Μόλις πρόσφατα διαβάζαμε για την καμπάνια Silent Rider, η οποία ξεκίνησε από μια περιοχή της Γερμανίας που αποτελεί δημοφιλή προορισμό για μοτοσυκλετιστές. Οι αρχές των δήμων της περιοχής συνασπίστηκαν στην καταπολέμηση των θορυβωδών μοτοσυκλετών και το Initiative Motorradlärm, Πρωτοβουλία για τον Θόρυβο των Μοτοσυκλετών, πήρε σάρκα και οστά ως κίνημα για να αλλάξει η σχετική νομοθεσία στη χώρα.
Η στήριξη του ζητήματος από 81 πόλεις έστρεψε την προσοχή στο κίνημα αυτό και στα μέσα Φεβρουαρίου έφτασε ως τον υπουργό Μεταφορών της Γερμανίας.
Στη συνέχεια, με αίτημα της τοπικής κυβέρνησης του κρατιδίου Nordrhein-Westfalen, το ζήτημα τέθηκε στο Bundesrat, το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο των Τοπικών Κυβερνήσεων, το οπολιο και τη στήριξε εκδίδοντας μιαν απόφαση με την οποία απαιτεί από την κεντρική κυβέρνηση να νομοθετήσει κατά των θορυβωδών μοτοσυκλετών - και όχι μόνο...
Όπως μας αποκαλύπτει η FEMA, τα βασικά σημεία της απαίτησης του Bundesrat είναι τα εξής:
- Εκπομπή ήχου περιορισμένη έως 80 dB σε κάθε συνθήκες οδήγησης, όχι μόνο εκεί που γίνονται τυπικά οι μετρήσεις προδιαγραφών για έγκριση τύπου
- Η Γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει να προωθήσει αυτά τα μέτρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Οικονομική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών
- Υποστήριξη της κυβέρνησης σε πρωτοβουλίες όπως το Silent Rider
- Αυστηρότατες ποινές, έως και επιτόπου κατάσχεση της μοτοσυκλέτας, αν έχει παραποιηθεί ο κινητήρας και η εξάτμιση της μοτοσυκλέτας
- Κάθε δυνατότητα “Sound Design” (Σχεδιασμός Ήχου) θα πρέπει να απαγορευτεί εφόσον οδηγεί σε περισσότερο θόρυβο
- Η χρήση ήσυχων μοτοσυκλετών (όπως οι ηλεκτρικές) θα πρέπει να υποστηριχθεί
- Περισσότεροι έλεγχοι στον δρόμο για θορυβώδεις μοτοσυκλέτες
- Χαμηλότερα όρια ταχύτητας και κλείσιμο συγκεκριμένων δρόμων για μοτοσυκλέτες τα σαββατοκύριακα και τις εθνικές αργίες, με πιθανή εξαίρεση των ηλεκτρικών
- Ζητούνται διευρυμένες δυνατότητες δίωξης του αναβάτη – κάτι που συνιστά πρόβλημα για τη Γερμανική νομοθεσία, καθώς πρέπει να υπάρχει φωτογραφία που να αναγωρίζεται ο αναβάτης, γεγονός δύσκολο με τη χρήση κράνους
- Δυνατότητα επιβολής προστίμου στον ιδιοκτήτη της μοτοσυκλέτας ανεξαρτήτως αν έχει αναγνωριστεί ο ίδιος ως αναβάτης τη στιγμή της παράβασης – ένα σημείο που έρχεται σε σύγκρουση με το Σύνταγμα της Γερμανίας
- Υποχρεωτική εισαγωγή του “Fahrtenbuch”, δηλαδή ενός βιβλίου καταγραφής του οδηγού, εφόσον αυτός δεν μπορεί να ταυτοποιηθεί μετά από μια παράβαση.
Οι παραπάνω προτάσεις αποτελούν μια πρώτη σημαντική νίκη για το Initiative Motorradlärm, καθώς εξασφάλισε την πολυπόθητη στήριξη από το Bundesrat με μιαν απόφαση που εκδόθηκε στις 15 Μαΐου 2020 και πλέον δεσμεύει την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση της Γερμανίας να το εξετάσει σοβαρά.
