Κείμενο: German Ooms

Φωτογραφίες: Kingdom

Τι ακριβώς ψάχνει η Triumph με το νέο Scrambler 1200; Αυτή η ερώτηση με απασχολούσε καιρό πριν από αυτή τη δοκιμή και ακόμη και κατά τη διάρκειά της. Μια κλασική ρετρό μοτοσυκλέτα με ξεκάθαρες φιλοδοξίες εκτός δρόμου είναι κάτι το εντελώς νέο.

Υπάρχει πραγματικά μια μοτοσυκλέτα παντός εδάφους πίσω από αυτό το όμορφα σχεδιασμένο scrambler; Ή μήπως να υποπτευτούμε πως η Triumph απλώς καταφεύγει σε ένα μαρκετινίστικο τρικ; Τι γίνεται με την τιμή αυτής της μοτοσυκλέτας; Έχουμε δύο μέρες για να το ανακαλύψουμε.

Μια καλή αρχή

Φτάνοντας στο Πορτογαλικό μου ξενοδοχείο, ένα γράμμα καλωσορίσματος μας παρουσιάζει το πρόγραμμα των δύο επόμενων ημερών. Προς μεγάλη μου έκπληξη, την πρώτη μέρα οδηγούμε μόνο εκτός δρόμου και πατάμε άσφαλτο τη δεύτερη μέρα.

Ήδη μπορώ να σβήσω από το μυαλό μου το κολπάκι του μάρκετινγκ. Στο κάτω-κάτω της γραφής, κανένας κατασκευαστής στον κόσμο δε θα στείλει σύσσωμο τον ειδικό Τύπο στο χώμα με μια μοτοσυκλέτα που δεν είναι κατάλληλη γι’ αυτό.

Αυτό εξάπτει κι άλλο την περιέργειά μου. Το πόσο σοβαρή είναι η Triumph στο θέμα αυτό το αντιλαμβανόμαστε το επόμενο πρωί, καθώς μεταφερόμαστε στη Wim Motors Academy.

Η Wim Motors ήταν μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις εμπορίας μοτοσυκλετών στο Βέλγιο τη δεκαετία του 1990, με πωλήσεις άνω των 1,000 μοτοσυκλετών ετησίως. Τώρα όμως ο Wim, παρέα με τον γιο του, Clint, ηγούνται αυτού που θα μπορούσε κανείς να προσομοιάσει με το Playboy Mansion των αναβατών εκτός δρόμου. Μια έκταση 32 εκταρίων με ο,τιδήποτε μπορεί να ονειρευτεί ένας αναβάτης enduro ή motocross. Και περιλαμβάνει και μπαρ!

Για μας υπάρχουν 20 Scramblers. Τις προηγούμενες μέρες έβρεξε πολύ και, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του Wim και της ομάδας του, οι πλαγιές είναι γλιστερές. Μια σκληρή χωμάτινη επιφάνεια με ένα λεπτό στρώμα λάσπης, μεγάλες κλίσεις και πολλές στροφές. Ήδη το μυαλό μου είναι στο πανέμορφα βαμμένο ρεζερβουάρ του Scrambler XE που μου ανατέθηκε, καθώς και στον Δανό συνάδελφο που θέλει να ξεκινήσει αυτήν την περιπέτεια γεμάτος κουράγιο, αλλά τυλιγμένος σε μια ολόσωμη δερμάτινη φόρμα και full face κράνος…

Πού είναι ο Steve;

Όταν έρχεσαι για πρώτη φορά σε επαφή με το Scrambler, ειδικά με το πιο χωματερό ΧΕ που είναι σχεδόν 30 χιλιοστά ψηλότερο απ’ το XC, δε θέλει και πολλή φαντασία για να έρθει στο μυαλό ο Steve McQueen.

Οι σχεδιαστές της Triumph κατάφεραν επιτυχώς να κάνουν τον κινητήρα να δείχνει πεντακάθαρος και δεν έχουν κάνει καμιά έκπτωση στο φινίρισμα. Η μοτοσυκλέτα αυτή φτιάχτηκε με πολλή αγάπη και το βλέπεις αυτό στις αμέτρητες όμορφες λεπτομέρειες από βουρτσισμένο αλουμίνιο, όπως και θα το ακούσεις μόλις ο δικύλινδρος 1,200 cc πάρει μπροστά και απελευθερωθεί ένα πολιτισμένο γρύλισμα.

