Η Yamaha πέτυχε διάνα με την παρουσίαση του MT-10 το 2016. Χρησιμοποιώντας σαν βάση το ολοκαίνουριο τότε R1, οι Ιάπωνες δημιούργησαν ένα κραυγαλέο σε σχεδίαση streetfighter (όπως άλλωστε αρμόζει στην συγκεκριμένη κατηγορία) και παράλληλα μία απολαυστικά ικανή γυμνή μοτοσυκλέτα, απίστευτα φιλική για τις προδιαγραφές της, που μπορεί να την χαρεί κανείς και στην καθημερινή μετακίνηση.

Με μικρές αλλαγές

Περίπου ένα χρόνο μετά την παρουσίαση του MT-10 η Yamaha προχώρησε σε μικρές αλλαγές με στόχο να κάνει την οδήγηση του streetfighter πιο απολαυστική. Στον στάνταρ εξοπλισμό πρόσθεσε Quick Shift System (QSS), που επιτρέπει το ανέβασμα των ταχυτήτων χωρίς τη χρήση συμπλέκτη και με το γκάζι ανοιχτό. Αναθεωρημένες είναι και οι χαρτογραφήσεις του κινητήρα με στόχο την σωστότερη απόκριση του γκαζιού σε όλο το φάσμα λειτουργίας του μοτέρ –από τις χαμηλές στροφές μέχρι και τον κόφτη. Φέτος η ιαπωνική εταιρία διαθέτει το MT-10 και με μια νέα χρωματική επιλογή Ice Fluo, που ξεχωρίζει για το γκρι χρώμα της, του οποίο συνδυάζεται με κόκκινους τροχούς (διαθέσιμο για όλα τα MT πλην των εκδόσεων SP).

Σαν τη μύγα μες το γάλα

Η σχεδίαση του MT-10 εξακολουθεί να τραβά τα βλέμματα σαν μαγνήτης και να πολώνει τους παρατηρητές με την ίδια ένταση που το έκανε και όταν παρουσιάστηκε το φθινόπωρο του 2015. Σε μια κατηγορία όπως είναι αυτή των streetfighters η επιλογή των Ιαπώνων για ένα “παρουσιαστικό” με industrial και ρομποτικές επιρροές, είναι μια σεβαστή και κατανοητή επιλογή. Μπορεί να μην αρέσει σε όλους, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση μπερδέψετε το MT-10 με άλλη μοτοσυκλέτα της κατηγορίας, ενώ αν αρέσει σε αυτόν που το κοιτάζει, η γοητεία που ασκεί φτάνει σε ακραία επίπεδα. Η σχεδίαση της μάσκας είναι φυσικά αυτή που κυριαρχεί στο εμπρός μέρος με τους μίνιμαλ σε μέγεθος LED προβολείς να δημιουργούν ένα απόκοσμο “βλέμμα” για το MT-10. Η μεγάλοι αεραγωγοί στα πλαϊνά του ρεζερβουάρ, προσθέτουν οπτικά στην “μυϊκή” μάζα του εμπρός μέρους της ιαπωνικής μοτοσυκλέτας, η οποία, φέρει μια μίνιμαλ σχεδίασης ουρά που δημιουργεί εντυπωσιακή αντίθεση με το εμπρός της μέρος. Η ποιότητα κατασκευής βρίσκεται σε γενικές γραμμές σε ιδιαίτερα ψηλά επίπεδα.

Η ποιότητας της βαφής στις πλαστικές και μεταλλικές επιφάνειες δεν αφήνει περιθώριο για παράπονα όπως και η συναρμογή και συναρμολόγησή τους. Μόνο σημείο που εγείρει κάποιες ενστάσεις είναι η ποιότητα των μαύρων πλαστικών στο κάτω μέρος του ρεζερβουάρ, πάνω ακριβώς από το πλαίσιο που θα έπρεπε να είναι εφάμιλλη με τα υπόλοιπα. Όπως και να έχει το R1 όχι μόνο δεν χωλαίνει στον συγκεκριμένο τομέα αλλά πείθει άμεσα για την συνολικά υψηλή ποιότητα κατασκευής του, τόσο με την απουσία τριγμών από οπουδήποτε όσο και με την γεροδεμένη αίσθηση που δίνει διαρκώς στον αναβάτη του.

