Στην δική μας πραγματικότητα, αυτά τα μοντέλα έπαιξαν σημαίνοντα ρόλο στην νεότερη μοτοσυκλετιστική ιστορία της χώρας, μεγαλώνοντας γενιές αναβατών, σε σωστές και στέρεες βάσεις. Δεκαετίες μετά, δεν έχει αλλάξει κάτι, η οδήγηση τους εξακολουθεί να αποτελεί το καλύτερο “εκπαιδευτικό σύστημα” για τους νέους αναβάτες και το KLX 230 είναι κάτι περισσότερο από πρόθυμο και κατάλληλο, για παράδοση ταχύρρυθμων μαθημάτων! Την άνοιξη του 2019 ήταν που “έσκασαν” οι πρώτες πληροφορίες για την επικείμενη παρουσίαση ενός αερόψυκτού KLX από την Kawasaki. Με βάση τα σημερινά δεδομένα, το KLX 230 θα μπορούσε να θεωρηθεί “ειδικό μοντέλο”.



Ανήκει σε μια “ξεχασμένη” κατηγορία, φέρει αερόψυκτο κινητήρα και ακολουθεί μια σχεδίαση η οποία ίσως ξενίζει τους νέους, αφού δεν έχουν συνηθίσει σε τέτοιου είδους φόρμες και γραμμές. Για εμάς τους παλιότερους, το σχήμα αυτό ήταν σύνηθες και μας είχε εντυπωθεί ως αντιπροσωπευτικό της πρώτης μοτοσυκλέτας που μπορούσαμε να αποκτήσουμε. Για τις νέες γενιές, το KLX είναι το αντίστοιχο ενός walkman ή ενός VCR. Μάλλον δεν το “καταλαβαίνουν”. Το KLX 230 είναι η επιτομή της απλότητας, ποντάροντας περισσότερο στην ουσία παρά στον εντυπωσιασμό. Φέρει έναν μονοκύλινδρο και αερόψυκτο κινητήρα χωρητικότητας 233 κ.εκ., με μονό εκκεντροφόρο στην κεφαλή, ο οποίος και οδηγεί δύο βαλβίδες. Το μοτέρ, είναι σχεδόν “τετράγωνο”, με διάμετρο Χ διαδρομή στα 67 Χ 66 χλστ. και χαμηλή συμπίεση σε λόγο 9.4:1, αποδίδοντας 19 ίππους στις 7.600 σ.α.λ. και 2,0 kg-m ροπής, στις 6.100 σ.α.λ.



Αν δεν το καταλάβατε, πρόκειται περί ενός “βασικού” κινητήρα αλλά και “αλεξίσφαιρου” θα ρισκάρω να πω, βασιζόμενος στην απλότητα του και στο ιαπωνικό “ok” που σίγουρα έχει λάβει. Ο ψεκασμός στην τροφοδοσία βέβαια επιβάλλεται, όπως και το δικάναλο ABS, ελέω Euro 4 / 5 προδιαγραφών. Το τελικό της εξάτμισης βρίσκεται -ως όφειλε- αρκετά ψηλά και κοντά στην ουρά, φέροντας κάλυμμα – προέκταση για να προφυλάσσεται ο συνεπιβάτης από τα τσουρουφλίσματα. Φυσικά δεν εκπέμπει “βροντές και αστραπές” στο άνοιγμα του γκαζιού, αφού ούτε οι προδιαγραφές, ούτε ο κυβισμός του κινητήρα επιτρέπουν κάτι τέτοιο, ωστόσο στα θετικά συγκαταλέγεται ότι είναι “μαζεμένο” σε διαστάσεις και όχι κάνας άκομψος και θεόβαρος “θερμοσίφωνας”, όπως έχουμε δει σε άλλες περιπτώσεις.



