Γνωρίζουμε καλά το τμήμα Μ της BMW από την αυτοκινητιστική της πτέρυγα, όπου οι ειδικοί της εταιρείας φτιάχνουν σπορ εκδοχές σχεδόν κάθε μοντέλου της με περισσότερη δύναμη, καλύτερη συμπεριφορά στον δρόμο και θετική προδιάθεση για πίστα.

Στις μοτοσυκλέτες η BMW εγκαινίασε τη μαγεία Μ πέρυσι με την M 1000 RR, μια μοναδική superbike που γεννά ξεχωριστά συναισθήματα, πριν πιάσουν στα χέρια τους τη γυμνή S 1000 R.

Η M 1000 R δανείζεται τον Shiftcam κινητήρα από την S 1000 RR του 2023, με τον οποία καταφέρνει να αποδίδει 210 hp στην Μ-μορφή αντί για τα στοκ 165. επιπλέον, οι όμορφες γραμμές της S1000R έχουν σχεδόν εξαφανιστεί κάτω από τα χτυπητά γραφικά, τα φτερά, τα Μ φρένα, τους καθρέπτες στις άκρες του τιμονιού, την κοντή βάση πινακίδας και το εκτενέστερο ηλεκτρονικό πακέτο.

Αυτό το τελευταίο περιλαμβάνει ένα Pro πακέτο στον στάνταρ εξοπλισμό της Μ1000R με διάφορες riding modes, launch control, ρυθμιζόμενο traction control, wheelie control, slide control και quick shifter δύο δρόμων. Είναι ένα πλήρες μενού για να το απολαύσεις πρωτίστως στην πίστα.

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του, πέραν των σχεδόν ατελείωτων επιλογών ρυθμίσεων, είναι πως μπορείς να κουρδίσεις τον χαρακτήρα του κινητήρα. Θες πολλή ροπή στις χαμηλές και γλθυκειά απόδοση απόδοση ψηλά; Κανένα πρόβλημα. Προτιμάς μήπως μεταξένια απόκριση στο γκάζι χαμηλά και εκρηκτικό αποτέλεσμα ψηλά; Όπως ποθείς.

Προφανώς η BMW δε θα ήταν BMW αν δε συνόδευε τη μοτοσυκλέτα της με πολλές έξτρα επιλογές και αξεσουάρ. Οι επιλογές είναι επίσης ατελείωτες, με σέλες Μ, ανθρακονημάτινα εξαρτήματα Μ, κουβέρτες ελαστικών Μ και το πακέτο M Competition, το οποίο είναι μια συλλογή των καλύτερων στοιχείων Μ με άφθονο ανθρακόνημα ως και στις ζάντες. Δε δείχνει μόνο όμορφο, αλλά κόβει και άλλα 1.6 κιλά από την ένδειξη στη ζυγαριά. Μπορεί να μη φαίνεται τόσο σημαντικό ως νούμερο, αλλά αν μεταφραστεί σε περιστρεφόμενες μάζες κάνει μεγάλη διαφορά.

Σήμερα οδηγούμε με τις στάνταρ αλουμινένιες ζάντες, οι οποίες είναι επίσης αρκετά ελαφριές. Μας συμβούλευσαν να ξεκινήσουμε χαλαρά το πρωί με τη θερμοκρασία χαμηλά στους 8 μόλις βαθμούς Κελσίου, καθώς τα κρύα λάστιχα στην κρύα άσφαλτο δεν κάνουν και τον καλύτερο συνδυασμό. Έτσι ο ρυθμός της ομάδας παρέμεινε σε ράθυμα επίπεδα για αρκετή ώρα, κάτι που μας επέτρεψε να διαπιστώσουμε μερικές αξίες που προσφέρει η έκδοση Μ επιπλέον της S 1000 R.

Σε φυσιολογικές ταχύτητες η Μ1000R έχει περισσότερη δύναμη και αθλητικότητα, ωστόσο δε μπορείς να εκμεταλλευτείς τους 210 ίππους πουθενά καθώς αυτομάτως βρίσκεσαι σε πολύ παράνομες ταχύτητες. Για να δεις τα πλεονεκτήματα της Μ ως προς την S θα πρέπει να κάνεις τρέλες σε δημόσιους δρόμους, καθώς και η S1000R δεν είναι ακριβώς μια αδύναμη μοτοσυκλέτα.

Το νιώθεις από την αρχή πως η δύναμη εδώ είναι πολλή περισσότερο. Την πρώτη φορά που πιέζεις τη μανέτα του φρένου σε περιμένει ένα μικρό σοκ, καθώς επιβραδύνεις με σημαντικά λιγότερη πίεση από το χέρι. Θέλει λίγη προσαρμογή στην αρχή, αλλά μόλις το συνηθίσεις δε θες να το αφήσεις για ο,τιδήποτε άλλο. Η δύναμη πέδησης είναι πραγματικά εντυπωσιακή και η εκμετάλλευσή της γίνεται εφικτή χάρη και στα εξαιρετικά λάστιχα Bridgestone Battlax RS11, αλλά και τις αναρτήσεις της Marzocchi που κρατούν τα πάντα σε τάξη.

