Του Σπύρου Τσαντήλα
Φωτό: Βασίλης Κωστάκος

Η Moto Guzzi φημίζεται περισσότερο για τις ασφάλτινες μοτοσυκλέτες της και στα αγωνιστικά της κατορθώματα θα συναντήσει κανείς θρυλικές ιστορίες για την παρουσία της στα Grand Prix. To βιογραφικό της ωστόσο περιλαμβάνει και μοτοσυκλέτες διπλής χρήσης, μοντέλα που ακόμη και σήμερα μνημονεύονται, όπως τα ΝΤΧ και Quota της δεκαετίας του 1990, αλλά και το Stelvio, που στα τέλη της δεκαετίας του 2000 μπήκε με αξιώσεις στον χορό των μεγάλων Adventure που μόλις τότε άνοιγαν τα φτερά τους για να εξελιχθούν στην πιο καυτή κατηγορία της αγοράς σήμερα.

Η Ιταλική εταιρεία είχε επιχειρήσει αρκετές φορές να διακριθεί στο περίφημο ράλι Ντακάρ, με διάφορες μοτοσυκλέτες από το ΤΤ500 του 1979 ως τις σειρές που προέρχονταν από μοντέλα δρόμου παραγωγής της δεκαετίας του 1980: V50 TT, V65 TT και V75 TT. Αυτή είναι και η πηγή έμπνευσης του σημερινού V85 TT και ειδικότερα το V65 TT του 1985 με τη χαρακτηριστική βαφή που κλωνοποιήθηκε στην έκδοση Evocative (που δοκιμάζουμε εδώ).

Classic Travel Enduro

Η Moto Guzzi το έχει βαπτίσει Classic Travel Enduro και ουσιαστικά μας προσφέρει σε μια σύντομη περιγραφή και τον προορισμό της μοτοσυκλέτας: τουρισμός σε κάθε έδαφος. Η κλασικίζουσα εμφάνιση είναι απλά το κερασάκι στη τούρτα.

Για να στήσει το V85 TT η Moto Guzzi κατέφυγε σε έναν κάπως απρόσμενο κινητήρα, αυτόν της οικογένειας των V9, ο οποίος είναι μεν ένας τυπικός εγκάρσιος V2 με 853 cc, αλλά η αρχική του σχεδίαση προέβλεπε να φορεθεί σε όμορφες γυμνές roadster κατασκευές με 50 άλογα και έμφαση στις βόλτες χαμηλών ταχυτήτων με κεντρικό εφόδιο τη χαλαρή ροπή.

Για να προσαρμοστεί αυτός ο κινητήρας στα δεδομένα μιας εντελώς διαφορετικής λογικής χρήσης έπρεπε να γίνουν πολλές αλλαγές, οι περισσότερες εκ των οποίων αφορούν στις κεφαλές του δικύλινδρου, όπου άλλαξαν σχεδόν τα πάντα – όπως είδαμε στην πρόσφατη τεχνική μας ανάλυση για τη νέα Moto Guzzi.

Παράλληλα, το V85 TT εξοπλίστηκε λιτά στα δεδομένα του νέου του χαρακτήρα, φροντίζοντας να διαχωρίσει τη θέση του από τον ηλεκτρονικό κυκεώνα που σήμερα πλέον χαρακτηρίζει τη μέση adventure μοτοσυκλέτα.

Εδώ έχουμε έναν “βασικό” κινητήρα, αερόψυκτο, διβάλβιδο με έναν εκκεντροφόρο και το αντίστοιχο βασικό πακέτο στα ηλεκτρονικά: ride-by-wire, ABS, traction control, τρία riding modes και τέλος. Άντε αν θες να προσθέσεις cruise control και το (έξτρα) πακέτο συνδεσιμότητας Moto Guzzi MIA για να βλέπεις στοιχεία από το τηλέφωνό σου στην οθόνη της μοτοσυκλέτας.

