα τρία τριαμισάρια SH, Forza και ADV μπήκαν δυναμικά στη μάχη της αγοράς, με το περιπετειώδες ADV 350 να είναι το τελευταίο χρονικά που φτάνει στην ελληνική αγορά και στα χέρια μας για δοκιμή.

Η Honda αναμενόμενα βάσισε το νέο της μοντέλο στον σύγχρονο πατριάρχη των απανταχού adventure σκούτερ, X-ADV, κάτι που είναι εμφανές από την εμφάνιση και το όνομα, αλλά γίνεται ακόμη πιο σαφές μόλις καθίσεις στη σέλα του.

Η θέση οδήγησης είναι πολύ κοντά σε αυτή του μεγάλου αδελφού και η εικόνα που γεμίζει το οπτικό πεδίο του αναβάτη σχεδόν δε θυμίζει σκούτερ, καθώς μπροστά του απλώνεται ένα ανεστραμμένο πιρούνι κάτω από ένα γυμνό τιμόνι μεταβαλλόμενης διατομής, θέα που θα μπορούσε κάλλιστα να ανήκει σε μια adventure μοτοσυκλέτα.

Ο χαρακτηρισμός της Honda για το ADV 350 είναι εύστοχα ρεαλιστικός: Adventure Spirit, Urban Style, δηλαδή Πνεύμα Περιπέτειας και Στυλ Πόλης. Αυτή είναι και η πεμπτουσία του, στη λογική στην οποία κινείται σύσσωμη η νέα τάξη σκούτερ διπλής χρήσης. Πλην του μεγάλου X-ADV, όλα τα μικρότερα ανάλογα μοντέλα υιοθετούν σχεδιαστικά στοιχεία adventure μοτοσυκλετών, προσθέτουν το κάτι παραπάνω στον εξοπλισμό τους για να πατήσουν αξιοπρεπώς λίγο χώμα, μα κανένα δεν έχει την τεχνολογική εξειδίκευση που δικαίως χαρακτηρίζει το X-ADV ως επαναστατικό.

Ο εξοπλισμός του ADV 350 δεν διαθέτει πολλά στοιχεία που να εξυπηρετούν χωμάτινη χρήση, πλην ίσως των αξιοπρεπών (για σκούτερ) διαδρομών στις αναρτήσεις του, με 125 χιλιοστά μπροστά και 130 πίσω. Ούτε η ελάχιστη απόσταση από το έδαφος, στα 145 χιλιοστά, είναι τέτοια που να σε καθησυχάζει σε ανώμαλο έδαφος – είναι όμως μανούλα στο σκαρφάλωμα πεζοδρομίων. Κάτω από τα πλαστικά η καρίνα είναι άλλο ένα πλαστικό κομμάτι, χωρίς μεταλλική προστασία από κινδύνους όπως οι πέτρες που μπορεί να εκτοξεύσει το μπροστινό λάστιχο. Ακόμη και το χαμηλό φτερό μπροστά αποπνέει ασφάλτινη αύρα.

Από τη θέση του οδηγού η εικόνα είναι διαφορετική και η αιτία είναι αυτό ακριβώς που περιγράφαμε πριν λίγο, η αίσθηση πως καβαλάς μοτοσυκλέτα. Νιώθεις πως κάθεσαι ψηλά, κι όμως το ύψος σέλας (795 mm) είναι ανάμεσα στο χαμηλότερο Forza (780 mm) και το ψηλότερο SH (805 mm).

Ο χώρος στο πάτωμα φέρνει τα πόδια σε μια ανετότατη ορθή γωνία και τα περιορίζει σε μια σχετικά κοντή περιοχή – ενώ οι κεκλιμένες προεκτάσεις μπροστά θα βολέψουν ίσως μικρότερα αναστήματα, μα για τους 182 πόντους μου δεν προσφέρονταν ιδιαίτερα για άπλωμα των ποδιών.

Στα ηλεκτρονικά του ξεχωρίζει το traction control της Honda (HSTC), το οποίο μπορεί να απενεργοποιηθεί από ένα μπουτόν στην αριστερή άκρη του τιμονιού. Αυτό είναι ένα πολύ χρήσιμο χαρακτηριστικό αν πατήσεις χώμα, ωστόσο το ABS δεν προσφέρει ανάλογη δυνατότητα, μένοντας σε λειτουργία μόνιμα και δίχως κάποια off-road ρύθμιση, όπως στο X-ADV.

H Honda πάντως φρόντισε να προικίσει το ADV 350 με μερικά σημαντικά στοιχεία εξοπλισμού που όλοι θα χαρούν σε κάθε έδαφος, όπως την εξυπηρετικότατη keyless ευκολία που εδώ πραγματικά σε κάνει να ξεχνάς πού έχεις βάλει το κλειδί, καθώς δε χρειάζεται να το βγάλεις από την τσέπη σχεδόν ποτέ.