Το πλαίσιο είναι περιμετρικό και κατασκευασμένο από ατσάλι, συνδέοντας ένα μπροστινό αποτελούμενο από συμβατικό πιρούνι διαμέτρου 37 χλστ. και 220 χλστ. διαδρομής, με το επίσης ατσάλινο ψαλίδι που αναρτάται σε σύστημα μοχλισμού με ένα μονό αμορτισέρ διαδρομής 223 χλστ. να αναλαμβάνει τις αποσβέσεις. Στον τομέα της πέδησης, έχουμε μονούς δίσκους διαμέτρου 265 και 240 χλστ., μπροστά και πίσω, συνεργαζόμενους με διπίστονη και μονοπίστονη δαγκάνα αντιστοίχως. Όπως ήδη αναφέρθηκε, το KLX 230 φέρει δικάναλο ABS το οποίο όμως δεν απενεργοποιείται, τουλάχιστον όχι με… συμβατικό τρόπο. Οι τροχοί, έχουν ξεκάθαρα “χωμάτινες” διαστάσεις, στις 21 ίντσες μπροστά και στις 18 πίσω, με τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης IRC GP 21/22, να έχουν αρκετό τακούνι. Ο πίνακας οργάνων είναι μια ψηφιακή LCD μονόχρωμη οθόνη, με πολύ καλή αντίθεση και μεγάλες – ευκρινείς ενδείξεις, χωρίς όμως πλούσια πληροφόρηση. Ταχύμετρο, ολικός και δυο μερικοί χιλιομετρητές, ρολόι και μια πολύ χρήσιμη στάθμη καυσίμου, ολοκληρώνουν μια λιτή εικόνα, η οποία συνεχίζεται και περιμετρικά: οι διακόπτες είναι οι βασικοί, σε κλασική διάταξη, ενώ οι μανέτες δεν ρυθμίζονται. Πέραν αυτών, λάμπουν δια της απουσίας τους οι χούφτες, που θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται στον βασικό εξοπλισμό, δεδομένης της φύσης της μοτοσυκλέτας.

Σχεδιαστικά η μοτοσυκλέτα ακολουθεί τις σύγχρονες επιταγές στην σχεδίαση των off-road μοτοσυκλετών, με το αποτέλεσμα να είναι αρκετά δυναμικό. Το μόνο στοιχείο που δείχνει κάπως παράταιρο είναι ο μεγάλος προβολέας, ο οποίος όμως προσφέρει μια ικανοποιητική δέσμη σε ένταση και εύρος. Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Η σιλουέτα της μοτοσυκλέτας είναι αρκετά λεπτή, θυμίζοντας καθαρόαιμο, με τα χοντρά και εύκαμπτα πλαστικά της, να δείχνουν ότι μπορούν να αντέξουν αρκετό κοπάνημα και χτύπημα. Το ρεζερβουάρ, παραδόξως πως είναι μεταλλικό και φέρει τάπα αεροπορικού τύπου με μεντεσέ για την πλήρωση του, με την σέλα, να καταλήγει στο μπροστινό της τμήμα λίγο πιο πίσω.



Τα 885 χλστ. ύψους της σέλας, μπορεί να ακούγονται –και να είναι- πολλά, ωστόσο ανεβαίνοντας πάνω στο KLX 230, το μεγάλο στατικό sag (το πόσο κάθονται οι αναρτήσεις με το βάρος τους αναβάτη) αλλά και η λεπτή σέλα που επιτρέπει στα πόδια να φτάνουν εύκολα στο έδαφος, δημιουργούν ένα πολύ φιλικό περιβάλλον. Με το ύψος μου να φτάνει τα μέτρια 1.77 μ., δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα στον έλεγχο και την σταθεροποίηση της μοτοσυκλέτας, πόσο μάλλον όταν τα 134 κιλά του KLX (+7,5 λίτρα βενζίνης του ρεζερβουάρ) και το σχετικά φαρδύ τιμόνι έδιναν αίσθηση… ποδήλατου. Όσο και αν “κάθεται” πάντως το KLX, εξακολουθείς να βρίσκεσαι ψηλά και η προσφερόμενη θέα για την επόπτευση της κίνησης, είναι μοναδική. Αυτό, σε συνδυασμό με τα προαναφερόμενα πλεονεκτήματα ελαφριάς αίσθησης – πανεύκολου ελέγχου και το μεγάλο κόψιμο του τιμονιού, μετατρέπουν τους ελιγμούς μέσα στην κίνηση, σε διασκεδαστικό παιχνίδι.