Για τη FEMA, το ζήτημα έχει μια πρώτη, ιδιαιτέρως ανησυχητική προέκταση: οι Γερμανοί φαίνονται να στοχοποιούν τη μοτοσυκλέτα, αγνοώντας άλλες κατηγορίες οχημάτων που εξίσου εύκολα μπορούν να τοποθετήσουν θορυβώδεις εξατμίσεις στο λ.χ. σπορ αυτοκίνητό τους, δίχως αυτό να απασχολεί ιδιαίτερα το εν λόγω κίνημα.
“Οι εκπομές θορύβου αποτελούν ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, οι αποδείξεις προκύπτουν από αναφορές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ.ά. και μια σημαντική πηγή του θορύβου αυτού είναι η κίνηση των οχημάτων,” εξηγεί ο Γενικός Γραμματέας της FEMA, Dolf Willigers.
“Υπό αυτό το πρίσμα, είναι λογικό οι νομοθέτες να θέλουν να περιορίσουν τον θόρυβο αυτόν. Ωστόσο, αυτό που συμβαίνει εδώ είναι πως μια κατηγορία χρηστών των δρόμων διαχωρίζεται και, όχι απλώς βαρύνεται με όλες τις κατηγορίες, αλλά απειλείται με εκτενείς περιορισμούς.
“Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη αδυναμία χρήσης της μοτοσυκλέτας σε συγκεκριμένες μέρες και περιοχές και σε ένα κυνήγι μαγισών κατά των μοτοσυκλετιστών, την ώρα που άλλοι χρήστες των δρόμων αφήνονται στην ηρεμία τους, ασχέτως πόσο θόρυβο προκαλούν.
“Είναι μια χονδροειδής δυσαναλογία που θα μπορούσε να οδηγήσει σε νομικές ανισότητες, κάτι απαράδεκτο. Θα πολεμήσουμε αυτή τη λογική τόσο σε εθνικό όσο και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
“Επιπλέον, η απόφαση αυτή του Bundesrat, ειδικά η ανοικτή στήριξη στην καμπάνια Silent Rider, οδηγεί σε διχασμό της Γερμανικής μοτοσυκλετιστικής κοινότητας και στον κίνδυνο να προκύψουν κακοσχεδιασμένες και αντιπαραγωγικές αντιδράσεις. Τα πρώτα σημάδια είναι ήδη εμφανή. Ειλικρινά ελπίζω οι Γερμανοί μοτοσυκλετιστές να κρατήσουν την ψυχραιμία τους και να δράσουν υπό την ηγεσία των Γερμανικών οργανισμών που αποτελούν μέλη μας.”
Σε πρώτη φάση, το κείμενο της FEMA εστιάζει στο προφανές ερώτημα: μόνο η μοτοσυκλέτα κάνει θόρυβο και μόνη θα το πληρώσει; Το δίκιο στην υπόθεση αυτή φαντάζει αδιαπραγμάτευτο, όπως ακριβώς είναι τρομακτικοί οι κίνδυνοι αν αυτό το σκεπτικό προωθηθεί πιεστικά (όπως ζητείται) από την ομοσπονδιακή Γερμανική κυβέρνηση προς την Ε.Ε.
