Κείμενο: Κώστας Γαμβρούλης 
Φωτογραφίες: Βασίλης Κωστάκος 

Strip Tease, με φιλοσοφία Streetfighter



To Ζ400 παρουσιάστηκε… “τσίτσιδο” στην έκθεση του Μιλάνου το 2018 και το γεγονός ότι είχε τα περισσότερα χαρακτηριστικά του κοινά, με το “ντυμένο” αδερφό του μοντέλο, δεν αποτέλεσε φυσικά έκπληξη. Κινητήρας, πλαίσιο και περιφερειακά δεν διαφοροποιούνται καθόλου λοιπόν στο Z. Τα μόνα που αλλάζουν είναι ο πίνακας οργάνων και λόγω της έλλειψης fairing, το βάρος, που παρουσιάζεται μειωμένο κατά 1 κιλό (167 από 168), καθώς και η απόσταση από το έδαφος που είναι μεγαλύτερη, στα 145 χλστ. από τα 140. Η φιλοσοφία που έχει ακολουθηθεί λοιπόν, είναι αυτή των streetfighter, που προέρχονται από superbike μοντέλα, στα οποία έχει αφαιρεθεί το fairing και αντί για clipon, έχει τοποθετηθεί ένα ίσιο τιμόνι. Είναι το Z400 streetfighter; Κατ' αναλογία ναι, μπορεί να επιτελέσει και αυτό τον ρόλο αλλά είναι επίσης πολύ περισσότερα, τα οποία θα τα δούμε στην συνέχεια της δοκιμής.

Αντικειμενικά… αρέσει



Ο σχεδιαστικός δρόμος που ακολούθησε η Kawasaki στην “απογύμνωση” του Z400, είναι σίγουρα πιο ενδιαφέρων από αυτόν του προκάτοχου μοντέλου. Πιο γωνιώδεις οι γραμμές και πιο έντονη “γλυπτική” στα τμήματα εκατέρωθεν του ρεζερβουάρ, στην ουρά και στο μπροστινό φτερό, δημιουργούν ένα σύνολο που θυμίζει κάτι από τα Z750 της πρώτης γενιάς. Το δε “Kawasakικό πράσινο” σε συνδυασμό με το μαύρο, (υπάρχει επίσης και σε κόκκινο – μαύρο) δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για την καταγωγή του μοντέλου. Ναι, είναι γνήσιο τέκνο του Akashi! Αν υπάρχει ένα σημείο που χαλάει κάπως το όλο σύνολο και τις ισορροπίες, αυτό είναι το ογκώδες τελικό της εξάτμισης. Στο Ninja 400 (που έχει το ίδιο), δεν κάνει τόσο “μπαμ” οπτικά καθώς το fairing δημιουργεί άλλες αναλογίες, στο γυμνό και λιτό Z όμως, αποκτά μια πιο πληθωρική παρουσία. Τι να κάνουμε όμως; Με τις αυστηρές προδιαγραφές ρύπων και ήχου, σε αυτή την τάξη κυβικών και τιμής, δεν μπορεί κανείς να περιμένει θαύματα και αν εξαιρέσει κανείς αυτή την παρασπονδία, η δουλειά που έχει κάνει η Kawasaki στο αισθητικό κομμάτι είναι πολύ καλή!

Άλματα εξέλιξης



Ο κινητήρας είναι ριζικά ανανεωμένος σε σχέση με την προηγούμενη έκδοση του στα 300 κ.εκ., σε σημείο που μπορεί κανείς να κάνει λόγο και για νέα μονάδα. Παραμένει δικύλινδρος σε σειρά, υγρόψυκτος, με τέσσερις βαλβίδες ανά κύλινδρο που οδηγούνται από δύο εκκεντροφόρους στην κεφαλή. Ωστόσο η χωρητικότητα του έχει αυξηθεί, στα 399 κ.εκ. και αυτό επέφερε φυσικά και μια αύξηση στην ισχύ, +6 ίππους και +1 κιλό ροπής, σε σχέση με το προηγούμενο μηχανικό σύνολο των 296 κ.εκ.

Η Kawasaki τοποθέτησε επίσης συμπλέκτη περιορισμένης ολίσθησης,  ένα εξοπλιστικό στοιχείο εντυπωσιακό για την συγκεκριμένη κατηγορία στην οποία ανήκει το μοντέλο. Το πλαίσιο είναι νέο, πρόκειται για μια μονάδα ατσάλινου χωροδικτυώματος, έναντι του απλού σωληνωτού τύπου διαμάντι που έφερε το προηγούμενο Z300. Αυτό είναι και το σημείο στο οποίο έχουν μειωθεί τα κιλά, αφού το Z400, παρά το ότι είναι μεγαλύτερο σε κυβισμό, ισχυρότερο και με περισσότερο εξοπλισμό, είναι ελαφρύτερο από το Ζ300, κατά τρία κιλά (167 έναντι 170).