Η LCD οθόνη είναι ευανάγνωστη, στημένη ψηλά για να θυμίζει roadbook, με όλες τις πληροφορίες και πολύ απλή πλοήγηση με ένα χειριστήριο στα αριστερά του τιμονιού, ενώ ενσωματώνει και συνδεσιμότητα.

Ο χώρος κάτω από τη σέλα μετρά 48 λίτρα, φιλοξενεί δύο full face κράνη και έχει χώρισμα που μπορεί να τοποθετηθεί σε διαφορετικά σημεία για να οργανώσει κανείς τον αποθηκευτικό χώρο κατά βούληση. Επιπλέον, ένα ευρύχωρο ντουλαπάκι αριστερά στην ποδιά φιλοξενεί μια παροχή φόρτισης USB-C, ενώ κλειδώνει αυτόματα μαζί με το σκούτερ.

Τέλος, ξεχωρίζει το σύστημα Emergency Stop Signals (ESS) που επίσης ανήκει στον βασικό εξοπλισμό του σκούτερ, και το οποίο αναβοσβήνει όλα τα φλας στην περίπτωση απότομου φρεναρίσματος, προειδοποιώντας τους τριγύρω χρήστες του δρόμου. Καθώς στο ADV 350 τα LED φλας είναι μόνιμα αναμμένα μαζί με τα φώτα, η λειτουργία του ESS γίνεται άμεσα αντιληπτή και από τον ίδιο τον αναβάτη την ώρα που φρενάρει.

Πέρα απ’ όλα, κάτι που μου έκανε εντύπωση στο ADV 350 είναι η ποιότητα κατασκευής, η συναρμογή και η βαφή, τα περιφερειακά του, ακόμη και ο τρόπος λειτουργίας του κινητήρα· τα πάντα είναι εξαιρετικά προσεγμένα και αποπνέουν μια αίσθηση πολυτέλειας, είναι πραγματικά ένα πολύ καλοφτιαγμένο σκούτερ που από την πρώτη στιγμή που το καβαλάς σε έχει πείσει πως άξιζε και με το παραπάνω τα χρήματά του.

Επειδή όμως όλα τα παραπάνω καθίστανται ασήμαντα μπροστά στη δυναμική συμπεριφορά του ADV 350, βγαίνουμε στον δρόμο να δούμε κατά πόσο η ποιοτική αίσθηση εξαπλώνεται και στην οδήγηση.

Αν στο πρώτο ημίχρονο – εξοπλισμός και ποιότητα κατασκευής – η Honda σκόραρε από τα αποδυτήρια, στο δεύτερο ήρθε το χατ-τρικ. Δεν είχα κάνει ούτε μια εκατοντάδα μέτρα από την περίφημη πύλη του κτιριακού συγκροτήματος του Ομίλου Σαρακάκη και είχα ήδη μπει σε αναζητήσεις του τύπου “ρε συ πολύ ωραίο είναι τούτο”. Μέχρι να φτάσω σπίτι είχα σκεφτεί αρκετές φορές από μέσα μου πως αυτό το σκούτερ θα το αγόραζα με κλειστά μάτια. Ήδη πλάναρα στο μυαλό μου πού θα πήγαινα το σαββατοκύριακο για να το οδηγήσω, ή μάλλον να το ευχαριστηθώ. Στην περίπτωση του ADV 350 αυτές οι έννοιες είναι συνώνυμες, οδήγηση ίσον απόλαυση.

Ακόμη και στην πολύβουη λεωφόρο Αθηνών, με το καλημέρα φάνηκε ένα από τα δυνατά σημεία του ADV 350, η δύναμη στις μεσαίες. Τα σχεδόν 29 άλογά του αρχίζουν να καλπάζουν προς το πίσω λάστιχο από σχετικά νωρίς, καθώς το πατινάρισμα του φυγοκεντρικού συμπλέκτη βγάζει τη δύναμη στον δρόμο έγκαιρα, προοδευτικά και με τσαγανό ήδη από τις 4,000 σ.α.λ.

Η επιτάχυνση στις ταχύτητες πόλης είναι εξαιρετική και εκτοξεύει τα 186 γεμάτα κιλά του ADV 350, ενώ η δύναμη παρέχεται ακατάπαυστα μέχρι την τελική που γυροφέρνει τα 140 km/h.

Η μαγεία ωστόσο δεν τελειώνει εδώ. Απεναντίας, από δω αρχίζει, καθώς σύντομα αναδεικνύονται οι δυναμικές χάρες του. Μεγάλος πρωταγωνιστής το μπροστινό του σύστημα, όλο το πακέτο.