Προσαρμόζοντας έναν κινητήρα

Καβαλώντας το V85 TT βρίσκομαι σε μια θέση οδήγησης που φαντάζει εργονομικά ιδανική, κουμπώνω χωρίς να θέλω να αλλάξω τίποτε. Καθισμένος ούτε πολύ ψηλά, ούτε πολύ χαμηλά, βρίσκομαι σε μια χαρακτηριστική on-off θέση οδήγησης με το τιμόνι να έρχεται φυσικά στα χέρια μου και τα πόδια σε ξεκούραστες γωνίες.

Πατώ το κουμπί της μίζας και ξαφνικά βρίσκομαι στον κόσμο της Moto Guzzi, γνώριμος ήχος, ήσυχος αλλά αναμφίβολα σφραγισμένος με την αύρα του Mandello Dell Lario. Λίγα χιλιόμετρα παρακάτω το V85 TT με έχει ταξιδέψει σε όλες τις Moto Guzzi που έχω δοκιμάσει στα 20 χρόνια μου σε αυτή τη δουλειά. Τα βασικά χαρακτηριστικά είναι όλα εδώ: το χαλαρό κιβώτιο με τις μεγάλες διαδρομές, η μικρή ταλάντωση δεξιά-αριστερά στο ρελαντί με κάθε άνοιγμα του γκαζιού και, φυσικά, ο ήχος.

Κουμπώνω πρώτη και ξεκινώ τη βόλτα στην πόλη. Το V85 ΤΤ υποτίθεται πως έχει διαθέσιμο το 90% της ροπής του κάτω από τις 4,000 σ.α.λ., ωστόσο στα πολύ χαμηλά δε μοιάζει να τραβάει με το τσαγανό που θα περίμενα. Απεναντίας, σε κάθε άνοιγμα του γκαζιού ακολουθεί μια μικρή στιγμιαία καθυστέρηση, ένας δισταγμός πριν αρχίσει να ανεβάζει στροφές.

Η αρχική απορία είναι “πού είναι η ροπή”, ωστόσο λίγο αργότερα η κατάσταση αρχίζει να ξεκαθαρίζει. Ροπή υπάρχει και μάλιστα κάμποση, τουλάχιστον αρκετή για να τραβάει με μια σχέση πάνω από όπου και να το ανοίξεις. Ο δισταγμός που διακρίνω στο άνοιγμα του γκαζιού δεν έχει να κάνει με τη ροπή, αλλά πιθανότατα με το βάρος του στροφάλου. Ο κινητήρας φέρνει αρκετά στοιχεία από τις μοτοσυκλέτες από τις οποίες υιοθετήθηκε και η πληθώρα των αλλαγών που έγιναν τον μεταμόρφωσαν αρκετά, όχι όμως εντελώς.

Ο V2 εδώ μοιάζει πιο αργόστροφος από αυτόν του V7 III δοκίμασα πριν μερικούς μήνες όμως η διαπίστωση αφορά κυρίως στο αρχικό άνοιγμα του γκαζιού, στην προσπάθεια του κινητήρα να αρχίσει να γυρίζει, όπου και το βάρος αρχικά προσπαθεί να προβάλλει μια μικρή αντίσταση, εξ ου και η στιγμιαία καθυστέρηση στην επιτάχυνση.

Επαναλαμβάνοντας την ίδια κίνηση σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση πλην της εκκίνησης από στάση, η ροπή είναι εκεί για να προσφέρει γερή επιτάχυνση ανεξαρτήτως σχέσης στο κιβώτιο. Στην ουσία, για να πας γρήγορα με το V85 TΤ θέλει γκάζι χορταστικά ανοικτό.