Μόλις ανοίξεις το γκάζι, διακρίνεις την προθυμία του Thruxton 1200, παρά το ότι το κινητήρας υποτίθεται πως έχει ηρεμήσει λίγο εδώ. Μιλάμε για σχεδόν 90 ίππους από 204 στεγνά κιλά. Αυτά τα νούμερα με κάνουν να ξεροκαταπίνω, καθώς αντικρίζω τις απότομες κλίσεις που μας περιμένουν.

Αν και δεν είμαι εκ φύσεως φίλος των ηλεκτρονικών παρεμβολών, επιλέγω να περιηγηθώ στο μενού του traction control και να επιλέξω την off-road mode. Εδώ τα ηλεκτρονικά, όταν διαγνώσουν πως κάτι δεν πάει καλά, αφήνουν λίγο περιθώριο για να χρησιμοποιήσεις τα εκτός δρόμου ένστικτα που υποτίθεται πως έχουν αναπτυχθεί με τα χρόνια.

Σπέσιαλ φρένα

Πέραν των τυπικών επιλογών, η ΧΕ έκδοση διαθέτει ακόμη την επιλογή Off Road Pro. Εδώ στέλνεις για διακοπές το ABS και ζητάς από τον κινητήρα να αποκρίνεται ακαριαία στις εντολές του δεξιού καρπού, διότι αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν το έδαφος είναι απαιτητικό.

Θες να το κάνεις ακόμη πιο ακραίο; Τότε επιλέγεις τη Rider Mode, όπου μπορείς να προσωποποιήσεις την απόδοση και όπου το ABS και πάλι είναι εκτός λειτουργίας στο ΧΕ.

Για μια στιγμή μου φαίνεται πολύ παράξενο να κάθομαι στη σέλα μιας 'old school' scrambler και να παίζω με μια πλήρως ρυθμιζόμενη TFT οθόνη και κάθε λογής ηλεκτρονικό μαραφέτι. Παράξενο μεν, αλλά ίσως να είναι αυτά ακριβώς τα ηλεκτρονικά που θα επιτρέψουν να ορμήξουμε στα μονοπάτια με αυτές τις μοτοσυκλέτες. Η υποψία αυτή επιβεβαιώθηκε λίγο αργότερα στη οδήγηση.

Εν μέρει χάρη στα ηλεκτρονικά, το Scrambler με εκπλήσσει με το πόσο καλά η δύναμή του προσαρμόζεται στις συνθήκες και πόσο φιλικά συμπεριφέρεται ο μεγάλος δικύλινδρος κινητήρας.

Το πλαίσιο επίσης κάνει εξαιρετική δουλειά. Ειδικά οι αναρτήσεις είναι εντυπωσιακές: τα αμορτισέρ της Öhlins και το πιρούνι της Showa δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα με το μεγάλο βάρος της μοτοσυκλέτας.

Το ίδιο ισχύει και με τις αναρτήσεις του XC. Έχει 50 mm λιγότερη διαδρομή αναρτήσεων και το νιώθεις πιο σκληρό, αλλά το στενότερο τιμόνι του είναι πολύ καλύτερο από το πολύ ψηλό και φαρδύ του ΧΕ.

Τα φρένα αυτών των Scramblers είναι επίσης ξεχωριστά. Όταν πρωτοείδα τις μοτοσυκλέτες δύσκολα μπορούσα να πιστέψω πως η Triumph επέλεξε τις M50 Monobloc δαγκάνες της Brembo. Μιλάμε για τα φρένα που βρίσκει κανείς στην Ducati Panigale, ακριβά και καλά πράγματα. Ωστόσο, καθ’ όσον μπορώ να γνωρίζω, κάτι που ποτέ δεν έχει χρησιμοποιηθεί σε εκτός δρόμου μοτοσυκλέτα, πόσο μάλλον σε ένα κλασικό μοντέλο.