Το πιρούνι είναι πρωτόγνωρα “μοτοσυκλετιστικό” και ειλικρινέστατα αδυνατώ να θυμηθώ άλλο μπροστινό σε σκούτερ μεσαίου κυβισμού που να δίνει τόσο ατόφια αίσθηση μοτοσυκλέτας, σε συνδυασμό με άψογη λειτουργία σε όλα τα επίπεδα.

Οι αποσβέσεις του είναι εξαιρετικές στην ασφάλτινη χρήση, ενώ ίσως το σημαντικότερο προσόν του είναι η ακριβής πληροφόρηση που περνά στα χέρια του αναβάτη. Αυτό το προτέρημα είναι που του προσφέρει τη δυνατότητα να στρίψει με την ψυχή του. Όταν έχεις την ικανότητα αντιλαμβάνεσαι ανά πάσα στιγμή τι συμβαίνει στο σημείο επαφής ελαστικού και δρόμου, στην πηγή δηλαδή της πρόσφυσης, τότε μπορείς και να το πιέσεις περισσότερο.

Αν μη τι άλλο, το ADV 350 στρίβει στην άσφαλτο όπως πολύ λίγα σκούτερ στην κλάση του θα τολμήσουν, τσιμεντωμένο γύρω από το ακλόνητο 15ιντσο μπροστινό του και απολαμβάνοντας κάθε χιλιοστό που διανύεις. Η δε συνεργασία με τα Metzeler Karoo Street (τα οποία οδήγησα εδώ για πρώτη μου φορά) είναι υποδειγματική, γεννώντας ένα υπέροχο αίσθημα ασφάλειας που δεν χαλά ακόμη κι όταν η κατάσταση του οδοστρώματος χειροτερεύσει. Εκεί απλά το αντιλαμβάνεσαι εγκαίρως από το μπροστινό και προσαρμόζεις ρυθμό αναλόγως.

Φρένα; Άριστα. Η δύναμή τους πιθανότατα φτάνει και για περισσότερα άλογα ή κιλά, και πάντως σταματούν το ADV 350 αποτελεσματικότατα, με προοδευτική απόδοση της δύναμης στη δαγκάνα και ακριβέστατο έλεγχο στο χέρι. Δεν χρειάζεται να ξεζουμίσεις τίποτα, με δυο δαχτυλάκια στη μανέτα σταματάς με ασφάλεια στην πλειοψηφία των περιπτώσεων.

Το ABS κάνει τη δουλειά του υποδειγματικά, φροντίζοντας να μένει αθέατο και αμέτοχο στην οδήγηση παρά μόνο όταν πραγματικά χρειάζεται. Ίδια εικόνα δίνει και το traction control, το οποίο χρειάστηκε να βρίσκω γλιστερά σημεία και να χουφτώνω το γκάζι για να το δω σε λειτουργία. Όσο οδηγούσα κανονικά, ουδέποτε χρειάστηκε να επέμβει.

Σε τι χρησιμεύει λοιπόν το ADV 350; Ή, για να το θέσω πιο σωστά, γιατί να δώσω το κάτι παραπάνω για να πάρω αυτό και όχι το SH ή το Forza;

Εν αρχή ην η διπλή χρήση. Προφανώς αυτό είναι το καταλληλότερο για να πατήσεις λίγο χωματάκι, όχι εντουράδα φυσικά, αλλά στην απομακρυσμένη παραλία αυτό θα σε πάει ευκολότερα από τα αδέλφια του.

Στην πόλη είναι απλά μια βασιλική άμαξα. Η ποιότητα κύλισής του είναι κορυφαία και μαζί του απόλαυσα κάθε μικρή ή μεγάλη διαδρομή που έκανα. Οι λακούβες δεν το τρομάζουν, περνά αέρας ακόμη κι εκεί που το κοπάνημα είναι αναπόφευκτο (συνήθως λόγω μεγέθους της ανωμαλίας που θα βρεθεί μπροστά στον τροχό του). Αυτό δεν είναι σημαντικό ατού μόνο στην άνεση, αλλά και στην ασφάλεια, καθώς σημαίνει ουσιαστικά πως οι αναρτήσεις του απορροφούν αποδοτικότερα την κρούση κι έτσι το σκούτερ διαταράσσεται λιγότερο και ο έλεγχος παραμένει στα χέρια του αναβάτη.

Η δύναμή του είναι επαρκέστατη για να ξεκολλάς τάχιστα στα φανάρια, να κάνεις προσπεράσεις όποτε χρειαστεί και, το βασικότερο, να φτάνεις στο επόμενο φανάρι με χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη.

Στην πρακτικότητα δεν του λείπει τίποτα, έχει χώρους, είναι άνετο, είναι ευέλικτο, έχει εξαιρετικά φώτα και μέσα στην πόλη δύσκολα θα δεις τη μέση κατανάλωση να ανεβαίνει πάνω από τα 5 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα.