Δεν ξεμένεις ποτέ από δύναμη στα φρένα. Όσον αφορά στην ισχύ, μπορείς να μετρήσεις στα δάχτυλα του ενός χεριού πόσες φορές θα ανοίξεις πλήρως αυτό το γκάζι, ακόμη και στου άδειους ισπανικούς δρόμους που οδηγήσαμε.

Μια φορά που το καταφέραμε ήταν από τις πολύ χαμηλές στροφές, όπου ο τετρακύλινδρος με σύστημα Shiftcam αποδίδει πολύ καλά. Τόσο απαλό, τόσο εύκολο, ακόμη και με έκτη στο κιβώτιο στα 30 km/h στο κοντέρ η M 1000 R δε διστάζει ούτε στιγμή. Πάντα το αποτέλεσμα είναι αυτή η αστείρευτη παροχή δύναμης.

Αν ο ρυθμός ανέβει, για παράδειγμα σε μια ορεινή διαδρομή γεμάτη στροφές, ανακαλύπτεις πως είναι προτιμότερο να διατηρείς τις στροφές του κινητήρα ψηλά, καθώς πάντα υπάρχει απόθεμα ισχύος για να εκτοξεύεσαι από στροφή σε στροφή.

Όταν ξεκινήσαμε την οδηγική δοκιμή προσέχοντας τις δράσεις του δεξιού μας καρπού (φρένο, γκάζι), ο αριστερός είχε πάρει ρεπό για ολόκληρη τη μέρα. Χρησιμοποιείς τον συμπλέκτη μόνο για εκκίνηση από στάση, από κει και πέρα αναλαμβάνει δράση το quickshifter. Λειτουργεί τόσο ελαφριά και με ροή που σχεδόν δε δείχνει καν εντυπωσιακό. Γίνεται δε ακόμη πιο απλαυστικό με τη συνοδεία των ήχων που βγάζει η εξάτμιση τιτανίου της Akrapovic: από βαθιά μπάσα ως υψίσυχνα ουρλιαχτά, μια ηχητική πανδαισία που δε μπορεί παρά να σε κάνει χαρούμενο.

Επειδή ακριβώς η μοτοσυκλέτα είναι τόσο αποδοτική, στο τέλος αρχίζεις να εκνευρίζεσαι λίγο καθώς πουθενά δε μπορείς να εξαπολύσεις το θηρίο, πρέπει πάντα να το χαλιναγωγείς. Νιώθεις διαρκώς πως έχει τόσα πολλά ακόμη να δώσει και η M 1000 R θα μπορούσε να εκτιναχθεί σε πολύ ψηλότερες ταχύτητες, μα πουθενά δε βρίσκεις τον χώρο να το κάνεις.

Σε ένα κλειστό στριφτερό κομμάτι όπου κάναμε φωτογράφηση, γράψαμε στροφές με 140-150 km/h και μόνο τότε αντιληφθήκαμε τι πραγματικά μπορεί να σου προσφέρει αυτή τη BMW Σε τέτοιες ταχύτητες αρχίζει να ξυπνά και να επιδεικνύει την αυξημένη αξία της ως προς την S 1000 R. Την απίστευτη ευστάθεια, τον κοφτερό χειρισμό και τα μεταξένια ηλεκτρονικά της. Είναι ένα μεγάλο πάρτι, ένα σκληρό, γερμανικό ρέιβ πάρτι που περιλαμβάνει και … ναρκωτικά.

Μετά από αυτή τη φωτογράφηση όμως, όπου οδηγήσαμε μπρος-πίσω μερικές φορές το ίδιο κομμάτι δρόμου, συνεχίσαμε την οδήγηση ως γκρουπ. Εκεί νιώσαμε το σύνδρομο στέρησης, γιατί θες μεν να ξανανιώσεις αυτήν την κλωτσιά, μα δε μπορείς πια. Το δυναμικό είναι εκεί, κάτω από τα πόδια σου, μα δεν πρέπει να το χρησιμοποιήσεις.

Έτσι οδηγήσαμε με έναν ικανοποιητικό ρυθμό στα ορεινά του ισπανικού νότου, κάτι που για την Μ1000R είναι απλά ένα παιχνιδάκι. Καταπίνει τις στροφές πανεύκολα και εξαφανίζει την απόσταση από το προπορευόμενο όχημα λες και είναι μπύρα στην Oktoberfest. Δεν υπάρχει καμιά πρόκληση για αυτή τη μοτοσυκλέτα σε δημόσιο δρόμο, πάμε σε ένα πιο δύσκολο επίπεδο.

