Η Triumph δημιούργησε κάτι μοναδικό όταν το 2019 παρουσίασε την επέκταση της οικογένειας Modern Classics με τα νέα Scrambler 1200. Η κλασική φαμίλια των Bonneville είχε μόλις αποκτήσει δύο νέα μέλη, τα οποία ωστόσο δεν έμεναν στη scrambler εμφάνιση, μα έρχονταν με όλο το μπόι που περιμένει να δει κανείς σε adventure μοντέλα.

Με 200 χιλιοστά στις διαδρομές αναρτήσεων της έκδοσης XC και 250 στην XE, αμφότερα τα νέα μεγάλα Scrambler 1200 ήρθαν να γεμίσουν τις περιπετειώδεις επιλογές της αγοράς με το μοναδικά ρετρό αγγλικό μοτίβο τους, την πολύ προσεγμένη ποιότητα κατασκευής τους, αλλά και τον απίθανο δικύλινδρο κινητήρα High Power των Bonneville κουρδισμένο στα δικά τους γούστα διπλής χρήσης.

Πέρυσι η Triumph παρουσίασε την οικογένεια Scrambler 1200 με μια πολύ μικρή, σχεδόν ανεπαίσθητη ανανέωση που έκρυβε πίσω της την προσαρμογή στις προδιαγραφές Euro 5, ενώ στο μάτι ξεχωρίζει μόνο από τη διαγώνια λωρίδα στα πλαϊνά του ρεζερβουάρ καυσίμου στα δίχρωμα μοντέλα.

Πίσω από αυτά δεν υπάρχει καμιά άλλη αλλαγή μεταξύ των δύο γενεών, τουλάχιστον σε ο,τιδήποτε δεν αφορά στα σωθικά του κινητήρα. Εκεί μέσα η Triumph δε μας έχει πει τι κούρδισε διαφορετικά και τι ενδεχομένως να έχει αλλάξει για τη συμμόρφωση στα νέα δεδομένα, πιθανότατα πάντως ελάχιστα καθώς θα πρέπει εξαρχής να είχε προϋπολογιστεί το επόμενο, προδιαγεγραμμένο στάδιο προδιαγραφών. Πάντως στα τεχνικά χαρακτηριστικά οι κορυφές της απόδοσης παραμένουν στα ίδια ακριβώς νούμερα με πριν: ισχύς 89 ίπποι και ροπή 11.2 χιλιογραμμόμετρα.

Αυτό που έχει αλλάξει λίγο είναι το πού αποδίδονται αυτά τα μέγιστα, καθώς η ισχύς μεγιστοποιείται τώρα 250 στροφές χαμηλότερα, ενώ η ροπή 550 στροφές ψηλότερα. Η επίσκεψή μας στο δυναμόμετρο της Power House Engineering έδειξε και κάτι άλλο όμως.

Παρότι η Triumph ανακοινώνει την ίδια μέγιστη απόδοση, στο τύμπανο του Dynojet η ετυμηγορία έδειξε απώλεια 3 ίππων συγκριτικά με την Euro 4 εκδοχή του ίδιου μοτέρ. Στις δύο καμπύλες προσέχουμε πως δεν έχει αλλάξει το προφίλ απόδοσης, καθώς η ισχύς απλώνεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και απλά είναι παντού λίγο πιο κάτω ως προς την προηγούμενη έκδοση.

Επίσης κατά την πάγια τακτική της Triumph όλες οι ride modes δεν επηρεάζουν την απόδοση του κινητήρα και στο δυναμόμετρο οι καμπύλες τους ταυτίζονται πλήρως. Αυτό που αλλάζει από τη μία στην άλλη χαρτογράφηση είναι η απόκριση του ride-by-wire γκαζιού και οι ρυθμίσεις των TC και ABS.

Μιλώντας πάντως γι’ αυτά τα τρία άλογα που χάθηκαν από τις Euro 4 στις 5, στο χέρι δεν πρόκειται ουδείς να τα αντιληφθεί. Όπως δεν πρόκειται να καταλάβει και ότι οι μέγιστες αυτές τιμές έχουν μετακινηθεί λίγο κατά μήκος της κλίμακας του στροφόμετρου. Στην πράξη οι διαφορές είναι αμελητέες, τόσο σε αίσθηση όσο και σε απτό αποτέλεσμα.