Κι όμως, κι εδώ η έκπληξη ήταν ευχάριστη. Είναι ξεκάθαρο πως η Triumph επέλεξε μάλλον σκληρά υλικά τριβής, ώστε το δάγκωμα να είναι απαλότερο και έτσι πιο εύχρηστο εκτός ασφάλτου. Βέβαια, ποια ακριβώς είναι η προστιθέμενη αξία αυτών των πανάκριβων δαγκανών είναι κάτι που αδυνατώ πλήρως να αντιληφθώ. Ίσως η αυριανή ασφάλτινη οδήγηση να δώσει απαντήσεις σε αυτό.

Θαυματουργό

Την επόμενη μέρα αναζητήσαμε τις απαντήσεις σε μια πανέμορφη διαδρομή στο Algarve. Οι άνθρωποι της Triumph σχεδίασαν μια ιδανική βόλτα, με αμέτρητες στροφές, μερικά γρήγορα κομμάτια και, πάνω απ’ όλα, σχεδόν τέλεια άσφαλτο. Επιπλέον, είχαμε την τύχη να λάμπει ο ήλιος, με τη θερμοκρασία να ανεβαίνει στους 17 βαθμούς. Άριστες συνθήκες.

Κατά τη διάρκεια της νύχτας όλα τα Triumph φόρεσαν Metzeler Tourance λάστιχα και τα ψηλά (έξτρα) φτερά αντικαταστάθηκαν από τα στάνταρ χαμηλά. Όσο για τις ρυθμίσεις των αναρτήσεων, μόνο τρία κλικ πάνω στην απόσβεση των ΧΕ και τίποτε άλλο.

Με έναν μαγικό τρόπο, η Triumph κατάφερε να κάνει αυτή τη μοτοσυκλέτα να δουλεύει άριστα στην άσφαλτο. Το ΧΕ στρίβει με ακρίβεια, παρά την ψηλή του κατασκευή και τις σχετικά μαλακές αναρτήσεις.

Ο μεγάλος τροχός των 21 ιντσών πάντως κάνει εμφανή την παρουσία του και ζητά επιπλέον καθοδήγηση από το τιμόνι.

Την προηγούμενη μέρα είχα βρει πως το τιμόνι του ΧΕ ήταν πολύ φαρδύ για μένα, όμως στον δρόμο δεν ήταν πια έτσι. Καθώς το ΧΕ είναι μια τόσο μεγάλη μοτοσυκλέτα, τονίζει την αίσθηση “είμαι το αφεντικό” στη σέλα του. Νοστιμότατο και αρκετά διαφορετικό από το σπίτι του, δηλαδή το χώμα.

Δεν είναι Adventure

Αναμενόμενα, η εντελώς όρθια θέση οδήγησης έχει και τα μειονεκτήματά της. Πάνω από τα 130 km/h ο αέρας σε ταλαιπωρεί κανονικότατα και οι μύες του σβέρκου δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν.

Μακρινές διαδρομές στον αυτοκινητόδρομο με υψηλές ταχύτητες είναι μεν εφικτές από τεχνικής σκοπιάς, αλλά καθόλου ευχάριστες για το σώμα.

Το Scrambler δεν είναι είναι μια Adventure μοτοσυκλέτα και αυτό το γεγονός το επιβεβαιώνει. Επίσης από πλευράς απόδοσης κινητήρα παίζει σε άλλο επίπεδο από τα GS και Multistrada αυτού του κόσμου.

Όταν μιλάμε για ελαστικότητα όμως, αυτός ο δικύλινδρος κινητήρας είναι εντυπωσιακός. Μπορείς να ρολάρεις με έκτη στα 70 όλη μέρα και το στροφόμετρο στις 2,500 rpm. Μόλις ανοίξεις το γκάζι, επιταχύνει λες και είναι ηλεκτρικό ως τις 6,000 rpm. Αν θες παρατεταμένες σούζες με αυτό το Triumph, θα πρέπει να ξεκινάς από χαμηλές στροφές και να προσέχεις πολύ τη στιγμή που θα κάνεις τις αλλαγές. Αν δεν το κάνεις αυτό, τότε η δύναμη πέφτει ψηλά και δε θα το καταφέρεις.