Διά του λόγου το αληθές, ο κινητήρας στροφάρει στη συνέχεια απρόσκοπτα ως και τον κόφτη, αποδίδοντας ωφέλιμη δύναμη ως και τα κόκκινα στις 7,000 σ.α.λ. Ναι, το παιχνίδι τελειώνει αρκετά νωρίς, εκεί που για πολλές άλλες μοτοσυκλέτες βρίσκονται οι μεσαίες τους και αυτό είναι ένα ακόμη σημείο όπου οι V9 καταβολές είναι τόσο αναπόφευκτες, όσο και εμφανέστατες.

Το σχετικά μικρό εύρος λειτουργίας συνεπάγεται ένα ανάλογα στενό εύρος ωφέλιμης περιοχής, το οποίο στην περίπτωση του V85 TT στριμώχνεται από τις 5,000 ως τις 7,000 σ.α.λ. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι “κούφιο” κάτω από τις 5,000, αλλά όπως και να το κάνουμε το ωραίο χωραφάκι είναι αυτό και εκεί μέρα θες να κρατάς τον κινητήρα αν θες να περάσεις από το ευχάριστο στο ενθουσιώδες.

Καθημερινότητες

Είναι μια μοτοσυκλέτα που τα κάνει όλα. Οι διαστάσεις της, το βάρος της και, κυρίως, το σοφότατο ζύγισμά της που εξαφανίζει τα κιλά από τη στιγμή που θα δεις 2-3 km/h στο κοντέρ, σε συνδυασμό με την άριστη θέση οδήγησης, φτιάχνουν ένα συνολάκι που σε φιλοξενεί για όσες ώρες θες χωρίς καμιά κούραση ή ενόχληση.

Ο χειρισμός της μοτοσυκλέτας είναι άριστος, με μαλακό και ακριβή συμπλέκτη, εξίσου φιλικό κιβώτιο και ροπάτη διάθεση για να κινείσαι παντού χωρίς να το πολυσκέφτεσαι.

Από διαστάσεις δεν υπάρχει τίποτε που να προβληματίσει, χωρά εύκολα στην κίνηση, δεν έχει τίποτε που να περισσεύει ενοχλητικά, η πρόσβαση στο έδαφος είναι εύκολη, το βάρος δεν προβληματίζει.

Προσθέστε τώρα και τον φιλικό κινητήρα που δεν έχει τρομακτικά ξεσπάσματα να σερβίρει σε ανυποψίαστους αναβάτες, την άνεση με την οποία ξεκολλάει ακόμη κι αν έχεις ξεχάσει λάθος σχέση στο κιβώτιο και τον γενικά αψεγάδιαστο ψεκασμό για να συμπληρωθεί η εικόνα του φιλήσυχου αστού.

Αν κοιτάς το V85 TT ως μια μοτοσυκλέτα που να εξυπηρετεί και στην καθημερινότητά σου, τότε μπορείς να σταματήσεις το ψάξιμο, τη βρήκες.

Ένας σπορ τύπος με εντούρο καμουφλάζ

Είπαμε διάφορα για τη μοτοσυκλέτα, αλλά το πραγματικά καλύτερο στοιχείο της είναι η δυναμική της συμπεριφορά. Το συνολάκι αναρτήσεων, φρένων και πλαισίου είναι απλά ένα διαμάντι, μια εξαίσια ενορχήστρωση που σου λύνει τα χέρια και προσφέρει κορυφαία αίσθηση ασφάλειας.

Το V85 TT κυλά πάνω σε ένα σετ άψογων αναρτήσεων, οι οποίες αποδίδουν εξαιρετικά σε όλα τους τα καθήκοντα: ανετότατες και φιλικές στην πόλη και το χαλαρό βολτάκι, συνεπείς και όσο στιβαρές χρειάζεται αν θες παιχνίδι σε στροφιλίκι και ακριβείς ακόμη και στο χώμα.

