Μπορεί τα κουστούμια να έχουν αποφασίσει πως ήρθε η ώρα για αλλαγή στην αγορά των καυσίμων, προκρίνοντας και επιβάλλοντας δια νόμου την ηλεκτροκίνηση ως πανάκεια, ωστόσο δεν είναι λίγες οι φωνές που θεωρούν πως όχημα μηδενικών ρύπων δεν είναι μόνο ό,τι έχει αποκλειστικά μπαταρίες.

Η ιαπωνική αυτοκινητοβιομηχανία έχει πολλάκις εκφράσει την πρόθεσή της να εξερευνήσει την περίπτωση του υδρογόνου, δηλαδή ενός καυσίμου που και άφθονο στη Φύση είναι και μηδενικούς ρύπους εξασφαλίζει, ενώ τώρα φαίνεται πως μπαίνει και η Ινδία στο παιχνίδι αυτό.

Η TVS είναι μια από τις μεγάλες κατασκευάστριες δικύκλων της Ινδίας, συνεργάτιδα της BMW Motorrad και ήδη μπλεγμένη στο παιχνίδι της ηλεκτροκίνησης με μοντέλα όπως το iQube Electric (φωτό ακριβώς πάνω).

Το σχέδιο μιας πατέντας που φέρεται να έχει καταθέσει στην Ινδία η TVS ωστόσο μόλις διέρρευσε στον Τύπο και εκεί αποκαλύπτεται πως δε μένει απλά στις μπαταρίες που φορτίζουν από την πρίζα του σπιτιού μας.

Συγκεκριμένα, η μία και μοναδική εικόνα που έχει κυκλοφορήσει μας δείχνει ένα σκούτερ που μοιάζει διαβολεμένα πολύ με το iQube, στο οποίο η ενέργεια κίνησης προέρχεται από κυψέλες υδρογόνου.

Αυτό που βλέπουμε στο σχέδιο της πατέντας είναι δύο κάνιστρα υδρογόνου τοποθετημένα όρθια στο κάτω μέρος της ποδιάς, μπροστά από τον αναβάτη, με τις κυψέλες (fuel cell) τοποθετημένες κάτω από τη σέλα για να παίρνουν το υδρογόνο και να το μετατρέπουν σε ηλεκτρισμό που θα φορτίζει τη μπαταρία του σκούτερ, η οποία βρίσκεται χαμηλά, απλωμένη στο πάτωμα.

Το όλο σύστημα εκλύει μόνο υδρατμούς, δηλαδή νερό, ως καυσαέριο, άρα δεν παράγει καθόλου ρύπους, αλλά φυσικά για να καταφέρει να διαδοθεί αυτή τη τεχνολογία υπάρχει μια πολύ απαραίτητη προϋπόθεση: δίκτυο ανεφοδιασμού με υδρογόνο, κάτι μάλλον δύσκολο να το οραματιστούμε στην εποχή που όλες οι πολιτικές δυνάμεις του κόσμου σχεδιάζουν τερατώδεις σταθμούς φόρτισης μπαταριών με superchargers.

Ας ελπίσουμε να βρεθεί ζωτικός χώρος για την υδρογονοκίνηση, η οποία και πεντακάθαρη είναι, και δε ζητά γιγαβάτ από το δίκτυο παροχής ηλεκτρισμού για να φορτίζουμε τις αμαξάρες μας με τις ώρες, κάνοντας τον ανεδοφιασμό υπόθεση λεπτών, όπως και σήμερα με τα ορυκτά καύσιμα.