Έγινε διάσημο από την ομώνυμη ταινία με τον Μπαρτ Ρέϊνολντς, όπου ένα τρελό ασκέρι αυτοκινήτων και λοιπών οχημάτων διάσχιζε οριζόντια τις ΗΠΑ με στόχο χρηματικό έπαθλο σε όποιον φτάσει πρώτος στην απέναντι ακτή.

Το Cannonball δεν θα μπορούσε ποτέ να διεξαχθεί υπό την επίφαση οποιασδήποτε νομιμότητας από τη στιγμή που ο στόχος είναι να καλυφθεί όλο το πλάτος της αχανούς χώρας όσο πιο γρήγορα γίνεται. Παρόλα αυτά, έγιναν αρκετές προσπάθειες να στηθεί άτυπα αγώνας Cannonball, με σύνηθες αποτέλεσμα να καταλήγει σε κυνηγητά με τις κατά τόπους αστυνομικές αρχές.

Στο μεταξύ ωστόσο, ο θρύλος του Cannonball εξακολουθεί να ζει και στον κόσμο που το παρακολουθεί υπάρχει επίσημο ρεκόρ χρόνου, το οποίο έσπασε τρεις φορές τα τελευταία δύο χρόνια, όλες από μοτοσυκλέτες.

Τον Απρίλιο του 2019 ο Adam Frasca κατάφερε τη διάσχιση της πατρίδας του με ένα Yamaha Super Tenere XT1200Ζ σε 37 ώρες και κάτι λεπτά, προκαλώντας άμεσα την απάντηση. Τον ίδιο μήνα ο Calvin Cote με ένα BMW K1600 έκανε την ανάλογη απόσταση από ακτή σε ακτή σε 35 ώρες και λίγα λεπτά.

Ο νέος ρέκορντμαν είναι ο Alex Jones από το Ντάλας, ο οποίος προφανώς τρωγόταν να σπάσει το ρεκόρ αυτό:

“Συνήθως τα ρεκόρ γράφονταν από ακριβά γερμανικά αυτοκίνητα,” εξηγεί ο Jones. “Δεν είχα λεφτά για κάτι τέτοιο. Όμως πριν δύο χρόνια διάβασα για μια προσπάθεια με μοτοσυκλέτα. Αυτό θα μπορούσα να το κάνω με τα λίγα λεφτά που διαθέτω. Έτσι βρήκα στην κατάλληλη μοτοσυκλέτα με 128,000 χιλιόμετρα στο κοντέρ της και την αγόρασα για 4,000 δολάρια.”

Αυτή ήταν μια Yamaha FJR1300 του 2014, την οποία εξόπλισε με αρκετά ενδιαφέροντα και απαραίτητα εξαρτήματα: μαξιλάρι σέλας, έξτρα δοχείο καυσίμων 32 λίτρων, ανιχνευτή ραντάρ, λέιζερ jammers που μπλοκάρουν τις κάμερες, δύο βάσεις τηλεφώνου και έξτρα φωτιστικά σώματα.

Πολύ νωρίς το πρωί της 17ης Οκτωβρίου 2021 ο Jones ξεκίνησε τη διαδρομή του από τη Νέα Υόρκη κατευθυνόμενος προς την ακτή του Ειρηνικού Ωκεανού. Μετά από 32 ώρες και 53 λεπτά διαρκούς οδήγησης, έφτασε στο παραθαλάσσιο ξενοδοχείο Portofino στη Redondo Beach, έχοντας διαλύσει τις προηγούμενες επιδόσεις.

Μιας και δεν υπάρχει επίσημη κατάταξη, ούτε φυσικά κάποιος αρμόδιος να κατοχυρώσει την επίδοση, για την πιστοποίηση του ρεκόρ ο Jones εξασφάλισε συμβολαιογραφικές βεβαιώσεις για την ακριβή ώρα άφιξης και αφετηρίας του ταξιδιού του, ενώ σε όλη τη διαδρομή τραβούσε ανά μία ώρα φωτογραφίες από το GPS του που έδειχναν τη διαδρομή και το εκάστοτε σημείο που βρισκόταν.

Το ταξίδι του δεν έβγαλε απρόοπτα και ο καιρός του έκανε το χατήρι, καθώς το δυσκολότερο που συνάντησε ήταν δυνατοί άνεμοι στο μεγαλύτερο μέρος του. Όσο για τη μοτοσυκλέτα του, έχασε το cruise control που σταμάτησε να λειτουργεί κάπου στη διαδρομή, ενώ χάλασαν και τα επιπλέον φώτα που είχε. Κατά τ' άλλα, το FJR τίμησε με το παραπάνω τη φήμη της αξιοπιστίας του.

Η διαδρομή έγινε με μέση ωριαία ταχύτητα 87 μίλα ανά ώρα, δηλαδή περίπου 140 km/h, ενώ η μέγιστη ταχύτητα που έπιασε ήταν 193 km/h, ωστόσο δεν αποκαλύπτει πού έγινε αυτό, καθώς “δεν μου έρχεται στο μυαλό κάποιο μέρος με νόμιμο όριο ταχύτητας τα 190...”

Όσο για το πώς κατάφερε να μείνει στη σέλα τόσες ώρες, ο Jones εξηγεί πως σταμάτησε μόνο επτά φορές για ανεφοδιασμό, έπινε νερό από δοχείο στην τσάντα του, έτρωγε μπάρες πρωτεϊνών καθ’ οδόν και έπαιρνε χάπια καφεΐνης για να μένει σε εγρήγορση. Ούτε για τουαλέτα σταματούσε, καθώς ταξίδευε με καθετήρα και σωληνάκια που άδειαζαν τα υγρά στον δρόμο καθώς οδηγούσε!

Η αφοσίωσή του απέδωσε καρπούς με το νέο εντυπωσιακό ρεκόρ, το οποίο ωστόσο παραμένει παντελώς άτυπο, ενώ μας προκαλεί εντύπωση η δημοσιότητα γύρω από το όνομά του, με δεδομένο πως οι πιστοποιήσεις του χρόνου που έκανε ουσιαστικά αποτελούν κυνική παραδοχή μιας σειράς παρανομιών σε όλο το μήκος των ΗΠΑ.

Ας ελπίσουμε να μην αποφασίσει κάποια πολιτειακή αστυνομία να τον κυνηγήσει εκ των υστέρων, καθώς η ασαφής μουτζούρα που έβλεπαν στις κάμερες εκείνη τη μέρα τώρα πήρε σάρκα, οστά και ονοματεπώνυμο και κάνει τον γύρο των ΜΜΕ σε ΗΠΑ αλλά και όλον τον κόσμο.

Δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε επίσης το ενδεχόμενο κάπου αλλού στις ΗΠΑ, κάποιος άλλος νεαρός να διάβασε αυτήν την ιστορία και να αναφώνησε… challenge accepted!

Άλλωστε και ο ίδιος ο Jones κρατά μια πισινή: “Τώρα θα πουλήσω τη μηχανή και θα βρω άλλο χόμπι να ασχοληθώ. Δεν θα απέκλεια πάντως το ενδεχόμενο να το ξανακάνω, εξαρτάται τι άλλο θα συμβεί.”

Κοινώς, αν μου το σπάσουν σύντομα, με βλέπω πάλι στην πρίζα.

Πηγές: Road&Track, Autoevolution