Δεν είναι και τόσο εύκολο αυτό, να καταφέρνεις με ένα βασικό πακέτο αναρτήσεων που διαθέτουν προφόρτιση και επαναφορά (μπροστά και πίσω) να έχεις μια τόσο ισορροπημένη και ευπροσάρμοστη μοτοσυκλέτα σε έναν κόσμο που προσπαθεί να μας πείσει πως χρειαζόμαστε έναν Bill Gates στο ένα καλάμι και έναν Steve Jobs στο άλλο να μας ρυθμίζουν “on the fly” τις αποσβέσεις στις ηλεκτρονικές μας αναρτήσεις για να πάμε ωραία στον δρόμο.

Σε ασφάλτινο στροφιλίκι είναι υποδειγματικός ο τρόπος που μπαίνει στη στροφή και ξαπλώνει αρχοντικά, μένει σταθερή στη γραμμή της και βγαίνει με καργαρισμένο το γκάζι χωρίς ποτέ να νιώσεις πως το παρακάνεις. Ακόμη κι αν κάνεις λάθος στην είσοδο, επιλέγοντας λάθος γραμμή ή μπαίνοντας με περισσότερα απ’ όσα σηκώνει η στροφή, αρκεί να κοιτάξεις πού θες να πας και η μοτοσυκλέτα ακολουθεί δίχως δράματα, απλά αλλάζει γραμμή και διορθώνει με μια απίστευτη φυσικότητα.

Ο άξονας μετάδοσης περιορίζει τις “παραξενιές” του στις πολύ χαμηλές ταχύτητες, όταν όμως παίζεις σε μια στριφτερή διαδρομή δεν τον αισθάνεσαι ποτέ, καμιά ενοχλητική αντίδραση άξονα δεν φτάνει στον αναβάτη.

Η αίσθηση που μεταδίδει συνολικά το V85 TT είναι πως άνετα θα διαχειριζόταν μια 20αριά ακόμη άλογα χωρίς αλλαγές στα περιφερειακά του.

Εδώ πρέπει να εξάρουμε και τα Michelin Anakee Adventure, τα οποία δεν είχα οδηγήσει με το V85 TT στην παρουσίασή τους (διότι ακόμη δεν είχε παρουσιαστεί η μοτοσυκλέτα τότε), αλλά εδώ ως λάστιχα πρώτης τοποθέτησης πραγματικά λάμπουν κουμπώνοντας ιδανικά με την ψηλή Ιταλίδα.

Η εικόνα της αρτιότητας περνά και στα φρένα, τα οποία έχουν όλη τη δύναμη που χρειάζεσαι, με προοδευτικότητα και καλή ακρίβεια στη μανέτα για να περνάς όση ακριβώς δύναμη χρειάζεται κάθε φορά, αλλά και ένα άριστο ABS για πλάτη. Ποτέ δεν ένιωσα πως δεν είχα αρκετή δύναμη στα φρένα, με όσα κι αν πήγαινα - και εδώ φυσικά μπαίνει στην εξίσωση η μετρημένη διαθέσιμη ισχύς, όσο και ο ήπιος τρόπος με τον οποίο αποδίδεται.

Περιπετειάζοντας

Όλα όσα έχουμε ήδη περιγράψει πρακτικά ζωγραφίζουν και την εικόνα εκτός δρόμου. Η φιλικότητα είναι το βασικό χαρακτηριστικό του V85 TT, το σημαντικό εφόδιο με το οποίο θα κάνεις τις εξερευνητικές σου εκδρομές άφοβα.

Η θέση οδήγησης είναι δεκτική για να οδηγήσεις όρθιος, καθώς η ελαστικότητα σε συνδυασμό με την ήπια απόδοση κάνουν αυτό το Moto Guzzi εύκολο στο χώμα, επιτρέποντας να κινείσαι με ελάχιστες αλλαγές σχέσης και εύκολα με μία πάνω στα πιο ανοικτά κομμάτια.

