Το ταξίδι που ξεκίνησε ο Θεσσαλονικιός Ηλίας Βροχίδης στις 18 Ιουλίου 2013, παίρνει σάρκα και οστά. Μετά από μια υπέροχη περιπλάνηση δύο μηνών στις βαλκανικές χώρες, συνάντησε στην Ιταλία τη σύντροφό του, Χριστίνα Πεφάνη, με την οποία συνεχίζουν το ταξίδι καβαλώντας δύο μικρές, παλιές μοτοσυκλέτες 250 κ. εκ.. Από εκεί πήραν το καράβι για το Μαρόκο, όπου και βρίσκονται τώρα.

Αφού ταξίδεψαν στα βόρεια παράλια του Μαρόκου, αποχαιρέτησαν τη Μεσόγειο με σκοπό να μην την ξαναδούν τα προσεχή έτη! Κατευθύνθηκαν νότια και διέσχισαν ένα μικρό μέρος της θρυλικής Ερήμου Σαχάρας, κυρίως με τις μοτοσυκλέτες τους, αλλά και με καμήλες! Επέλεξαν να κινηθούν μέσα από την καρδιά της ερήμου κι όχι από τους ασφαλτοστρωμένους δρόμους που τη διασχίζουν. Εκεί η Χριστίνα, που είναι νέα οδηγός, παιδεύτηκε, αλλά τα κατάφερε! Μετά από δυο μέρες βρέθηκαν και πάλι στην άσφαλτο.

Μετά από μια στάση για ξεκούραση στο εξωτικό Μαρακές, με το περίφημο νυχτερινό του παζάρι, το ζευγάρι των μοτοσυκλετιστών θα κατευθυνθεί νότια, με τη Μαυριτανία ν' αποτελεί την επόμενη χώρα που θα επισκεφτούν. Το μακροχρόνιο πλάνο είναι να ταξιδέψουν μέχρι τη Νότια Αφρική μέσω της δυτικής ακτής της ηπείρου, ενώ η προβλεπόμενη διάρκεια αυτού του σκέλους του ταξιδιού είναι πάνω από ένας χρόνος.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους σκοπεύουν ν' αναζητήσουν εργασία στη Μαύρη Ήπειρο, για να συγκεντρώσουν τα ελάχιστα χρήματα που ξοδεύουν όσο βρίσκονται στο δρόμο. Όταν έρθει η ώρα της επιστροφής στην Ελλάδα, αυτή θα γίνει μέσω της Ανατολικής Αφρικής κι αν η κατάσταση έχει βελτιωθεί στη Μέση Ανατολή, θα επισκεφτούν και τις αραβικές χώρες.

Σκοπός του ταξιδιού είναι η εξερεύνηση, όχι μόνο των άγνωστων τόπων της Αφρικής, αλλά κυρίως των ανθρώπων της. Μάλιστα, ο Ηλίας κι η Χριστίνα έχουν συμπεριλάβει στις δράσεις τους αυτό που ονομάζουν: "Το... πάμε το γράμμα!". Έχουν έρθει σε επαφή με μετανάστες και πρόσφυγες από την Αφρική που ζουν στην Ελλάδα έτσι, ώστε να μεταφέρουν συμβολικά τα γράμματά τους, τις φωτογραφίες τους ή τη φωνή τους στην οικογένεια που άφησαν πίσω τους στην Αφρική. Μ' αυτόν τον τρόπο θέλουν να γνωστοποιήσουν τόσο τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι στην Ελλάδα, όσο και αυτές που αντιμετώπιζαν στη χώρα τους, πριν πάρουν τη μεγάλη απόφαση να ξενιτευτούν... Κρίνουν πως κάτι τέτοιο είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τα σημερινά ελληνικά δεδομένα, όπου αυτοί οι άνθρωποι ζουν ανάμεσά μας, ενώ γνωρίζοντας ελάχιστα γι' αυτούς, η μάστιγα του ρατσισμού διογκώνεται.