Αναβάθμιση έχουμε στα φρένα και στις αναρτήσεις,  στο μπροστινό σύστημα. Πιρούνι διαμέτρου 41 χλστ. (από 37 χλστ.) και μονός δίσκος “μαργαρίτα” διαμέτρου 310 χλστ. (από 290 χλστ.) συνεργαζόμενος με διπίστονη δαγκάνα. Πίσω, τα πράγματα παραμένουν ίδια, με μονό αμορτισέρ εδραζόμενο σε σύστημα μοχλισμού, ρυθμιζόμενο ως προς την προφόρτιση του ελατηρίου, και μονός δίσκος “μαργαρίτα” 220 χλστ. με διπίστονη δαγκάνα. Το νέο Ζ400, έχει επίσης πιο “κοντό” μεταξόνιο στα 1.370 χλστ., σε σχέση με τα 1.405 χλστ. του 300.

Ποιοτικά κατασκευασμένο και προσεγμένο

Η ποιότητα κατασκευής είναι πολύ καλή, με την βαφή, τα υλικά και την συναρμογή των πλαστικών να αφήνουν άριστες εντυπώσεις. Η Kawasaki, δεν άφησε τίποτα στην τύχη και έχει τοποθετήσει διακοσμητικά και διάφορά άλλα στοιχεία πάνω στο Z400, που δεν τα συναντά κανείς εύκολα στην κατηγορία. Δείτε για παράδειγμα τα πεντάλ του φρένου και των ταχυτήτων που φέρουν  μηχανουργικά επεξεργασμένες οπές ή την βάση των μαρσπιέ του συνεπιβάτη. Σε άλλες περιπτώσεις συναντάμε άκομψες “σιδεριές”, εδώ τα πράγματα είναι πολύ πιο προσεγμένα. Σε ότι αφορά στην θέση οδήγησης, σημειώνεται το μεγαλύτερο φάουλ που συναντήσαμε στο Z400, και είναι κάτι που παρατηρήθηκε και στο Ninja 400. Η σέλα, παρά του ότι είναι χαμηλά τοποθετημένη (785 χλστ. ύψος) και έχει την επιφάνεια και το αφρώδες για να είναι άνετη, έχει μια αδικαιολόγητα έντονη κλίση προς τα μπροστά. Το αποτέλεσμα είναι τα… ευαίσθητα σημεία του οδηγού να έρχονται σε άβολη επαφή με το ρεζερβουάρ. Προκειμένου να αποφευχθεί αυτό, σφίγγει κανείς το ρεζερβουάρ με το εσωτερικό των μηρών του και βάζει κόντρα με τα χέρια, κάτι που μετά από λίγο, απλά κουράζει και εκνευρίζει. Το καλό της υπόθεσης τουλάχιστον, είναι ότι αυτό διορθώνεται εύκολα με το “γέμισμα” της σέλας σε κάποιο εξειδικευμένο κατάστημα που ασχολείται με αυτά, ώστε αυτή να αποκτήσει επίπεδο σχήμα. Το τιμόνι είναι πολύ κοντά στον οδηγό, οπότε δεν υπήρχε κανένας λόγος για αυτή την… κατηφοριά στην σέλα. Σε ότι αφορά τώρα στον συνεπιβάτη, προφανώς λόγω κατηγορίας, η θέση του δεν ενδείκνυται για δικάβαλο τουρισμό, ωστόσο για αστικές μετακινήσεις και μικρές βόλτες, δεν θα υπάρξει πρόβλημα.