Δρομολογίες

Περνώντας στο XC, προφανώς το ύψος της σέλας είναι το πρώτο που παρατηρώ. Παρόλα αυτά, το χαμηλότερο μπόι του δεν κάνει μεγάλη διαφορά σε απόσταση από το έδαφος και αυτό πιθανότατα έχει να κάνει με τις πιο σφικτές αναρτήσεις του XC.

Εξαιτίας αυτών, στρίβει ελαφρώς καλύτερα από το ΧΕ και μεταφέρει λίγο πιο ακριβή αίσθηση του τι συμβαίνει ανάμεσα στο μπροστινό λάστιχο και την άσφαλτο. Σε μια γρήγορη βόλτα όπως αυτή, το XC αναδεικνύεται ελαφρώς καλύτερο, αν και παραμένει ο εντυπωσιασμός για το πόσο καλά τα καταφέρνει το ΧΕ στον δρόμο.

Όσον αφορά στο φρενάρισμα, θα περίμενε κανείς να είναι ίδια η εικόνα και για τα δύο, αλλά είναι κάθε άλλο παρά έτσι. Το ΧΕ φορά μια πλήρως ρυθμιζόμενη ακτινική τρόμπα και αυτό του δίνει προστιθέμενη αξία. Μπορείς να φέρεις τον λεβιέ του φρένου και το σημείο ενεργοποίησής του ακριβώς στα μέτρα σου και αυτό βοηθά πολύ. Επιπλέον, το ΧΕ έχει το cornering ABS της Bosch, ένα σύστημα που επίσης προσφέρει αξία. Όχι πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τα φρένα του XC, απεναντίας.

Οι σέλες είναι πανομοιότυπες και στις δύο εκδόσεις και προσφέρουν επαρκή άνεση και στήριξη για να αντέξεις αρκετή ώρα πάνω τους.

Με μέση κατανάλωση 6.1 λίτρων ανά 100 km στη διάρκεια της δοκιμής μας και ρεζερβουάρ 16 λίτρων, όλα είναι καλά, ωστόσο και πάλι η αυτονομία δε μπορεί να συγκριθεί με αυτή των Adventure μοτοσυκλετών.

Ασύγκριτα

Με ποιες μοτοσυκλέτες μπορεί κανείς να συγκρίνει τα νέα Scrambler; Δεν έχω ιδέα! Ως προς το συνολικό σχέδιο, το Ducati Desert Sled 800 είναι ίσως το πιο κοντινό μοντέλο, μα έχει πολύ λιγότερη δύναμη και σίγουρα όχι τον εξοπλισμό των Triumph. Είναι επίσης και πολύ φθηνότερο.

Και κάπως έτσι φτάνουμε στο ζουμί. Η Triumph ζητά για το XC €14,990 και για το XE €15,990. Αυστηρό.

Στην τελική μιλάμε για μια γυμνή κλασική μοτοσυκλέτα.

Επιπρόσθετα, η διαφορά ανάμεσα στο XC και το ΧΕ είναι εκπληκτικά μικρή. Για ένα χιλιάρικο επιπλέον παίρνεις ανώτερο ABS, περισσότερες δυνατότητες ρύθμισης του traction control, πολύ καλύτερη τρόμπα μπροστινού φρένου και ένα σύνολο καλύτερα εξοπλισμένο για χωματερή οδήγηση.

Το ΧΕ δείχνει επίσης πιο “ανθεκτικό” και αυτό πιθανότατα δε θα είναι αδιάφορο για το εν δυνάμει πελατολόγιο του Scrambler.

Θα πετύχει η νέα μοτοσυκλέτα της Triumph; Έτσι πιστεύω. Διότι για όσους, όπως εγώ, δεν τη βρίσκουν με τις πλαστικές μοτοσυκλέτες παντός δρόμου, εδώ έχουμε μια καλή εναλλακτική. Η χρηστικότητά της είναι λίγο πιο περιορισμένη από όσο δείχνει, αλλά ο εξοπλισμός και η αίσθησή της την κάνουν παραπάνω από καλή. Να είναι άραγε αυτό που στόχευε η Triumph; Αυτό θα έλεγα…

Τεχνικά χαρακτηριστικά

(Σε παρένθεση οι τιμές για την έκδοση XE, όπου αυτές διαφέρουν)

Φωτογραφίες κίνησης

Φωτογραφίες στατικές 1

Φωτογραφίες στατικές 2