O Kenny Roberts το θεωρεί ως την καλύτερη πρακτική για τον έλεγχο της μοτοσυκλέτας, ο Valentino Rossi έχει φτιάξει μια ιδιωτική πίστα και “λιώνει” στην προπόνηση. Καθόλου τυχαία όλα αυτά.
Flat Track ή και Dirt Track λοιπόν, όπως πολλοί το ονομάζουν.
Τι είναι;
Κλειστή διαδρομή οβάλ ή κυκλικού σχήματος (χωρίς αυτό να είναι απαραίτητο) με καλά πατημένο χώμα, εξ ου και το “Flat” άλλωστε. Ένα πεδίο στο οποίο οι μοτοσυκλέτες είναι “καταδικασμένες να μην ισιώνουν ποτέ”, αφού οι στροφές διαγράφονται με τον πίσω τροχό σε υπερστροφή και τον οδηγό να διορθώνει και να κατευθύνει με το τιμόνι σε “ανάποδο” mode.
Μεγάλο σχολείο, αφού ο αναβάτης καλείται να διαχειριστεί μια “εύθραυστη” δυναμική ισορροπία, γυμνάζοντας σε απίστευτο βαθμό τις αντιδράσεις αλλά και καταγράφοντας στον εγκέφαλο του σενάρια που έχουν αντίκρισμα παντού: καθημερινή οδήγηση και αγώνες παντός τύπου, σε άσφαλτο ή χώμα.
Πάνω απ΄ όλα όμως fun! “Xορός” με την μοτοσυκλέτα. Και ασφαλές, αν εκτελείται βέβαια σε κλειστή ειδικά διαμορφωμένη διαδρομή φορώντας προστατευτικό εξοπλισμό. Και… προσιτό! Όλοι μπορούν να γνωρίσουν την εμπειρία αυτή.
Δεν χρειάζεται ειδικά διαμορφωμένη και απόλυτη μοτοσυκλέτα, τα πάντα ντριφτάρουν, ακόμα και τα 50άρια.
Ακόμη και σε ποιο “εξελιγμένο” στάδιο, το μόνο που απαιτείται (αναλόγως του τύπου της μοτοσυκλέτας) είναι μικρής έκτασης τροποποιήσεις και λίγες ρυθμίσεις, σε καμία περίπτωση κάτι που θα αλλοιώσει μόνιμα τον χαρακτήρα και την συμπεριφορά του δίτροχου σας πάντως. Σαββάτο πρωί το “ετοιμάζεις”, Kυριακή απόγευμα το “επαναφέρεις” και πας το πρωί της επόμενης κύριος στη δουλειά σου.
Αυτό ισχύει σε μεγάλο βαθμό ακόμα και στο πιο απαιτητικό επίπεδο, στους αγώνες flat track, όπου πολλές μοτοσυκλέτες, είναι επί της ουσίας πολιτικά μοντέλα, που έχουν λιγότερες μετατροπές, συγκριτικά με αγωνιστικά άλλων κατηγοριών.
Ίσως η πιο “απαιτητική” μετατροπή να είναι η αλλαγή ελαστικών, όπου ιδανικά αποτελούνται από ένα μπροστινό “ελαφριάς” χωμάτινης χάραξης και ένα πίσω δρόμου, προκειμένου να γίνονται αβίαστα οι ατελείωτες… πάντες.
Το ανωτέρω κείμενο, αποτελεί το πρώτο μιας σειράς άρθρων που σύντομα θα ακολουθήσουν και τα οποία θα αφορούν στην ιστορία του flat track, στο “στήσιμο” μιας μοτοσυκλέτας, στις μετατροπές αλλά και στις τεχνικές οδήγησης που απαιτούνται.
Για το τέλος, on board πλάνα από το “ράντσου του γιατρού” την ιδιόκτητη πίστα flat track, του Valentino Rossi.