Η πρώτη μοτοσυκλέτα που έφτιαξε η Triumph το 1902 ήταν μονοκύλινδρη. Αφότου ωστόσο ο John Bloor ανέστησε την εταιρεία στο Hinckley το 1990 μόνο δικύλινδρα, τρικύλινδρα και τετρακύλινδρα μοντέλα έχουν βγει από τη γραμμή παραγωγής της. Τώρα τα μονοκύλινδρα επιστρέφουν, με τη σχετική φημολογία να έχει προηγηθεί για παραπάνω από μια δεκαετία.

Το 2013 εμφανίστηκαν τα πρώτα πρωτότυπα που θα φτιαχνόνταν σε ένα νέο εργοστάσιο της Triumph στην Ινδία, όμως η κατασκευή αυτή καθυστέρησε και τα μονοκύλινδρα σχέδια ματαιώθηκαν. Η δουλειά ωστόσο συνεχίστηκε αθόρυβα στα κεντρικά της Triumph στην Αγγλία και τώρα βρισκόμαστε στην ευτυχή θέση να δοκιμάζουμε το αποτέλεσμα κατά την πανευρωπαϊκή τους παρουσίαση στη Βαλένθια.

Οι δύο νέες μοτοσυκλέτες έδειχναν ήδη πολύ όμορφες στις πρώτες φωτογραφίες, μα από κοντά είναι ακόμη ομορφότερες. Όποιος περίμενε πως το Speed 400 θα ήταν μια φτηνή απομίμηση των Bonneville ευτυχώς θα αποδειχθεί λάθος. Η εμφάνιση και το φινίρισμα είναι στο ίδιο υψηλό επίπεδο που περιμένουμε από την Triumph, όλα είναι προσεγμένα ως την τελευταία λεπτομέρεια και δείχνουν ποιοτικότατα, τίποτα πάνω τους δεν προδίδει πως κατασκευάζονται από τη Bajaj στην Ινδία.

Όπως και στα μεγαλύτερα μοντέλα της, η Triumph έβαλε τα δυνατά της για να εξασφαλίσει την κλασική εμφάνιση των νέων μοντέλων και το έκανε επιτυχώς. Οι "ψεύτικες" ψύκτρες, τα πανέμορφα πλαϊνά καπάκια, το σχεδόν αόρατο κύκλωμα της υγρόψυξης και τόσες άλλες λεπτομέρειες ολοκληρώνουν τη ρετρό εικόνα στο μάτι.

Scrambler 400

Το φαρδύ τιμόνι και η χαμηλή θέση οδήγησης που μετρά μόλις 790 mm προσφέρουν άριστο έλεγχο, κάτι που σίγουρα θα εκτιμήσουν τόσο οι μικρόσωμοι όσο και οι πιο άπειροι αναβάτες.

Καβαλάμε το Speed 400 και φεύγουμε. Από την πρώτη στιγμή είναι ξεκάθαρο πως οι πρώτες δύο σχέσεις είναι πολύ κοντές και αυτό είναι επίσης καλό για νέους μοτοσυκλετιστές καθώς διευκολύνει λίγο τις εκκινήσεις από στάση, ειδικά σε δρόμους με κλίση ή/και με συνεπιβάτη.

Προσθέστε τον πανεύκολο στη χρήση συμπλέκτη - χάρη στην υποβοήθηση - και πλέον αντιλαμβάνεστε με ποιον τρόπο η Triumph απευθύνεται δίχως συμβιβασμούς στο πελατολόγιο που έχει στοχεύσει. Ένα ζευγάρι ρυθμιζόμενων μανετών φρένου και συμπλέκτη θα ολοκλήρωναν καλύτερα την εικόνα, αλλά αυτές μάλλον φαγώθηκαν από την ανάγκη για οικονομία.

Ο κινητήρας μας κάνει πολύ καλή εντύπωση από την πρώτη στιγμή. Η δύναμη έρχεται όμορφα απλωμένη, με επίπεδη καμπύλη ροπής και ικανοποιητική μέγιστη ισχύ 40 ίππων για τα δεδομένα της κατηγορίας.