Καβαλώντας το Scrambler 1200 XC και θέτοντας σε λειτουργία τον κινητήρα το πρώτο που προσέχεις είναι ο μπάσος ήχος, ενώ από τη στιγμή που θα ανοίξεις το γκάζι έστω και λίγο σε περιμένει ο κεραυνοβόλος έρωτας της ροπής.

Το πρωταγωνιστικό χαρακτηριστικό αυτού του δικύλινδρου σε σειρά κινητήρα με χρονισμό ανάφλεξης στις 270 μοίρες είναι η ροπάκλα που παρέχεται απλόχερη από το πρώτο άνοιγμα του γκαζιού ως ψηλά και η οποία χαρίζει χορταστικό τράβηγμα από οποιεσδήποτε στροφές και σχέση στο κιβώτιο.

Είναι η χαρά της “μία πάνω” στο κιβώτιο ταχυτήτων σε έναν κινητήρα που, παρά την αρκετά υπερτετράγωγη γεωμετρία των κυλίνδρων του, δεν ψάχνεται στα ψηλά, δηλαδή στη γειτονιά των 6,000 ως 7,500 rpm που συνιστά τα ορεινά αυτού του δικύλινδρου.

Με το Scrambler 1200 XC μπορείς να κινείσαι όλη μέρα στην πόλη χωρίς να χρειαστεί να ανέβεις ποτέ πάνω από τις 4,000 rpm, πάντα με ακαριαία επιτάχυνση όποτε τη ζητήσεις και εγγυημένα σε αχόρταγες ποσότητες ανεξαρτήτως χαρτογράφησης.

Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που παραδοσιακά δομεί τις ride modes η Triumph γιατί δε φιμώνει ποτέ τον κινητήρα σε χαμηλότερη ισχύ ή ροπή, απλά μεταβάλλει την απόκριση της ηλεκτρονικής γκαζιέρας με τέτοιο τρόπο που πραγματικά αλλάζει αισθητά την οδήγηση. Και, όταν χρειαστείς μια γρήγορη γροθιά, αρκεί απλά να γυρίσεις λίγο περισσότερο τον δεξιό καρπό. Αποτέλεσμα εγγυημένο.

Ομοίως εγγυημένη είναι και η θερμότητα από την εξάτμιση στο δεξί πόδι. Την προηγούμενη φορά που δοκίμασα το Scrambler 1200 ήταν το Καλοκαίρι του 2019. Τώρα είναι Χειμώνας, χωρίς πολύ κρύο μεν τις μέρες που το είχα στη διάθεσή μου, αλλά με σαφώς χαμηλότερες θερμοκρασίες. Η θερμότητα από τους λαιμούς που περνούν δίπλα από το εσωτερικό του δεξιού ποδιού δεν έμοιαζε να έχει αλλάξει.

Η Triumph αναφέρει πως στη Euro 5 έκδοση έχει κάνει κάποιες αλλαγές εσωτερικά στην εξάτμιση για καλύτερη κατανομή θερμότητας, πάντως στην πράξη δε μπορώ να πω πως αντιλήφθηκα κάποια διαφορά. Όπως και στην προηγούμενη δοκιμή, μετά από αναμονή σε 1-2 φανάρια άρχιζα να κατεβάζω το αριστερό πόδι αντί για το δεξί που πάντοτε πατώ όταν είμαι σταματημένος, ώστε να μην έρχεται σε επαφή με το κάλυμμα της εξάτμισης το εσωτερικό του μπουτιού.