Στην καθημερινή μάχη των δρόμων

Τα streetfighters ξεκίνησαν σαν κατηγορία όταν οι ιδιοκτήτες superbike άρχισαν να γδύνουν τα φέρινγκ από τις μοτοσυκλέτες τους, αλλάζοντας παράλληλα τα κλιπόν με τιμόνια, με στόχο να τις κάνουν πιο άνετες στην δίτροχη καθημερινότητά τους. Ως εργοστασιακό streetfighter το Yamaha MT-10 προσφέρει ακριβώς αυτό που ψάχνει κανείς από μία γυμνή superbike επί της ουσίας με μια θέση οδήγησης που ικανοποιεί απόλυτα για τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας. Πάνω στην MT-10 κάθεσαι με χαρακτηριστική άνεση για την κατηγορία. Η σέλα έχει μεγάλο μήκος και σεβαστό πλάτος στο πίσω μέρος της και με τα 825 χλστ. που απέχει από το έδαφος θα βολέψει σχεδόν εξίσου άνετα κοντούς και ψηλούς αναβάτες.

Το πλάτος του τιμονιού είναι σωστό και η θέση στην οποία βρίσκεται φέρνει τον κορμό ελαφρώς γερμένο προς τα μπροστά χωρίς όμως να νιώθεις τους καρπούς σου να σχηματίζουν περίεργες γωνίες ή να πιέζονται παραπάνω από το επιθυμητό. Το MΤ-10 σε κάνει να νιώθεις ότι έχεις το απόλυτο έλεγχο προσφέροντας παράλληλα πολύ καλή πληροφόρηση για την πρόσφυση του εμπρός τροχού.  Τα χειριστήρια έχουν μεγάλα κουμπιά, βρίσκονται στις σωστές θέσεις και απαιτούν ελάχιστο για να εξοικειωθείτε μαζί τους με την μεγάλη σε μέγεθος LCD οθόνη να προσφέρει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες που χρειάζεται ο αναβάτης και μάλιστα με ιδιαίτερα ευανάγνωστο τρόπο. Βέβαια με την τεχνολογία να προχωρά διαρκώς και την έκδοση SP να διαθέτει ήδη μια τέτοια στον εξοπλισμό της, θα θέλαμε να δούμε μια έγχρωμη TFT οθόνη και στην στάνταρ έκδοση του ιαπωνικού streetfighter. Η θέση για τον συνεπιβάτη θα εξυπηρετήσει σε σύντομες διαδρομές εντός και εκτός πόλης με τα πόδια να τοποθετούνται ψηλά και τις χειρολαβές να απουσιάζουν. Η σέλα προσφέρει ικανοποιητική άνεση αλλά μόνο οι μικρότεροι σε μέγεθος θα καταφέρουν να βολευτούν για μεγαλύτερες διαδρομές. Όπως και να έχει η άνεση και ο χώρος που προσφέρει το MT-10 για τον συνεπιβάτη βρίσκεται εντός των ορίων της κατηγορίας και μάλιστα πάνω από τον μέσο όρο.

Ήχος και αίσθηση

Ο 4κύλινδρος κινητήρας του MT-10 με τον crossplane στρόφαλο βασίζεται σε εκείνον του R1. Έχει όμως δεχτεί όλες τις κατάλληλες τροποποιήσεις για να ταιριάζει καλύτερα σε μια γυμνή μοτοσυκλέτα που προορίζεται να κάνει και άλλα πράγματα από το να γυρνά μέσα σε μια πίστα. Σχεδόν το 40% των μερών του έχει ανασχεδιαστεί για να λειτουργεί σωστά στο ρόλο που έχει αναλάβει στο MT-10, με την Yamaha, όπως είπαμε νωρίτερα, να αλλάζει και τις διαθέσιμες στον αναβάτη χαρτογραφήσεις μετά την παρουσίαση του πρώτου MT-10. Το μοτέρ του ιαπωνικού streetfighter μου είχε κάνει εξαιρετική εντύπωση από την πρώτη επαφή που είχα μαζί του με την μεστή απόδοσή και ακόμη περισσότερο με τον εκπληκτικό ήχο του, μοναδικό στην κατηγορία.