Με το βάρος να περιορίζεται στα 170 κιλά μπορείς να κινείσαι με ζωηρούς ρυθμούς χωρίς να ψάχνεις για δύναμη στο ταβάνι του στροφομέτρου. Από τις 3,000 ως τις 6,000 rpm ο κινητήρας αποδίδει αρκετή ισχύ για να οδηγείς στρωτά και ήρεμα. Ακόμη και στον αυτοκινητόδρομο το Speed 400 αποδίδει ωραιότατα και με την overdrive έκτη σχέση στο κιβώτιο ταξιδεύεις εξίσου ήρεμα και ειρηνικά.

Τα παραπάνω συμβάλλουν σημαντικά και στην οικονομία καυσίμου, καθώς στην οδηγική δοκιμή μετρήσαμε τα φανταστικά 3.8 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα, δηλαδή μπορείς να φτάσεις αρκετά μακριά με τα 13 λίτρα βενζίνης που χωρά το ρεζερβουάρ.

Τα όργανα σχεδιάστηκαν γύρω από ένα μεγάλο αναλογικό στροφόμετρο με μια LCD οθόνη δίπλα που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει ευκρινέστατη ένδειξη σχέσης στο κιβώτιο, στάθμη καυσίμου και στροφόμετρο. Σε έναν κόσμο γεμάτο έγχρωμες TFT οθόνες αυτή η LCD δείχνει λίγο "παλιά" ομολογουμένως.

Τα ηλεκτρονικά συστήματα του Speed 400 είναι λιγοστά: ABS και traction control περιλαμβάνει ο στάνταρ εξοπλισμός, με δυνατότητα απενεργοποίησης αλλά δίχως ρυθμίσεις ευαισθησίας. Μπορείς επιπλέον να προσθέσεις θερμαινόμενα γκριπς τα οποία ελέγχεις από τους διακόπτες στην αριστερή άκρη του τιμονιού, όπως όλες τις υπόλοιπες λειτουργίες της οθόνης.

Το σχετικά κοντό μεταξόνιο κάνει το Speed 400 ιδιαίτερα πρακτικό για αστική χρήση, αλλά ακόμη και σε πιο απαιτητικές και γρήγορες διαδρομές δεν απογοητεύει. Η βασική ρύθμιση της ανάρτησης εξυπηρετεί καλά την άνεση, όσο και τη σταθερότητα. Ο μοναχικός μπροστινός δίσκος με διάμετρο 300 mm και η τετραπίστονη δαγκάνα που τον συνοδεύει εμπνέουν εμπιστοσύνη καθώς έχουν αρκετή δύναμη για την ισχύ και τα κιλά που πρέπει να χαλιναγωγήσουν.

Αν σε ενδιαφέρει να καλύπτεις τακτικά μεγαλύτερες αποστάσεις με το Speed 400 θα προτείναμε τον προαιρετικό ανεμοθώρακα της Triumph. Η αγγλική εταιρεία συνοδεύει τη μοτοσυκλέτα της με μια πλήρη συλλογή αξεσουάρ για να τη φτιάξεις όπως εσύ επιθυμείς.

Στο βασικό πακέτο πάντως θα βρεις απαραίτητα στοιχεία, όπως τον πλήρως LED φωτισμό ή τη βολικότατη παροχή USB-C ακριβώς κάτω από τον κεντρικό διακόπτη για να φορτίζεις το τηλέφωνο ή το GPS σου. Τα αραιά διαστήματα συντήρησης ανά 16,000 χιλιόμετρα είναι επίσης ωραιότατο προσόν στην κατηγορία.

Αυτή η πρώτη επαφή μας με το νέο Speed 400 ξεκαθαρίζει ένα πράγμα: η Triumph παίρνει πολύ σοβαρά αυτήν την κατηγορία κυβισμού. Η μοτοσυκλέτα της δίνει εξαιρετική εντύπωση, οδηγικώς δείχνει στιβαρή και αποδίδει άνω του μέσου όρου σε όλα τα μέτωπα.

Επιπλέον, αυτή η ωριμότητα σε εμφάνιση και απόδοση σημαίνει πως η νέα Triumph δεν είναι απαραιτήτως μόνο μια μοτοσυκλέτα γι' αρχαρίους. Σχεδόν όλοι οι συνάδελφοι που έδωσαν το παρόν στην οδηγική δοκιμή δήλωναν μετά πως θα την αγόραζαν. Δύσκολα μπορείς να βρεις καλύτερο κομπλιμέντο για μια ολοκαίνουργια μοτοσυκλέτα.