ABS και Traction απενεργοποιούνται εύκολα για τέτοιες διαδρομές, ή απλά επιλέγεις τη ρύθμιση off road που αφήνει μόνο μπροστά ABS. Αυτό που μένει είναι μια μοτοσυκλέτα που θα γλεντήσει σε βατό χώμα, απολαμβάνοντας ως μεγάλο της ατού την ξεκούραστη οδήγηση για όση ώρα και να είσαι εκτός δρόμου. Δεν παλεύεις, δεν κουράζεσαι, απλά βολτάρεις και απολαμβάνεις.

Για να πας γρήγορα στο χώμα, αλλά και για να μπεις σε πιο δύσκολα και απαιτητικά εδάφη, αρχίζουν οι απαιτήσεις. Θέλει εμπειρία για να διαχειριστείς τη φόρα της μοτοσυκλέτας (δηλαδή τα κιλά της), θέλει χέρια και οπωσδήποτε ένα ζευγάρι πιο χωμάτινα λάστιχα.

Με το 20% χώμα που δίνει η Michelin για τα συγκεκριμένα λάστιχα καλύπτεται η χομπίστικη χρήση, η βόλτα σε βατούς χωματόδρομους, η πρόσβαση στην απομακρυσμένη παραλία. Για τα πιο δύσκολα αρχίζεις τις προσαρμογές, υποχρεωτικά, όπως και με κάθε αντίστοιχη μοτοσυκλέτα άλλωστε. Πάντως τον χαρακτηρισμό Classic Travel Enduro τον δικαιολογεί μέχρι κεραίας, ως βγαίνει από το εργοστάσιο, χωρίς καμιά τροποποίηση ή βελτίωση.

Δίχως αμφιβολία, η Moto Guzzi έχει φτιάξει μια από τις πιο φιλικές μεγάλες on-off της αγοράς για χρήση εκτός δρόμου.

Πρακτικότητες

Ο ροπάτος και χαμηλόστροφος χαρακτήρας του κινητήρα του V85 TT είναι το πρώτο εχέγγυο χαμηλής κατανάλωσης και, διά του λόγου το αληθές, ζεις μαζί του καίγοντας κατά μέσο όρο κάτω από 7 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα. Οδηγώντας με απαλό δεξί χέρι είναι εύκολο να καις 6-6.5 l/100 km, αρκεί να αποφεύγεις να στροφάρεις ψηλά, όπου ωστόσο κρύβονται και τα καλύτερα αυτού του κινητήρα.

Παίζοντας από τις 5 ως τις 7,000 βρίσκεσαι εκεί που κατοικεί ο ενθουσιασμός για αυτόν τον κινητήρα, όπου η επιτάχυνση είναι πιο χορταστική και ο ήχος σε πείθει με την τραχιά αγριάδα του. Δυστυχώς, αυτή η ωραία ζώνη είναι μάλλον στενή και το τέλος έρχεται λίγο πρόωρα, πάντως με έκτη στο κιβώτιο θα δες οριακά τα 200 στο κοντέρ και αυτό είναι υπεραρκετό για τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας.

Εδώ που τα λέμε, τι άλλο να περιμένει κανείς από ένα αερόψυκτο διβάλβιδο μοτέρ που σχεδιάστηκε για modern classics των 50 ίππων;

Εδώ λοιπόν, ο κινητήρας έχει ανέλθει στα 80 ονομαστικά άλογα, τα οποία στο δυναμόμετρο της Power House Engineering μετρήθηκαν στα 67 στον τροχό. Η μοτοσυκλέτα της δοκιμής ωστόσο ήταν ακόμη καινούργια, δυναμομετρήθηκε λίγο μετά τα 1,000 km, οπότε η ετυμηγορία θα είναι πιθανότατα μερικά άλογα πιο πάνω σε λίγες χιλιάδες χιλιόμετρα που θα έχει “ανοίξει” ο κινητήρας.

