Η προσέγγιση της Kawasaki όμως είναι διαφορετική, αφού σε αντίθεση με τις πιο γνωστές εφαρμογές της αγοράς, από Piaggio και Yamaha, οι δύο μπροστινοί δεν αναρτώνται ανεξάρτητα αλλά ως ζεύγος.

Μια σειρά από παράλληλα διατεταγμένους βραχίονες δημιουργούν ένα παραλληλόγραμμο με αρθρωτά σκέλη, στις κάθετες πλευρές του οποίου, βρίσκονται οι πλήμνες που επιτρέπουν το στρίψιμο των τροχών.

Οι βραχίονες αυτοί όμως δεν είναι ανεξάρτητοι και κινούνται στον οριζόντιο άξονα με σημείο αναφοράς μια στήριξη σε κεντρικό σημείο, επιτρέποντας τις κλίσεις αλλά όχι την ανεξάρτητη κίνηση των τροχών.

Με λίγα λόγια, το συγκεκριμένο εναλλακτικό μπροστινό, λειτουργεί ως ενιαίο τμήμα και αναρτάται ως σύστημα από ένα μονό αμορτισέρ (με μοχλισμό), κεντρικά τοποθετημένο, στο πίσω μέρος της ανάπτυξης του.

Το γεγονός αυτό προκαλεί εντύπωση αφού ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα αυτών των εφαρμογών, είναι η ανεξάρτητη ανάρτηση των τροχών, κάτι που η Kawasaki δεν εφαρμόζει στην δική της πρόταση. Αυτό σημαίνει ότι αν ένας εκ των δύο μπροστινών τροχών, περάσει πάνω από μια λακκούβα, θα επηρεαστεί όλο το σύστημα και όχι μεμονωμένα ο συγκεκριμένος τροχός.

Φυσικά, πρόκειται απλά για την κατοχύρωση μιας πατέντας και αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα περάσει στην παραγωγή. Ακόμα και αν αυτό συμβεί, ενδέχεται να υπάρξουν αλλαγές.