Οδηγικώς η σφραγίδα του Scrambler 1200 XC είναι ο μπροστινός τροχός, ο οποίος επιβάλλει τον δικό του δυναμικό στυλ στη μοτοσυκλέτα. Η αρχική αίσθηση στη σέλα του την πρώτη μέρα που το παρέλαβα από την Triumph ήταν λίγο ασυνήθιστη, ελαφρώς “τσοπεράδικη” με τη μεγάλη ρόδα μπροστά. Λίγη ώρα αργότερα ήξερα πως ο λόγος γι’ αυτό ήταν πως είχα πολύ καιρό να καβαλήσω μοτοσυκλέτα με 21 ίντσες μπροστινό, καθώς εξοικειώθηκα πολύ γρήγορα και η θέση οδήγησης μου φαινόταν πια απολύτως φυσιολογική.

Το καλοζυγισμένο πλαίσιο και οι εξαιρετικές αναρτήσεις κάνουν χαλί την άσφαλτο κάτω από τα Tourance, όσο κακή κι αν είναι, ενώ ο βελούδινα απαλός κινητήρας, δίχως καθόλου κραδασμούς ή μηχανικούς θορύβους, συμπληρώνει την αίσθηση πολύ ποιοτικής κύλισης. Είναι μια υπέροχα πολυτελής γεύση που δύσκολα μεταγγίζεται σε λέξεις, βρες μια ευκαιρία να καβαλήσεις ένα Scrambler 1200 και θα καταλάβεις αμέσως τι εννοώ.

Στον δρόμο η επίδραση του μεγάλου μπροστινού τροχού εμφανίζεται στο στρίψιμο, εκεί όπου το μπροστινό θέλει λίγο παραπάνω χρόνο και λίγο εντονότερη καθοδήγηση από το τιμόνι για να πλαγιάσει, δηλαδή γεννά μια ελαφρώς υποστροφική τάση στην είσοδο της στροφής. Είναι ένα φαινόμενο απολύτως λογικό κι αναμενόμενο, χαρακτηρίζει κάθε μοτοσυκλέτα με μπροστινό 21 ιντσών και μάλιστα είναι πιο αισθητό στο ακόμη ψηλότερο XE, συνιστά δε μια επιλογή που αντανακλά κατά βάση στη διπλή χρήση εντός και εκτός δρόμου.

Σε ασφάλτινο στροφιλίκι το Scrambler 1200 XC είναι απολαυστικό στους δικούς του ρυθμούς, οι οποίοι δεν είναι απαραιτήτως κόσμιοι. Το σύνολο είναι αριστοτεχνικά ζυγισμένο και στημένο, αρκετά ελαφρύ για ψηλό on-off τόσων κυβικών – στα 205 κιλά με το 16λιτρο ρεζερβουάρ του γεμισμένο – και πλαγιάζει εμπνέοντας σιγουριά.

Πολύ σημαντικό εφόδιο είναι οι Brembo Μ50 μπροστά, προσφέροντας όση δύναμη πέδησης χρειάζεται με ακριβέστατη αίσθηση στην πίεση που διατάζουν τα δάχτυλα για τις δαγκάνες.

Μπορεί το Scrambler 1200 XC να μη φορά την αδρανειακή μονάδα του ΧΕ με τα cornering ηλεκτρονικά (traction control και ABS), πάντως τα δικά του συμβατικά συστήματα κάνουν τη δουλειά τους μια χαρά, κανένα από τα δύο δεν ενεργοποιείται εύκολα χωρίς λόγο και όταν επέμβουν είναι αποτελεσματικά.

Στο χώμα είναι αρκετά ευκολοδήγητο και ειδικότερα η έκδοση XC που δεν είναι τόσο ψηλή ώστε να τρομάξει έναν αναβάτη χωρίς πολλή εμπειρία από χώμα. Η Off-Road επιλογή λειτουργίας προσαρμόζει υπέροχα την απόκριση του γκαζιού για εδάφη ελλιπούς πρόσφυσης ώστε να έχει πιο προβλέψιμες αντιδράσεις και τα ηλεκτρονικά συμμορφώνονται αναλόγως σε πολύ χαλαρά επίπεδα ευαισθησίας για να γίνουν όσο “αόρατα” πρέπει.