Το ψιλόλιγνο KLX περνάει άνετα από τα στενά περάσματα, “καταπίνει” για πλάκα τις λακκούβες και τις κακοτεχνίες και βρίσκει χωρίς δεύτερη σκέψη εξόδους διαφυγής, αφού κανένα πεζοδρόμιο ή κράσπεδο δεν αποτελεί απροσπέλαστο εμπόδιο. Η σέλα, η οποία είναι σχετικά επίπεδη και σκληρή, αποδείχτηκε πιο άνετη από αυτό που δείχνει, με το πιάσιμο να κάνει την εμφάνιση του μετά από μια ώρα περίπου. Η Kawasaki αναφέρει για το KLX, ότι έδωσε ιδιαίτερη βάση στην απόδοση του κινητήρα στο χαμηλομεσαίο φάσμα λειτουργίας και όντως έτσι είναι, με το μοτέρ να είναι αρκετά ζωηρό, ελαστικό και πρόθυμο σε αυτό το εύρος στροφών. Ανεβάζει χωρίς πρόβλημα και ψηλά, με τα 120 χλμ./ώρα να είναι το όριο στο οποίο επεμβαίνει κόφτης. Με 10 χλμ./ώρα χαμηλότερα, στα 110 χλμ./ώρα, μπορεί κανείς να διασχίσει λεωφόρους ταχείας κυκλοφορίας και περιαστικές διαδρομές γρήγορα, με το KLX να παραμένει σταθερό.Ταξιδάκια δεν αποκλείονται λοιπόν αν και καλό είναι αυτά να γίνονται από δευτερεύοντες – επαρχιακούς δρόμους, όπου ταιριάζουν περισσότερο μοτοσυκλέτες αυτού του τύπου. Τα ελαστικά της IRC βγάζουν ένα ελαφρύ βουητό στην κύλιση και δεν συμπαθούν τα νερά, ωστόσο σε στεγνή άσφαλτο, προσφέρουν ικανοποιητικά επίπεδα πρόσφυσης.



Ο 21” ιντσών μπροστινός τροχός, προσδίδει αυτές τις -καλοδεχούμενες στην προκειμένη περίπτωση- “αργές” αντιδράσεις, οι οποίες εξισορροπούνται ιδανικά από την ελαφριά αίσθηση της μοτοσυκλέτας. Φρενάροντας, η μοτοσυκλέτα έχει την τάση να βυθίζεται αρκετά μπροστά, κάτι λογικό, δεδομένης της μεγάλης διαδρομής και του μαλακού set-up στο πιρούνι. Σε κάθε περίπτωση, τα φρένα του ΚLX δεν πρόκειται να φοβίσουν αλλά ούτε και να αφήσουν “ξεκρέμαστο” έναν νέο αναβάτη, πετυχαίνοντας ιδανικό συγκερασμό μεταξύ ισχύος και γραμμικότητας. Φυσικά υπάρχει και το ABS, το οποίο αν και δεν είναι το πιο γρήγορο σε λειτουργία, επεμβαίνει σωστά, συνεργαζόμενο αρκετά καλά με τα “τακουνάτα” ελαστικά. Η άσφαλτος αποτελεί λοιπόν ένα πεδίο στο οποίο το KLX 230 αισθάνεται αρκετά καλά και ομολογώ ότι εξεπλάγην, καθώς περίμενα απλά μια διεκπεραιωτική απόδοση. Θα είχε νόημα μια SM έκδοση με 17άρες ζάντες; Όχι, είναι η προσωπική μου άποψη αφού θα διαταρασσόταν η εξαιρετική ισορροπία της συγκεκριμένης υλοποίησης.



