Για όσους δεν γνωρίζουν, το αρχικό Ducati Supermono ήταν μια εξαιρετικά ικανή, ελαφριά και μονοκύλινδρη μοτοσυκλέτα για τους αγώνες Supermono. Ο τετράχρονος, υγρόψυκτος 4βάλβιδος και ψεκαστός κινητήρας των 550 κ.εκ., διέθετε δεσμοδρομικό σύστημα στην κίνηση των βαλβίδων του, απέδιδε 75 hp / 10.000 rpm, έχοντας να κινήσει ένα βάρος 118 στεγνών κιλών, επιτυγχάνοντας τελική ταχύτητα 220 χλμ/ώρα. Οι μοτοσυκλέτες τα πήγαν καλά σε αγώνες Road Racing, ενώ απέκτησαν συλλετικό status.

Το 2021 ο Pierre Terblanche επιστρέφει, παρουσιάζοντας στο νεότευκτο Barber Advanced Design Center στις Η.Π.Α., μια σύγχρονη ερμηνεία του Supermono, με τον τίτλο Mono Concept.

Η εξαιρετικά προχωρημένου design και φουτουριστικής μηχανολογίας μοτοσυκλέτα βρίσκεται σε αρχικό concept στάδιο και δεν δουλεύει ακόμα, με τον κινητήρα να έχει τις εξαγωγές προς τα πίσω, με την εξάτμιση να ακολουθεί μια πιο σύντομη και ίσια διαδρομή, όταν η μοτοσυκλέτα περάσει στο επόμενο στάδιο.

Το πιρούνι είναι εξαιρετικά περίεργο, με το δεξί καλάμι να δείχνει συμβατικό, και το αριστερό να έχει σχεδίαση που δεν έχουμε ξαναδεί, ενώ στη μέση της πλάκας τιμονιού βρίσκεται ένα λεπτότερο καλάμι-ενισχυτική γέφυρα. Το πώς δουλεύει το σύστημα παραμένει άγνωστο για την ώρα.

Η διπίστονη δαγκάνα είναι τοποθετημένη τόσο αξονικά όσο και ακτινικά τοποθετημένη, και για την ώρα βρίσκεται τοποθετημένη μόνο στον ένα από τους 2 περίεργους δίσκους μπροστά. Περίεργους λέμε, καθώς αυτοί είναι μασίφ, δίχως τρύπες ή χαραγές, έχοντας στο εξωτερικό τους μέρος ένα διάτρητο τμήμα με πτερύγια, αποτελούμενο από κάποιο συνθετικό υλικό, που πιθανώς βοηθά στην ψύξη των δίσκων.

Οι τροχοί είναι ελαφρού κράματος, ενώ πίσω ανάρτηση δεν φαίνεται για την ώρα. Αυτή μάλλον θα κρύβεται μέσα στο ψαλίδι, συνδέοντας το με την κάσα του κινητήρα.

Στο μπροστινό μέρος του κινητήρα φαίνεται μια… φιδίσια εισαγωγή αέρα, που εκτείνεται από το μπροστινό τμήμα της μοτοσυκλέτας στο μοτέρ, με την Testastretta κεφαλή.

Στο κοστούμι έχουμε διακριτικά αεροδυναμικά βοηθήματα (φτεράκια), ενώ το φέρινγκ είναι φαρδύ και εκτείνεται πολύ προς τα κάτω και προς τα πίσω, περικλείοντας τον αναβάτη μέσα του.

Το ρεζερβουάρ, αν είναι όντως το ρεζερβουάρ στη συμβατική θέση που θα περιμέναμε… “ίπταται” πάνω από το πλαίσιο, με κενά στο μπροστινό και στο πίσω μέρος του!

Αντίστοιχα ιδιαίτερη είναι και η μινιμαλιστική και αεροδυναμική ουρά της μονόσελης μοτοσυκλέτας.

Όσον αφορά στην αισθητική του Mono Concept, έχουμε κάποιες επιφυλάξεις, όμως στο θέμα των τεχνολογικών λύσεων, είμαστε το ίδιο εντυπωσιασμένοι, όσο και περίεργοι να μάθουμε περισσότερα.

Αναμένουμε κάποιο αναλυτικό δελτίο του Terblanche, για να μάθουμε λεπτομέρειες για τη μοτοσυκλέτα, και τις τεχνολογικές λύσεις που χρησιμοποιεί.