Τα χειριστήρια είναι κλασικά διατεταγμένα και παρά το ότι δεν διεκδικούν βραβεία για την σχεδίαση τους, είναι ποιοτικά και προσφέρουν αντίστοιχα ποιοτική λειτουργία. Ο πίνακας οργάνων είναι κατά κύριο λόγο ψηφιακός, μην σας μπερδεύει το αναλογικό “στεφάνι” με τις ενδείξεις του στροφόμετρου, η βελόνα του προβάλλεται στην μεγάλη, μονόχρωμη και ευανάγνωστη ακόμα και με κόντρα ήλιο, LCD οθόνη. Υπάρχουν επίσης ψηφιακές ενδείξεις για την ταχύτητα (προφανώς…), για την επιλεγμένη σχέση στο κιβώτιο, για την στάθμη της βενζίνης, το εκτιμώμενο βεληνεκές, την μέση κατανάλωση, την ώρα και τα διανυθέντα χιλιόμετρα με ολικό και δύο μερικούς μετρητές. Το σύνολο ολοκληρώνεται με μια σειρά λυχνιών δεξιά και αριστερά στο κάτω μέρος του πίνακα οργάνων, οι οποίες βρίσκονται μέσα σε τριγωνικά πλαίσια, θυμίζοντας πιλοτήριο κάποιου εξωγήινου αεροσκάφους.   

Αξίζει φυσικά να αναφερθεί ότι τα φώτα μπροστά και πίσω είναι LED, ενώ μια λεπτομέρεια που δείχνει ότι η Kawasaki έδωσε βάση και στην πρακτικότητα, είναι οι βάσεις για το δέσιμο αποσκευών στην ουρά.  

Οδηγικά  

Με το πρώτο πάτημα της μίζας το Z400, εντυπωσιάζει. Ο κινητήρας ξυπνά με μισή περιστροφή της μίζας και κρατά αμέσως ένα σταθερότατο ρελαντί. Η μανέτα του συμπλέκτη είναι πάρα πολύ ελαφριά στον χειρισμό της και γραμμική στην λειτουργία της, ενώ το κιβώτιο θετικότατο και αθόρυβο. Πολύ καλά ξεκινήσαμε αλλά αυτό που επιφυλάσσει το Z400 στην συνέχεια είναι ακόμα πιο καλό! Περί του κινητήρα ο λόγος, που διεκδικεί άνετα τον τίτλο του καλύτερου της κατηγορίας. Ροπάτος; Check! Ελαστικός; Check! Ισχυρός; Check! Πολιτισμένος στην λειτουργία του; Check! Οικονομικός; Check! Όπως και αν τον εξετάσεις, απ΄όπου και να τον πιάσεις, είναι άριστος και θέτει τα standard τα οποία οι υπόλοιποι κατασκευαστές καλούνται να πλησιάσουν ή να ξεπεράσουν (καλή τύχη σε αυτό…). Στον καθημερινό στίβο, απλά ξεκινάς, βάζεις μια τετάρτη στο κιβώτιο και ρολάρεις ανάμεσα στα αυτοκίνητα, βοηθώντας ελάχιστα με ένα “χάδι” στον συμπλέκτη, όταν χρειαστεί.

Στον ανοικτό δρόμο, παίζεις σε ταχύτητες κοντά και λίγο πάνω από τα 100, με την ένδειξη “eco” στον πίνακα οργάνων να σε πληροφορεί ότι καις το ελάχιστο δυνατό από βενζίνη. Όταν οι ορέξεις σου είναι… άλλες, ο κινητήρας θα ακολουθήσει με ενθουσιασμό, στροφάροντας θετικότατα και επιταχύνοντας αδιάκοπα από χαμηλά μέχρι τα κόκκινα. Τι άλλο να ζητήσει κανείς; Οικονομία; Ναι, και από αυτό διαθέτει, αφού τα 4,4 λίτρα που καίει σε μικτή χρήση είναι μια χαρά τιμή και μπορούν να πέσουν και άλλο αν αποφύγει κανείς το… “τσίγκλισμα”. Όπως δηλαδή θα κινείται κανείς εκτελώντας αστικά δρομολόγια ρουτίνας, μετατρέποντας το Z400 σε πειθήνιο commuter. Πολύ ελαφρύ σε αίσθηση, εξαιρετικά ζυγισμένο και υπάκουο στις εντολές που του δίνεις, τα καταφέρνει άριστα στον ρόλο του “παπιού” και δεν θα διστάσει να χωθεί και στα πολύ δύσκολα, κάνοντας πολύ εύκολα ζιγκ-ζαγκ ανάμεσα σε άτακτα στοιχισμένους και ακινητοποιημένους όγκους λαμαρίνας.