Εκτός πόλης έχει πολλά να προσφέρει. Κατ΄ αρχήν το ADV 350 έχει το σπάνιο προσόν να μη βλέπει τα στροφιλίκια ως μια διαδικαστική υποχρέωση, μα ως παιχνιδότοπο, ευκαιρία για διασκέδαση. Βασίσου πάνω στο μπροστινό του και όρμα στη στροφή, στην είσοδο της πρώτης θα καταλάβεις γιατί σύσσωμος ο ανταγωνισμός του θα πρέπει να ζηλεύει αυτό το πιρούνι της Showa.

Μετά έχουμε την τουριστική δυνατότητα, ένα ακόμη πεδίο όπου το ADV 350 μπορεί να διαπρέψει. Από πλευράς κινητήρα, το ταξίδι με μια μουαγιέν γύρω στα 120 km/h είναι παιχνιδάκι, με το σκούτερ σταθερότατο και εγγυημένη άνεση για τον αναβάτη.

Αν κάτι χαλά λίγο την τουριστική εικόνα, είναι η αεροδυναμική προστασία. Ο ανεμοθώρακας ρυθμίζει πανεύκολα με το χέρι σε τέσσερεις θέσεις που απέχουν υψομετρικά μεταξύ τους κατά 133 χιλιοστά. Στην πιο χαμηλή θέση η ζελατίνα πρακτικά εξαφανίζεται, ενώ στην ψηλότερη καλύπτει αρκετά καλά μέχρι και το κράνος μου, αλλά αυτό που της λείπει είναι πλάτος.

Όντας αρκετά στενή, αφήνει εκτός νυμφώνος ώμους και χέρια, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τα πόδια, καθώς κάτω από το φαρδύ πάνω μέρος του φέρινγκ η σιλουέτα του ADV 350 στενεύει πολύ και το ρεύμα αέρα είναι αισθητό στα πόδια – ειδικά αν κάνει κρύο, όπως τις μέρες που το είχα στα χέρια μου.

Τα παραπάνω αεροδυναμικά χαρακτηριστικά είναι μάλλον αναπόφευκτα σε ένα σκούτερ που θέλει να μοιάσει στις adventure μοτοσυκλέτες και στην πράξη γίνονται αισθητά κυρίως στον ανοικτό δρόμο, όχι στην πόλη. Στο αστικό περιβάλλον μάλλον ως προσόν πρέπει να εκλαμβάνεται η σχετικά στενή γραμμή, καθώς βολεύει πολύ όταν κινείσαι μέσα σε μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα.

Στην τελική, αν θες ταξίδι με GT πολυτέλειες και ανέσεις ρίξε μια ματιά και προς το Forza 350.

Πολλά κοσμητικά επίθετα μπορούν να επιστρατευτούν για να χαρακτηρίσουν το ADV 350 (και πολλά από αυτά τα έχω ήδη επιστρατεύσει στο κείμενό μου ως τώρα), μα φτηνό δεν το λες με τιμή που φλερτάρει με τα επτά χιλιάρικα – τα ξεπερνά δε στην έκδοση με την έξυπνη κεντρική βαλίτσα.

Είναι το ακριβότερο σκούτερ της οικογένειας 350 cc της Honda, μα το κατά πόσο αξίζει ή όχι να τα δώσει κάποιος είναι ένα ζήτημα εντελώς υποκειμενικό.

Είναι ένα πολύ ποιοτικό σκούτερ, υπέροχα απολαυστικό σε κάθε βόλτα, πρακτικό στα καθήκοντά του και ικανότατο για δυναμική οδήγηση με τρόπο που ελάχιστα μοντέλα κάτω από την κορυφαία κλάση των μεγάλων σπορ σκούτερ μπορούν.

Αυτά μεταφράζονται σε ένα σπουδαίο προσόν, αυτό που μου άρεσε περισσότερο απ’ όλα στο ADV 350: διαρκώς με έψηνε να βγω για βόλτα, με έκανε να θέλω να το οδηγήσω ακόμη κι όταν δεν είχα κάπου να πάω. Δίχως την παραμικρή διάθεση υπερβολής, το νέο Honda ADV 350 διακρίνεται με χαρακτηριστική άνεση ως ένα από τα καλύτερα σκούτερ που έχω καβαλήσει σε 22 χρόνια σε αυτή τη δουλειά.

Εξοπλισμός δοκιμής: Moto Market

Κράνος: Nox N312 Crow

Μπουφάν: Nordcode Senegal

Παντελόνι: Nordcode Senegal

Γάντια: Five WFX3 WP

Μπότες: Forma Adventure Low

ΤEXNIKA ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