Η ισχύς του μπορεί να μην βρίσκεται μεταξύ των κορυφαίων streetfighters, οι 140 ίπποι όμως που φτάνουν στον πίσω τροχό (όπως είχαμε μετρήσει στο δυναμόμετρο της Power House) είναι παραπάνω από αρκετοί για να χαμογελάτε μόνιμα μέσα από το κράνος ό,τι και αν κάνετε. Οι επιταχύνσεις είναι απολαυστικές και όταν ανοίγετε το γκάζι με μεγαλύτερη από την ιδανική σχέση και η τελική ταχύτητα των 265 χλμ./ώρα είναι ταμάμ για... αποκεφαλισμό, εφόσον αυτό επιθυμείτε. Η ελαστικότητα του μοτέρ είναι υποδειγματική και μπορείτε να κινείστε ακόμη και με 6^η σχέση στο κιβώτιο και 50 χλμ./ώρα στο ψηφιακό κοντέρ και την επιτάχυνση να έρχεται γεμάτα και άμεσα σε κάθε άνοιγμα του γκαζιού. Σε σχέση με το R1 η Yamaha έχει αυξήσει και την μάζα του στροφάλου κατά 40% για να διώξει κάτι από την αγριάδα της απόκρισης, ενώ δύο δόντια περισσότερα έχει και το πίσω γρανάζι. Οι πολύ μικρές αλλαγές στις χαρτογραφήσεις του μοτέρ έχουν κάνει ελαφρώς πιο γλυκιά την απόκριση του γκαζιού και στις τρεις επιλογές που έχει ο αναβάτης. Παράλληλα η μέση κατανάλωση κυμάνθηκε στα 8 λίτρα ανά 100 χλμ. μια τιμή λογική για την απόδοση του 4κύλινδρου που σπάνια θα δε αφήσει να οδηγήσεις κάνοντας λογική χρήση του γκαζιού.