Τι έχει μετά; Αυτό που ακολουθεί είναι ένα πιο απαιτητικό επίπεδο, την πίστα της Almeria που περιμένει κοντά στη διαδρομή που μόλις κάναμε και στην ποία καταλήξαμε για να απολαύσουμε μερικούς γύρους με την M 1000 R.

Μόλις πατήσει τα λάστιχά της στην πίστα, αυτή η BMW ξυπνά. Ως τώρα οδηγούσαμε με τη Dynamic mode στους δημόσιους δρόμους, ώρα να παίξουμε με τη Race Pro. Ακόμα πιο κοφτερή, ακόμα πιο σκληρή, ακόμα καλύτερα!

Η μοτοσυκλέτα βιδώνεται στο οδόστρωμα και χορεύει από στροφή σε στροφή. Το παράκανες με το γκάζι; Το traction control δίνει τη λύση σχεδόν ακαριαία. Άργησες στα φρένα; Το Racing ABS είναι ο καλύτερός σου φίλος. Οι δυνατότητές της είναι σχεδόν αδιανόητες για γυμνή μοτοσυκλέτα, ακόμη και πάνω από τα 250 km/h οι τροχοί μένουν βεντουζωμένοι στο έδαφος, ενώ το ίσιο τιμόνι και η πιο μπροστόβαρη θέση οδήγησης ως προς το S βοηθούν να στρίβεις χωρίς μεγάλη προσπάθεια. Μόνο στις ευθείες χρειάζεται να σφίξεις του μύες του σβέρκου, έτσι ώστε να κεφάλι σου να μην αποχωριστεί το υπόλοιπο σώμα.

Και κάπου εκεί το αντιληφθήκαμε: αυτή είναι απλά η καλύτερη γυμνή track bike. Φτιάχτηκε γι’ αυτό και είναι στο σπίτι της σε οποιαδήποτε πίστα. Μα καλά, ποιος θέλει μια γυμνή μοτοσυκλέτα για την πίστα και όχι μια με πλήρες φέρινγκ; Ε λοιπόν, εγώ είμαι ένα τέτοιο παράδειγμα. Στα 190 εκατοστά ύψους, μπορεί να μην είμαι γίγαντας, αλλά είμαι πάντα πολύ σφιγμένος πάνω σε μια μοτοσυκλέτα πίστας.

Σε μια γυμνή, όπως αυτή η BMW, κάθομαι πιο αναπαυτικά, έχω περισσότερο χώρο στη διάθεσή μου και μπορώ να κινηθώ πιο εύκολα. Έχω καλύτερο έλεγχο στο τιμόνι, κάτι που μεταφράζεται σε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Το αποτέλεσμα είναι πιο χαλαρή οδήγηση, περισσότερη διασκέδαση και στο τέλος ταχύτεροι χρόνοι. Και έναν σβέρκο σαν του Max Verstappen.

Αν είσαι πιο κοντός στο μπόι, ίσως να νιώθεις καλύτερα σε μια μοτοσυκλέτα όπως η superbike S 1000 RR. Αξίζει πάντως για τους πιο μεγαλόσωμους αναβάτες να δοκιμάσουν τη σύγκριση μεταξύ R και RR, και κρατήστε στο μυαλό πως σε σφικτές και μικρές πίστες μάλλον θα είστε το ίδιο γρήγοροι, αν όχι γρηγορότεροι με τη γυμνή BMW, καθώς είναι λίγο πιο ζωηρή και ελαφρώς λιγότερο σφικτή, κάνοντας απλούστερη την αντιμετώπιση κλειστών στροφών.

Τώρα φτάνουμε στην ώρα που πρέπει να σπάσει κουμπαράς και τα καλά κι ευχάριστα νέα τελειώνουν. Η M 1000 R ξεκινά απλό τα €24,500, δηλαδή ένα ποσό που είναι από μόνο του αρκετά μεγάλο, αλλά και μερικές χιλιάδες πάνω από την S 1000 R. Τα αξίζει; Δύσκολη ερώτηση, εύκολη απάντηση. Θα το πας στην πίστα; Τότε ναι. Αν όχι, δεν αξίζει το επιπλέον κόστος.

Η BMW M 1000 R είναι μια πολύ εντυπωσιακή μοτοσυκλέτα, πολύ δυνατή και γρήγορη για δημόσιους δρόμους. Είναι λοιπόν μια ιδανική μοτοσυκλέτα πίστας; Όχι απαραιτήτως, μα για όσους νιώθουν πολύ συμπιεσμένοι και στριμωγμένοι σε μια superbike, το γυμνό είναι ενίοτε καλύτερο.

Τεχνικά χαρακτηριστικά