Η όρθια θέση οδήγησης είναι βολική, αν και για τους 182 πόντους μου θα σκεφτόμουν να παίξω με τη θέση του τιμονιού ή να το αλλάξω με ένα λίγο ψηλότερο. Για χρήση εκτός δρόμου αξίζει να επενδύσει κανείς και σε αντιολισθητικές επιφάνειες εκεί που τα γόνατα γραπώνουν το δοχείο καυσίμου, αφενός για πιο σίγουρο κράτημα, αφετέρου για προστασία της βαφής από το τρίψιμο του παντελονιού στα σημεία πίεσης.

Με το Scrambler 1200 XC οι περιηγητικές βόλτες εκτός δρόμου σε φυσιολογικούς ρυθμούς μπορεί να είναι μια υπέροχα απολαυστική διαδικασία, ειδικά αν φορεθούν τα κατάλληλα για την περίσταση λάστιχα.

Η Triumph δεν άλλαξε σχεδόν καθόλου το Scrambler 1200 XC στη μετάβαση προς τις Euro 5 και εκ του αποτελέσματος μπορώ να πω ότι έπραξε πολύ σοφά. Δεν υπήρχε λόγος να αλλάξει τον χαρακτήρα μιας μοτοσυκλέτας που κινείται τόσο όμορφα όσο δείχνει, η οποία έλκει βλέμματα και κοσμητικά σχόλια καθημερινά στον δρόμο, που έχει όση δύναμη χρειάζεται και ρεαλιστικές ικανότητες σε κάθε έδαφος και χρήση.

Με τελική που πλησιάζει τα 200 km/h και κατανάλωση που εύκολα πέφτει στα 6 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα (αλλά και ανεβαίνει αισθητά ψηλότερα αν σε τρώει το χέρι), είναι πρόθυμη για διασκέδαση σε παντός είδους έδαφος και εξίσου εύκολη στην καθημερινή εξυπηρέτηση, αυτή η Triumph είναι μια μοτοσυκλέτα για τα πάντα.

Δεν είναι φτηνή, ξεκινώντας από τα €15,390 για τη μαύρη μονοχρωμία και τα €15,690 για τα δίχρωμα κόκκινο και χακί, ενώ θα πρέπει να τονίσουμε πως η μοτοσυκλέτα της δοκιμής φορά κάποια έξτρα κομμάτια: ανεμοθώρακας, σχάρα, χούφτες, σίτα προβολέα, προβολείς ομίχλης.

Η αλήθεια είναι πως για να πάρεις όλα όσα έχει να σου προσφέρει αυτή η μοτοσυκλέτα χρειάζονται και κάποια επιπλέον στοιχεία. Ταξιδεύει ξεκούραστα, οικονομικότατα, με την ασφάλεια των ελαστικών χωρίς σαμπρέλα (tubeless) και με cruise control στον βασικό εξοπλισμό, αλλά θέλει οπωσδήποτε αεροδυναμική προστασία μπροστά – και οι χούφτες είναι χρήσιμες εδώ. Για τη σχάρα φόρτωσης πίσω τα λόγια περιττεύουν.

Σε εκτός δρόμου οδήγηση τα προστατευτικά κάγκελα φαντάζουν πολύ χρήσιμα γιατί σίγουρα δε θες να δεις κοπανήματα και γρατζουνιές πάνω σε αυτά τα πλαϊνά καπάκια-κοσμήματα του κινητήρα ή στο όμορφο γυαλιστερό ρεζερβουάρ.

Συνολικά η Triumph Scrambler 1200 XC παραμένει μια μοτοσυκλέτα από το πάνω ράφι, πάντοτε μοναδική, ποιοτικότατη, απολαυστική παντού και, κατά την ταπεινή μου γνώμη, πανέμορφη. Τυχεροί όσοι έχουν την ευχέρεια να την αποκτήσουν.

Εξοπλισμός δοκιμής

Κράνος: ΝΟΧ Ν312 Crow (Moto Market)
Τζάκετ: Furygan 6431 Legacy 2W1 (Motoway)
Γάντια: Furygan 4485 Jet D3O (Motoway)
Μποτάκια: Forma Cooper Camo (Moto Market)

Τεχνικά Χαρακτηριστικά