Τα φρένα κάνουν μια χαρά την δουλειά τους, προσφέροντας αίσθηση και ισχύ, με το ABS να είναι σε επιφυλακή και να επεμβαίνει με πολύ σωστό timing όταν κληθεί να κάνει την δουλειά του. Οι αναρτήσεις βρίσκονται σε ισορροπία μεταξύ τους αλλά και με το σύνολο. Δεν είναι ούτε οι πιο ενδοτικές, ούτε οι πιο sport σε settings και ταιριάζουν με τα allround χαρακτηριστικά της μοτοσυκλέτας. Σε κάθε περίπτωση, η λειτουργία τους είναι ποιοτική, με την έννοια ότι θα σας προφυλάξουν από το σοκ αν πέσετε σε καμία "εργολαβική μαεστρία" από αυτές που ευδοκιμούν στους δρόμους μας αλλά και θα ανταποκριθούν αρκετά καλά, διατηρώντας την συνοχή του συνόλου, όταν ο δρόμος και οι ορέξεις σας επιβάλλουν γρήγορο τέμπο.

Το Ζ400 τα πάει μια χαρά και σε αυτή την χρήση, είναι εύκολο, προβλέψιμο και ασφαλές και μπορεί να αποτελέσει μια μοτοσυκλέτα – σχολείο για τους νέους αναβάτες αλλά και κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον από τα “άχρωμα” commuter για τους πιο έμπειρους. Το μόνο που θα προβληματίσει σε οριακές καταστάσεις, είναι τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης (Dunlop Sportmax) τα οποία θα παρουσιάσουν γλιστρήματα. Επισημαίνεται ότι μιλάμε πάντα για αρκετή πίεση από τον οδηγό. Από την άλλη, είναι πολύ ανθεκτικά στην φθορά ελαστικά και θα “βγάλουν” αρκετά χιλιόμετρα, οπότε συστήνεται η αλλαγή τους μόνο αν οι προθέσεις σας για το Ζ400, είναι πολύ… “πρόστυχες”. Σε περίπτωση που θεωρείτε ότι το Ζ400 δεν μπορεί να γίνει “πρόστυχο", υπενθυμίζουμε ότι το αδερφό μοντέλο Ninja 400, με τις δέουσες αλλαγές βέβαια, “θερίζει” στην κατηγορία Supersport 300 των αγώνων,

Πώς να μην το αγαπήσεις;

kawasaki/2019/z400_2019/kawasaki_z400_2019_8.jpg" data-mediabox="1">kawasaki/2019/z400_2019/kawasaki_z400_2019_8.jpg" alt="kawasaki z400 2019 8" />

Το Z400 είναι ικανό να αντεπεξέλθει με αξιώσεις σε ένα ευρύ πεδίο χρήσης. Έχει ένα μοτέρ – λατρεία που από μόνο του αποτελεί λόγο αγοράς, είναι πολύ καλά κατασκευασμένο, καίει λίγο και θα ικανοποιήσει εξίσου στον ρόλο της πρώτης μοτοσυκλέτας για τους κατόχους διπλώματος Α2 αλλά επίσης και στον ρόλο της… δεύτερης μοτοσυκλέτας, για τους έμπειρους αναβάτες, κατόχους μεγάλων μηχανών που ψάχνουν κάτι καθημερινό και δεν γουστάρουν τα scooter και τα αδιάφορα commuter. Κοστίζει 5.990 ευρώ και η τιμή αυτή, το φέρνεαντιμέτωπο με λίγο πιο προσιτά μονοκύλινδρα μοντέλα, τα οποία προβάλουν ως κυρίαρχο και δυνατό χαρακτηριστικό, την εξειδίκευση σε κάποιο συγκεκριμένο τομέα. Το Z400 έχει ολοκληρωμένο, allround χαρακτήρα και τον καλύτερο (και δικύλινδρο) κινητήρα, στοιχεία που προσθέτουν αρκετούς πόντους και αναδεικνύουν την διαφορετικότητα του. Το σίγουρο είναι πως αν το επιλέξετε, δεν πρόκειται να το μετανιώσετε σε καμία περίπτωση, με την συμπεριφορά  και την απόδοση του Ζ400, να επιβραβεύει την επιλογή σας κάθε μέρα, πάντα και παντού.  

Δυναμομέτρηση

Είχαμε μετρήσει στο δυναμόμετρο το Ninja 400, το οποίο φέρει ακριβώς τον ίδιο κινητήρα και μας εξέπληξε με το πόσο κοντά στην ονομαστική ισχύ απέδωσε ο κινητήρας του. 43,4 ίπποι λοιπόν, όταν η Kawasaki ανακοινώνει 44,8! Σπάνια το συναντάς αυτό και πέρα από την "ελικρίνια" της Kawasaki, το γεγονός που έχει σημασία, είναι ότι πρόκειται για ένα πολύ ισχυρό μoτέρ. Μπορείτε να δείτε το video της δυναμομέτρησης, (Ninja 400) ΕΔΩ.