Με αυτό κατά νου, πάτησα το χώμα, ένα περιβάλλον το οποίο αποτελεί δεύτερη φύση για την μοτοσυκλέτα. Οι αρετές που διαπιστώθηκαν στην άσφαλτο, μεταφέρονται αυτούσιες και εδώ, το KLX 230 είναι εύκολο και ελαφρύ, αποτελώντας ένα άριστο μέσο για να μυηθούν νέοι αναβάτες στην εκτός δρόμου οδήγηση. Η εμπιστοσύνη δεν αργεί να εδραιωθεί και σε αυτό το τερέν, δεν υπάρχουν “μυστικά” ούτε και απαιτούνται συγκεκριμένες συνθήκες για να οδηγηθεί σβέλτα στο χώμα. Οι ενδοτικές αναρτήσεις “διαβάζουν” το ανάγλυφο, αποσβένοντας παράλληλα τις μικρές ανωμαλίες και τα φρένα αποδείχθηκαν εξαιρετικά και στο χώμα, χωρίς να οδηγούν το ABS σε υπερωρίες. Όπως γράφτηκε, δεν υπάρχει λειτουργία απενεργοποίησης του συστήματος, ωστόσο με ένα στατικό σπινάρισμα, το βγάζεις “off” και επανέρχεται μόνο αν σβήσεις και επανεκκινήσεις την μοτοσυκλέτα. Δεν το συστήνω ως συχνά επαναλαμβανόμενη πρακτική βέβαια και οι αρχάριοι αναβάτες καλό είναι στην αρχή να έχουν την συνδρομή του ABS, αφού ένα μπλοκάρισμα ενδέχεται να τους τρομάξει. Άλλωστε το KLX 230 δεν πλασάρεται και δεν είναι “καθαρόαιμο” για να οδηγείται με πλασαρίσματα του πίσω τροχού, δεν απευθύνεται σε οδηγούς αυτού του επιπέδου, οι οποίοι δεν έχουν κανένα λόγο να βρεθούν στην σέλα του. Ο ρόλος του είναι άλλος και πολύ – πολύ σημαντικός.



Να βάλει νέους αναβάτες στο χώμα, χωρίς η εμπειρία αυτή να αποδειχθεί τρομακτική ή “τραυματική”, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Να εξερευνήσουν δασικούς και να μπουν σε μονοπάτια, να δοκιμάσουν το πρώτο τους αλματάκι, να υπερστρέψουν τον πίσω τροχό με ασφάλεια, μιας και η δύναμη του KLX δεν απαιτεί τρελές δεξιότητες για την έλεγχο της. Να αρχίσουν να “χτίζουν” τις αντιδράσεις τους στις απώλειες πρόσφυσης και να μάθουν το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η θέση του σώματος στην εκτός δρόμου οδήγηση. Και αν πέσει κάτω (που σίγουρα θα πέσει!) δεν χάλασε ο κόσμος και δεν πρόκειται να χαλάσει ούτε αυτό.



To Kawasaki KLX 230 δίνει νέα πνοή σε μια πολύ σημαντική κατηγορία. Πολυχρηστικό, εύκολο και φιλικό, με μικρές απαιτήσεις στην συντήρηση και σε καύσιμο, απαιτώντας 3,5 λίτρα βενζίνης στα 100 χιλιόμετρα. Δεν είναι φορτωμένο με “καλούδια”, δεν είναι τεχνολογικά προηγμένο και σίγουρα δεν ακολουθεί τις επιταγές της μόδας. Αυτά που προσφέρει όμως, αυτό τον συνδυασμό χαρακτηριστικών και δυνατοτήτων δεν τον βρίσκεις εύκολα πλέον! Στην σέλα του, νέοι αναβάτες θα γνωρίσουν μια από τις καλύτερες μοτοσυκλετιστικές εκφάνσεις και -αντικειμενικά- την πιο ταιριαστή στην χώρα μας.



Γιατί μπορεί να μην έχουμε πίστες και οι δρόμοι μας να είναι χάλια, έχουμε όμως “δωρεάν” και ευτυχώς ακόμα χωρίς απαγορεύσεις, ένα τεράστιο δίκτυο χωματόδρομων, αλάνες και ανοιχτωσιές που στην σέλα του KLX 230 μπορούν να μετατραπούν σε πεδία προς εξερεύνηση ή “παιδικές χαρές”. Kαι όλα αυτά, μπορεί να τα κάνεις κάποιος, χωρίς παραχωρήσεις στην καθημερινή του μετακίνηση, αφού το συγκεκριμένο μοντέλο, διαπρέπει και σε αυτό τον ρόλο. Τα 4.590 ευρώ που κοστίζει, δεν είναι λίγα, ωστόσο δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο στην αγορά και ο υγρόψυκτος ανταγωνισμός κοστίζει ακόμη περισσότερο. Προτείνεται και συστήνεται ανεπιφύλακτα σε όσους ξεκινούν τώρα το δίτροχο ταξίδι τους λοιπόν, ενώ μπορεί άριστα να καλύψει και τις ανάγκες των έμπειρων που θέλουν μια δεύτερη μοτοσυκλέτα για τις μετακινήσεις τους.

Tεχνικά Χαρακτηριστικά