Δεν ξεχνάμε πως ο μοτοσυκλετιστής στην Ευρώπη της "Δημοκρατίας" και της "Ισότητας" αντιμετωπίζεται ήδη ως πολίτης δεύτερης κατηγορίας, για διάφορους λόγους:
- Διότι στα 18 σου μπορείς να αγοράσεις Ferrari, Porsche, Lamborghini, όχι όμως μοτοσυκλέτα άνω των 125 cc και 15 hp
- Διότι είσαι υποχρεωμένη/ος να φοράς προστατευτικό τεχνικό εξοπλισμό, ωστόσο πουθενά και ποτέ δεν θεσμοθετήθηκε μια ανάλογη φορολογική προστασία, όπως η κατάργηση του ΦΠΑ ή άλλο οικονομικό κίνητρο αγοράς γι' αυτά τα ακριβά και τεχνολογικά προηγμένα είδη
- Διότι σε αρκετές χώρες - μεταξύ αυτών και στην Ελλάδα - τα ανώτατα επιτρεπτά όρια οινοπνεύματος στο αίμα του αναβάτη μοτοσυκλέτας είναι υποπολλαπλάσια των αναλόγων ορίων στον οδηγό αυτοκινήτου (0.25 έναντι 0.80 στην Ελλάδα, για παράδειγμα).
Αν υπάρχουν λόγοι “αισιοδοξίας”, αυτοί έχουν να κάνουν με τις συνέπειες μιας τέτοιας κίνησης και τη βιομηχανία που ενδεχομένως να τους αντιτεθεί. Αν η Ε.Ε. επιλέξει στο σύνολό της μια πολιτική ανώτατου ορίου θορύβου τα 80 ντεσιμπέλ σε όλες τις συνθήκες (δηλαδή και όταν ο κινητήρας βαράει κόκκινα;), τότε θα πρέπει να αλλάξει συθέμελα η κατασκευαστική φιλοσοφία της βιομηχανίας της μοτοσυκλέτας. Δύσκολο το βλέπουμε να συμβαίνει, ειδικά αν πρόκειται για απαίτηση μιας χώρας και ακόμη περισσότερο με δεδομένο πως ήδη οι προδιαγραφές Euro επιφέρουν σημαντικά κόστη ανά διετία στους κατασκευαστές.
Υπάρχουν βέβαια ανάλογα παραδείγματα και από άλλες Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, όπως λ.χ. της Γαλλίας που για πολλά χρόνια επέβαλλε ανώτατο όριο 100 ίππων στις μοτοσυκλέτες που ταξινομούνταν εκεί – δίχως ποτέ να έρθουν τα αποτελέσματα στα τροχαία ατυχήματα που νόμιζε/ήλπιζε/ονειρευόταν πως θα επιβεβαίωναν την επιλογή της να κάνει τους Γάλλους μοτοσυκλετιστές για πολλά χρόνια λιγότερο ίσους από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους – ενώ τώρα επενδύει σε κάμερες που συλλαμβάνουν τις θορυβώδεις μοτοσυκλέτες και δίνει το παράδειγμα και σε άλλες χώρες όπως η Αγγλία.
Θα μπορούσε δηλαδή να βρεθεί υποστήριξη στη Γερμανική πρόταση, καθώς η Ευρώπη έχει πολλάκις αποδείξει πως δεν έχει έλλειψη από λαϊκιστές πολιτικούς πρόθυμους να νομοθετήσουν σε θέματα για τα οποία δεν έχουν την παραμικρή ιδέα με μόνο κριτήριο να χαροποιήσουν τον συντηρητικό τους ψηφοφόρο.
Από την άλλη, επαναφέρει στην επικαιρότητα ένα ζήτημα που είχε απασχολήσει τους καρεκλοκένταυρους των Βρυξελλών και στο παρελθόν, ευτυχώς ανεπιτυχώς: την απαγόρευση επεμβάσεων στη μοτοσυκλέτα. Με μια τεράστια βιομηχανία after market από πίσω πόσο εύκολο είναι στην Ε.Ε. να απαγορεύσει την πώληση εξατμίσεων και βελτιωτικών στο ευρύ κοινό; Ακούγεται ανέφικτο και θα έμοιαζε με αυτοχειρία σε μια οικονομία που ήδη έχει γονατίσει από τα μέτρα κατά της πανδημίας του Covid-19.
Παρόλα αυτά, το γεγονός πως αυτό το σχέδιο σύντομα μπορεί να προωθείται από την κυβέρνηση της Γερμανίας αρκεί για να μας κάνει όλους να ανησυχήσουμε.
Πηγή: FEMA