Ολοκληρωμένο και απολαυστικό

Υπάρχουν σημεία που μπορεί να ξεχωρίσει κανείς στο MT-10. Ο τρόπος που αποδίδει και ακούγεται ο κινητήρας είναι σίγουρα ένα από τα highlights του ιαπωνικού streetfighter. Αυτό όμως που κάνει την πρόταση της Yamaha τόσο απολαυστική είναι ο ολοκληρωμένος για την κατηγορία χαρακτήρας του και η ευκολία με την οποία κάνει ό,τι του ζητήσεις. Στη σέλα του μπορείτε να κινείστε (σχετικά) ήρεμα στους δρόμους της πόλης όλη μέρα. Με το βάρος να βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα και το ζύγισμα να συγκαταλέγεται στα δυνατά σημεία μπορείς να ελίσσεσαι χωρίς πρόβλημα ανάμεσα στα αυτοκίνητα. Το τιμόνι κόβει αρκετά, αν και όχι υποδειγματικά και ο μονόδρομος συμπλέκτης με την υποβοήθηση στη μανέτα είναι προοδευτικός στην λειτουργία του. Είναι λίγο πιο βαρύς από το ιδανικό αλλά αυτό σε γενικές γραμμές δεν θα κουράσει στην πόλη παρά μόνο σε βαρβάτο μποτιλιάρισμα. Αν αρχίσετε να βαριέστε πάνω στη σέλα του MT-10 το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να ανοίξετε λίγο πιο γρήγορα το γκάζι. Ο 4κύλινδρος θα ακολουθήσει πιστά τις προσταγές σας, έτοιμος να ντριφτάρει τον πίσω τροχό, ή να σηκώσει τον εμπρός ανάλογα με τις επιθυμίες σας. Το MT-10 τα κάνει αυτά εμπνέοντας ηρεμία στον αναβάτη του που νιώθει πως έχει τον πλήρη έλεγχο και μπορεί να απολαύσει την μοτοσυκλέτα της Yamaha ακόμη και αν δεν είναι πρωταθλητής του stunt riding. Δεν νιώθεις διαρκώς ότι πρέπει να το τιθασεύσεις αλλά αντίθετα ότι έχεις στην διάθεσή σου έτοιμα όλα τα όπλα στην φαρέτρα του MT-10 για χρήση κατά τη δική σου βούληση. Όλα αυτά με την χαρτογράφηση του κινητήρα στην επιλογή “Standard” όπου η απόκριση είναι ιδανική σε όλο το φάσμα λειτουργίας. Ο αναβάτης παίρνει ακριβώς αυτό που ζητά στο άνοιγμα του γκαζιού με την αμεσότητα που περιμένει, το εξαιρετικά καλοδεχούμενο χαρακτηριστικό που περιμένει κανείς όταν έχει να διαχειριστεί 140 ίππους είτε σε στροφές είτε σε... γυμναστικές επιδείξεις. Από την άλλη υπάρχουν και δύο ακόμη χάρτες που κάνουν πιο άμεση την απόκριση του γκαζιού, χωρίς να αλλάζουν ουσιαστικά την ισχύ, με το A να αγριεύει την απόδοση στο χαμηλό και μεσαίο φάσμα λειτουργία και τον B σε όλη την κλίμακα των στροφών. Αν για κάποιο λόγο θέλετε να αυξήσετε την παροχή αδρεναλίνης στον οργανισμό σας επιλέξτε έναν από τους δύο και καλή διασκέδαση!  Ο “βασικός” χάρτης πάντως είναι και εκείνος που θα χρησιμοποιήσετε στην συντριπτική πλειοψηφία των περιστάσεων.

Πλαίσιο και μοτέρ από R1, πλήρως ρυθμιζόμενες αναρτήσεις και φιλοσοφία streetfighter. Το MT-10 είναι φτιαγμένο για να στρίβει και μάλιστα πολύ γρήγορα και αυτό σας το δείχνει σε κάθε ευκαιρία. Το ανεστραμμένο πιρούνι πληροφορεί σωστά άσχετα από την στροφή που διαγράφεται στον ορίζοντα και σε αφήνει να το εμπιστευτείς και να πάρεις κλίση με εντυπωσιακή άνεση. Το MT-10 τα καταφέρνει εξίσου καλά στις αργές και τις γρήγορες στροφές, ενώ ακόμη και στην τελική του παρουσιάζεται υποδειγματικά σταθερό στις καμπές του αυτοκινητόδρομου.  Με το μεταξόνιο να φτάνει μόλις τα 1.400 χλστ. μπορείς και αλλάζεις κατεύθυνση εξαιρετικά γρήγορα επωφελούμενος από το φαρδύ τιμόνι, έχοντας παράλληλα στην διάθεσή σου άπλετο χώρο στη σέλα για να κινηθείς. Τo traction control που απενεργοποιείται κάνει πολύ καλή δουλειά στην 1η επιλογή επιτρέποντας τις σούζες ισχύος και τα μικρά ντριφταρίσματα ενώ επεμβαίνει διακριτικά όταν χρειάζεται. Η παρέμβαση του συστήματος γίνεται γίνεται πιο έντονη στις επόμενες δύο επιλογές που χρησιμεύουν σε οδήγηση σε πιο ολισθηρές συνθήκες. Το θέμα είναι ότι όλα γίνονται με χαρακτηριστική ευκολία και ηρεμία για τόσο ισχυρή μοτοσυκλέτα με την αυτοπεποίθηση να ενισχύεται και τον αναβάτη να απολαμβάνει αυτό που κάνει είτε πηγαίνει αργά είτε γρήγορα.