Κοιτώντας την καμπύλη ισχύος, βλέπουμε πως και οι τρεις διαθέσιμες χαρτογραφήσεις (Road, Rain, Off Road) έχουν ουσιαστικά την ίδια απόδοση. Αυτό που αλλάζει είναι κυρίως η απόκριση στο γκάζι, ενώ δεν σημειώσαμε ούτε έντονες διαφορές σε κατανάλωση από χάρτη σε χάρτη.

Επιστροφή στα βασικά

Είναι κάτι τέτοιες μοτοσυκλέτες που σου θυμίζουν πως για να ζήσεις σε έναν κόσμο με άνω όριο στα 200 km/h – εκεί δηλαδή που φύσει και πράξει διαβιούν οι adventure – δε χρειάζεσαι ούτε 180 άλογα ούτε 300 κιλά. Με ένα απλό, λιτό και βασικό πακέτο καταφέρνεις να κάνεις τα ίδια πράγματα, ενίοτε δε πολύ πιο εύκολα, δίχως να θες μια περιουσία σε εξοπλισμό.

Διότι οι μεγαλύτεροι εξ ημών θυμόμαστε πως κάποτε οι εντούρο και on-off μοτοσυκλέτες διακρίνονταν από τη λιτότητα, τίποτε το σύνθετο ή το περίπλοκο δεν είχε αξία στο χώμα. Μέχρι που γεννήθηκαν οι μαστόδοντες Adventure και η βαρυφορτωμένη περιπλοκότητα έγινε “αξία”. Στα χαρτιά τουλάχιστον.

Η Moto Guzzi με το V85 TT απλά χαρίζει ένα αυτάρεσκο μειδίαμα σε κάθε μοτοσυκλέτα που θέλει 30 σελίδες για να περιγράψει τα ηλεκτρονικά της και άλλες τόσες ώρες για να τα σετάρεις. Στην ουσία αρκείται σε ένα βασικό πακέτο με ABS και traction control, έξυπνα εμπλουτισμένο από μια πιο “σκέτη” off road ρύθμιση για να μην μπαίνεις στον κόπο καν να σβήνεις κάθε σύστημα χωριστά. Απλά αλλάζεις χάρτη και βουτάς στον χωματόδρομο.

Είναι η ίδια ακριβώς λογική που αποπνέει με το που τη βλέπεις. Ελάχιστα πλαστικά, κυρίως ένα ρεζερβουάρ κλασικής κοπής με τους δίδυμους προβολείς και τη ζελατίνα του. Χωρίς περίπλοκες στρώσεις πλαστικών, δίχως ένα μύριο πιπιρόλια που σε κάνουν να σκέφτεσαι πως “αν μου πέσει μια φορά στο χώμα δεν θα ξαναγίνει ποτέ η ίδια μοτοσυκλέτα που αγόρασα”. Με μια ουρά που στην ουσία είναι το ίδιο το υποπλαίσιο και που προσφέρει δύο εκ των πιο εργονομικών χειρολαβών συνεπιβάτη που έχω συναντήσει.

Ο κόσμος της είναι αυτός των ρεαλιστικών ταχυτήτων, θα τα κάνει όλα με άψογο στυλ και ωμή αποτελεσματικότητα δίχως να σε βάζει διαρκώς στην πρίζα να σμπαραλιάσεις τον Κ.Ο.Κ., με την πιο αποδοτική της περιοχή στα πέριξ των 140 km/h, εκεί που θα ταξιδεύει όλη μέρα καίγοντας με φειδώ καύσιμο και αφήνοντας τον αναβάτη της ξεκούραστο και φρέσκο όση ώρα και να βρεθεί στη σέλα του.

Άψογο στην πόλη, συναρπαστικά ασφαλές και ευέλικτο στο στροφιλίκι, εύκολο και ξεκούραστο στο χώμα, ε τι άλλο να ζητήσει κανείς;

Τεχνικά Χαρακτηριστικά