Scrambler 400Χ

Δίπλα στο Speed 400 υπάρχει μια ακόμη επιλογή στη νέα οικογένεια της Triumph, το Scrambler 400Χ. Και εδώ οι Άγγλοι έδωσαν την αμέριστη προσοχή τους, κάτι που σημαίνει πως οι διαφορές μεταξύ των δύο μοντέλων είναι περισσότερες απ' όσες θα περίμενες.

Για παράδειγμα, τα πλαίσια και οι αναρτήσεις είναι διαφορετικά. Ο λαιμός στο μπροστινό τμήμα του πλαισίου είναι εδώ 20 mm πιο μπροστά και η θέση του πίσω τροχού στο ψαλίδι βρίσκεται άλλα 21 mm πιο πίσω. Αυτό μεταφράζεται σε μεταξόνιο μακρύτερο κατά 41mm και ελαφρώς πιο κλειστή γωνία κάστερ.

Οι διαδρομές των αναρτήσεων είναι επίσης μεγαλύτερες, κατά 10 mm μπροστά και 20 πίσω. Εξαιτίας αυτών, το ύψος σέλας ανέβηκε στα 835 mm, 45 περισσότερα από το Speed 400.

Σε συνδυασμό με το ελαφρώς φαρδύτερο τιμόνι, η θέση οδήγησης είναι πιο κοντά στην off-road λογική με πολύ καλό έλεγχο από τον αναβάτη. Χάρη στη στενή διπλή σέλα το Scrambler παραμένει ευπρόσιτο σε κάθε ανάστημα, παρά το αυξημένο ύψος της. Είναι ωστόσο αισθητά φαρδύτερη από τη σέλα του Speed 400, κάνοντας το Scrambler 400Χ καλύτερη ως επιλογή για πιο μεγαλόσωμους αναβάτες.

Ένα άλλο πράγμα που αντιλαμβάνεσαι ξεκάθαρα στο Scrambler είναι τα φαρδύτερα μαρσπιέ και λεβιές πίσω φρένου.

Ο μπροστινός τροχός 19 ιντσών με τα Metzeler Karoo Street λάστιχα με τα χαμηλά τακούνια δημιουργεί μια διαφορετική αίσθηση στο τιμόνι επίσης. Το Speed 400 είναι λίγο πιο γρήγορο και ακριβέστερο στην είσοδο της στροφής απ' ότι το Scrambler 400X.

Μας έκανε εντύπωση που η Triumph επέλεξε να φορέσει δίσκο 320 mm στο μπροστινό φρένο του Scrambler, καθώς θα περίμενε κανείς να τον φορά στο Speed, το οποίο διαθέτει τον μικρότερο των 300 mm. Η εξήγηση στο ερώτημα αυτό πιθανώς έχει να κάνει με τον τροχό του Scrambler 400X, καθώς η δύο ίντσες μεγαλύτερη ζάντα λογικά απαιτεί περισσότερη ισχύ στο μπροστινό φρένο.

Παρόλα αυτά, η Triumph δηλώνει πως το Speed 400 έχει 6% περισσότερη δύναμη στο μπροστινό του φρένο, παρά τον μικρότερο δίσκο. Ενδεχομένως να παίζουν ρόλο και τα τακάκια με διαφορετική γόμα που φορά η δαγκάνα του Scrambler 400X.

Πάντως ομολογουμένως το μπροστινό φρένο του Scrambler προσφέρει εξαιρετικό έλεγχο εκτός δρόμου και, παρότι το ABS ήταν απενεργοποιημένο όσο οδηγούσαμε στο χώμα, το μπροστινό μας έδειξε πως πολύ δύσκολα θα μπλοκάρει.

Με υγρό βάρος στα 179 κιλά, το Scrambler είναι ελαφρώς βαρύτερο από το Speed, αλλά δεν πρόκειται να αντιληφθείς αυτή τη διαφορά παρά μόνο στο ταμείο, καθώς τα επιπλέον αυτά κιλά κοστίζουν και κάτι παραπάνω.