Το cruise control ίσως μοιάζει παράταιρο σε μια πανίσχυρη γυμνή μοτοσυκλέτα αλλά σίγουρα δεν είναι. Για γυμνό το MT-10 προσφέρει σχετικά καλή προστασία με ελαφρύ σκύψιμο, ενώ η άνετη θέση οδήγησης και οι ποιοτικές σε λειτουργία αναρτήσεις σίγουρα θα σας επιτρέψουν να βγείτε με αξιώσεις και εκτός των τειχών με ταχύτητες της τάξης των 140-150 χλμ./ώρα. Στην γκάμα των αξεσουάρ υπάρχει άλλωστε και ψηλή ζελατίνα, ενώ η Yamaha έχει ήδη έτοιμη και την έκδοση Tourer με στάνταρ ψηλότερη ζελατίνα και μικρές μαλακές βαλίτσες. Το cruise control έχει νόημα ακόμη και χωρίς τη ζελατίνα αφού σε αφήνει να ξεκουράσεις το αριστερό σου χέρι, ενώ κάνει παράλληλα καλό και στην τσέπη: κινείσαι διαρκώς με σταθερή ταχύτητα στον αυτοκινητόδρομο και κρατάς το χέρι σου μακριά από τον... μικρό σατανά που κρύβεται στο δεξί γκριπ.

Streetfighter για φίλημα

Σίγουρα στο MΤ-10 υπάρχει κάτι που ξεχωρίζει και αυτό είναι ο κινητήρας με τον μοναδικό χαρακτήρα και ήχο του. Ένας ήχος που μας έρχεται από τον κόσμο του MotoGP, χάρη στον crossplane στρόφαλο, κάτι ανάμεσα σε βραχνιασμένο εν σειρά 4κύλινδρο και V4. Ο ολοκληρωμένος όμως χαρακτήρας του streetfighter της Yamaha είναι εκείνος που κυριαρχεί έναντι των επί μέρους δυνατών χαρακτηριστικών του. Highlight αδιαμφισβήτητα είναι η ευκολία και η φιλικότητα με την οποία κάνει τα πάντα με την ταχύτητα να έρχεται απολύτως φυσικά. Δεν χρειάζεται να έχεις λιώσει στα track days για να ευχαριστηθείς το MT-10, μπορεί να σου προσφέρει διασκέδαση ανεξάρτητα από την εμπειρία σου ενισχύοντας παράλληλα την αυτοπεποίθηση σου. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι μπορείς να ξεχάσεις ότι κάτω από τα πόδια σου έχεις ένα πανίσχυρο χιλιάρι. Από την άλλη το MT-10 είναι σίγουρα μια εξαιρετική επιλογή για να ξεκινήσεις track day. Παράπονα; Για μία μοτοσυκλέτα που βασίζεται στο R1 και έχει στο στόχαστρο της και τα track days, το ABS του MT-10 θα έπρεπε απενεργοποιείται. Θα θέλαμε παράλληλα να δούμε στο quickshifter αλλαγές ταχυτήτων χωρίς τη χρήση του συμπλέκτη και στα κατεβάσματα. Αυτά τα δύο, αφού για όσους ζητάνε ακόμη περισσότερα διαθέσιμη υπάρχει και η έκδοση SP με τις ηλεκτρονικά ελεγχόμενες αναρτήσεις της Ohlins και άλλα καλούδια στον στάνταρ εξοπλισμό της. Ξεχωριστό σχεδιαστικά, ποιοτικότατο, δυνατό, στριφτερό, παιχνιδιάρικο, άνετο, φιλικότατο, ολοκληρωμένο. Αυτό είναι με λίγες λέξεις το MT-10, το κορυφαίο hyper naked της Yamaha, με τιμή αρκετά δελεαστική για την κατηγορία στην οποία ανήκει. Πολύ απλά μην το προσπεράσετε αν ψάχνετε την επόμενη δυνατή δίτροχη εμπειρία στη ζωή σας.